Flashback: 13 juni in het verleden

 

Vrijdag, 13 juni 2014

Het is afgelopen nacht afgekoeld tot 11,5 graden onder een met Cirrus wolkjes bevlekte hemel. Na verloop van tijd werden er stapelwolkjes gevormd, maar de grootste uitdaging voor de zon lag toch bij die ogenschijnlijk onschuldige sluierwolkjes. Deze werden immers talrijker en gingen spoedig over in Cirrostratus waardoor de zon tegen de middag al veel van haar pluimen verloren had. Gelukkig was dit maar tijdelijk want de sluierbewolking verdwenen weer waardoor het terug overwegend zonnig werd met afgeplatte Cumuluswolken aan een zachtblauwe hemel. Het warmde op tot 24,9 graden terwijl er een zwakke tot matige noordenwind stond. De stapelwolkjes losten 's avonds weer op door de dagelijkse gang, maar de lucht kreeg geleidelijk een heiige aanblik terwijl de wind tijdens de avond verder leek aan te wakkeren in plaats van weg te vallen. Dit was natuurlijk al een eerste voorbode van het koele en bewolkte weer dat ons de komende dagen te wachten staat. Neerslag kwam er aan deze veranderingen niet aan te pas waardoor we de dag terug met 0,0 mm konden afsluiten.

Zaterdag, 13 juni 2015

Na het "onweersgeweld" gisteren was het vanochtend de beurt aan een gewone regenzone die vanuit het zuiden het land binnen stoomde. Ze voerde merkbaar frissere lucht aan en de grijze hemel waaruit het lichtjes druppelde straalde een herfstachtig sfeertje uit. De temperaturen zijn uitgekomen op 14,6 graden. Hoewel de neerslagzone er op de radar erg actief uitzag, bleek het op de begane grond erg mee te vallen. Het klaarde in de loop van de voormiddag alweer op vanuit het westen en de neerslagzone bleek niet meer dan 0,1 mm te hebben opgeleverd. Na de middag werd het aangenaam lenteweer met breder wordende opklaringen waarbij de bewolking uit Stratocumulus, Cumulus en wat Cirrus bestond. De zuidwestelijke wind was hierbij eerder aan de zwakke kant en dankzij de zonneschijn konden we toch nog maxima van 29,2 graden in de wacht slepen. Op het einde van de namiddag verschenen er in het noordwesten ijskappen en leek er een intense buienlijn in aantocht te zijn, doch er gebeurde niets en de bewolking trok geleidelijk weer weg. De avond verliep in lichtbewolkte tot heldere omstandigheden daar de stapelwolken en de eerdergenoemde ijskappen weer verdwenen waren. Na zonsondergang koelde het vrij snel af zonder dat het echt onaangenaam werd.

Maandag, 13 juni 2016

De buienactiviteit is tijdens de nacht verder toegenomen. Hoewel er ook ruime droge perioden waren, kwam het ook tot wolkbreukachtige regenval waarbij het omstreeks 6H30 waarempel ging onweren. Ook daarna volgde er nog een reeks pittige regenbuien. Echt koud voelde het niet aan bij minima van 14,9 graden, dat koudegevoel kwam er pas toen het regenwater de onderste laag kleding boven onze huid bereikte wat overigens zonder veel problemen lukte. Naar de middag toe leek de aangevoerde lucht koeler aan te voelen en wakkerde de zuidwestenwind verder aan waardoor het nogal wat weg had van een gure herfstdag. Na een tijdje verschenen er echter opklaringen en konden we ons dan toch nog even tegoed doen aan een paar weldadige zonnestralen die het lieten opwarmen tot 19,9 graden. Maar in de blauwe lucht tussen de resterende Stratocumulusvelden konden we al snel Cirrus densus zien in aambeeldvormige formaties dus het moge duidelijk wezen dat we van de buien nog niet verlost waren. Dit werd onderandere in Brussel bevestigd met een aantal pittige exemplaren maar ook Malderen kreeg het op sommige momenten flink te verduren. Naar de avond toe begon er ook weer meer Stratocumulus en Altostratus bewolking binnen te lopen waardoor we de zon weer moesten prijs geven en de dag in behoorlijk kille en gure omstandigheden ten einde liep. Daarbij kwam het overigens terug tot een aantal striemende regenvlagen die het dagtotaal op ongeveer 20 mm wisten te brengen.

