Flashback: 20 juni in het verleden

 

Vrijdag, 20 juni 2014

Tijdens het tweede deel van de nacht zijn er opklaringen binnengeschoven en vanochtend zag het er vriendelijk uit met fraai oplichtende, gebroken Stratocumulusvelden. Dit alles konden we aanschouwen bij minima van ... graden terwijl er nauwelijks wind stond. In de loop van de voormiddag trok de wind echter wat aan waardoor er terug een guur herfstgevoel werd opgeroepen. Er ontstonden stapelwolken die de eerdergenoemde Stratocumuluswolken bijvoederden zodat de bedekkingsgraad van de bewolking verder toenam. Het waren slechts een paar minuscule opklaringen die hiertegen bestand waren en dat de dag een somber en kil verloop kende hoeft dan ook geen verwondering te oogsten. Net zomin als de temperaturen die erg ondermaats bleven met maximaal ... graden. Na de middag ging de bewolking dan toch nog breken om over te gaan in Cumulus en gebroken Stratocumulus die steeds verder oplosten. Tegen de avond was het alweer zo goed als helder al dreven er later Stratocumulusvelden binnen vanuit het noorden. Deze hadden een erg bizar uiterlijk daar ze flinterdun en haast onzichtbaar waren doch naar het zuiden toe dikker werden om dan plots in het niets te verdwijnen. Hoe bizar het ook was, geen enkele wolkensoort was in staat om iets te doen aan het neerslagtotaal van 0,0 mm en de bijhorende droogteproblemen. De noordelijke wind viel tijdens de avond weg en het werd opnieuw erg kil eens de zon onder was.

Zaterdag, 20 juni 2015

De dag begon veelbelovend met een diepblauwe lucht waarin enkele Cumuluswolken en wat Stratocumulus bewolking hingen. Het was erg koel bij minima van 10,7 graden. De stapelwolken groeiden snel aan tijdens de voormiddag en knalden tegen een temperatuursinversie aan waardoor er opnieuw massaal Stratocumulus werd gevormd. De zon kreeg letterlijk en figuurlijk geen schijn van kans meer, net zoals de regen, want verder dan een paar verdwaalde regendruppels onder de dikste stapelwolken kwam het niet. Gelukkig was de noordwestenwind vrij zwak waardoor die lage maxima van 20,3 graden niet nog kouder aanvoelden dan ze al waren. De Stratocumuluswolken losten tegen de avond op, maar maakten plaats voor Altostratus bewolking op nadering van een regenzone die zich komende nacht met ons zal bezig houden. Hierdoor bleef het tijdens de avond somber en kil. Ondanks de bewolking en alle verdwaalde regendruppels die we gezien en gevoeld hebben bleef het neerslagtotaal beperkt tot 0,0 mm.

Maandag, 20 juni 2016

We kwamen geleidelijk weer in iets zachtere lucht terecht, maar hiermee was al het positieve al gezegd. Het was betrokken en er viel af en toe lichte regen terwijl het is afgekoeld tot 14,7 graden. Op die paar druppels na overheersten droge perioden nog terwijl de bewolking vooral uit Stratus en Stratus fractus bestond. Naar de middag toe volgde er een overgang naar Altostratus en Stratus fractus bewolking terwijl er bij momenten een pittige zuidwestenwind stond. Hierbij begon het steeds meer te regenen, soms met dikke druppels, dan weer fijnere motregen maar de neerslag was meestal intens. Droge perioden ontbraken grotendeels al voelde het niet echt koud aan bij temperaturen die nog naar 20,1 graden stegen. Het weerbeeld bleef vervolgens hetzelfde al heeft de bewolking plaats gemaakt voor Nimbostratus met pannus eronder terwijl er naar de avond toe terug meer Stratus en Stratus fractus te zien was. Omstreeks 20H ging de bewolking opeens in een flits over in Stratocumulus met wat blauw er tussen en een half uur later was het plotsklaps helder met overvloedige zonneschijn. Maar vanuit het westen stormde er meteen weer Stratus en Stratus fractus bewolking binnen waardoor we met beide voeten op de grond werden gehouden. We sloten af met een neerslagtotaal van 8,9 mm.

