Flashback: 24 juni in het verleden

Dinsdag, 24 juni 2014

Het was vanochtend bijna helder op een paar Cirruswolkjes na bij minima van 12,0 graden. Tijdens de voormiddag begon er steeds meer Cirrus binnen te drijven vanuit het noorden op nadering van de gisteren reeds genoemde regenzone. Voorlopig kon dit de zon echter niet deren en ze kreeg zelfs meer ruimte daar het binnendrijven van de sluierwolken de vorming en ontwikkeling van stapelwolken leek te onderdrukken. Tegen de middag verdween die werking echter en kregen we dan toch nog stapelwolken te zien. Sterker nog, ze werden nu veel forser dan de afgelopen dagen en gaven aan dat de atmosfeer toch wel onstabiele trekjes begon te vertonen. De stapelwolken kregen gezelschap van de eerdergenoemde Cirrusbewolking en ook wat Stratocumulusbanken, maar toch werd het met momenten erg zonnig. Dit zorgde terug voor aangename maar toch geen overdreven warme temperaturen die 26,5 graden haalden. De wind kwam overwegend uit noordelijke richtingen en was vooral na de middag vrij krachtig. Tegen de avond werden de Cumuluswolken opeens door een onzichtbare kracht verdreven en kwam er vanuit het noorden een heldere lucht opzetten met alleen nog wat dunne Stratocumulus in. Er stak ook een koele en droge bries op. Wie zich aan een heldere en koele avond verwachtte misrekende zich echter want vanuit datzelfde noorden kwam er opeens een uitgestrekt veld van dikke Stratocumulus velden opzetten waardoor de zon het definitief liet afweten en het koel, zwaarbewolkt en aanvankelijk nog vrij winderig werd. Later op de avond werd het wat rustiger, maar kregen we af te rekenen met buitjes die in Malderen goed waren voor 1 regendruppel. Omgerekend in statistieken komt dit echter opnieuw op een dagtotaal van 0,0 mm neer en ondertussen begint de droogte steeds meer vorm te krijgen door de vergeelde grasperken en tuinsproeiers die hier en daar al overuren beginnen te kloppen. De Stratocumulusbewolking begon tegen zonsondergang weer wat uiteen te vallen en de oranje oplichtende compartimenten zorgden voor een sfeervolle zonsondergang.

Woensdag, 24 juni 2015

Een nieuwe luchtsoort zorgde ervoor dat de hemel vanmorgen haar diepblauwe kleur verloren was terwijl de lucht ook minder transparant is geworden en een wat nevelige indruk maakte. Ook de bewolking was veranderd. Na de tot Stratocumulus uitspreidende Cumuluswolken die reeds dagenlang door onze strot geduwd werden, kregen we nu fijn geribbelde Altocumulusveldjes te zien terwijl er in de loop van de voormiddag Cumulus fractus werd gevormd. Ook dit eiste de nodige inspanningen van de zon om een plaatsje aan het Malderse luchtruim te bemachtigen, maar het lukte haar dan toch en het raakte niet meer volledig betrokken. De aangevoerde lucht was ook duidelijk warmer. Na de weliswaar frisse minima van 9,7 graden boekte het kwik snel winst en duurde het niet lang of de maxima van gisteren werden overschreden. Na de middag haalden we maxima van 22,8 graden terwijl er een zijdezacht briesje opstak uit zuidwestelijke richtingen. De stapelwolken groeiden hierbij uit tot flinke afmetingen, al bleven verdere gevolgen uit en begonnen ze weer kleiner te worden toen er na een tijdje Altocumulus translucidus binnendreef vanuit het westen. Deze zorgde voor fraaie patronen aan de hemel in combinatie met de stapelwolkjes, en er waren ook punch holes in te zien. Tijdens de avond verdween het gros van deze wolkjes weer, al verscheen er wel wat Cirrus bewolking. Aanvankelijk was het nog zacht maar eens we 20H voorbij waren joeg de invallende avondkoelte de meeste warmteliefhebbers toch naar binnen, behalve als ze nog een neerslagtotaal van 0,0 mm moesten gaan meten en optekenen.

