Flashback: 14 juni in het verleden

Zaterdag, 14 juni 2014

Tijdens het tweede deel van de nacht zijn we in een nieuwe luchtsoort terecht gekomen: het ging nu om koele en vochtige zeelucht die vanuit het noorden het land binnenstroomde. Tijdens de vroege ochtend ging dit ook gepaard met de passage van een zwakke regenzone die tussen de dikke Stratocumulusvelden ingebouwd was. Deze neerslag was echter niet meetbaar (0,0 mm), in tegenstelling tot de temperatuur die dankzij de bewolking echter niet al te laag uitpakte met 13,6 graden als minimum. We bevonden ons vrij snel aan de andere kant van de regenzone waardoor we het weer zagen opklaren vanuit het noorden. Nu verschenen er stapelwolkjes in een heldere, blauwe lucht en deze spreidden zich uit tot Stratocumulusvelden naarmate de zon hoger klom en aan kracht won. Het resultaat was een overwegend somber en kil weertype waarbij we ook nog eens door een tamelijk gure noordenwind geplaagd werden. Pas in de tweede helft van de namiddag begon de bewolking weer uit te dunnen waarbij hij overging in Cumulus. De zon kwam er dus wat meer door en zo kon het alsnog opwarmen tot 21,5 graden. De avond verliep lichtbewolkt zodat we nog een paar uur van zomersfeer konden genieten alvorens de avondkoelte haar intrede deed en de polaire luchtsoort haar ware gedaante na zonsondergang (weer) liet zien en voelen.

Zondag, 14 juni 2015

Er hing vanochtend onheilspellende Stratus fractus bewolking, die weliswaar erg dun was zodat de zon erdoor scheen. De minima zijn door de bewolking op peil gebleven met 9,1 graden. Op de satellietbeelden was te zien dat we ons op de rand van een omvangrijk gebied van Stratusbewolking bevonden waaronder het zeer kil en somber was. Zaken waarvoor we in Malderen uiteindelijk niet hoefden te vrezen, want de bewolking loste langzaam op vanuit het zuidoosten en tegen de middag was reeds heel Vlaanderen van laaghangende Stratusvelden ontdaan. In Nederland was het echter een ander verhaal en bleef de bewolking de hele dag door hangen. Zeker in het noordwesten zorgde dit voor dramatische toestanden bij temperaturen die niet eens aan 15 graden kwamen, met bovendien nog eens miezerige motregen erbij. De contrasten in de Benelux waren dan ook enorm want in Malderen haalden we maxima van 24,4 graden en hoefde het zomerse weer niet veel onder te doen voor hetgene dat we vorige donderdag aangeboden kregen. Op het einde van de namiddag verscheen de Nederlandse Stratusrommel aan de noordwestelijke horizon, doch het was de opkomende Cirrostratusbewolking met Cumulus eronder die de zon het meeste parten ging spelen. Deze bewolking maakte echter plotseling plaats voor nieuwe opklaringen die vanuit het noorden kwamen, en toen de zon in het noordwesten onderging weerkaatste het licht tegen de muur van Cirrostratus in het zuiden waardoor het na zonsondergang langer dan normaal licht bleef. Ondertussen zagen we de Stratus en Stratus fractus steeds meer oprukken, al bleven verdere gevolgen (zoals een neerslagtotaal dat eens niet gelijk is aan 0,0 mm) achterwege. Het koelde ondertussen opvallend snel af onder de boven ons nog steeds open hemel