Dinsdag, 20 juni 2017

Ondanks het binnenstromen van koelere lucht gisterenavond is het tijdens de nacht erg zwoel gebleven met temperaturen die niet beneden de 16,1 graden zijn gezakt. Nog steeds keken we tegen een heldere hemel aan waarin dezelfde plukjes Cirrus en velden dunne Cirrostratus te zien waren. Toen de zon erdoor kwam warmde het snel op onder begeleiding van een aflandige, noordoostelijke wind die hete landlucht aanvoerde. We haalden daarbij maxima van 33,5 graden. Tijdens de namiddag werd de boel een beetje onstabiel toen we Cumulus en Stratocumulus castellanus zagen verschijnen waarbij we uit deze laatste ook forse stapelwolken konden zien ontstaan. De hoop op een verfrissende regenbuien was echter van korte duur want vanuit het noorden werd de lucht weer helder terwijl de bewolking grotendeels oploste. Enkel de Cirrus en Cirrostratus bewolking die we al sinds gisteren zien hangen, bleef zichtbaar. Kennelijk was de 'onstabiliteitsbewolking' de voorbode van een koelere luchtstroom die tijdens de avond voor een erg winderig weertype zorgde terwijl het heerlijk fris ging aanvoelen in de buitenlucht. Van een zwoele avond was dus zeker geen sprake meer al ging de koelte er na verloop van tijd weer uit toen de wind weer ging liggen. Even later zorgde de pluviometer dan voor bevestiging: de forse stapelwolken die we in Brussel konden zien hebben in Malderen eveneens geen buien opgeleverd waardoor we de dag alweer met een neerslagtotaal van 0,0 mm moesten afsluiten. Hierbij leek het alsof de tuinierders en de planten tegen elkaar een wedstrijdje 'voorover buigen' aan het spelen waren al lijkt het er niet op dat beide partijen aan dit spel plezier beleefden. Een prachtige zonsondergang met okergele tot oranje kleuren in de eerdergenoemde sluierbewolking kon wel eventjes voor wat afleiding zorgen waarna we een erg zachte zomernacht in gingen.

Woensdag, 20 juni 2018

De opklaringen zijn tijdens de nacht weer met de noorderzon verdwenen waardoor we de dag grijs beginnen bij weliswaar zachte minima van 16,7 graden. Maar de bewolking zag er fragiel uit en leek elk moment te kunnen openbreken. Hoe oostelijker, hoe sneller dit gebeurde en ook Malderen kon nog ruim voor de middag toekijken hoe de bewolking overging in Stratocumulus en er stukken diepblauwe hemel tevoorschijn kwamen. Het kwik reageerde daar enthousiast op en we haalden maxima van 25,8 graden terwijl er wat Cumulus mediocris en fractus werd gevormd. Tijdens de avond werd het helder maar omstreeks 20h30 zagen we opeens losse wolkenflarden voorbij drijven en deze luidden een aanwakkerende wind uit noordwestelijke richtingen in die veel koelere lucht liet binnen stromen. Het was meteen gedaan met genieten in de buitenlucht al konden de joggers en de noeste tuinarbeiders het een stuk langer volhouden in de koele lucht. Het waren vooral deze laatsten welke letterlijk en figuurlijk de handen vol hadden met het neerslagtotaal van 0,0 mm en de droogte die volgens de huidige weerkaarten met dubbele veiligheidsgordels stevig in het zadel zal blijven zitten.

Donderdag, 20 juni 2019

 Het leek alsof we de zomer zijn overgeslagen en meteen in de herfst zaten toen de dag begon met Stratus bewolking waaruit het af en toe miezerde. De minima kwamen uit op 13,4 graden.  Het was echter maar zeer tijdelijk want de bewolking ging over in Stratus fractus en later ontstonden daar Cumulus wolken uit. Tijdens de vroege namiddag passeerde er een buienlijntje al konden we natuurlijk zo al raden in welke mate Londerzeel daardoor getroffen werd. De boel werd tijdens de avond weer stabieler en de stapelwolken losten grotendeels op. Bij brede opklaringen haalden we maximaal 24,3 graden.  Tijdens de avond koelde het snel af en gingen onze kleren weer bol staan van het kippenvel eronder. Toch kunnen we maar beter genieten van deze koelte als we de zinderende weerkaarten voor volgende week erbij halen.  De dag liep met een neerslagtotaal van 2,7 mm ten einde.

