Flashback: 16 juni in het verleden

 

Maandag, 16 juni 2014

Tijdens de nacht is er blijkbaar opnieuw dikkere bewolking binnengedreven waardoor de dag een erg sombere start maakte onder een gesloten Stratus wolkendek. Het deed allemaal erg veel aan een late herfstdag in oktober denken en tot overmaat van ramp loste de bewolking in tegenstelling tot gisteren niet meer op. Sterker nog, het ging bij momenten lichtjes regenen al viel deze neerslag erg mee/tegen in verhouding tot de soms apocalyptisch donkere wolkenluchten die we te zien kregen. Dikwijls leek het alsof we zware stortbuien konden verwachten maar de olifanten baarden iedere keer een (grijze) muis van 0,0 mm. Ook toen er een gestaag opbouwende laag van Altostratus bewolking zichtbaar werd, kwam het niet verder dan enkele regendruppels, niet eens genoeg om de straatstenen nat te maken. Tijdens de namiddag kregen we 2 opklaringen te zien die samen goed waren voor een tiental minuten zonneschijn. Dankzij de bewolking werd het 's nachts niet kouder dan 8,8 graden, maar van hogere temperaturen dan 19,4 graden konden we alleen maar dromen of we moesten al naar een veranda/serre verkassen. Naast dit alles moesten we ook rekening houden met een gure wind die vooral tijdens de late namiddag haar kop opstak en terug pal uit het koude noorden kwam. Tijdens de avond wakkerde deze alleen maar verder aan waardoor de gevoelstemperaturen verder onderuit werden gehaald ondanks het dunner worden van de bewolking. Deze ging over in Stratocumulus maar de zon kregen we toch niet meer te zien. Na zonsondergang volgde een erg gure en winderige nacht waarin de wind op sommige momenten letterlijk om het weerstation heen floot.

Dinsdag, 16 juni 2015

Er hing vanochtend een wat chaotische mengeling van Stratocumulus castellanus en Cirrus uncinus bewolking, terwijl het erg koud aanvoelde bij minima van 9,1 graden. Gelukkig was de wind erg zwak dankzij de as van een hogedrukwigje dat over ons trok. Dit wigje kon echter niet voorkomen dat een ertussen geklemd frontje voor extra bewolking ging zorgen. De Cirruswolkjes werden gevolgd door Cirrostratus terwijl er ook een band van Altocumulus overtrok. Daarna kregen we Altostratus bewolking te zien terwijl de Altocumulus bewolking verdween. Op de radar was ondertussen ook regen te zien, maar blijkbaar bereikte deze de grond niet (of het is met een zijwaartse salto langs Malderen gedoken) want in de pluviometer zat nog steeds 0,0 mm. En dat zou ook zo blijven want in het noorden klaarde het opeens op waarna heldere, diepblauwe luchten te zien waren. Na een poosje zagen we aan de horizon Cumulus wolken verschijnen die erg dicht op elkaar leken te zitten terwijl de rest van het luchtruim helder bleef (op de sluierwolken in het oosten na). De stapelwolkjes kwamen echter maar langzaam onze kant uit waardoor we een hele tijd konden genieten van onafgebroken zonneschijn, wat zich vertaalde in maxima van 20,1 graden. Tegen de avond was het echter uit met de pret en kwamen de stapelwolkjes massaal opzetten waarbij ze overgingen in gesloten Stratocumulus en later Stratus. Samen met de kille noordenwind erbij deed dit allerminst aan zomer denken, maar we bleven wel gespaard van regen voor zover dat al positief kan genoemd worden. Later op de avond klaarde het weer voorzichtig op vanuit het noorden en kwam de zon er door terwijl het snel afkoelde onder de open hemel en bij wegvallende wind.