Dinsdag, 14 juni 2016

Ook vandaag waren de buien er al vroeg bij, en daar zaten weer erg pittige exemplaren tussen terwijl het erg guur was met een stevige zuidwestenwind en temperaturen die naar 13,6 graden zijn gezakt. Van onweer bleven we deze keer wel gespaard/verstoken. Aanvankelijk was het betrokken met Stratuscumulus en Cumulus tussen de buiencomplexen door welke het volledige luchtruim bedekten, maar tegen de middag verschenen er dan toch weer opklaringen waar we terug de fiere aambeeldvormige toppen van de buienwolken in volle glorie konden bewonderen. De buiigheid nam geleidelijk af naarmate er meer opklaringen verschenen maar in de loop van de namiddag begon de bewolking weer toe te nemen met vooral Stratocumulus en Cumulus. Het bleef daarbij kil met maxima van 20,2 graden en nog steeds redelijk wat wind. Tegen de avond klaarde het dan toch weer op en leek het opeens stabiel en aangenaam zomerweer te worden met brede opklaringen, diepblauwe luchten en behoorlijk wat zonneschijn. Een erg misleidende ontwikkeling echter want na een paar uur bolden de stapelwolken weer flink op en begeleid door fraaie regenbogen kwam het her en der weer tot flinke buien. In Malderen waren het vooral schampschoten waardoor het neerslagtotaal op 1 mm bleef steken. Later op de avond keerde de rust weer en zagen we terug opklaringen waarbij er een mooie zonsondergang volgde tussen de resterende Cumuluswolken en enkele Stratocumulusvelden die oranje oplichtten.

Woensdag, 14 juni 2017

De Cirrostratusbewolking is tijdens de nacht weer verdwenen waardoor het vanochtend stralend zonnig en helder was met opnieuw een diepblauwe, zuiders ogende hemel boven ons. De temperaturen zijn op 9,7 graden uitgekomen. We zijn ondertussen weer in de aanvoer van subtropische lucht terechtgekomen waardoor het snel opwarmde. Bewolking was er nagenoeg niet te zien, al bleek er nog net genoeg vocht in de lucht te zitten om nog een drietal kleine Cumuluswolkjes te laten ontstaan die het zomerse uitspansel tijdens de namiddag sierden. We haalden zeer aangename maxima van 28,6 graden terwijl de wind meestal uit zuidwestelijke richtingen kwam en daarbij overwegend zwak was. De stapelwolkjes losten aan de vooravond op en maakten plaats voor wat Cirrus en Cirrostratusbewolking die geleidelijk binnendreef vanuit het westen. Verdere gevolgen bracht dit echter niet met zich mee en als we de weermodellen mogen geloven zal het koufront dat voor deze bewolking zorgde ook niets om het lijf hebben. Het einde van de droogte die ons ook vandaag weer met een neerslagtotaal van 0,0 mm opzadelde is dus nog lang niet in zicht, en ook de komende weken is er nauwelijks een neerslagsignaal te zien. We sloten de dag in erg zachte omstandigheden af waarbij het al een heel eind na zonsondergang was eer er iets van koelte voelbaar werd dat zelfs dan niet eens als onaangenaam werd ervaren.

Donderdag, 14 juni 2018

Het was erg frisjes met minima van 10,4 graden al stak er al snel een noordwestelijk briesje op dat voor luchtmenging zorgde en zo lagere minima kon voorkomen. De kleuren waren helder en transparant met hier en daar Cirruswolken in de blauwe hemel. In het westen was ook Altocumulus en Stratocumulus te zien en deze flankeerde Cirrus spissatus bewolking die van ijskappen van buien leek afkomstig te zijn. Maar uiteindelijk was het een meer egale laag Cirrostratus die op ons afkwam en overging in Altostratus. Hier zaten twee regenzones in verwerkt waarvan de eerste rond de middag passeerde maar geen meetbare neerslag opleverde in Malderen. Tijdens de namiddag werd de bewolking wat dunner en warmde het nog op tot 19,2 graden bij een westelijk briesje alvorens het tweede deel van de regenzone weer voor een beetje niet-meetbare motregen zorgde. Kort voor zonsondergang klaarde het dan helemaal op waarbij de bewolking overging in Stratocumulus en we weer wat zonneschijn kregen. De verdorde Londerzeelse vegetatie gloeide in een geelachtig licht op met het neerslagtotaal van 0,0 mm erbij waarna we een koele en rustige nacht in gingen. 

