Flashback: 2 juni in het verleden

Maandag, 2 juni 2014

Zoals verwacht was het vanochtend weer erg fris, maar toch waren de minima al een paar graden hoger dan gisteren met 9,7 graden. Het was zeer heiig en er hingen ook fraaie nevelbanken boven de velden terwijl we wat hoger in de atmosfeer Stratocumulusveldjes en een paar Cumuluswolken terugvonden. Deze waren er opvallend vroeg bij daar je ze eerder bij een hoger staande zon door de thermiek zou verwachten. Maar we hoefden nergens voor te vrezen, want het bleef overdag bij verspreide stapelwolken (mooiweerswolken) waarbij het schitterend lenteweer werd. Bij maxima van 24,1 graden was het geen loden hitte en ook geen Siberische bibberkou, al zorgde de nevelige melkkleur van de atmosfeer ervoor dat het niet echt een stralende zomerdag uit de fotoboekjes werd. Die nevelige waas leek zich naar de avond toe in het westen samen te pakken waar we later ook Stratocumulusvelden en een zweem van Altostratus leken op te merken. Die zag er door het tegenlicht zelfs erg dreigend uit al bleven verdere gevolgen uit. Op de satellietbeelden konden we een zwakke storing zien die zich iets verderop boven de zee bevond. Tijdens de avond koelde het erg snel af en was het maar een geluk dat de noordoostenwind niet al te sterk was en later weer stilviel. We sloten uiteindelijk af met een neerslagtotaal van 0,0 mm terwijl er in het zuidoosten 2 Cumuluswolken te zien waren en de overige bewolking weer leek te verdwijnen.

Dinsdag, 2 juni 2015

Tijdens het tweede deel van de nacht is de bewolking weer dikker geworden en viel er van tijd tot tijd pittige regen, zeker tijdens de vroege ochtend. Het koelde af toe 11,2 graden. Daarna werd het al snel weer droger al bleven we het sombere, gesloten wolkendek houden dat meestal uit Stratus, Stratus fractus en Stratocumulus bestond. Als daar al een gaatje in kwam zagen we een bovenlucht van Altostratus opacus met Altocumulus lenticularis eronder. Best wel wat variatie dus, maar voor de verbolgen zomerliefhebbers zal het een diepgevroren barbecue worst wezen die ook nog eens goed gedroogd werd in de nijdige zuidwestenwind welke bijna tot stormachtig aanzwol. De bewolking bleef de ganse namiddag hangen waarbij af en toe fraaie Stratus undulatus banden te zien waren terwijl er geleidelijk zachtere lucht werd aangevoerd. Dit transport van zachte lucht bereikte tegen de avond een hoogtepunt waarbij het ronduit warm ging aanvoelen ondanks de nog steeds op hol geslagen zuidwester. De temperaturen kwamen ook zonder zon op een zachte 19,1 graden uit terwijl er later op de avond wat opklaringen ontstonden in het wolkendek dat in Stratocumulus overging. Tegen zonsondergang werd het helemaal helder vanuit het noordwesten terwijl de wegtrekkende Stratocumulus en Stratus fractus bewolking in oranje kleuren oplichtte en voor een fraai uitzicht zorgde. Er volgde een tegen alle verwachting in zwoele avond en nacht waarin we het bescheiden neerslagtotaal van 0,0 mm konden optekenen.