Donderdag, 16 juni 2016

Het is tijdens de nacht opgeklaard en het was erg fris met minima van 9,0 graden. De heldere hemel zag er veelbelovend uit voor de zomerliefhebbers en er was alleen in het zuiden wat Stratocumulus bewolking te zien. In de loop van de dag zagen we echter meer bewolking verschijnen die meestal uit Cirrus, Cirrostratus en Altostratus bestond met hier en daar ook ontwikkeling van stapelwolken. Vanuit het westen zagen we ondertussen dikkere sluierbewolking binnendrijven die geleidelijk overging in een klassieke Nimbostratuslucht waaruit het ging regenen. Dit was het begon van een erg kille en onaangename episode die heel wat zomerliefhebbers in de gordijnen moet gejaagd hebben. Zeker toen ze een thermometer vast pakten die 20,2 graden aanwees voordat die tegen een muur in scherven uiteen spatte. Het koudegevoel bleef wel binnen de perken dankzij de erg zwakke zuidwestenwind. Aan het begin van de avond sloeg het weer opeens om en dreef er een brede gordel van opklaringen binnen vanuit het westen. De zon kwam er weer door en het ging enigszins broeierig aanvoelen. Het was echter zeker niet het begin van een stabiele zomerse periode want vanuit het westen dreef er alweer bewolking binnen. Kort voor zonsondergang werden de opklaringen weer breder en was het een genot om de fraaie geelachtig oplichtende wolkenvelden te zien onder de diepblauwe hemel. Deze bewolking bestond nu vooral uit Cumulus en Stratocumulus en bevond zich ten zuiden en zuidoosten van Malderen. Er kwamen geen nieuwe buien meer aan te pas waardoor het neerslagtotaal op 2,0 mm is blijven steken.

Vrijdag, 16 juni 2017

Het is tijdens de nacht iets rustiger geworden, en onder een lichtbewolkte hemel kon het afkoelen tot een perfect slaapbare 13,5 graden. Bij het krieken van de dag zag de bewolking er hoogst onstabiel uit met laaghangende Stratocumulus floccus en Castellanus bewolking. Wie hierdoor op verlossende buien hoopte kwam echter bedrogen uit, want een hogedrukwigje dat vanuit het zuidwesten kwam opzetten zorgde ervoor dat de atmosfeer snel stabieler werd en eventuele buien dus weinig kans maakten om te overleven. Eens de zon goed en wel op was en de luchtlagen door elkaar werden gemengd konden we de westelijke tot zuidwestelijke wind weer zien aanwakkeren en de netjes gerangschikte groepen Stratocumulusbewolking maakten daarbij plaats voor erg chaotische Cumulus fractus bewolking. De zon dook er geregeld achter weg en het voelde vrij koel aan door de tamelijk krachtige noordwestenwind. Toch haalden we nog maxima van 25,2 graden en tegen het einde van de namiddag kwam de zon er ook meer en meer door dankzij de invloed van een naderend warmtefront. Dit zorgde voor het binnenstromen van warmere lucht op hoogte waardoor de stapelwolken het erg moeilijk kregen. De diepblauwe kleur van de hemel werd hierbij fletser terwijl er na verloop van tijd Cirrostratusbewolking kwam binnendrijven vanuit het westen. Tijdens de avond zwakte de wind wat af waardoor we de dag in rustige maar toch nog vrij koele omstandigheden afsloten met een neerslagtotaal van 0,0 mm.

Zaterdag, 16 juni 2018

De dag begon grijs met veel Stratocumulusbewolking die in de loop van de dag echter gedeeltelijk openbrak. We kregen nu een mengeling van Stratocumulus en Cumulus te zien maar het was steeds voor minstens 7/8 bewolkt en de zon kregen we amper te zien. De temperaturen stegen ook maar langzaam na de minima van 12,1 graden te hebben opgetekend en er stond een kille bries uit westelijke richtingen. Wel was het wolkendek dun waardoor we de zon er dwars doorheen konden voelen en telkens de wind even wegviel ging het net broeierig aanvoelen. Dit ondanks eerder bescheiden maxima van 21,6 graden. De stapelwolken zagen er ook dreigend uit maar verdere gevolgen bleven uit. Tijdens de avond nam de thermiek af en werd de Stratocumulusbewolking die deels door uitspreiding werd gevormd, niet meer aangevuld. We kregen nu diepblauwe luchten te zien met Stratocumulus undulatus bewolking erin die voor een apart uitzicht zorgde. Het invallend zonlicht was erg helder en had ook bij zonsondergang nog steeds witachtige tinten. Maar echt genieten konden we niet want de wind bleef aanhouden en het koelde weer af terwijl we opnieuw eindigden met een neerslagtotaal van 0,0 mm. 

