Flashback: 19 juni in het verleden

 

Donderdag, 19 juni 2014

Tijdens de vroege ochtend waren er nog flink wat opklaringen te zien waarbij de aanwezige bewolking vooral uit Stratocumulus en Stratus fractus bestond. Het was tamelijk fris bij minima van 10,2 graden. Op de weerkaarten zagen we ondertussen een zwakke regenzone afzakken die aan het veelbelovende begin van deze dag spoedig een einde zou maken. De bewolking nam snel toe en binnen de kortste keren was het volledig betrokken waarbij het plaatselijk ook lichtjes ging regenen. Deze neerslag stelde echter nauwelijks wat voor (in Malderen 0,0 mm) waardoor de klaagzangen over aanhoudende droogte weer stilaan mochten gerepeteerd worden. Na de middag hadden we het 'ergste' alweer achter de rug en verschenen er terug opklaringen vanuit het noorden. De bewolking ging hierbij over in gebroken Stratocumulus die nogal wat weg had van heel dicht op elkaar zittende stapelwolken. In de hogere luchtlagen vonden we ook Cirrus en Cirrostratus terug terwijl de wind naar het noorden draaide. Het warmde op tot 21,9 graden en de opklaringen werden geleidelijk talrijker al bleef de bewolking met gemak overheersen bij een bedekkingsgraad van ruim 7/8. Op het einde van de namiddag probeerde een tweede onderdeel van de zwakke regenzone om iets te veranderen aan het eerdergenoemde neerslag maar dit was opnieuw vergeefs. De bewolking straalde nochtans potentie uit met de dikke dreigende Altostratus asperatus bewolking die vanuit het noorden binnentrok, en ook de vrij dikke regendruppels riepen hoge verwachtingen op. De dikke bewolking werd gevolgd door dunnere bewolking waar hier en daar wat blauw tussen te zien was. Het duurde echter niet lang of er dreef opnieuw dikkere bewolking binnen vanuit het noorden en er vielen terug twee regendruppels uit. Daarna bleef het voor de rest van de avond droog, grijs kil maar vrij rustig met slechts een zwak noordelijk briesje. De neerslag die vandaag viel was alweer niet meetbaar zodat we toch nog een droge dag kunnen bijschrijven.

Vrijdag, 19 juni 2015

Het was opnieuw somber en grijs vanochtend met Stratocumulus en Stratus waar af en toe wat motregen leek uit te vallen. Eens de zon wat op kracht was gekomen begon de atmosfeer zich te roeren en werden er stapelwolken gevormd die zich uitspreidden tot Stratocumulus. Hier en daar sloegen ze erin om er een bui uit te persen, vooral in Nederland was dit het geval. In Malderen werd het terug een uitermate saai weertype waarbij elke nieuwe opklaring door Stratocumulus en Cumulus werd dicht gemetst. Het was wachten tot de avond voordat de thermiek afnam en de Stratocumuluswolken niet meer werden bijgevormd. Het spreekt voor zich dat de temperaturen aan de lage kant bleven met 17,0 graden, zeker met de koele noordwestenwind erbij. Dankzij de bewolking is het echter op geen enkel moment kouder geweest dan 10,3 graden. In een half bewolkte en koele avond noteerden we uiteindelijk het neerslagtotaal van 0,0 mm.

Zondag, 19 juni 2016

Nog steeds was de zomersfeer ver te zoeken met veel bewolking en af en toe nog wat gespetter. Toch kregen we in de loop van de dag weer wat opklaringen te zien terwijl de bewolking vooral uit Cumulus en uitspreidende Stratocumulus bestond. Met temperaturen die zich tussen 11,3 en 22,1 graden ophielden was het aan de koele kant. Tijdens de namiddag begonnen de stapelwolken dan toch kleiner te worden en waren het vooral de Stratocumuluswolken die oplosten en terug voor een opener weertype gingen zorgen. In de hogere luchtlagen zagen we ondertussen Cirrostratus en Altostratus binnendrijven, voorboden van een kletsnatte start van de nieuwe werkweek als we de analysekaarten mogen geloven. Maar voorlopig was het nog zover niet, en was het enkel een afwisseling van dikkere en dunnere Altostratus met een losse wolkenflard eronder die we te zien kregen. Het bleef daarbij droog en de bewolking zorgde voor enige sfeer bij zonsondergang. We sloten af met een neerslagtotaal van 1,2 mm.

