Flashback: 4 juni in het verleden

 

Woensdag, 4 juni 2014

Het was vanochtend grijs en droog bij minima van 13,2 graden. Voor wie zijn/haar wekker niet gezet heeft was het echter grijs en nat bij dezelfde minima. Een actieve regenzone stond immers reeds te trappelen aan de voordeur om Malderen binnen te vallen en omstreeks 6H45 vielen dan de eerste druppels. Aanvankelijk ging het om eerder egale regen, maar tegen de middag kwamen er ook buien aan te pas die steeds heviger werden en plaatselijk van onweer vergezeld gingen. Of dit in Malderen ook het geval was, is niet duidelijk. De buien werden afgewisseld met perioden van dunnere bewolking, maar het bleef wel bijna betrokken en de blauwe kleur van de lucht was slechts af en toe heel zwakjes te zien. Het kwik stokte uiteraard al bij 18,3 graden, al zijn dit zeker geen onaardige temperaturen voor het putje van de winter. Tegen de avond bereikte de buienactiviteit een hoogtepunt en kwam het water soms met bakken uit de lucht, afwisselend met perioden van lichtere regenval en apocalyptisch aandoende wolkenluchten die vaak met Egyptische duisternis en lugubere whalesmouth structuren gepaard gingen. Na verloop van tijd begon ook de wind in alle luchtlagen aan te trekken waardoor de wolken aan een duizelingwekkend tempo over het luchtruim joegen terwijl er aan de grond een ijzige west- zuidwestenwind opstak die door merg en been sneed. Omstreeks 20H werd het terug wat rustiger en gingen de dreigende wolkenluchten over in een luchtiger Altostratus wolkendek met Stratus fractus eronder. Op opklaringen was het echter wachten tot na zonsondergang toen er in het zuidwesten een blauwe band verscheen waar we uiteindelijk niks aan hadden behalve dan als sterrenkijker misschien. In het flauwe schijnsel van de wassende maan konden we vervolgens het indrukwekkende neerslagtotaal van exact 10,0 mm optekenen.

Donderdag, 4 juni 2015

Het was vanochtend afgekoeld tot 6,1 graden, en op een of andere manier voelde deze ochtendkoelte aangenaam aan in tegenstelling tot wat we de voorbije dagen te verduren kregen. Misschien lag het aan de weggevallen wind waardoor er minder koudegevoel was, of misschien was het wel een psychologische werking van de duizenden prachtige dauwdruppels die een zen- effect op ons uitoefenden waardoor we gevoelloos waren geworden voor pijn en onderkoelingsverschijnselen. Hoe dan ook, eens de zon er weer bij was warmde het snel op en kregen we voor het eerst sinds lang weer een echte lentedag met zomertrekjes aangeboden. Kort voor de middag werden er wat stapelwolkjes gevormd, die na een uurtje weer grotendeels oplosten en plaats maakten voor wat Cirrusplukjes terwijl de hemel haar diepblauwe kleur verloor en fletser werd. Dit was maar tijdelijk en mogelijk een hoogtefront te wijten, want tegen het einde van de namiddag keken we opnieuw tegen een staalblauwe mediterrane hemel aan. Er stond een zacht briesje uit zuidoostelijke richtingen en we haalden zeer aangename maxima van 25,9 graden. Tijdens de avond bleef de warmte lang hangen en was het een waar genot om in lichte zomerkledij tot in de late uurtjes op terrasjes te kunnen vertoeven, al verschenen ondertussen de eerste kapers op de kust. In het westen waren immers Altocumulus floccus virga wolkjes te zien die ondanks hun fraaie aanblik een heel wat minder fraaie toekomst aankondigden die veel weg heeft van ons verleden tot hiertoe. Gelukkig was het nog niet zover en konden we de dag in aangename omstandigheden afsluiten waarbij de eerdergenoemde wolkjes bij zonsondergang in knaloranje kleuren oplichtten. De virgastrepen reikten niet tot aan de pluviometer waardoor het dagtotaal zich al liet raden met 0,0 mm.

Zaterdag, 4 juni 2016

Er is nog steeds geen millimeter verandering gekomen in het sombere Stratusweer dat ons al dagen in haar greep houdt. De egale bewolking en de mist hingen er vanochtend nog steeds waardoor we reeds tal van sombere winterperiodes van de voorbije jaren met schaamrood op de wangen achter ons gelaten hebben. De temperaturen zijn vannacht uitgekomen op 12,4 graden terwijl er af en toe wat motregen viel. Overdag veranderde er niets, al was de motregen op sommige momenten wat intenser dan op andere. Hoe dan ook, de neerslag was niet meetbaar wat het extra saai maakte. De temperaturen waren dan weer wel meetbaar maar of we daar met 21,2 graden vrolijk van werden is een ander verhaal (al had het wel slechter gekund). Voor die vreugde was het wachten tot na zonsondergang toen het Stratus wolkendek opeens een okeren kleur kreeg, en vervolgens in een mum van tijd oploste waarna de contouren van een Cumulonimbus zichtbaar werden. Deze dreef op een noordoostelijke wind recht op Malderen af en tegen middernacht werd deze ultrasombere "winterdag" warempel met spektakel afgesloten toen het ging onweren. De neerslag zelf bereikte ons nog niet waardoor we de pluviometer in het bleke licht van de bliksemflitsen nog steeds 0,0 mm zagen aanwijzen.

