Flashback: 3 juni in het verleden

Dinsdag, 3 juni 2014

Er hing vanochtend een aangename koelte bij minima van 9,7 graden, en er bleek flink wat bewolking te zijn binnengedreven vanuit het westen. In het oosten hingen er nog opklaringen en de atmosfeer was terug erg nevelig en melkachtig. Dit zorgde bij zonsopgang voor een bizarre oranjeachtige gloed toen de Altostratus en Altocumulus bewolking in het westen door de eerste zonnestralen werd aangeschenen. Dit kleurenspektakel was maar van korte duur want al snel gingen de grijstinten overheersen en deze resulteerden in een tamelijk sombere voormiddag. De hele tijd kregen we uitzicht op onweersverklikkers zoals Altocumulus en Stratocumulus castellanus wat duidelijk op een onstabiele atmosfeer wees. Buien konden dus niet lang uitblijven en kort na de middag was het dan zover toen de eerste exemplaren op de radar verschenen en vanuit het zuidwesten het land introkken. Malderen kreeg er omstreeks 15H eentje over de vloer al ging het maar om een schampschot van 0,8 mm. Daarna volgde een periode van zonnig weer waarbij het door het zopas gevallen vocht drukkend aanvoelde met een stekende zon. Toch werden de maxima van 22,7 graden net voor de bui niet meer scherp gesteld. Er verscheen een imposante muur van Cumulus congestus en Cumulonimbus in het westen maar deze leverde in Malderen slechts een windvlaag op en later klaarde het weer op met een streepje zon erbij. Dit was maar van korte duur want het overtrok al snel met dezelfde onweersverklikkers die we deze voormiddag zagen en het voelde nu herfstachtig kil aan. Aanvankelijk bleef het droog maar later op de avond wisten 8 regendruppels toch nog hun weg naar de begane grond te vinden.

Woensdag, 3 juni 2015

Ondanks de zwoele omstandigheden waarin we gisteren de nacht zijn ingegaan, was het vanochtend weer erg fris terwijl er een strakke westenwind stond. Hoewel fris relatief is natuurlijk, want het kwik is niet beneden 13,0 graden gezakt. In ieder geval zijn we wel in een koelere luchtsoort terecht gekomen, en dit zorgde voor een open weertype waarbij we een diepblauwe lucht zagen waarin later Cumuluswolken werden gevormd. Na verloop van tijd gingen deze wolken zich uitspreiden tot Stratocumulus en kreeg de zon het weer erg zwaar te verduren. Samen met de vrij krachtige wind en de koelere luchtaanvoer voelde het alles behalve zomers aan. Na de middag verbeterde dit echter en zagen we steeds minder Stratocumulus gevormd worden terwijl deze ook dunner werd. De wind zwakte af en het voelde daardoor een stuk aangenamer aan bij temperaturen die op 20,5 graden uitkwamen. Desalniettemin duurde het tot in de avond voordat de bewolkingsgraad tot minder dan de helft van het luchtruim was afgenomen. In de zon voelde het nog heerlijk aan tijdens de avond, maar zodra deze onder was ging het al snel fris aanvoelen onder de breder wordende opklaringen, waarbij het een geluk is dat de wegvallende wind niet meer voor bijkomend koudegevoel zorgde. Neerslag is er ondanks het bij momenten erg dreigende wolkendek niet aan te pas gekomen waardoor we terug konden afsluiten met een dagtotaal van 0,0 mm.