Maandag, 19 juni 2017

Het was nog steeds erg zwoel met temperaturen die niet onder 15,8 graden zijn gezakt. Langs de andere kant was de aangevoerde lucht echter een stuk droger waardoor er in de loop van de voormiddag geen stapelwolken meer werden gevormd. Het vocht bleek nu in de hogere luchtlagen te zitten want daar zagen we in de loop van de dag Cirrus en Cirrostratus binnendrijven vanuit het zuiden en zuidwesten. Deze bewolking stelde echter niets voor tegenover de machtige zomerzon die ondertussen bijna haar hoogste punt heeft bereikt. De wind was ook weer zeer zwak waarbij ze meer naar noordoostelijke richtingen is geruimd. Dit verklaart voor een stuk het ontbreken van stapelwolken terwijl de aflandige stroming ervoor zorgde dat het warmer kon worden dan gisteren met temperaturen die stegen naar 33,6 graden tijdens de namiddag. Tijdens de avond was het echter een heel ander verhaal: de wind wakkerde nu opeens aan in plaats van weg te vallen en kromp daarbij weer naar noordelijke tot noordwestelijke richtingen. Er werd merkbaar koelere lucht aangevoerd waardoor de avond een stuk minder zwoel verliep dan we na deze erg warme dag zouden verwachten. Maar het bleef wel nog zeer aangenaam buitenzitweer en voor velen was de koelte meer dan welkom, al bleek het bijna onmogelijk om de warmte weer uit onze huizen te verjagen voor wie niet over airco beschikte. Ondanks het binnendrijven van de sluierwolken veranderde er voor de rest weinig en viel enige neerslag nog steeds in geen velden of wegen te bespeuren. We sloten dus alweer af met een bedroevend dagtotaal van 0,0 mm.

Dinsdag, 19 juni 2018

Ondanks de veelbelovende heldere hemel gisterenavond begonnen we de dag grijs al was het door de bewolking wel zacht met minima van 14,0 graden. Het regende bijna voortdurend, maar het ging om fijne motregendruppels die meestal amper voelbaar waren, laat staan meetbaar. Enkel rond de middag was er een fellere regenbui maar zelfs deze was niet in staat om het (vloei)stofpeil in de pluviometer ook maar één streepje te verhogen. En daarna volgden weer perioden van lichte motregen uit een grijze Stratuslucht al leken er af en toe opklaringen te verschijnen in de verte. Ook kregen we soms een matglaszonnetje te zien dat op Altostratusbewolking leek te wijzen. Tijdens de avond bleef alles hetzelfde al voelde het nog erg warm aan ondanks het kille uiterlijk van de bewolking. De maxima wisten nog 20,2 graden uit de brand te slepen welke door het vocht van de motregen warmer/broeieriger aanvoelden. Na zonsondergang verscheen er in het noorden terug een band met opklaringen al kon deze ons niet bereiken. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Woensdag, 19 juni 2019

 Na een wel erg zwoele nacht met minima van 17,1 graden werden we vanochtend opgeschrikt door de donder. Een actief onweerscomplex trok over het westen van Vlaanderen en was nog goed waar te nemen vanuit Malderen. Er verscheen zelfs een regenboog maar uiteindelijk waren het maar 10 druppels die de begane grond bereikten. Nieuwe onweerscomplexen dreven vanuit Frankrijk binnen en hoewel dit in Malderen toch enkele aardige plensbuitjes opleverde, bleef het neerslagtotaal beperkt tot 0,0 mm. Samen met het onweersgeweld is er via een zuidwestenwind koelere lucht binnengestroomd en bleven de maxima op 28,3 graden steken. Een drietal onweersgolven passeerde ons land en tussendoor was er nog ruimte voor zonneschijn en vriendelijke condities. Al kreeg men in het westen toch meer met lage bewolking en een koele bries te maken. Tijdens de avond zagen we de bewolking weer toenemen met dreigende stapelwolken maar uiteindelijk leverde dit niet meer dan een paar druppels op terwijl het in de verte nog af en toe donderde. 