Zondag, 4 juni 2017

Het is tijdens de nacht flink afgekoeld waardoor we op minima van 10,9 graden zijn uitgekomen. In het oosten van Nederland kwam het daarbij zelfs tot lichte grondvorst, al was dit voor een stuk te wijten aan de droge bodem die moeilijk warmte kan vasthouden. Deze afkoeling heeft zich voltrokken in een heldere hemel waarin alleen wat Cirrus en Cirrostratubewolking te zien was. Overdag bleek de lucht vochtig genoeg te zijn om een aantal stapelwolken te laten ontwikkelen waarvan een deel zich wist uit te spreiden tot Stratocumulus. gelukkig gebeurde dit niet in dezelfde mate als gisteren en tijdens de late namiddag leek dit proces zich om te keren waardoor er uiteindelijk alleen maar mooiweerswolkjes overbleven. In het westen kwam er echter meer Cirrus en Cirrostratus bewolking opzetten al bleven verdere gevolgen uit. We haalden maxima van 22,4 graden bij een erg vriendelijk en zacht weertype. Tijdens de avond kwam de koelte er echter vrij snel in waardoor het zeker geen zomerse terrasjesavond is geworden. Maar het was er wel een droge met opnieuw een neerslagtotaal van 0,0 mm.

Maandag, 4 juni 2018

In de vochtige atmosfeer heeft zich tijdens de nacht Stratusbewolking gevormd waardoor de dag grijs begon. Deze hield de minima zacht met 16,0 graden en was blijkbaar erg dun want we zagen er al snel gaten in ontstaan. We evolueerden snel naar een warm en zonnig weertype al bleef er veel vocht in de atmosfeer zitten wat zich in nevelige tinten vertaalde. Tijdens de namiddag werden er enkele stapelwolken gevormd maar ook deze keer kwam het niet tot buien. De maxima haalden 24,8 graden en het voelde wat klam aan al stak er tijdens de avond een goed voelbaar noordelijk briesje op dat voor een luchtiger gevoel ging zorgen. Deze wind zoog echter een uitgestrekt Stratusveld het binnenland in waardoor er vanuit het noorden van Nederland al snel klaagzangen opstegen die zich snel uitbreidden in zuidelijke richting. Malderen bleef echter tot na middernacht buiten schot en door het wegvallen van de wind was het dan toch nog aangenaam toeven in de buitenlucht waardoor vele muggen met een zware indigestie te kampen kregen. Ondertussen sloten we af met een neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Dinsdag, 4 juni 2019

 Het was een chaotische mengeling van sluierwolken en Altocumulusvelden die hun opwachting maakten in deze ochtend bij minima van 10,0 graden. De bewolking werd dikker vanuit het zuiden waardoor het een grijze en eerder koele dag leek te zullen worden. Na een tijdje begon het te druppelen en gaf de zon verstek al voelde het nu wel merkbaar zachter aan. De sombere episode duurde een uurtje waarna het vanuit het zuiden weer opklaarde. Het werd zonnig al bleef de lucht met Cirrostratus bedekt waardoor het een melkachtige bedoening werd. De wind kwam uit het zuidoosten en het warmde op tot 28,6 graden. Naar de avond toe zagen we meer en meer aambeeldvormige structuren in de sluierbewolking die alles behalve egaal was. De kleuren werden geleidelijk donkerder en dreigender en na een tijdje zagen we ook Cumuluswolken langs de donkerste stukken ontstaan. De wind viel weg, het voelde drukkender en vochtiger aan en visueel zag het er nu ook heel anders uit dan eerder deze dag. Toch moesten we nog een hele poos wachten eer de eerste donders weergalmden en het zag er niet zo actief uit, de donkere luchten ten spijt. Structuren zoals arcussen en shelfclouds waren er al helemaal niet en door enkele roffels begeleid zette zich een gezapig regentje in. Deze neerslag werd echter plots intenser en we werden kort daarna door felle windvlagen overvallen waardoor het buurtcomité voor een keertje niet hoefde in te staan voor de organisatie van de ruilmarkt die nu tot stand kwam. Vele tuinmeubelen wisselden in een mum van tijd van eigenaar waardoor het een groot succes was. Plotseling klaarde het weer op vanuit het westen maar daarna volgde weer een reeks buien. Nu zagen we een opvallende okerkleurige gloed in de regen die zeer bizar oogde en met de seconde feller werd terwijl de paarswitte bliksemflitsen voor een extra spooky effect zorgden. In de opkomende gloed zagen we na een tijdje opklaringen verschijnen en dit was het definitieve einde van de onweersgolf. Wel konden we nog een tijd genieten van mooie dreigende luchten in het oosten waaruit het af en toe nog bliksemde toen het complex wegtrok, op weg naar de volgende ruilmarkt. Het neerslagtotaal kwam uit op 5,9 mm en de rest van de avond verliep rustig. 