 

Zaterdag, 16 juni 2019

 Tijdens het tweede deel van de nacht kwam het tot plensregens maar de onweersactiviteit bleef beperkt en het is zelfs niet eens gezegd of het in Malderen wel heeft geonweerd. Door alle bewolking is het zacht gebleven met minima van 12,3 graden. Overdag kregen we aanvankelijk nog met Stratus te maken waaruit het licht regende of motregende maar al snel dreven er opklaringen binnen met een zuidwestelijke bries. Het werd vriendelijk en de resterende wolkenflarden gingen over in Cumulus. Deze groeide echter plaatselijk weer uit tot buien. Later werd het terug stabieler al was het nu een stuk frisser met temperaturen die ook overdag niet meer boven 26,1 graden stegen. Het klaarde steeds verder op en het was al bijna helder toen we het neerslagtotaal van 12,5 mm optekenden. 

Dinsdag, 16 juni 2020

 De sluierbewolking is tijdens de nacht grotendeels verdwenen en we maakten dus een zonnige start bij minima van 16,2 graden. Er hingen wat Stratocumulus en Altocumulusvelden en het zag er aanvankelijk vredig en stabiel uit. Er werden al snel stapelwolken gevormd en de lucht was erg onstabiel waardoor deze tot flinke afmetingen konden groeien. Er zaten ook Altocumulus castellanus en floccus partijtjes tussen die de onstabiliteit accentueerden. Maar in Malderen bleef het droog en het was hier voor de weerliefhebbers geraden om te leren genieten op afstand. Vooral ten oosten van ons zagen we tijdens de late namiddag onweerscomplexen ontstaan die zich konden voeden met zwoele, vochtige lucht die tot 27,7 graden is opgewarmd en met een zwakke zuidoostelijke bries over ons streek. Aan het begin van de avond naderde een bui zo dicht dat we een tijdje het diepe geroffel van de donder konden aanhoren. Maar het onweer zwakte redelijk snel af en ook de buien die daarna volgden waren geen lang leven beschoren. Na zonsondergang konden we wel nog wat bliksemflitsen en een donderslag opvangen van een cel die ten westen van ons langstrok juni  en kennelijk voor plaatselijke wateroverlast heeft gezorgd. In Malderen was er met een dagtotaal van 0,0 mm sprake van  wateroverlast in een andere betekenis.

Woensdag, 16 juni 2021

Het is tijdens de nacht weer helemaal helder geworden waardoor de dag onder een staalblauwe hemel van start ging. De minima waren erg hoog met 14,1 graden en eens de zon erdoor kwam voelde het meteen weer zwoel en plakkerig aan. Je zou gedonder verwachten met deze drukkende warmte, maar toch bleef alles mooi stabiel en verschenen er tijdens de namiddag enkel onschuldige stapelwolkjes onder een weliswaar wat fletser wordende blauwe hemel. We haalden weer een tropische 33,5 graden en het was zweten en puffen geblazen bij slechts een zwakke zuidelijke tot zuidoostelijke bries. Tijdens de avond zagen we dan de eerste tekenen van een grote weersverandering toen zich in het zuidwesten een scherp begrensd veld met Altocumulusbewolking aandiende. Deze bewolking waarin later ook Castellanus- achtige toppen in te herkennen waren kwam geleidelijk dichterbij maar vandaag bleven verdere gevolgen waaronder een hoger neerslagtotaal dan 0,0 mm nog uit. Hoewel, de aangevoerde lucht werd vochtiger en raakte haar warmte moeilijk kwijt waardoor het een onaangenaam zwoele nacht dreigde te worden. Waar we op een normale zomeravond moeten binnen vluchten voor de kou was het nu net om die kou op te zoeken bij wie over een airco beschikte. 