Dinsdag, 13 juni 2017

Tijdens de nacht zijn de opklaringen weer breder geworden waardoor de dag een erg vriendelijke start maakte onder een diepblauwe hemel waar in nog wat Stratocumulus hing die het luchtruim maar voor 2/8 bedekte. De wind was grotendeels weggevallen maar het was nogal aan de frisse kant met minima van 10,4 graden. De aangevoerde lucht was nog steeds koel en vrij vochtig waardoor er in de loop van de voormiddag alweer stapelwolken werden gevormd die zich opnieuw gingen uitspreiden tot Stratocumulus. Het vervolg was een erg sombere episode die een groot deel van de voormiddag in beslag nam waarbij het ook erg kil werd. Gelukkig kwamen we tegen de middag onder invloed van een warmtefront terecht dat vanuit het westen onze richting uitkwam. Het zorgde ervoor dat de Stratocumuluswolken door advectie werden opgelost en er bleef ook weinig Cumulus over. Boven ons verscheen een diepblauwe lucht waardoor de zon het beste van zichzelf kon geven. De westelijke tot noordwestelijke wind zwakte daarbij af waardoor er terug een zomers tintje in het weersbeeld kwam. Dit konden we ook in de thermometerhutten zien, want we haalden maxima van 23,8 graden. Tegen het einde van de namiddag kregen we dan de bewolking uit het warmtefront te zien: eerst kreeg de lucht vanuit het westen een nevelige indruk en na verloop van tijd verscheen er wat dunne Cirrostratusbewolking in die richting. Maar veel verder dan dat kwam het niet waardoor we een zonovergoten avond beleefden waarbij het ook aangenaam zacht bleef tot in de late uurtjes. Bij de laatste schemering was de eerdergenoemde Cirrostratus de enige bewolking die er nog te zien was, en het was dan ook geen mirakel (doch eerder een ramp) dat het neerslagtotaal vandaag opnieuw op 0,0 mm is blijven steken.

Woensdag, 13 juni 2018

De Stratus fractus bewolking is overgegaan in Stratocumulus en deze zorgde voor sfeervolle uitzichten bij koele minima van 10,2 graden. Daarna werd de atmosfeer in beroering gebracht door de krachtige zomerzon waardoor we een mix van stapelwolken en resterende Stratocumulusbanken te zien kregen. Maar de inversielaag boven deze bewolking bleef intact waardoor de stapelwolken eronder gingen uitspreiden en zo nieuwe Stratocumulusvelden genereerden. De zon kreeg het dus zwaar te verduren en het was dan ook logisch dat de kuststreken vandaag betere papieren hadden voor zonneschijn, voor zover ze niet wegvlogen door de zeebries. In het binnenland stond er een koel briesje uit noordwestelijke richtingen. Tijdens de avond losten de Cumulus en Stratocumuluswolken geleidelijk op en zagen we de lucht helderder worden. Hierdoor was goed te zien hoe er Cirrostratusbewolking binnendreef vanuit het westen al leverde deze overgang netto een winst op qua zonneschijn. Dit kon het kwik nog een duwtje geven richting 18,9 graden en dat was geen overbodige luxe want onder de op sluierwolken na heldere hemel koelde het snel af zodra de wind en de zon tijdens de avond wegvielen. Hierdoor bestaat er toch weer kans op wat plaatselijke grondvorst daar de met een neerslagtotaal van 0,0 mm verder uitdrogende bodem niet veel warmte meer kan vasthouden. 

