Flashback: 10 juni in het verleden

 Dinsdag, 10 juni 2014

Kort na middernacht begon het vanuit het zuiden opeens fel te onweren in Malderen. De eerste buien gingen gepaard met stortregens, maar later kwam het opeens tot een flinke hagelbui die nu ook in de Malderse beplanting voor de nodige gaatjes en scheuren zorgde. Ook het kwik werd erdoor onderuit gehaald maar deze terugslag bleef beperkt tot 16,6 graden (uiteindelijke minima) ondanks de flinke ijsbrokken die naar beneden kwamen. De meeste gebouwen leken op het eerste zicht echter ongeschonden doorheen het natuurgeweld te komen. De hagel ging weer over in stortregens en daarna volgden nog een aantal onweersbuien die meestal eerder licht waren. Het duurde tot na zonsopgang voordat we de laatste donder hoorden weerklinken en daarna werd het weer helder vanuit het zuidwesten. Er ontvouwde zich weer een onschuldig ogende zomerlucht met dito stapelwolkjes terwijl het nog steeds erg warm was bij temperaturen die opliepen tot 26,6 graden. Na de middag kwamen er echter nieuwe buien dichterbij vanuit Frankrijk. Deze zorgden omstreeks 14H voor een betrekkende hemel in Brussel waaruit het uiteindelijk ook weer flink ging regenen. Het gevaar voor hagel en andere extreme weersverschijnselen leek echter definitief geweken te zijn, want er zat zelfs geen onweer meer op de buien. Of juist wel, maar de onweerachtige kant van het buiencomplex hing boven het noorden van Frankrijk en de Belgische buien waren niet meer dan uitwaaierende neerslag uit deze voormalige onweersbuien. Niettemin was de neerslag intens en moesten we een doorweekte namiddag letterlijk en figuurlijk doorspartelen. Tegen de avond werd het wat droger en kwamen er slechts enkele lichte en afzonderlijke buitjes opzetten waarna het na 19H definitief droog werd. De zon kwam er weer door en het zag er terug een stuk luchtiger en vriendelijker uit. Toch hing de hemel nog steeds vol met Stratocumulus castellanus en Cumulus congestus wat op een onstabiele luchtmassa wees. Er volgde een aangenaam koele zomeravond en we sloten af met een indrukwekkend neerslagtotaal van 16 mm.

Woensdag, 10 juni 2015

Het was opnieuw erg koel vanochtend met minima van 4,4 graden terwijl de wind reeds vrij vroeg opstak en zo dauwvorming tegenging maar ook de gevoelstemperatuur naar beneden haalde. Eens de zon was opgekomen wakkerde de wind verder aan waardoor de gevoelstemperatuur min of meer constant bleef ondanks de opwarming die erbij hoorde. Uiteindelijk was deze alleen maar merkbaar aan de vorming van stapelwolken en het aflezen van thermometers die tijdens de namiddag een fraaie 23,9 graden aangaven welke echter frisser aanvoelde dan het was. De wind kwam nog steeds uit noordoostelijke richtingen en voerde droge landlucht aan die verantwoordelijk was voor het schrale weertype. Tijdens de avond zwakte deze gelukkig eindelijk af en kwam de warmte beter tot haar recht. Behalve voor wie de dag op beschutte plekjes in de zon doorbracht, voelde het tijdens de avond aangenamer aan dan overdag. Op een paar Cirrusplukken na was er geen bewolking meer te zien eens de Cumulus humilis wolkjes oplosten en konden we heel de dag door van een mooie diepblauwe lucht genieten. Neerslag kon je in deze omstandigheden uiteraard maar moeilijk verwachten waardoor velen waarschijnlijk niet naar de pluviometer zijn gelopen om die 0,0 mm als neerslagtotaal op te tekenen.

Vrijdag, 10 juni 2016

Ondanks de opkomende sluierbewolking gisterenavond was het vanochtend nog steeds zonnig en was er niet meer dan wat ijle Cirrus bewolking te zien.De lagere Altocumulusvelden waren blijkbaar weer opgelost en de atmosfeer verloor flink wat warmte tijdens de nacht waardoor het weer even wennen was bij minima van 8,4 graden. Er stak al snel een goed voelbare, frisse noordoostenwind op al bleef het voor de rest wel tamelijk vriendelijk zomerweer. De bewolking die voor vandaag was voorspeld bleef uit en we kregen enkel Cirrostratus fibratus bewolking te zien die voor fraaie uitzichten zorgde en de zon verder weinig hinderde. Af en toe ook wat Altocumulusveldjes, al stelde dit aanvankelijk ook niet veel voor. We konden nog maxima van 25,3 graden binnenrijven en de kilte verdween ook vrij snel uit de lucht. Tijdens de avond ging de bewolking dan toch nog toenemen (Altostratus en Stratocumulus) al bleef het droog en vrij zacht. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.