Vrijdag, 19 juni 2020

 De minima zijn op 11,9 graden uitgekomen terwijl er wat Cumulus en Stratus fractus hing. De dag leek een beetje hetzelfde weersverloop als gisteren en eergisteren te zullen kennen maar dat was buiten een stijgende luchtdruk gerekend waardoor alles stabiliseerde en er tijdens de namiddag veel uitspreiding tot Stratocumulus plaatsvond. Soms leverde dit dramatische uitzichten op met forse stapelwolken die met volle geweld tegen een temperatuursinversie aanknalden maar het bleef wel droog. Al kwam het plaatselijk toch nog tot buien en was er hier en daar nog steeds onweer bij. Het west- zuidwestelijke briesje voerde ondertussen koele zeelucht aan en zeker uit de zon en in de wind voelde het wat frisjes aan ondanks de maxima van 25,2 graden. Tijdens de avond losten de stapelwolken en Stratocumulusvelden snel op en het werd dus erg zonnig. Het waren zowat de beste momenten van de dag voor de zomerliefhebbers al kwam de kilte er wel vrij snel in eens de zon onder was. Vlak daarvoor dreef er overigens nog een gebied met erg grote doch snel oplossende stapelwolken voorbij die uit het niets leek op te doemen maar even snel oplosten als ze verschenen waren. Het leverde geen neerslag op, alleen erg fraaie uitzichten in het warme avondlicht. Het neerslagtotaal is uitgekomen op een getal dat ons redelijk bekend voorkomt, namelijk 0,0 mm. 

Zaterdag, 19 juni 2021

17,4 Een dikke wolkenband heeft zich tijdens de nacht over de westelijke helft van het land genesteld, met daarin ook regen. Het contrast met het zonovergoten oosten kon zowel thermisch als visueel bijna niet groter zijn. Malderen bleek zich in de overgangszone te bevinden, hier was het betrokken maar droog terwijl er enkel een dunne laag Stratus hing waar de zonnewarmte nog redelijk goed door voelbaar bleef. Kortom een ideale dag om buiten te werken, sporten en wandelen zonder dat het echt koud was in tegenstelling tot het westen waar het ronduit kil en herfstachtig was. Op het einde van de namiddag wisten de opklaringen ons dan toch nog te bereiken vanuit het zuidoosten en nu zat de hemel vol met onweersverklikkers waaronder Altocumulus floccus en castellanus. Ondertussen warmde het door de zonneschijn tussendoor nog op tot 22,1 graden en er stond een warme zuidelijke bries. Natuurlijk hingen die onweersverklikkers daar niet voor niets en vanuit het zuiden zagen we de bewolking overgaan in Cirrostratus waarna steeds dikkere Altostratus kwam opzetten. Hiertussen zaten verschillende onweersbuien verscholen die vooral actief waren op gebied van neerslag. De eersten bereikten ons na zonsondergang en het water begon toen soms met bakken naar beneden te komen. Slechts af en toe was er een fraaie bliksemschicht te zien, een heel verschil met de buien in het oosten van het land waar veel meer bliksem op zat maar ook randverschijnselen zoals vernietigende valwinden en hagel waardoor je die maar beter niet op je dak kon krijgen. De stortregens die voor middernacht vielen konden het neerslagtotaal nog aanvullen tot 6,3 mm. 