Donderdag, 14 juni 2019

 De bewolking is tijdens de nacht inderdaad weer toegenomen, maar het is droog gebleven en het was meer stratiforme bewolking die niettemin wat chaotisch oogde met rommelige Stratus fractus en Stratocumulus banken. Het was frisjes met 10,8 graden en de opklaringen die er nog sporadisch waren, waren meer dan welkom om er weer wat warmte in te brengen.  De zon kwam er meer en meer door tijdens de voormiddag en in combinatie met de koele, vochtige lucht en het cyclonale regime zorgde dit al snel voor nieuwe buien. Ze lieten zich op een zuid- zuidwestelijk briesje voortdrijven en ontzagen ook Malderen niet deze keer.  Er was tegen de middag al 4 mm gevallen en er zat ook onweer bij.  Dan volgden er weer opklaringen en leek de zomer weer terug (in light formaat) maar er dreven nog steeds imposante buienwolken voorbij. Tegen de avond pakten nieuwe buienwolken zich samen in het zuiden en de brede opklaringen die eraan vooraf gingen waren dan ook bedrieglijk.  De buienmolen was voor een tweede rondje vertrokken en leek aan activiteit te winnen al bleef onweer uit, hoe dreigend de gitzwarte Arcussen die op ons afstormden er ook uitzagen. Het neerslagtotaal werd aangevuld tot 4,4 mm.

Zondag, 14 juni 2020

 Opnieuw is het tijdens de nacht opgeklaard maar de hevige buien boven het noorden van Nederland waar de weerliefhebbers gisteren nog jaloers naar opkeken zijn tot een regenzone verworden. Deze stuurde Cirrostratusbewolking over ons heen waaronder Altocumulus lenticularis ontstond. Terwijl het rijkbedeelde noorden het nu met kil en somber regenweer moest doen konden we er in Malderen weer een fraaie zomerdag aanbreien die weliswaar wat frisjes begon met 16,7 graden en een goed voelbare westenwind. Maar de zon deed het kwik al snel oplopen en de zomersfeer was weer helemaal terug. Nochtans was het een tikkeltje minder dan gisteren daar er nu een iets koelere westenwind is opgestoken en we met momenten toch rekening moesten houden met dikkere Cirrostratusvelden en redelijk wat Altocumulusbewolking die de zon afblokte. Dit alles was natuurlijk van de Nederlandse regenzone afkomstig welke nog uitlopers over Malderen stuurde. Hoe dan ook hielden we het hier droog en ook toen er tijdens de namiddag Cumuluswolken ontstonden, konden we daar geen buien meer van meepikken. Het kwik bereikte 24,4 graden en het halfbewolkte weertype bleef voor de rest van de dag in stand waarbij de stapelwolken tijdens de avond weer oplosten. We eindigden dus droog met een dagtotaal van 0,0 mm. 

Maandag, 14 juni 2021

Ondanks de zwoelte gisterenavond is het tijdens de nacht nog kunnen afkoelen naar een aangename 11,2 graden en de dag begon weer onder een staalblauwe lucht boordevol zonneschijn. De zomersfeer was helemaal compleet en op een paar stapelwolkjes na was het helder. Ondanks een noordelijke component in de stroming wist het kwik weer op te klimmen naar een warme 30,1 graden tijdens de namiddag waarbij dat briesje af en toe verkoeling bracht. Het voelde hierdoor luchtig aan, wat deels ook te danken was aan de lage vochtigheidsgraad. Tijdens de namiddag kregen we dan toch nog met bewolking te maken in de vorm van Cirrusvelden en Cirrostratus die vanuit het noordwesten kwam opzetten. Dit was de voorbode van een zwak koufront dat langzaam dichterbij kwam maar waar geen activiteit meer op zat. Tijdens de avond zorgden de wolkenvelden voor sfeervolle uitzichten die helemaal tot hun recht kwamen toen de zon wat lager ging staan en het doorvallende licht een warme tint kreeg. Het bleef zacht en ook na zonsondergang konden we slechts van een aangename koelte spreken in plaats van een kilte die ons naar binnen joeg. Voor de muggen betekende dit dus een verhoogd risico op aan indigestie verwante symptomen. Neerslag hoefden we ook nu niet meer op te meten, het dagtotaal bleef op 0,0 mm steken. 