Zaterdag, 10 juni 2017

We kwamen vandaag opnieuw in tropische lucht terecht met de passage van een zwak warmtefront. Tijdens de ochtend zaten we nog in de polaire lucht en was het aangenaam koel en luchtig met temperaturen die naar 10,6 graden zijn gezakt. De bewolking bestond daarbij uit Cumulus en Stratocumulus. In de loop van de dag zagen we hoe de bewolking steeds vlakker en kleiner werd met tegen de middag alleen nog enkele afgeplatte Cumulus humilis wolkjes. De aangevoerde lucht was ook een stuk droger en het warmde erg snel op met maxima die pas in de late namiddag werden bereikt met 27,3 graden. De zon was daarbij erg krachtig met bijna recordhoge UV-waarden die vandaag werden opgetekend. Tijdens de avond werd het zwoel en drukkend toen de luchtige zuidwestelijke bries wegviel en de temperatuur nauwelijks daalde door de steeds warmere luchtmassa's die vanuit het zuiden werden aangevoerd. Er was geen bewolking meer te zien, al zagen we tegen zonsondergang wel Stratocumulusvelden vanuit het zuidwesten en later ook noorden en noordwesten binnendrijven onder invloed van een naderend koufront. Hierin waren fraaie golf- en ribbelstructuren te zien terwijl er later ook Altocumulus floccus en castellanus tussen gevormd werd. Dit zorgde voor zeer sfeervolle uitzichten tijdens de schemering waardoor we haast zouden vergeten om het neerslagtotaal van 0,0 mm op te tekenen.

Zondag, 10 juni 2018

Ondanks de nevel ontwaakten we vanochtend nog eens met blauwe kleuren en dus zonneschijn. Het was aangenaam met minima van 16,5 graden. Overdag werden er weer stapelwolkjes gevormd en in het zuiden verscheen een band met Cirrostratus waar Cirruswolken voor uitdreven. In die richting verschenen na een tijdje ook Altocumuluswolken maar het klaarde achter deze wolkenbanden weer op en toen de bewolking zich in die richting nog enkele malen samenpakte klaarde het telkens opnieuw op. Ze kunnen dan misschien niet tandenknarsen maar de frustratie van vele planten was toch goed zichtbaar aan hun gekrulde bladeren en slaphangende stengels. En terwijl de tuinierders er groen van uitsloegen waren het de grasperken die net weer bleek gingen uitslaan. Dit alles dus bij een neerslagtotaal van 0,0 mm en verzengende maxima van 24,7 graden. Wel stond er een luchtig briesje uit noordelijke richtingen dat vooral aan het begin van de avond heerlijke koelte bracht. Maar dan ging de wind liggen en werd het weer klam. In het zuidoosten verscheen even een band van forse stapelwolken die nieuwe hoop brachten maar vanuit het zuidoosten is Londerzeel vanuit de lucht ook goed zichtbaar waardoor de stapelwolken al meteen weer inzakten met het gekende vervolg. Tijdens de avond was het wel genieten van warme kleurentinten die de Altocumulusvelden en Cirrusschermen deden oplichten. Het leek een typische herfstavond qua lichtinval maar de temperaturen en het tijdstip van zonsondergang bewezen het tegendeel.

Maandag, 10 juni 2019

 We zijn terug in warmere lucht terecht gekomen en we kregen een afwisseling van stapelwolken, Cirrusveldjes en Altocumulus bankjes. De stapelwolken namen toe en werden groter terwijl het kwik verder opliep naar 25,0 graden bij een zuid- zuidoostelijk briesje. Kort na de middag waren de eerste aambeeldvormige toppen te zien van onweerscellen en we hadden ze nog maar pas waargenomen of de eerste donders weerklonken. Maar het bleef allemaal netjes ten oosten van ons en vanuit het zuidwesten kwam er ondertussen Altostratus bewolking opzetten waardoor we het wel konden schudden wat thermische energie betreft voor een eventuele bui in Londerzeel. Zeker toen er een ijzige wind opstak uit het zuidwesten, voor zover we dergelijk taalgebruik al konden hanteren want de schoepjes van de windmeters zetten zich amper in beweging. Maar fris was het nu zeker en het was daardoor nog een wonder dat we toch nog een aantal onweersbuien zagen ontstaan onder deze wolkensmurrie en volgens de radar waren dat zelfs supercells. De buien deden een poging om Malderen vanuit het oosten te schampen en zo kregen we hier dan toch nog een gezapig zij het onweersvrij regentje aangeboden dat goed was voor 4,4 mm. De buien trokken nu weg naar het oosten en we zagen al snel een muur van aambeeldbewolking in die richting wegtrekken. Vanuit het zuidwesten dreven er echter nog forse stapelwolken binnen die geflankeerd werden door Stratocumulus en Altocumulus. Het voelde kil aan maar de minima van 11,6 graden werden niet meer scherp gesteld. 