Donderdag, 2 juni 2016

Het gebeurt in deze tijd van het jaar niet zo vaak, maar toch was het weer zo een dag die je in drie woorden kan samenvatten: grijs, grijs en nog eens grijs. Een toestand die je normaal alleen tijdens de wintermaanden zou verwachten, en de boosdoener was een depressiekern die ongeveer in onze buurt is tot stilstand gekomen. De weersverschillen waren enorm op korte afstanden, zo was het in het oosten en noordoosten van Nederland opnieuw volop zomer met diepblauwe luchten en temperaturen die er ruim tien graden hoger lagen dan in Malderen. Het grijze Malderen waar we steeds tegen een egaal Stratus wolkendek aankeken terwijl het ook erg mistig was met zichtbaarheden die terugliepen tot minder dan een kilometer en dat zelfs midden op de dag. Natuurlijk bleef het kwik steken op 16,2 graden, maar iemand die bij dit weertype zou gaan geloven dat het bijna kerstmis is zou haast zeggen "hey, dat is nog best zacht voor putje winter!". De minima verschilden ook niet veel van de maxima met 13,7 graden waardoor het nog meer aan zo een winterdag deed denken al zou je dan geneigd zijn om de batterij in je polshorloge te vervangen want die wees natuurlijk nog maar vijf uur aan toen het al licht was buiten. Af en toe viel er wat regen al kwam het niet tot grote hoeveelheden. Tijdens de late namiddag leek de Stratus bewolking meer licht door te laten (of onze ogen begonnen aan het donker te wennen) al liet ze tijdens de avond dan weer minder licht door (of onze ogen waren nog niet gewend aan de avondschemering). Je zou dan van geluk kunnen spreken dat het ondertussen gestopt is met regenen, maar dat geluk duurde ook slechts tot omstreeks 19h toen die regen er dan toch weer met een afwisseling van fijne en dikkere druppels begon uit te vallen. De dag eindigde vervolgens in betrokken, kille en natte omstandigheden met een neerslagtotaal van ongeveer 0,5 mm.

Vrijdag, 2 juni 2017

Het grootste deel van de Altocumulus castellanusvelden die er gisterenavond hingen is tijdens de nacht opgelost waardoor we de dag in bijna heldere omstandigheden konden aanvatten. Ondanks de open hemel was het echter nog zeer zacht tot een beetje zwoel met temperaturen die niet beneden 12,3 graden zijn gezakt. We bevonden ons nog steeds in de aanvoer van tropische lucht waardoor het onder invloed van de krachtige zomerzon snel kon opwarmen, doch er hingen nog steeds een paar kleine veldjes met Castellanus bewolking die aangaven dat de lucht onstabiel was en we ons maar beter konden voorzien op een stevige onweersbui of dito teleurstelling indien we er een liefhebber van zijn. Voor dat het (ooit) zover was kregen we echter volop zomerweer met tropische trekjes waarbij de lucht een diepblauwe kleur kreeg en er slechts hier en daar wat stapelwolken werden gevormd. Het warmde op tot 28,9 graden bij een zwakke tot zeer zwakke zuidelijke tot zuidoostelijke bries. Boven Frankrijk bevond zich ondertussen bewolking waarin zich tijdens de namiddag de eerste buien ontwikkelden die het eerst op het oosten van het land gemunt hadden maar later ook het centrum in het vizier leken te nemen. Maar uiteindelijk leek de verdere ontwikkeling van de buien tegen te vallen en kregen we terug het klassieke plaatje van een convergentielijn die tijdens de late namiddag overtrok met de bijhorende windtoename en ruiming naar zuidwestelijke tot westelijke richtingen. Daarna koelde het af maar tijdens de avond ging de wind weer liggen waardoor het zomerse gevoel van warmte en zwoelte weer terugkeerde. De lucht was ondertussen wat heiig geworden met Cumulus, Cumulus fractus en Stratocumulus castellanus erin terwijl er in de hogere luchtlagen wat Cirrus en Cirrostratus hing. Geen enkele bui slaagde erin Malderen te bereiken waardoor we de dag opnieuw afsloten met een neerslagtotaal van 0,0 mm.