Donderdag, 4 juni 2020

 De lange zomerse periode zat er duidelijk op en grijze luchten met een kille noordwestenwind maakten nu hun opwachting. Aanvankelijk was het nog droog en de minima zijn op 13,7 graden uitgekomen. De bewolking bestond uit een aaneengesloten mix van Stratocumulus, Cumulus, verschillende undulatus structuren en kennelijk ook nog een bovenlaag van Altostratus. Omstreeks 9H bereikte een reeks buien Malderen waaruit het eventjes aardig ging plenzen. Doch de buien waren van korte duur en ook al volgden er meer exemplaren, de grond werd er amper nat van. Na de middag kwam er weer wat ruimte voor opklaringen en zagen we de eerdergenoemde wolkensoorten maar nu met een bovenlaag van Cirrostratus. Nog later kwamen daar blauwe stukken en een zon in en konden we van redelijk fraaie buienluchten genieten. Al was het meer lucht dan bui want het was telkens een handvol symbolische druppels als er al eens wat viel. Soms zagen de luchten er behoorlijk dreigend uit maar tijdens de avond mochten we zelfs die symbolische druppels vergeten. Net als de warmte overigens want die maxima van 16,8 graden waren ook wel even wennen. Omstreeks 21H30 dreef er opeens een heldere, volledig wolkenloze lucht binnen vanuit het noordwesten welke een schril contrast met het zwaarbewolkte tot betrokken weer overdag vormde. De laatste wegtrekkende Stratocumulusvelden en Cumuluswolken vormden een fraai samenspel met deze opklaringen, zeker nu er ook goudkleurige schemeringskleuren bij kwamen. Alle gedruppel ten spijt was het neerslagtotaal weer een flinke teleurstelling met 0,3 mm.

Vrijdag, 4 juni 2021

Na een klamme en zwaarbewolkte start bij minima van 13,3 graden begon de vormeloze Stratus fractus en Stratocumulus geleidelijk weer op te lossen. Het werd zonnig maar ook broeierig in de erg vochtige atmosfeer. De kleuren waren flets en je kon gemakkelijk voelen dat er een en ander op til was. De satellietbeelden bevestigden dit want er was inderdaad reeds een zone met buien en onweer te zien die zich boven het westen van Frankrijk bevond en langzaam maar zeker onze richting uitkwam. Voor deze lijn uit ontstond een gordel met afzonderlijke buien en nog wat verder naar het noorden werden er stapelwolkjes gevormd, zo ook in Malderen. Het werd drukkend warm bij maxima van 26,1 graden en omstreeks 14H30 zagen we dan de zon achter de dreigende ijskappen verdwijnen. Het leek echter weinig actief want er was nog maar amper donder te horen en de ijskappen waren ook flink uitgerafeld. En uiteindelijk kwam het ook niet verder dan een gezapig regentje met af en toe eens wat gerommel. Toen het onweer omstreeks 15H ten noorden van ons zat, werd het echter een stuk actiever en ging het bijna continu rommelen waarbij er ook nog een paar nabije blikseminslagen volgden rondom Malderen. Vervolgens bleef het dan een hele tijd naregenen terwijl we in het zuiden weer opklaringen zagen verschijnen. Deze luidden een droge en zonnige periode van een paar uur in waarna de bewolking zich weer dreigend begon samen te pakken in het zuiden. Het begon weer te rommelen terwijl we een regengordijn in onze richting zagen schuiven. Maar de activiteit ging er grotendeels uit en op nog een paar verdwaalde bliksemflitsen na bleef het bij een gezapig regentje dat later op de avond weer geleidelijk minderde. Het werd klam en de bewolking bleef overheersen terwijl het neerslagtotaal op 7,9 mm is uitgekomen. 