Donderdag, 16 juni 2022

 De Altocumulusvelden zijn tijdens de nacht weer opgelost en er hing tijdens de ochtend allen nog wat Cirrus en dunne Cirrostratus. De open hemel ten spijt is het tijdens de nacht minder sterk afgekoeld en de minima zijn daarbij op 14,7 graden uitgekomen. Er bleven Cirrusvelden voorbij drijven doorheen de dag en deze leken ook wat talrijker te worden. De zon werd er niet door onderbroken daarentegen en we konden weer thermische winst boeken met maxima van 28,4 graden tot gevolg. De wind kwam uit oostelijke tot oost- noordoostelijke richtingen en was aan de zwakke kant. Op het einde van de namiddag kwam er opeens een dik, aaneengesloten en scherp begrensd veld van Cirrostratusbewolking opzetten vanuit het westen en hier en daar zaten daar ook stukken Altostratus in. Hierdoor werd de zon zeker aan het begin van de avond redelijk getemperd, en toen verschenen er ook Altocumulus en Cirrocumulus veldjes. Later op de avond klaarde het weer op vanuit het westen en zo konden we de dag alsnog in zonnige omstandigheden afsluiten. En weer zonder neerslag met 0,0 mm als dagtotaal. 

Vrijdag, 16 juni 2023

 De koelte en nevelige kleuren van gisteren leken wel de voorboden van een weersverandering te zijn, want nu hingen er plots Altocumulusvelden met wat Stratocumulus ertussen. De kleuren waren ook warmer dan tijdens de vorige ochtenden al was het op thermisch gebied juist heerlijk koel met 11,7 graden. De bewolking loste geleidelijk weer op maar voordat ze helemaal verdween kregen we zicht op erg fraaie velden van regelmatig geschikte Altocumulus floccus waarvan de toefjes vrij groot waren. Het straalde onstabiliteit uit en het zomergevoel werd erdoor versterkt. Deze bewolking verdween uiteindelijk ook helemaal en het werd voor ongeveer anderhalf uur helder. Daarna ontstonden er Cumuluswolken. Eerst in het zuidwesten maar later zaten ze zowat overal en de zon dook er regelmatig achter weg. De wolkjes gaven echter alles behalve een onstabiele indruk, het bleef bij mooiweers-Cumulus die er wel wat rafeliger uitzag dan normaal. Ook de combinatie met de erg melkachtig geworden hemel viel op. Niettemin haalden we nog maxima van 28,3 graden bij een oostelijk briesje. Er stroomde ook zwoelere lucht binnen waardoor het zeker tijdens de avond tamelijk plakkerig en benauwd ging aanvoelen voordat de nachtelijke afkoeling intrad. Maar ook deze verandering had geen effect op het neerslagtotaal dat terug op 0,0 mm is blijven steken. 

Zondag, 16 juni 2024

 We bevonden ons terug in onstabiele buienlucht waarbij de talloze buienwolken dicht op elkaar zaten. Er was dus slechts ruimte voor wat vluchtige streepjes zon. En tot overmaat van ramp trok er terug een storing binnen vanuit het zuiden waardoor de bewolking weer aaneengesloten werd. Er stond ook nog veel wind uit het zuidwesten al was dat iets minder dan gisteren. Wel was het zacht en afgelopen nacht zijn we niet onder de 12,2 graden gekomen. Tegen de middag kwamen we terug in de afzonderlijke buien terecht maar nog steeds zat alles dicht op elkaar en van zonneschijn of fraaie wolkenluchten was dan ook totaal geen sprake. De buien zelf waren meestal licht en/of heel kort, er zat zelfs een exemplaar tussen dat maar 10 seconden duurde. We moesten onze troost uit de zachte lucht halen, daarin warmde het nog op tot 20,5 graden. Later op de avond klaarde het dan toch nog uit en zagen we wel een paar mooie grote stapelwolken in een diepblauwe lucht. Doch nog voor zonsondergang trok er alweer Stratocumulus binnen vanuit het westen. Deze nam verder toe al bleef het nog droog. De 1,2 mm in de pluviometer waren dan ook aan de buitjes en de regenzone overdag te wijten.