Zaterdag, 2 juni 2018

Na een zwaarbewolkte nacht nam de dag een grijze start bij minima van 14,2 graden. Het warmde nauwelijks op en er stond een kille west- noordwestenwind die in afwezigheid van zonneschijn alles behalve gezellig was. Boven de wolken was die zon er natuurlijk wel en vanuit die positie slaagde ze er nog in om de atmosfeer te destabiliseren waardoor er een aantal buitjes vielen. Eentje verraste ons halverwege de namiddag en een andere bui trok omstreeks 19h rakelings ten noorden van ons langs. Naast buien ontstonden er ook gaten in de bewolking waardoor we toch nog een paar strepen zonneschijn konden meepikken. Tegen zonsondergang was het op een paar Stratocumulusveldjes na weer helder zij het nogal nevelig. De koude wind die de maxima vastketende op 19,4 graden viel weg waardoor het nog verrassend goed te doen was in de buitenlucht ondanks de kille dag die we achter de rug hebben. Ondanks de buien is het neerslagtotaal op 0,0 mm blijven steken. 

Zondag, 2 juni 2019

 De zwoele zomernacht met minima van 14,9 graden werd gevolgd door stralend zonnig weer onder diepblauwe luchten. Er hingen enkel wat Cirruswolkjes en er stond een warme, zuidoostelijke bries. Deze was echter zeer temperamentvol en tegen de middag leek het wel alsof we in een kleine storm waren terechtgekomen. Tegen dan werden er ook rafelige Cumuluswolkjes gevormd die eerst in het zuiden zichtbaar waren maar na een tijdje ook elders verschenen. Ze waren in gordels geschikt waardoor het op een paar momenten helder was en op andere momenten weer met stapelwolkjes overtrok. Tegen het einde van de namiddag verschenen er echter flinke stapelwolken in het westen en daar waren al snel ook Cirrus densus formaties in te zien. Geen wonder dat de donder even later al weergalmde en er ontstond in een mum van tijd een hele buienlijn. Deze was echter smal waardoor de zon reeds vanuit de opklaringen achter de buienlijn op Malderen scheen. Er volgden korte plensbuien met zeer dikke druppels maar na 0,8 mm viel het doek erover en mochten we dus weer naar de tuinslang grijpen. Ondertussen ontplofte de buienlijn helemaal en rommelde het nu voortdurend uit imposante Cumulonimbi waar we niet meer onderdoor konden kijken. Enkel de hitte van 35,0 graden en een deel van het stof waren geblust. Vanuit het westen dreef er toenemend Cirrostratus en Altostratus binnen terwijl de hemel boven ons nog diepblauw was. Er dreven ook Stratocumulus castellanus wolkjes onder wat voor een fraai zicht zorgde, zeker met de spierwitte aambeelden in het oosten in combinatie met de geelachtige kleuren onderin. 

Dinsdag, 2 juni 2020

 De zachte nacht met minima van 13,6 graden werd gevolgd door een fraaie voormiddag met Cirruswolkjes. Het waren nu Cirrus uncinus en Cirrus radiatus wolkjes die voor een heel fee riek uitzicht zorgden terwijl ze in zuidelijke richting dreven. De wind kwam nog steeds uit noordoostelijke richtingen en in deze tijd van het jaar betekent dat natuurlijk warm weer waarbij het door de continentale oorsprong van de lucht lekker luchtig en droog aanvoelde (al was dat voor de plantjes minder lekker). Kort na de middag werden er stapelwolken gevormd maar deze hielden zich enkel in het zuiden en oosten op terwijl de rest van het luchtruim door Cirrusbewolking werd ingenomen. Deze bewolking was een stuk minder contrastrijk en fraai dan de plukjes die deze voormiddag langs kwamen maar ze deden zeker geen afbreuk aan het fraaie zomerse weer. We haalden maxima van 28,8 graden en de zon scheen ononderbroken. Wat ook een goede zaak was is dat de wind een stuk minder vlagerig was en zeker bij deze warmte is dat al een opluchting voor de uitdrogende natuur. Tijdens de avond verdwenen de schaarse stapelwolken en konden we genieten van zonnig weer waarbij de warmte lang bleef hangen. Kortom, zonder een lockdown zou dit prima terrasjesweer zijn geweest. Maar nu konden we ons wel bezig houden met plantjes gieten bij het dagtotaal van 0,0 mm. 