Zaterdag, 20 juni 2020

 Na een vrij koele nacht met minima van 9,9 graden ontwaakten we onder brede opklaringen waarin al snel Cumuluswolken ontstonden. Deze groeiden vrij fors uit maar we zagen ze al snel uitspreiden tot Stratocumulus en dus hoefden we ons niet teveel zorgen te maken over een potentiële zondvloed. En uiteindelijk ook niet over een grijze en kille dag want de uitspreiding vond slechts op beperkte schaal plaats En dus werd het een erg fraaie zomerdag met voldoende zonneschijn terwijl de veranderlijke wind met lichte voorkeur voor het west- zuidwesten iets warmere lucht aanvoerde. En zo kwamen we uit op maxima van 26,3 graden. Aanvankelijk dook de zon bijna de helft van de tijd weg achter die stapelwolken maar tegen de avond loste alles opvallend snel op tot er slechts wat verspreide Stratocumulusveldjes overbleven aan een voorts diepblauwe hemel. Deze wolken hadden in elk geval weinig intentie om iets te veranderen aan het neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Zondag, 20 juni 2021

Er hing veel bewolking met Cirrostratus, Altostratus, Altocumulus en Stratus fractus terwijl het met minima van 16,2 graden en het vele vocht van de buien eerder in de nacht klam aanvoelde. Het werd echter een rustige zomerdag waarbij de hogere sluierwolken dunner werden en plaats maakten voor Cirrusvelden. Op geringere hoogte ontstonden klassieke mooiweerswolkjes die zich in straten gingen schikken die van zuidwest naar noordoost liepen. Dit was natuurlijk een gevolg van de zuid- zuidwestelijke wind die er stond. Opnieuw werd het zwoel met temperaturen die naar 25,4 graden stegen en tijdens de avond begon de sluierbewolking weer toe te nemen terwijl er ook Altocumulus floccus veldjes op de proppen kwamen. Een voorbode van een volgend gebied van buien en regen dat overigens mooi op de satellietbeelden te zien was boven Frankrijk. Dit gebied nam er echter alle tijd voor om dichterbij te sluipen en we kregen vandaag dus vooral met de bewolking ervan te maken. Het neerslagtotaal is op 7,3 mm blijven steken, en was dus afkomstig van de buien vorige nacht. 

Maandag, 20 juni 2022

 De bewolking van het wegtrekkende koufront was enkel in het oosten nog te zien met Cirrus en Cirrostratus. Hierdoor namen we weer een zonnige start maar het was fris(ser) bij minima van 14,7 graden terwijl er ook heel wat ochtenddauw werd gevormd. De wind kwam nog steeds uit het noordoosten en zeker toen de zon wat hoger stond ging deze aardig aanwakkeren waarbij het op sommige momenten best wel koel aanvoelde. Er werden ook al snel stapelwolken gevormd die uitgroeiden tot de mediocris variant. Gelukkig hadden ze geen kwade bedoelingen (zoals uitspreiden tot Stratocumulus) maar goede bedoelingen (zoals uitgroeien tot een paar voor de natuur welkome buien) hadden ze evenmin. Naarmate de uren vorderden leek ook steeds meer het deksel erop te gaan en werden de stapelwolken steeds meer afgeplat waardoor we uiteindelijk slechts de humilis variant te zien kregen. Geen wonder dus dat we vooral tijdens de tweede helft van de namiddag van lange zonnige perioden konden genieten en tegen de avond werd het zelfs helemaal helder. Ondanks de koele luchtmassa waarin we nu zaten kon het nog opwarmen tot 22,3 graden. Later in de avond verscheen er in het zuidwesten een eenzame band van Cirrus die van noordwest naar zuidoost liep al was er na zonsondergang ook in het noorden en noordwesten Cirrus te zien in allerlei formaties zoals spissatus, uncinus en floccus. Deze bewolking zorgde in de nachtelijke schemering nog voor een mooi effect nu het niet meer volledig donker wordt. De midzomer schemering was zelfs sterk genoeg om het teleurstellende neerslagtotaal van 0,0 mm af te lezen.