Vrijdag, 3 juni 2016

Nog steeds was het grijs, kil en mistig met niet de minste structuur of beweging in de bewolking en minima die op 12,3 graden zijn uitgekomen. Er viel fijne motregen en er stond redelijk wat wind die uit noordelijke richtingen kwam. Voor de rest veranderde er niets: het bleef egaal grijs en mistig waarbij de zichtbaarheden zelfs nog slechter waren dan gisteren. Het enige positieve dat we over dit weer kunnen zeggen, is dat er slechts één wolk te zien was (Stratus). En misschien nog een positieve noot voor de hooikoortslijders onder ons voor zover ze nog niet onder de lakens lagen met griepkoorts. Na de middag gebeurde dan toch het grote mirakel(tje) toen de bewolking dunner werd en we de infraroodstraling van de zon er doorheen konden voelen. Het motregende zelfs niet meer en bij een weggevallen wind voelde het best wel broeierig aan. Daarna verscheen er zelfs een opklaring die bijna zo groot was als een halve speldenkop, doch korte tijd later moesten we het alweer ontgelden met dikkere bewolking. Tijdens de avond klaarde het opnieuw op en kregen we zelfs eventjes de zon te zien doch ook dit werd na een tiental minuten weer zwaar afgestraft met dikkere Stratus bewolking die vanuit het noordoosten binnendreef. Hierdoor eindigde de dag net zoals ze begonnen was: namelijk in somberheid, kilte en vooral mineur. Ondanks dat korte zonnige intermezzo is het overdag niet warmer dan 19,9 graden geworden en ondanks de motregen die er af en toe gevallen is, bleef het neerslagtotaal beperkt tot 3,8 mm.

Zaterdag, 3 juni 2017

De sluierwolken die gisterenavond reeds te zien waren, hebben zich tijdens de nacht uitgebreid waarbij ze dikker zijn geworden. Door de bewolking is het niet kouder dan 16,1 graden geworden maar veel warmer zou het uiteindelijk ook niet worden want de wolken hoorden bij een koufront dat de komende dagen een wat koeler intermezzo zal inluiden. Er kwamen een aantal buien tot ontwikkeling maar het meeste was voor het oosten en noorden weggelegd. Doch totaal onverwachts begon het in Malderen dan toch nog te regenen uit dunne Altostratus translucidus bewolking. De diepe buiging die we vele plantjes konden zien maken was echter niet uit dankbaarheid maar van uitputting, want het is niet verder dan een tiental druppels per vierkante meter gekomen. Geen wonder dus dat we de tuinierders in min of meer dezelfde houding met hun gieters en emmers zagen heen en weer sjokken. Na de middag kwam de nadruk op Stratocumulus en uitspreidende Cumulus te liggen waardoor het tijdelijk erg somber werd, maar het bleef wel droog. Vanuit het westen werden de opklaringen naar de avond toe weer breder en de wind trok daarbij aan uit westelijke tot zuidwestelijke richtingen. Hoewel we in koelere zeelucht zijn terechtgekomen, haalde het kwik door de krachtige zomerzon nog maxima van 25,6 graden. Het rustige en vriendelijke weer bleef voor de rest van de dag aanhouden, al moesten we er tijdens de avond wel een flinke afkoeling bijnemen door de brede opklaringen en wegvallende wind. Het neerslagtotaal moesten we er dan weer niet bijnemen, behalve dan voor de statistieken met 0,0 mm

Zondag, 3 juni 2018

Onder een open hemel is het tot 12,6 graden afgekoeld en de dag maakte een zonnige start. De lucht was echter vochtig waardoor de hemel een nevelige indruk maakte en dit vertaalde zich tegen de middag in de vorming van stapelwolken. Hoewel deze flink uitgroeiden, bleef het droog en met maxima van 24,6 graden was de zomer weer terug van weggeweest. Er verscheen Cirrusbewolking vanuit het westen en deze breidde zich verder uit met opkomende Cirrostratus vanuit het westen tot noordwesten. Dit zorgde enkel voor sfeervolle, warme kleuren en jacobsladders door het binnenstromende vocht. Verder bleef het droog en aangenaam zacht al stak er tegen de avond een koele noordenwind op. Toen was het echter weer zo goed als helder doordat de stapelwolken weer waren opgelost. Neerslag is er dus andermaal niet aan te pas gekomen met 0,0 mm.

Maandag, 3 juni 2019

 Het was nog steeds klam en zwoel bij minima van 15,6 graden en de zon stak flink eens ze op was. In het westen werd de aanwezige sluierbewolking dikker en zag het er al dreigend uit met het tegenlicht. Maar de regen bleef opnieuw uit en de bewolking ging weer over in Cirrostratus. Er ontstond echter veel Cumulus en Stratocumulus waardoor de zon het zwaar te verduren kreeg en de zwoelte maakte plaats voor een kille noordwestenwind. Het werd niet warmer dan 22,0 graden al kwamen er tegen de avond meer opklaringen in bij een melkachtig kleurende hemel die duidelijk warmtefrontbewolking bevatte. Maar het kille bleef er wel in net zoals de droogte die met 0,0 mm rustig bleef verder borduren.