Woensdag, 2 juni 2021

Tijdens de ochtend was de aangekondigde weersverandering al goed te zien in de vorm van een laag Cirrusbewolking die in het zuidwesten te zien was. Deze was scherp begrensd en dus was de hemel boven ons nog steeds diepblauw en helder. De minima zijn daarbij op 10,5 graden uitgekomen. Langzaam maar zeker kwam deze bewolking dichterbij, maar uiteindelijk zou het nog de hele dag duren eer we er echt mee te maken zouden krijgen. En ondertussen kon het bij een zuidoostelijk en later zuidelijk briesje nog met gemak opwarmen tot een tropische 30,8 graden. Het voelde heet aan in de zon en door het binnenstromen van vochtigere lucht met een afzwakkende wind erbij was het ook behoorlijk zwoel. Op het einde van de namiddag zagen we dan in het zuiden een muur van stapelwolken verschijnen die zeer scherp was begrensd en een schril contrast vormde met de bijna heldere lucht er vooruit. Deze muur liep mooi van oost-zuidoost naar westnoordwest en de eerste ijskappen waren daar reeds in te zien. Ook dan duurde het nog zeker een paar uur eer de stapelwolken boven ons hingen al zagen we heel ver in het noorden ook een paar losse exemplaren ontstaan aan het begin van de avond. Er verschenen valstrepen onder de wolken maar het leek allemaal weinig voor te stellen waardoor de verrassing compleet was toen er pal boven Malderen in een mum van tijd een forse regenbui ontstond compleet met onweer. De neerslag kwam heel plots opzetten vooraf gegaan door een opgloeiend gordijn van neerslag dat we bijna loodrecht uit de ondertussen inktzwart geworden wolkenbasis zagen komen waarin het af en toe bliksemde. Op een paar seconden tijd ging het van volledig droog naar een heuse wolkbreuk waarbij het water over de straten stroomde. En het was hiermee nog niet af want we kregen er ook nog eens een oorverdovend salvo van hagelbollen bovenop, gelukkig op het eerste zicht zonder schade. Vanuit het zuiden klaarde het weer op en vervolgens bleef het nog een beetje naregenen tot de pluviometer 6,2 mm aanwees. De atmosfeer vulde zich met een heerlijke geur van humus, bloesems en vocht en het is ook aardig afgekoeld al was de warmte nu erg moeilijk uit de huizen te krijgen. In het zuiden zagen we vervolgens weer een muur van stapelwolken en Cumulonimbi die er vrijwel hetzelfde uitzag als de eerste maar deze keer geflankeerd door een mooie en dreigende rij van Altocumulus castellanus bewolking waaruit nieuwe buien ontstonden. Na zonsondergang zagen we dan bliksemflitsen  uit de zuidoostelijke sectie van deze muur komen met ook dreigend gerommel uit die richting.  Maar net voor haar aankomst in Malderen begon het zaakje weer helemaal in elkaar te stuiken. Enkel de bewolking trok over en alle onweersactiviteit leek er nu definitief uit te zijn. De nacht verliep klam, vochtig en onder halfbewolkte omstandigheden. 