Dinsdag, 20 juni 2023

 Met de buitjes gisterenavond is er weer een warmere en vochtigere luchtsoort gearriveerd waardoor het vanmorgen weer volop zomer was met uitgestrekte blauwe luchten, snel stijgende temperaturen en een zuidoostelijk briesje. In de hogere luchtlagen waren wel Cirruswolken en condensatiestrepen te zien die al een eerste teken waren van de aanstaande weersveranderingen. Kouder dan 17,9 graden is het niet geworden, maar de wind voelde luchtig aan waardoor de warmte zeker voor de middag goed te verdragen was. Daarna werd het drukkender en nog warmer bij maxima van 29,5 graden. We zagen de wind naar het zuiden en later zelfs naar het zuidwesten ruimen maar dit had aanvankelijk nog weinig invloed op de warmte. Er begonnen wat kleine stapelwoljes te ontstaan die in de uren daarna groter en talrijker werden. De Cirrus kreeg daarbij gezelschap van dikkere plakken Cirrus densus met aambeeldvormige formaties erin. Vanuit het westen zagen we tussen de stapelwolken plotseling velden met grote Altocumulus floccus binnendrijven en deze gingen al snel zo dicht op elkaar zitten dat het een grijze bedoening werd. De gaatjes die nog overbleven werden ook nog eens opgevuld met Altostratus en nog meer Cirrus densus. Na verloop van tijd had het de schijn van een klassieke kille voorjaardag waarbij we de stapelwolken zagen uitsmeren tot Stratocumulus, maar in plaats van koude temperaturen en het vooruitzicht op nachtvorst, bleef het juist drukkend warm wat met dit uitzicht een aparte gewaarwording was. Het duurde niet lang of het begon te donderen in het noordwesten en later ontstonden er ook elders onweerskernen. De outflow daarvan zorgde nu wel voor een voelbare afkoeling waarbij de wind naar het west- zuidwesten ruimde. De onweersbuien bleven echter ten westen van ons en we kregen enkel wat gedruppel uit schampschotjes mee. We zagen tussen de buien een lijn van Cumulus congestus ontstaan die van zuidwest naar noordoost liep. Ten oosten daarvan hing er veel middelhoge bewolking en aan de andere kant zagen we stapelwolken die lager hingen maar wel feller uitgroeiden. Ook deze ontwikkelden zich tot onweersbuien maar ze bleven eveneens ten westen van ons. Nieuwe kernen ontstonden ten zuidwesten van ons waarvan we hooguit wat gedruppel kregen en zo zaten we na urenlang gedonder en gedreig met inktzwarte luchten nog niet verder dan enkele tienden van een millimeter. Pas omstreeks 20H begon het hier alsnog overtuigend te stortregenen onder begeleiding van gedonder en bliksemflitsen. En toen ging het opeens heel snel en werd het neerslagtotaal aangevuld tot een voor de natuur verlossende 16,2 mm. Op gebied van bliksemschichten viel het overigens een beetje tegen daar de meeste ontladingen binnen de wolken zaten en het laatste deel van de regen in onweersvrije omstandigheden verliep, maar een weerliefhebber die ook tuinierder is zal er allerminst over geklaagd hebben. Na de laatste regendruppels volgde er een klamme avond met fraaie Altocumulusbanken, wegtrekkende Cirrus densus en warme schemeringskleuren. 

Donderdag, 20 juni 2024

 Tijdens de nacht is er een mix van Altostratus en Stratus fractus binnen geschoven maar de bewolking was niet egaal en er waren ook blauwe stukken in te zien. Deze lieten af en toe zonnige perioden toe al was het allemaal niet echt overtuigend te noemen. Het was wel zacht met minima van 12,1 graden. Tegen de middag kregen de opklaringen het meer voor het zeggen en werd het vanuit het westen licht bewolkt met voornamelijk Cirrus en Cirrostratus. Op andere plaatsen hingen er gebieden met Altostratus en Altocumulus die aan hun structuur te zien mogelijk resten van buienwolken zijn. In het westen was dan weer een opvallende band van Cirrostratus te zien die van zuid naar noord liep en deze was deels gemaskeerd door Altocumulusvelden. Het geheel deed allemaal erg nevelig en wazig aan. Er ontstonden ook wat rafelige Cumulus flardjes onder. Tijdens de namiddag zag de lucht er soms ook dreigend uit, zeker in het zuidoosten kleurde het bij momenten aardedonker. Omstreeks 16H breidde deze donkere massa zich vrij plots uit naar de rest van het luchtruim en dit zorgde in Malderen voor wat gedruppel. Het was het begin van een kille en sombere periode en we kregen de zon vanaf dan nauwelijks nog te zien. Dat het kwik getemperd werd en we het met maximaal 22,9 graden moesten doen was dan ook te verwachten. De regen bleef beperkt tot wat druppels die niet eens iets veranderden aan het dagtotaal van 0,0 mm, daarna bleef het betrokken onder Altostratus bewolking die overbleef. Deze werd begrensd door opklaringen in het westen waardoor heel wat mensen van bijzonder fraaie zonsondergangen konden genieten waarbij deze bewolking samen met Altocumulusvelden langs onder werd aangeschenen. Malderen lag echter net te oostelijk om hier iets van mee te pikken en uiteindelijk eindigde de dag in betrokken omstandigheden zonder enig spektakel.