Woensdag, 13 juni 2019

 Tijdens het tweede deel van de nacht is het opnieuw gaan regenen en we ontwaakten onder egaal grijze luchten terwijl het windstil was met af en toe wat gedruppel. Het is afgekoeld tot 11,5 graden. Nog steeds geen overtuigende regenhoeveelheden want bij zonsopgang was er nog maar 0,9 mm gevallen. Vanuit het oosten van Frankrijk draaiden er echter grootschalige regenzones in, rond de kern van de moederdepressie en deze wisten Malderen dan toch te vinden waardoor het tijdens de voormiddag aardig ging doorregenen. Rond de middag werd het weer droog maar al snel bereikte een nieuw gebiedje met regen ons waardoor het nog eens een uurtje matig regende. Dan kwamen we in de opklaringen onder de depressiekern terecht en stak er een koele zuidwestenwind op terwijl er forse stapelwolken binnendreven in de onstabiele lucht. Dit leidde onvermijdelijk weer tot buien al waren deze niet zo tuk op het Londerzeelse (welke buienwolken wel?) en moesten we het dus doen met de fraaie buienluchten in combinatie met diepblauwe opklaringen. De zonneschijn tussendoor kon het kwik nog een opwippertje geven naar 21,1 graden. Het neerslagtotaal was indrukwekkend met 11,5 mm maar in vergelijking met andere stations was dit toch redelijk weinig. De opklaringen werden tijdens de avond breder al zagen we in onze aanvoerrichting toch nog veel buienwolken ontstaan die misschien nog een natte verrassing kunnen inluiden komende nacht. 

Zaterdag, 13 juni 2020

 De buien zijn tijdens de nacht weer afgestorven en opgelost en de dag begon helder en zacht met minima van 14,7 graden. Er werden echter al snel Cumuluswolken gevormd en deze bereikten redelijk forse afmetingen al bleef het wel droog. Enkel een heel eind ten zuidoosten van ons waren buien te zien (op de radar) en ook boven het noorden van Nederland ontstonden later op de dag buien. De zwakke zuidoostenwind voerde de Belgische buien langzaam maar zeker onze richting uit en tijdens de namiddag ging de zon een tijdlang schuil achter de redelijk talrijke stapelwolken die tijdelijk erg dicht op elkaar zaten. Daarna ontstonden er weer opklaringen maar nu zagen we in het zuiden de eerste aambeeldvormige wolkenstructuren voorbij komen van de eerdergenoemde buien. Later begon het ook boven ons te overtrekken met Cirrus densus waar virgastrepen onder ontstonden terwijl er ook Altocumulus floccusveldjes waren die onstabiliteit verraadden. De bewolking zag er dreigend uit in het tegenlicht van de laagstaande zon en met de maxima van 27,8 graden voelde het ook wat zwoel en drukkend aan nu de wind is gaan liggen. Maar het gedruppel dat er later uit volgde was tot totaal niet in verhouding met het dreigende uiterlijk van dit alles en het neerslagtotaal van 0,2 mm dat we hieruit konden verzamelen nog minder daar dit reeds afgelopen nacht een feit was. De rest van de avond verliep in betrokken omstandigheden met af en toe wat verdwaalde druppels waarvan de ene al wat dikker was dan de andere. 

Zondag, 13 juni 2021

Het was heerlijk koel vanochtend met 9,3 graden en als we naar de zwoele weersvooruitzichten keken werd die koelte alleen maar heerlijker. De wind draaide naar noordelijke richtingen en er werd van over land geleidelijk warmere lucht aangevoerd. Er zat ook nog wat vocht in en dat vertaalde zich in stapelwolkjes die tijdens de namiddag te zien waren. Hier en daar was ook nog wat Cirrusbewolking of een niet- oplossend condensatiestreepje te zien. Het warmde geleidelijk verder op tot 28,2 graden en het verkoelende briesje zorgde ervoor dat de UV-stralen van de zon verraderlijk uit de hoek kwamen. Tijdens de avond losten de stapelwolkjes op en werd de lucht weer helder en diepblauw. Deze keer ging dit echter niet gepaard met een flinke afkoeling en bleef er de hele avond nog een soort van zwoelte hangen. Ook deze keer konden we terug een droge dag bijschrijven met 0,0 mm als totaal. 