Donderdag, 2 juni 2022

Het was weer opvallend fris vanochtend met minima van 7,5 graden en daar hoorde natuurlijk een heldere, diepblauwe hemel en windstille condities bij. Hier en daar waren wat Cirruswolken te zien en in het noorden hing dan weer wel redelijk wat bewolking die uit Stratocumulus en Cumulus fractus bestond. Er werd veel dauw gevormd en dit zorgde in combinatie met wat nevelbanken tijdens de vroege uurtjes voor een erg fraaie, fotogenieke setting. Eens de zon weer op kracht was gekomen kwam de atmosfeer in beweging en dit ging een stuk sneller dan gisteren, want de stapelwolken die werden gevormd waren nu reeds rond een uur of negen overal aanwezig. Het leek de opmaat naar een sombere en kille namiddag te zijn maar niets was minder waar want de lucht werd snel droger en stabieler waardoor de stapelwolken gingen oplossen. En dat gebeurde tegen de middag al waardoor alles tegen een uur of twee al opgelost was en we tegen heldere luchten aankeken met enkel nog wat Cumulus humilis erin. De zon scheen onafgebroken in Malderen en dit kon het kwik een lift geven naar 24,3 graden. De zomerse sfeer zat er weer aardig in en er werd ook geleidelijk zachtere lucht aangevoerd bij een neer het noordoosten ruimende wind. Al zaten we nog steeds in een polair regime en dat werd al snel voelbaar eens de zon weer onder was. Hoe dreigend ze er aanvankelijk ook uitzagen, geen enkele stapelwolk heeft regen gelost en zo hielden we het dus weer bij 0,0 mm als dagtotaal. 

Vrijdag, 2 juni 2023

 De bewolking is tijdens de nacht verder toegenomen waardoor we onder een winters ogend en somber Stratusdek ontwaakten. Daaronder zat ook koude zeelucht gevangen en met een goed voelbare noordenwind erbij was het zomergevoel plots weer ver te zoeken ondanks de iets hogere minima van 10,8 graden. De bewolking bleef bijna de hele voormiddag hangen maar het bleef daarbij wel droog. Het was wachten tot de namiddag eer er kleine gaatjes begonnen te vallen in het wolkendek dat geleidelijk weer overging in Stratocumulus Daarna kregen we een afwisseling van breder wordende opklaringen en nog wat verspreide Stratocumulusveldjes te zien die later overgingen in Cumulus humilis om daarna helemaal te verdwijnen. Met het oplossen van de wolken warmde het ook snel op maar we haalden de twintig graden net niet meer, het kwik stokte bij 19,5 graden. Tijdens de avond koelde het terug vrij snel af bij een kil aanvoelende naar het noordoosten ruimende wind. De wolkeninvasie deze ochtend en voormiddag ten spijt zijn we er opnieuw droog uitgekomen met een neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Zondag, 2 juni 2024

 De bewolking is tijdens de nacht blijven hangen en de aantrekkende wind is daarbij naar het noorden gedraaid. Uit die richting werd voortdurend Stratus bewolking aangevoerd samen met striemende vlagen van motregen. De omgeving was in duisternis gehuld en het was dan ook in de verste verte niet te merken dat de meteorologische zomer vandaag is begonnen. De bewolking hield de minima wat op peil met 10,1 graden maar overdag warmde het nauwelijks op. Wel ging de motregen er nu een beetje uit en verliep de dag in bijna droge omstandigheden. Al leek er geregeld nog wat vocht te vallen uit de Stratus bewolking. Soms ontstonden er wat Cumulusachige wolkenflarden onder en dat was vooral tijdens de namiddag zo toen het wolkendek wat dunner werd en er wat meer infrarood licht door kwam dat voor wat convectie zorgde. Later dreven er ook opklaringen binnen toen de boel overging in een meer gebroken vorm van Stratocumulus. Deze werd eerst nog geregeld afgewisseld met dikkere plakken Stratus maar later op de avond begon het dan toch nog verder uit te klaren en kregen we langere perioden van zonneschijn. We konden hierbij nog een bescheiden 17,6 graden aantikken als maximum. De noordenwind bleef er echter nog steeds op inbeuken en het prille zomerse gevoel waarvoor al veel fantasie nodig was sloeg dan ook meteen weer om in bijtende kou. Er begon tegen zonsondergang ook weer meer Stratusbewolking binnen te trekken uit het noorden. Wel hielden we het droog, we eindigden met 0,0 mm als dagtotaal.