Zaterdag, 4 juni 2022

 Tijdens de nacht is er redelijk onverwacht toch nog een buiencluster tot in Malderen kunnen doordringen en deze zorgde al voor aardig wat neerslag waardoor de doorweekte natuur weer kon herademen in dit weldadige vocht tijdens de ochtend. De lucht voelde klam aan en alles wat met druppeltjes getooid toen de zon er tijdens de ochtend weer door kwam. Kouder dan 15,6 graden is het niet geworden, maar we kregen nu wel met bewolking te maken die voor kilte zorgde en tijdelijk ook wat gedruppel. Vanuit het zuiden klaarde het echter opvallend snel uit en we evolueerden zelfs naar een volledig heldere, diepblauwe lucht waar het er eerder nog op leek alsof we niet (volledig) van de bewolking zouden verlost raken. Een schrale noordoostenwind zorgde ervoor dat het niet al te warm aanvoelde en in de noordelijke helft van Nederland bleef het zelfs ronduit koud met temperaturen die ruim tien graden lager bleven steken dan de 28,1 graden die we in Malderen konden optekenen. Het was wachten tot het einde van de namiddag toen het schrale eruit ging en plaats maakte voor een zwoele, zomerse setting. Dit ging gepaard met het binnentrekken van een Cirrusscherm vanuit het zuiden dat bij een erg indrukwekkend onweerscomplex in het noorden van Frankrijk hoorde. De avond werd dan ook gekenmerkt door Cirrostratus en Altostratus bewolking en dit tot een uur of negen in de avond. Dan verschenen er plots overal stapelwolken en na een tijdje begon het daar ook in te bliksemen. Opvallend was dat de toppen van deze wolken een opvallende rode kleur hadden en dit terwijl de zon al meer dan een uur onder was. Later kregen we ook de donder af en toe te horen maar het leek slechts een schampschot te zijn van het noodweer dat elders veel heviger heeft toegeslagen. Er was ook maar om de twee minuten een bliksemflits te zien. Het neerslagtotaal van 0,3 mm was dan ook grotendeels aan de buien afgelopen nacht toe te schrijven. 

Zondag, 4 juni 2023

 Het is tijdens de nacht opnieuw aardig kunnen afkoelen naar minima van 10,2 graden. Een nacht die net als de voorbije vrij winderig is verlopen waardoor er ook nu geen ochtenddauw of nevel te zien was. En die wind wakkerde overdag weer aan in de vorm van een schrale noordooster. Voor de rest was het wel een en al zon wat de klok sloeg, er werden ook geen stapelwolkjes meer gevormd. Overdag warmde het verder op tot 24,2 graden waarbij het door de droge lucht en de wind luchtig aanvoelde tot een beetje aan de koele kant in de schaduw. Ook de avond verliep in aangename omstandigheden, maar kort voor zonsondergang koelde het weer flink af en daarbij stak er ook een plotse koude noordenwind op die aan een soort van zeebries deed denken. Mogelijk is er ook een verband met de Stratusvelden die Nederland vanuit het noorden probeerden te veroveren al bleven die op veilige afstand voor Londerzeel. Net als de neerslag trouwens, we bleven weer met 0,0 mm als dagtotaal achter. 

Dinsdag, 4 juni 2024

 De wolken waren ook vanochtend nog in de meerderheid, maar het zag er deze keer iets anders uit. Er hingen nu Stratocumulusveldjes waarin castellanus en floccus- achtige structuren te zien waren. In het westen waren er ook tamelijk brede opklaringen te zien waardoor we de eindeloze grijzigheid van de voorbije dagen eindelijk achter ons lijken gelaten te hebben. Een andere belangrijke verandering is dat de wind nu helemaal is om gegaan naar het zuidwesten. De aangevoerde lucht was dus gelijk een stuk zachter al moesten we er nog vrij kille ochtendtemperaturen van 11,2 graden bij nemen. Daarna ging het echter tamelijk broeierig aanvoelen tijdens de zonnige perioden. Op sommige momenten was die vrij strakke wind dan ook eerder welkom te noemen al kon dit wel verraderlijk uitpakken voor zonnebrand. De temperaturen stegen naar 22,2 graden en we konden van aangenaam zomers weer spreken. Tijdens de late namiddag begon de bewolking echter weer toe te nemen, er hing al snel een dunne laag Stratocumulus waaronder talloze stapelwolken voorbij dreven waar we eerst enkel die stapelwolken zelf zagen. Mogelijk zitten deze stapelwolken achter het ontstaan van die Stratocumulusvelden al konden we ze van hieruit niet op heterdaad betrappen en zou het voor een groot deel ook aan het naderen van een koufront kunnen liggen dat reeds mooi op de satellietbeelden te zien was. Dit front zorgde ook voor Cirrostratus en Altostratus bewolking die echter niet aaneengesloten was en chaotisch oogde. De neerslag uit dit front kon ons vandaag nog niet bereiken en dus konden we met 0,0 mm afsluiten als totaal.