Woensdag, 10 juni 2020

Het leek opnieuw een beetje herfst met laaghangende Stratusbewolking die vanochtend haar opwachting maakte. Het voelde klam aan bij minima van 10,4 graden en een vochtige atmosfeer. Naarmate de zon hoger klom begon de bewolking zich wat te roeren en zagen we donkere en lichtere stukken ontstaan. Hier en daar was ook een veldje met castellanus- structuren te zien wat toch een beetje op onstabiliteit wees al bleef het wel droog. Het werd een sombere en kille dag waarbij we de zon slechts sporadisch enkele ogenblikken door de bewolking zagen priemen. Een eind in de namiddag zagen we dan toch opklaringen ontstaan en werd de lucht blauw ten oosten van ons. Net verkeerd voor de zonnekloppers want de zon stond ondertussen al in het westen waar de Stratusbewolking zich heeft  samengepakt. Het zag er dreigend uit en er waren wat undulatus structuren in te herkennen wat erop leek te wijzen dat er een front of troglijn in die richting hing. Alles zat geblokkeerd en zowel de opklaringen als de bewolking leken geen kant op te gaan. Het licht dat erdoor viel had een amberen tot oranje gloed wat op overvloedig veel vocht leek te wijzen en later begon er ook in het oosten weer Stratusbewolking te ontstaan. Warmer dan 18,8 graden is het niet geworden al was het wel een geluk dat het noordoostenwindje erg zwak was. De avond verliep uiteindelijk even somber als de voormiddag waarin enkel de enthousiaste merels en de bloesems de boel nog een beetje konden opvrolijken. Neerslag was ondanks al dat gewolk en gedreig de afwezige met 0,0 mm als dagtotaal. 

Donderdag, 10 juni 2021

Het was weer heerlijk koel vanochtend bij minima van 12,5 graden. De nevelige waas is ondertussen uit de lucht gegaan en de dag begon helder met veel zonneschijn. Het warmde snel op maar voor wie dat allemaal teveel was, was er een moment van koelte waar we tijdens de middag konden naar uitkijken. De maan schoof immers een stukje voor de zon waardoor de zonnecrème een  paar factoren mocht verlaagd worden en de zonnebrilletjes even plaats konden maken voor eclipsbrilletjes. Tegen die tijd werden er desondanks nog stapelwolken gevormd waardoor de zon zich niet alleen achter de maan kon verstoppen, al bleef dit allemaal beperkt en kon de eclips dus overal in optimale omstandigheden gezien worden. Tijdens de namiddag warmde het verder op tot 29,3 graden en  s avonds maakten de stapelwolken plaats voor Cirrusvelden die vanuit het oosten leken binnen te komen. Er waren twee soorten te zien die elk een heel ander uiterlijk hadden, namelijk dichte plukken die meestal net boven Malderen hingen en een soort van zeer fijne streepjes (fibratus) die op zeer artistieke wijze over de hemel uitgespreid lagen. Deze streepjes wezen naar het noordwesten en in combinatie met de warme avondkleuren oogden de spierwitte wolkjes bijzonder fraai. Het bleef ook lang zacht en ook na zonsondergang was er maar nauwelijks afkoeling waardoor het voor veel mensen een moeilijke plaknacht beloofde te worden. Voor de meteorologen betekende dit een extra rekenoefening daar ze eerst de som van de zweetdruppeltjes moesten aftrekken om tot het neerslagtotaal van 0,0 mm te kunnen komen. 