Woensdag, 3 juni 2020

 Er is tijdens de nacht nog meer sluierbewolking binnengedreven en in het westen en noordwesten zag het er zelfs vrij dreigend uit met Altostratus translucidus. De minima waren zacht met 13,9 graden en de noordoostenwind was erg zwak. De bewolking nam geleidelijk toe vanuit het westen maar na een tijdje zagen we weer blauwe kleuren verschijnen aan de horizon en de bewolking ging inderdaad weer over in Cirrus en Cirrostratus. Het zomerweer hield dus stand en de zon was slechts tijdelijk een beetje zwakker. Ondertussen verschenen er in het zuiden en westen stapelwolkjes. Niet de klassieke mooiweerswolken maar een eerder rafelig ogende variant die een stuk minder contrast toonde. De Altostratusbewolking bleef na een tijdje in een band ten oosten van ons hangen en leek wel bij een front te horen. En waarschijnlijk was het ook zo want we zagen nu flinke tegenstellingen op de temperatuurskaartjes van de Benelux waarbij men in het westen wel een extra trui mocht aantrekken terwijl men in het oosten eerder voor een Adamskostuum zou kiezen. En ook in Malderen is er een wat koeler aanvoelende noordenwind opgestoken eens we goed en wel achter deze wolkenband lagen al zaten we hier nog steeds in het gebied van de zomerliefhebbers met maxima van 24,2 graden. En ook daarna bleef het nog een tijdje aangenaam en werd het pas tegen 21H wat te kil om onbeschermd buiten te zitten. De dag eindigde rustig en we sloten weer af met een neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Donderdag, 3 juni 2021

Het overvloedige vocht uit de stortbui gisterenavond heeft zich omgevormd tot nevel, Stratus fractus en een vredig ogend Altocumulusveld dat met honderden fraaie rolletjes over Malderen leek uitgespreid te liggen. Het voelde met de klammigheid die erbij hoorde een beetje als een zachte herfstdag met dito minima van 15,8 graden maar toch was het wel degelijk zomer. De zon begon de Stratiforme bewolking om te woelen waardoor deze ging oplossen en er steeds bredere opklaringen ontstonden. Doch de bewolking liet zich niet zomaar verjagen en ze kwam na korte tijd weer opzetten waardoor het terug somber werd. De weinige opklaringen die nog overbleven in combinatie met infraroodstraling die er nog doorheen wist te dringen zorgde nu wel voor een wat broeierige atmosfeer waardoor het zeker geen ideale dag was om aan powertraining te gaan doen.  Op het einde van de namiddag kwam dan toch die weersverandering waar velen op zaten te wachten, en kregen we een fletse, lichtblauwe hemel te zien met onschuldige stapelwolkjes. De zon kwam ruimschoots aan bod en de zuidwestelijke wind wakkerde wat aan waardoor het nu erg luchtig begon aan te voelen. Bovendien waren de maxima weer wat lager dan gisteren, mede door de bewolking die ons met een achterstand heeft opgezadeld. We moesten het dus met 26,8 graden doen en toen de stapelwolken later in de avond plaats maakten voor Stratocumulusveldjes voelde het zelfs fris aan telkens de zon daarachter wegdook. Zodra de zon haar kracht verloor op het einde van de avond ging dan het klamme gevoel weer overheersen waarbij je kon ruiken en proeven dat de atmosfeer nog steeds zwanger was van het vocht. Van neerslag zijn we overigens wel bespaard gebleven dankzij het uitblijven van de voorspelde onweersbuien. We eindigden dus nog eens met 0,0 mm als totaal. 