Vrijdag, 24 juni 2016

Na het boeiende onweersgeweld van gisteren zijn we weer met beide voeten op de Belgische bodem terechtgekomen, die zoals vanouds onder een dik pak Stratus en Stratus fractus bewolking verborgen lag. Vrij hoge minima van 18,5 graden waren slechts een vervagende herinnering aan het fraaie zomerweer waar we gisteren eventjes konden van genieten (zowel als zonneklopper als onweersliefhebber). Af en toe viel er een druppel regen en er stond een zwakke zuidwestelijke wind terwijl het voor de rest saaiheid en somberheid troef was. Gelukkig was het maar een korte lijdensweg want tegen de middag zagen we dan toch een blauwe kleur verschijnen waarna het Stratus wolkendek plaats maakte voor een luchtig display van Cumuluswolkjes, nog wat Altocumulus floccus en wegtrekkende Cirrus en Cirrostratus van het koufront dat al die somberheid van deze voormiddag op haar geweten heeft. Net als de temperatuursdaling trouwens, want warmer dan 26,4 graden werd het niet meer wat overigens wel een verademing was na het drukkende en zwoele weertype van gisteren. De wind draaide naar zuidwestelijke tot westelijke richtingen en we konden uitgebreid genieten van de zonneschijn in diepblauwe, zuiders ogende luchten. Ondanks het koelere weertype was het toch nog erg aangenaam toeven in de buitenlucht, de echte kilte kwam er pas tegen zonsondergang toen het onder de open hemel vrij sterk ging afkoelen. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,2 mm.

Zaterdag, 24 juni 2017

Tijdens het tweede deel van de nacht is het luchtruim volgelopen met Stratus en Stratus fractus bewolking. Hieruit ging het al snel motregenen en vanuit het noordwesten naderde een buienlijn waar vrij zware motregen werd op waargenomen. Deze neerslag stelde in Malderen echter weinig voor, en zelfs samen met de fijne motregen die het grootste deel van de tijd viel zorgde het voor amper 0,2 mm als dagtotaal. Wat we aan neerslag tekort kwamen, ontbrak echter zeker niet aan herfstgevoel, want de hele dag door was het somber, betrokken en kil met een gure noordwestenwind en de hele tijd Stratus of Stratus fractus bewolking die soms overging in Stratocumulus. De temperaturen waren dan ook van een veel lager niveau dan we gewend waren met 14,2 graden afgelopen nacht en maxima van 22,8 graden. Tijdens de avond zagen we de fijne motregen heel even overgaan in zwaardere regen met dikke druppels (te Gent althans), maar deze hield slechts enkele minuten aan en werd gevolgd door opklaringen die vanuit deze richting begonnen binnen te drijven. Bij een afzwakkende wind luidden deze een rustige en heldere maar vrij koele nacht in.

Zondag, 24 juni 2018

We kregen vandaag met meer bewolking te maken en in combinatie met koele minima van 11,6 graden en een voelbare noordwestenwind nodigde het niet bepaald uit tot barbecue activiteiten, behalve in een strakke perimeter rond de gloeiende kolen. Maar de Stratusbewolking brak na een tijdje en maakte plaats voor een mengelmoes van Stratocumulus en Cumulus waardoor het vriendelijker werd. Maar in vergelijking met gisteren was het toch allemaal een stuk minder. Met maxima van 20,5 graden hadden we echter niet veel te klagen en de wind was ook niet overdreven sterk. In de hogere luchtlagen was weer veel Cirrostratus te zien die zich na een tijdje in het zuidoosten leek te consentreren en werd geflankeerd door fraaie Cirruspluimen. Deze bewolking breidde zich daarna weer wat uit maar de zon had er weinig moeite mee en ondertussen waren de laaghangende wolkensoorten weer opgelost. Kort voor zonsondergang dreven er uitgestrekte Stratocumulusvelden binnen maar deze bewolking was niet aaneengesloten (perlucidus) en zorgde voor fraaie rode kleuren terwijl de sluierwolken overgingen naar oranje vanuit het zuidoosten. Dit was weer een ideale kans voor de dramafotografen om mooie composities te maken met de uitgedroogde plantenkarkassen, 0,0 mm aanwijzende pluviometers en zich op handen en voeten voortslepende tuinierders op de voorgrond. 