Vrijdag, 10 juni 2022

 De dag startte somber en kil bij minima van 16,1 graden. Het leek alsof het helemaal was afgelopen met de zomer en de herfst weer in het land was. De bewolking bestond uit Stratocumulus en Stratus en leek niet van plan om te wijken. Toch ontstonden er kort voor de middag opklaringen (althans in Brussel) en ontstond er Cumulus fractus tussen en onder de Stratusvelden die een beetje open braken. Deze gingen later over in mooiweerswolkjes waarbij we uitgebreide zonnige perioden kregen tussendoor met diepblauwe luchten. De Cumuluswolken waren aanvankelijk erg fors van afmeting en plaatselijk werden er ook buien waargenomen. Later leek de boel overal wat te stabiliseren al zorgde dit helemaal op het einde van de namiddag weer voor een inversie met daaronder uitspreidende Stratocumulusvelden. Wie overdag op kantoor werkte en 's avonds thuis een zonnebad hoopte te nemen kwam dus van een kale reis terug. De temperaturen waren eerder bescheiden met maximaal 25,0 graden en er stond een west- noordwestelijke wind die overdag nog erg vlagerig was maar tijdens de avond kalmeerde als troostprijs voor degenen die bij thuiskomst dus in de wolken waren. Tegen zonsondergang begon de meeste Stratocumulusbewolking overigens weer op te lossen door het wegvallen van de thermiek. Er dreef nu wel wat sluierbewolking binnen vanuit het westen. Hoewel het plaatselijk tot buien is gekomen konden we het hier terug op 0,0 mm houden als dagtotaal. 

Zaterdag, 10 juni 2023

 Veel koelte hing er vanochtend niet meer met minima van 17,6 graden en het ontbreken van ochtenddauw gaf al aan dat de natuur al druk bezig was met haar strijd op leven en dood in de aanhoudende droogte. De luchtige maar uitdrogende oosten tot zuidoostenwind was immers weer volop van de partij. Het kwik ging als een raket de hoogte in, dit in een heldere hemel waarin tegen de middag wel weer wat stapelwolkjes werden gevormd. De zon verdween echter nauwelijks achter die wolkjes waardoor ze alle kansen kreeg om het kwik omhoog te duwen. De zuidoostelijke component in de wind is ondertussen ook groter geworden en het was dus geen wonder dat we vandaag voor het eerst de tropische grens haalden met uiteindelijke maxima van 31,1 graden. Net als de voorbije dagen ging dit overigens weer gepaard met krachtige windstoten wat bij deze temperaturen weer een massaslachting betekende voor de plantjes, zeker als ze daarbij nog eens verpletterd werden door parasols en tuinmeubelen die een paar minuten daarvoor nog bij de buren stonden. Tegen de avond verdwenen de stapelwolkjes en was de wind ook weer min of meer uitgeraasd. Er volgde een aangenaam warme zomeravond in buitenlucht terwijl het in onze huizen een hele operatie was om de boel daar weer op een slaapbare temperatuur te krijgen. In elk geval werd daar meer zweet geproduceerd dan dat er buiten neerslag werd opgewekt met 0,0 mm als dagtotaal.

Maandag, 10 juni 2024

De bewolking is tijdens de nacht toegenomen en ze bestond nu uit Altostratus met daaronder Altocumulus in diverse vormen waaronder floccus en castellanus. Met 10,0 graden was het terug kil maar de westenwind was gelukkig zwak. Het was droog al zagen we op de grond sporen van regendruppels die kennelijk wat eerder zijn gevallen. Druppels die lagen te wachten op hun soortgenoten die ons omstreeks 7h30 bereikten, en deze keer in groten getale. Het werd zo alsnog een kletsnatte ochtendspits. Tijdens de uren daarop leek er weinig te veranderen doch wie goed oplette zag dat de wind gestaag aan het toenemen was en dit bleek uiteindelijk de opbouw naar een heuse zomerstorm te zijn. Nog voor de middag raasden felle rukwinden met niets ontziend geweld over Malderen en alles wat niet vast zat kreeg binnen de kortste keren nieuwe GPS coördinaten. Het natuurgeweld hield de hele namiddag aan al evolueerden we wel naar een iets opener weertype waarin er sporadisch stukjes blauw verschenen in de chaotische wolkenflarden. De zon liet zich echter weinig zien en bij zeer lage maxima van 13,6 graden in combinatie met de gierende windvlagen voelde het bijna winters koud aan. Op verschillende plaatsen moest dan ook de verwarming weer aan. Er passeerde halverwege de namiddag een koufront met tijdelijk felle tropische regens en daarna begon de rust langzaam maar zeker terug te keren. Tijdens de avond zagen we vooral veel Cumulus wolken en kwam de zon er wel weer vaak door. De wind is nu wel naar het noordwesten gedraaid en er werd koude polaire lucht aangevoerd, iets dat we zeker na zonsondergang zullen geweten hebben toen we het dagtotaal van 10,2 mm optekenden.