Zondag, 19 juni 2022

 Tijdens de nacht is de bewolking plots toegenomen wat vooraf werd gegaan door stevige windvlagen die omstreeks 2H heel wat mensen moet hebben wakker geschrikt, nu bijna iedereen met de ramen open probeerde te slapen. Het geklater van rondvliegende tuinmeubelen, parasols, trampolines en bloembakken hielp hier deels aan mee want de bijna stormachtige omstandigheden hebben ons zo ver van het onweersgeweld in het zuidoosten van het land compleet weten te verrassen. De rukwinden zijn echter alleen gekomen, op een paar lichte buitjes na is het tijdens de nacht immers droog gebleven. Tegen de ochtend was het weer wat rustiger maar nu schakelden we over op een kil en druilerig weertype waarbij we af en toe perioden van lichte regen te verwerken kregen. Veel stelde het echter niet voor en er waren ook nog droge perioden tussendoor. Af en toe was er een waterzonnetje te zien tussen de mengeling van Altostratus, Stratocumulus, Stratus fractus en Altocumulus. Hoewel je in deze omstandigheden een noordelijke of noordwestelijke wind zou verwachten was de stroming noordoostelijk en leek het alsof er ware en droge landlucht werd aangevoerd. Maar het bleef dus kil en vochtig waarbij het kwik het bij 22,2 graden al voor gezien hield. Wel is het door de bewolking niet kouder dan 14,6 graden geworden afgelopen nacht. Tijdens de late namiddag werd het saaie en kille weerpatroon onderbroken door het binnendrijven van de erg spectaculair ogende Altostratus asperitas met haar bizarre golfstructuren. Samen met deze bewolking doken er ook buien op met opvallend dikke, tropische druppels. Deze waren echter zeer kortdurend (minder dan 10 seconden per exemplaar) waardoor de neerslag niet meetbaar was. Meer dan een vijftal druppels per vierkante meter viel er zeker niet. Er begonnen geleidelijk gaten te vallen in deze bewolking waardoor we tijdens de avond af en toe wat streepjes zonneschijn konden meepikken. De resterende bewolking zag er fraai uit met allerlei soorten Altocumulus, Stratocumulus, Stratus fractus en wat Cirrus op hoogte. Hierbij viel op dat enkel de allerlaagste wolkenflarden uit het noordoosten kwamen terwijl de iets hoger gelegen Cumuluswolken net uit het zuidwesten kwamen. Door de redelijk krachtige stroming uit beide richtingen was het een aparte gewaarwording om nu naar de wolken te kijken, en was het zelfs goed mogelijk om zeeziek te worden door gewoon een tijdje naar boven te staren. Dit stromingspatroon was overigens al sinds gisteren aanwezig maar het is nu pas echt goed zichtbaar. Helaas voor de warmteliefhebbers bleef die onderste laag nog steeds kille lucht uit het noordoosten aanvoeren en tegen zonsondergang voelde het ronduit koud aan. En ook de tuinbouwsector zal niet meteen staan te springen (behalve om warm te blijven dan) van het neerslagtotaal van slechts 2,0 mm. 

Maandag, 19 juni 2023

Zoals het wel vaker gebeurt na onweerssituaties, moesten we ook nu weer boeten in de vorm van grijs en kil weer waarmee de dag van start ging bij temperaturen die naar 17,2 graden zakten. Al viel het in Malderen nog mee want de meeste Stratus bewolking hing in het noorden en hier kregen we opklaringen te zien tussen de laaghangende bewolking die in een Cumulusachtige variant overging. De zon liet zich dus nog geregeld zien en de opklaringen werden in de loop van de dag zelfs breder. Er dreef wat Cirrus en Cirrostratus binnen en daarin waren ook wat optische verschijnselen te zien zoals halo's. Het frisse karakter van dit weer bleef er eventjes inzitten maar tijdens de namiddag kregen we terug zomerse warmte bij temperaturen die verder stegen naar 26,7 graden. Geleidelijk aan begonnen er tekenen van onstabiliteit te verschijnen, meestal in de vorm van Altocumulus castellanus en floccus die in steeds grotere velden binnen dreven. Kort voor zonsondergang ging het er ook soms dreigend uitzien en dit werd zowaar ook nog eens verzilverd toen er uit het niets een buitje opdook. Nadat het 0,2 mm had gelost, keerde de rust weer en werd het definitief droog. 

Woensdag, 19 juni 2024

 Het is vanochtend erg nevelig geworden met hier en daar zelfs wat mist die voor een mooi bedauwde natuur zorgde. Er is zo nog 0,2 mm in de pluviometer terecht gekomen. De temperatuur is naar 13,5 graden gezakt en opnieuw waren somberheid, kilte en duisternis de belangrijkste ingrediënten. De wind is naar het noorden gedraaid maar op de satellietbeelden zagen we net een nieuwe depressiekrul met veel momentum en kracht onze kant opstomen vanuit het zuid- zuidoosten. Maar uiteindelijk bleek de noordelijke stroming het te winnen en vanuit het noordwesten ging het tegen de middag dan opklaren. Tijdens de voormiddag zagen we ook al af en toe een waterzonnetje doorheen Altostratus translucidus. De resterende bewolking bestond al snel uit Cirrus en Cumulus die aanvankelijk nog tot Stratocumulus uitspreidde maar geleidelijk meer geïsoleerd raakte. Wel waren de afmetingen nog opvallend groot maar het bleef wel droog. Tegen de avond losten deze dan toch nog op en we haalden 22,0 graden in zonnige condities. Wel stond er veel wind uit noordwestelijke richtingen en deze kon toch af en toe wel een spelbreker zijn. Deze bleef aanhouden tot zonsondergang en ook daarna werd het niet volledig windstil. In het noorden zagen we tegen zonsondergang banden van Stratus fractus verschijnen waardoor we de nacht uiteindelijk toch niet in heldere omstandigheden aanvatten ondanks de open hemel boven ons.