Maandag, 24 juni 2019

De Altocumulusvelden zijn weer verdwenen en de dag ging van start met sluierbewolking die echter dun en verspreid was. De minima waren erg hoog met 19,6 graden en het was meteen drukkend warm toen de zon op was. In het westen was nog steeds veel middelhoge bewolking te zien en dat was ook geen wonder als we naar al die regen in die richting keken op de radar. Wel zou het er een geweest zijn als die regen ook iets zou veranderd hebben aan het neerslagtotaal van 0,0 mm. Hoe dan ook konden we wat verkoeling vinden in de vele stapelwolkjes die er hingen en deze temperden de maxima ook een beetje met 34,6 graden. Tijdens de namiddag namen de stapelwolken af in aantal en werd de lucht melkachtig vanuit het westen.  Waarschijnlijk gaat het hier om een hoogtefront dat de overgang naar de warmste luchtmassa die morgen gepland is, markeert. Tijdens de avond verschenen er vele Altocumulusvelden die voor mooie uitzichten zorgden, en dit in combinatie met het doorvallende licht dat nu veel zachter was. Het was een zeer zwoele zomeravond want het koelde nauwelijks af nadat we de maxima van 34,6 graden hebben opgetekend.  Ondanks  het wat onstabiele uiterlijk van de hemel liet het neerslagtotaal zich weer gemakkelijk raden met 0,0 mm.

Woensdag, 24 juni 2020

Na heerlijk verkoelende minima van 14,7 graden opgetekend te hebben ging de zon er voluit tegenaan om er een zeer warme zomerdag van te maken. Gelukkig was de aangevoerde lucht droog waardoor we geen drukkende toestanden kregen en er stond ook een briesje uit zuidoostelijke richtingen dat wat verkoeling bracht. In tegenstelling tot gisteren werden er door die droge lucht echter geen stapelwolken meer gevormd en het kwik steeg naar een zinderende 34,1 graden tijdens de namiddag. Tijdens de avond koelde het dankzij die droge lucht wel weer snel af zonder dat het fris werd waardoor de tuinierders dan toch in redelijk comfortabele omstandigheden aan hun dagelijks giet- en sleurritueel konden beginnen. Een ritueel dat niet zomaar kon worden overgeslagen bij een neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Donderdag, 24 juni 2021

Nog steeds voerden lage wolken het hoge woord en was het een en al somberheid die in een typische winterdag niet zou misstaan. De minima zijn op 12,9 graden uitgekomen en overdag warmde het slechts langzaam op door toedoen van het hardnekkige Stratus wolkendek. Als we de satellietbeelden mochten geloven waren er hier en daar wel plekjes waar men aan de somberheid ontsnapte waaronder in het uiterste westen van Vlaanderen en in het noorden van Nederland. Maar daar had de gemiddelde Londerzeelenaar niet meteen een boodschap aan en de hele dag bleven we dus te maken houden met Allerheiligen-condities waarbij enkel de groene vegetatie, de daglichtperiode en misschien ook nog de maxima van 20,1 graden deden vermoeden dat we ons niet in die periode bevonden. De wind was zeer zwak en kwam uit westelijke richtingen. Tijdens de avond gebeurde het grote mirakel dan toch nog en klaarde het plots op vanuit het zuidoosten. Mogelijk hingen die opklaringen er al langer maar de lucht was zo nevelig dat ze bijna ongemerkt verschenen en daarbij een zachtblauwe tint hadden. De zon kwam er door en het licht had nu een goudachtige kleur wat best voor een apart sfeertje zorgde. Later op de avond dreven er vanuit het noordwesten nog een paar gordels van Stratocumulus voorbij die de kilte weer terug brachten. Niettemin bleef het erg fraai ogen met de stralenbundels van de zon die langs de Stratocumulustoefjes heen schenen (jakobsladders) waarbij dit alles meer en meer een oranjetint begon te krijgen. Dan losten de bewolking verder op en kreeg de lucht overal een zachtblauwe kleur die zeer rustgevend was en de geur van bloesems en humus met de avondkoelte erbij maakten dit hemelse plaatje compleet. Al zagen we toch niet al teveel mensen die daarvan zaten te genieten want het was al behoorlijk afgekoeld en het weertype leende zich dus niet bepaald voor terrasjes. Het neerslagtotaal is op 0,0 mm blijven steken en de dag eindigde helder maar nevelig. 