Dinsdag, 14 juni 2022

Na een erg koele ochtend met minima van 9,9 graden (in het oosten van het land zelfs nachtvorst in de hut) kregen we vandaag Cirrus en Cirrostratus bewolking te zien die in plukken en velden over de hemel schoof. Na verloop van tijd leek de hemel diepblauw en volledig helder te worden vanuit het noorden en dit ging kennelijk ook gepaard met een warmere luchtmassa want we maakten vandaag weer wat thermische winst met maxima van 25,6 graden tot gevolg. Dit werd mede mogelijk gemaakt door een naar het zuidwesten gedraaide wind. Op het einde van de namiddag leek het alsof de Cirrusbewolking helemaal was samengeperst tot een scherp begrensde band in het zuiden die voor een erg mooie aanblik zorgde in contrast met de rest van de hemel welke nu weer een zeldzaam diepblauwe kleur heeft gekregen. Met een beetje fantasie leek het alsof we ergens in de tropen zaten met uitzicht op moessonregens die op afstand passeerden. Maar niets was dus minder waar en enkel op gebied van zonkracht en temperatuur kwamen we een beetje in de buurt van een dergelijke situatie. Het verschil met de noordelijke helft van Nederland was weer erg groot, daar kreeg men nog volop met stapelwolken te maken die ook nog deels uitsmeerden tot Stratocumulus. Een paar van die wolkjes waren overigens ook vanuit Malderen eventjes in miniatuurversie zichtbaar kort na de middag, en dit in noordelijke richting.

Woensdag, 14 juni 2023

 Het was tijdens de ochtend aangenaam koel met minima van 13,2 graden. Er hing wat Cirrostratus bewolking en enkele contrails welke vooral in het zuidwesten te zien waren. Verder bleef het echter zonovergoten en een luchtig oostelijk tot noordoostelijk briesje zorgde ervoor dat het niet te warm aanvoelde. Er werd ook effectief koelere lucht aangevoerd want we moesten op thermisch gebied wat inleveren met nu nog maxima van 27,1 graden. Alleen werd die lucht iets te enthousiast aangevoerd want de wind ging weer temperamentvol tekeer en het was dan ook een flinke belasting voor de natuur die weer extra droogtestress ondervond. Met de koelere lucht werd het ook helderder met een diepblauwe hemel waarin de zon extra fel scheen. Er ontstonden enkele stapelwolkjes die overigens nauwelijks wat voorstelden en enige verandering in het neerslagtotaal van 0,0 mm hoefden we dan ook niet te verwachten. De wind zwakte na zonsondergang weer wat af waarna er een aangename koelte over de omgeving neerdaalde. 

Vrijdag, 14 juni 2024

Het is tijdens de nacht en ochtend gaan regenen, al bleven grote hoeveelheden uit. De bijhorende bewolking hield de minima op peil met 13,2 graden. De regen ging over in motregen en het werd uiteindelijk droog. De zuidwestenwind was zwak en het bleef betrokken waarbij er wel veel licht door de bewolking viel. Tegen de middag ging het terug motregenen en er volgden vlaagjes van gewone regen. Daarna kwamen we in opklaringen terecht en deze zorgden door de hoge vochtigheidsgraad en de vrij zachte maxima van 19,0 graden voor een broeierig gevoel. Er ontstond Cumulus die zich uitspreidde tot Stratocumulus en het leek alsof de atmosfeer zich aan het stabiliseren was. Maar niets was minder waar want er doken plots weer buitjes op. Eerst waren dat lichte spetterbuitjes maar ze werden steeds intenser en we zagen ook al snel zeer donkere en dreigende wolkenmuren opdoemen, geflankeerd door undulatus en castellanus structuren. Het zag er nu totaal anders uit dan de onschuldig ogende luchten die we een paar uur eerder zagen. Het was ook bijna een mirakel dat het met zo'n luchten en regengordijnen niet tot onweer kwam. Het bleef voor de rest van de avond betrokken met geregeld buien en soms bijna apocalyptisch ogende wolkenluchten. Het dagtotaal werd bij dit alles aangevuld tot 6,8 mm.