Maandag, 13 juni 2022

 Ondanks de aanwezigheid van Stratocumulusvelden is het tijdens de nacht flink kunnen afkoelen, en konden we dus weer even diep ademhalen in afwachting van de hitte- inval die in de weermodellen staat. Het kwik is op 13,9 graden uitgekomen en er stond een west- noordwestelijk briesje. In de loop van de voormiddag ontstonden er Cumuluswolken in de polaire zeelucht en hier verdween de zon af en toe achter. Het zag er allemaal weer hoogzomers uit en de stapelwolkjes werden steeds kleiner waarbij ze al vroeg in de namiddag bijna volledig verdwenen waren. Ook dreef er af en toe een plukje Cirrusbewolking voorbij. Het kwik zette ondanks de vele zonneschijn en de zomerse aanblik van de hemel een stapje terug en dus moesten we het met 23,1 graden doen als maximum. Het koelde ook vrij snel af en zeker in de schaduw voelde het tijdens de avond al snel weer koud aan. De wat kil aanvoelende westelijke tot noordwestelijke wind ging toen gelukkig weer liggen. Neerslag was uiteraard weer de grote afwezige en we sloten dus af met een dagtotaal van 0,0 mm. 

Dinsdag, 13 juni 2023

 Kouder dan 17,2 graden is het ook deze nacht niet geworden al deed dat beetje koelte wel deugd alvorens er weer tegenaan te gaan voor de volgende warmtepuls. En dat gebeurde in heldere omstandigheden met een droog oostelijk tot zuidoostelijk briesje erbij. In de hogere luchtlagen was nog wat Cirrus en Cirrostratus te zien terwijl er na de middag ook wat Cumulus humilis ontstond op lager niveau. We haalden weer hoge maxima van 28,9 graden al begon er met een meer naar het noordoosten gekrompen wind tijdens de late namiddag toch weer iets koelere lucht binnen te stromen. Dit zorgde later op de avond weer voor een merkbare temperatuurdaling die velen hier wel gewaardeerd zullen hebben, al was het maar om iets comfortabeler met emmers en gieters in de weer te gaan. Want met ook nu weer een dagtotaal van 0,0 mm was dat een verplicht ritueel voor wie tegen het einde van de zomer nog wat vers groen in de tuin wilt zien. 

Donderdag, 13 juni 2024

 Op een paar Cirrus plukjes na was het vanochtend helder. De omgeving lag er flink bedauwd bij en het is afgekoeld tot 7,6 graden. De eerste uren verliepen zonnig maar er begon meer Cirrus en Cirrostratus binnen te lopen vanuit het westen. Later ontstonden er ook stapelwolken die eerst vooral ten zuiden van Malderen voorkwamen maar later ook elders opdoken. Er was ook enige neiging tot uitspreiding naar Stratocumulus maar op veel kleinere schaal dan gisteren. Het bleef bij dit alles ook droog. Tijdens de namiddag begon de Cirrostratus zich verder uit te breiden terwijl de stapelwolken zich niet langer tot Stratocumulus uitspreidden. De zon kwam dus langer aan bod al werd ze geleidelijk afgezwakt door de sluierwolken. Niettemin konden we nog 20,3 graden aantikken als maximum. Tijdens de avond gingen de sluierwolken vrij plots en snel aandikken vanuit het westen. Binnen de kortste keren was er slechts een waterzonnetje te zien maar kort daarna werd de bewolking weer dunner (Cirrostratus) en kregen we een onverwacht aangenaam en zonnig intermezzo waarbij het met slechts een zwak zuidwestelijk briesje aangenaam toeven was buiten. Een tweede opmars van de Altostratus bewolking was echter definitief en de rest van de avond verliep uiteindelijk in betrokken en kille omstandigheden. We konden het nog droog houden waardoor de 0,0 mm die we eerder optekenden definitief waren.