Vrijdag, 24 juni 2022

 Zoals verwacht heeft de onweerszone in Malderen niet veel meer opgeleverd en was het dus opnieuw 'een feestje van het oosten'. Restanten zorgden wel voor veel bewolking en zelfs wat regen die tijdens het tweede deel van de nacht en in de vroege ochtend viel. De bewolking bestond uit Nimbostratus maar was in het zuiden scherp begrensd door dunnere bewolking wat dus onvermijdelijk tot een aantal opklaringen leidde. Nu ging het vooral om Altostratus, Stratocumulus en pannus die deels nog door neerslag uit afstervende buitjes werd gevormd. Bij dit alles zijn we op minima van 18,5 graden uitgekomen. In de loop van de voormiddag kregen we niettemin dreigende en dikke wolkenstructuren te zien en leek het alsof er toch nog een aantal felle buien zouden kunnen losbarsten. De zwoelte hielp daar natuurlijk aan mee bij maxima van 26,3 graden. Die buien zijn er uiteindelijk ook gekomen en Malderen kreeg er een stukje van mee wat uiteindelijk 11,4 mm opleverde. De bewolking bleef overheersen al was er toch geregeld wat ruimte voor een al dan niet versluierde zon. Pas tijdens de avond begonnen de opklaringen breder te worden en werd het terug aangenaam zomerweer. Toch bleef het opletten geblazen want de buien bleven aanwezig en de laatste exemplaren die we vandaag te zien kregen zorgden voor een mooie setting bij zonsondergang. Zo was er vanuit Mechelen nog een eenzame Cumulonimbus te zien die in oranjeroze kleuren oplichtte in de laatste schemering. 

Zaterdag, 24 juni 2023

We zijn vandaag duidelijk in een andere luchtsoort terecht gekomen. Een luchtsoort waarin wolkjes geen enkele kans kregen, maar ook een die helder en zuiver leek te zijn want we kregen nu zeldzaam diepblauwe en transparante kleuren te zien. Het leek wel alsof we in het hooggebergte zaten en de zon was dan ook erg fel, wat voor een stuk werd gecompenseerd door het minder aanwezige strooilicht onder deze donkerblauwe hemel. Hoe dan ook was het een en al zomersfeer wat de klok sloeg nadat we een vrij koele ochtend met 13,9 graden achter de rug hadden. Bij dit alles stond er een zuidwestelijk briesje en uit die richting hoefden we nog geen overdreven hitte te verwachten. Het werd dus een aangename zomerse dag met temperaturen die op 28,0 graden bleven steken. Tijdens de namiddag zagen we wel tijdelijk wat wolkjes verschijnen aan de noordelijke horizon en dit waren wellicht uitlopers van meer uitgestrekte wolkenvelden die een stuk van Nederland in hun greep hadden. Deze wolkjes verdwenen tijdens de avond weer. De wind begon daarbij meer naar zuidelijke richtingen te krimpen waardoor we geleidelijk in warmere lucht terecht kwamen, en dit zorgde ervoor dat het langzamer afkoelde dan je in deze weersomstandigheden met die heldere hemel zou verwachten. Tot neerslag is het deze keer niet meer gekomen en we eindigden dus weer met een dagtotaal van 0,0 mm. 

Maandag, 24 juni 2024

 Het is tijdens de nacht helder gebleven en dat zorgde in de windstille omstandigheden met de restjes vocht in de lucht voor een enigszins bedauwde omgeving. Met minima van 12,1 graden was het niet koud en de zon zorgde al snel voor een zomers warm gevoel eens deze op was. Er hingen wat condensatiestrepen maar voor de rest was het helder met een wat nevelig aandoende blauwe lucht. Kort voor de middag begonnen er dan plots weer stapelwolken te ontstaan maar in tegenstelling tot gisteren was dit Cumulus mediocris, ze waren dus 1 maat kleiner. De zon kwam hierbij ruim aan bod waarbij we de klassieke momenten van schaduw hadden die werden afgewisseld met zonnige momenten. Dit ging zo de hele namiddag door waarbij we uiteindelijk 27,1 graden haalden. Opvallend was dat de wind toch het noorden tot noordoosten had opgezocht waar er gisteren nog een zuidcomponent in zat. De blauwe kleur van de lucht was daarbij opnieuw wat melkachtig zonder dat dit echt uitgesproken was. Tijdens de avond loste alle convectieve bewolking geleidelijk op en bleven er enkele groepjes over in het zuidoosten en noordoosten welke na een tijdje ook verdwenen. De wind wakkerde omstreeks 20H plots aan en draaide naar het noordwesten, vermoedelijk door een zeewindfront dat na een hele dag reizen Malderen in verzwakte vorm heeft bereikt. De wind ging geleidelijk weer liggen en we gingen de avond in een hoogzomerse sfeer in waarbij de lucht terug diepblauw kleurde en het tot in de late uurtjes zacht bleef. Door dat tijdelijk opsteken van de wind bleven we ook een half uurtje langer gespaard van de muggeninvasie al kwam die daarna toch nog genadeloos op gang. Gelukkig moesten we er niet door om het neerslagtotaal van 0,0 mm op te tekenen dat gemakkelijk zo was te raden en anders zou het toch nog via digitale weg gekund hebben.