Vrijdag, 3 juni 2022

 Na een heldere en koele nacht die in minima van 12,2 graden resulteerde, kwam de zomerse sfeer er al snel weer in met veel zonneschijn. Er werd droge landlucht aangevoerd met een noordoostelijke bries, maar deze was op sommige momenten wel erg enthousiast waardoor er een schraal gevoel ontstond. Dezelfde wind zorgde er trouwens ook voor dat er tijdens de ochtend geen dauw meer werd gevormd in tegenstelling tot eerdere ochtenden. Er begon geleidelijk Cirrus en Cirrostratus binnen te trekken tegen de avond op nadering van een storing die boven Frankrijk voor onweer heeft gezorgd. Later verschenen er ook onweersverklikkers zoals castellanus en floccus en het voelde nu ook een stuk warmer aan nu de wind weer wat afzwakte. We haalden al maxima van 28,0 graden en tegen de avond zorgde de toenemende bewolking ervoor dat het maar langzaam afkoelde. Wie voor afkoeling in huis wilde zorgen kon dit dus maar beter al gedaan hebben tijdens de koele ochtenden die we afgelopen week hebben gehad. Voorlopig kregen we enkel met wolkenvelden te maken, en kon de teller van de pluviometer dus nog op 0,0 mm worden gehouden. 

Zaterdag, 3 juni 2023

 De heldere en relatief koele nacht bij minima van 10,1 graden werd opnieuw gevolgd door stralend zonnig weer. De hemel kleurde nu staalblauw en er was geen enkel wolkje te zien, zelfs geen verdwaalde pluk Cirrus of contrail. De zon won dus al snel aan kracht en samen met een flink aanspannende noordoostenwind werd de natuur flink op de proef gesteld vandaag. De combinatie van felle zon, heldere luchten en warmte met die stevige wind erbij voelde onnatuurlijk aan, zeker toen we tijdens de namiddag naar 23,2 graden gingen. Rond het middaguur ontstonden er een drietal Cumuluswolkjes in microformaat maar die wisten het slechts een uurtje vol te houden. We kregen voor de rest van de dag dus weer eindeloos blauwe luchten te zien bij een felle zon en een doorstaande noordooster. Tegen zonsondergang koelde de droge lucht snel genoeg af om het weer erg frisjes te laten aanvoelen, wat versterkt werd door de wind die maar langzaam weer afzwakte. En ondertussen blijft de droogte maar verder gaan met een neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Maandag, 3 juni 2024

Nog steeds gingen we onder het hardnekkige Stratus wolkendek gebukt en begonnen we er dus aan in sombere en kille omstandigheden bij ijskoude minima van 6,6 graden. Het scheelde echter al een stuk dat het droog bleef en tegen de middag slaagde de zon er dan toch nog in om door te breken. Dit werd overigens al een paar uur vooraf gegaan door een gebied met dunnere Stratocumulus bewolking dat veel licht en infrarood straling doorliet. Maar na een uurtje sloot de bewolking zich plots weer en voor degenen die net hun middagpauze hadden in de buitenlucht was het dus een ideale timing. Het grootste deel van de namiddag verliep terug somber en kil waarbij we nu, wellicht door die infraroodstraling, meer Cumuliforme bewolking tussen de rafelige flarden zagen ontstaan. Tegen de avond volgde er terug een doorbraak met wat meer zonneschijn dan deze middag al werd dit ook weer gevolgd door dikkere Stratusbewolking uit het noorden. Deze afwisseling ging eigenlijk de hele avond door waarbij we zeker een stuk of vier keer opklaringen zagen oprukken om daarna de afstraffing met terugkerende bewolking moesten ondergaan. Maar de wind was wel zwak en tijdens de zonnige momenten voelde de maximumtemperatuur van 19,3 graden nog best aangenaam aan. Na zonsondergang was het weer genieten van zachte blauwe kleurentinten in een chaotischer ogende lucht waarin ook Cirrusplukken, condensatiestrepen en wat verspreide Altostratus te zien was. Het leek er dus op dat we een weersverandering kunnen verwachten of juist het einde van de verandering die er vandaag eindelijk eventjes is gekomen. Maar in ieder geval konden we het voor vandaag nog droog houden met 0,0 mm als eindscore.