Flashback: 6 juni in het verleden

 

Vrijdag, 6 juni 2014

Het was vanochtend helder bij frisse minima van 8,6 graden, maar in het zuidwesten verschenen net als gisterenavond weer Cirrus en Altocumuluswolken, die vervolgens tamelijk snel de rest van het luchtruim gingen veroveren. Ook de condesatiestrepen van vliegtuigen losten niet meer op al had de zon niet al te veel moeite om er ondanks dit alles toch nog zomersfeer in te blazen. Ondanks de toenemende bewolking hoefden we ons als zonneklopper geen zorgen (meer) te maken want we kregen kennelijk te maken met een zwak hoogtefront dat enkel voor een tijdelijke toename van de sluierbewolking zorgde. Kort na de middag werd de lucht weer blauwer en de Cirrus schaarser waardoor de zon zowat het maximum van dodelijke UV stralen naar ons toezond dat in deze tijd van het jaar mogelijk was, en dit bij aangename temperaturen die reeds opliepen tot 27,0 graden. Er stak een zijdezacht noord- noordoostelijk briesje op en tegen het einde van de namiddag verschenen er opnieuw sluierwolken vanuit het zuidwesten. Deze waren meteen de voorbode van warme en zeer onstabiele luchtmassa's die onze richting uitkwamen waardoor de periode van stabiel en aangenaam zomerweer beperkt lijkt te blijven tot nog geen 24 uur. Hoe dan ook de warmte kunnen we gelukkig langer bij ons houden en als voorsmaakje daarvan konden we tijdens de avond weer het gevoel van een zwoele, tropische zomernacht ervaren. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.

Zaterdag, 6 juni 2015

Tijdens de nacht is er aanmerkelijk koelere lucht binnengestroomd en vanochtend voelde het zelfs ronduit koud aan met een vrij stevige westenwind terwijl het helemaal is opgeklaard. De minima zijn op 13,1 graden uitgekomen en tijdens de voormiddag was er neiging tot vorming van stapelwolken. Verder dan wat mooiweerwolkjes kwam het echter niet en we konden van een uitermate zonnige dag genieten waarbij het in de zon nog steeds erg warm aanvoelde. Samen met de diepblauwe, zuiders aandoende hemel was het zomergevoel nog lang niet verdwenen, en het kwik presteerde ook nog lang zo slecht niet met maxima van 22,1 graden. Tijdens de late namiddag losten de stapelwolken op en kregen we een bijzonder fraaie, donkerblauwe lucht te zien zoals we ze in Malderen maar zelden kunnen aanschouwen. De westenwind voelde hierbij heerlijk luchtig aan al werden er wel volop pollen gevormd waardoor de hooikoortspatienten het deze keer wel zwaar te verduren kregen. Kort voor zonsondergang koelde het razendsnel af en raakten we dat zomergevoel dan toch nog kwijt. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.

Maandag, 6 juni 2016

Het was vanochtend echt wel schrikken om het daglicht niet in een grijze maar een blauwe hemel te zien terug keren. Niemand zou dit nog verwacht hebben maar het kan dus wel degelijk en je zou van de verbazing haast vergeten de minima van 13,6 graden op te tekenen. Hier en daar was nog wat Cirrus densus te zien en ten westen van ons een rij met dreigende stapelwolken die fel oplichtten in de eerste zonnestralen. Deze wolken zonken echter al snel in elkaar en we evolueerden naar een overwegend helder weertype waarbij we alleen nog een paar Cirrusplukjes, een bankje Altocumulus castellanus, een vleugje Cirrostratus en enkele condensatiestrepen te zien kregen. Het was opnieuw zwoel en drukkend en het warmde snel op terwijl er een paar onschuldig lijkende rafelige stapelwolkjes werden gevormd in de wat heiige blauwe lucht. Het was puffen en zweten bij maxima van 29,2 graden, zeker op momenten dat de noordoostenwind eventjes ging liggen. Op het einde van de namiddag zagen we opeens flinke stapelwolken ontstaan ten zuiden van ons (Brussel) en verscheen er ook Cirrus densus. Net als gisteren was dit een onweerscomplex dat zich in een mum van tijd wist te ontwikkelen maar deze keer hing het de hele tijd ten zuidoosten van Malderen terwijl het gisteren net ten noorden van ons bleef steken. De onweersliefhebbers werden echter beter bediend dan gisteren want deze keer kregen we ook in Malderen flink wat plensregens te verwerken. De blikseminslagen waren dikwijls ook erg dichtbij met een aantal daverende dreunen al bleef het zwaartepunt van het onweer altijd netjes ten zuiden van ons. Later ontstonden nieuwe onweerscellen ten westen van ons, welke zich tot een complex organiseerden dat in noordelijke richting trok over Gent waar het tot hagel en wateroverlast kwam. Boven Malderen stierf de onweersactiviteit uit en gingen de buien over in een gezapig regentje dat langzaam afnam tot het uiteindelijk weer droog werd. Wel konden we nog genieten van de imposante stapelwolken en aambeelden vooral ten noorden van ons terwijl het erg zacht bleef. Ondanks de regen die er viel zijn we toch niet verder dan ongeveer 3,0 mm geraakt.

Dinsdag, 6 juni 2017

Tijdens het tweede deel van de nacht slaagde een eerste reeks buien er in om ons te bereiken, wat gepaard ging met een flink aantrekkende wind. Het leek wel volop herfst en we hadden het vrolijke gezang van de merels een paar uur later hard nodig om ons te vergewissen dat dit helemaal niet het geval was. Het daglicht keerde weer in een betrokken hemel en na een paar uur volgde er een nieuwe reeks buien. Veel stelde het echter niet voor, al telde de impact van elke regendruppel minstens voor tien door de nijdige westenwind die door merg en been sneed waarbij steeds koudere lucht werd aangevoerd. Overdag bereikte de storm een hoogtepunt en werd er op verschillende plaatsen lichte schade vastgesteld waarbij het natuurlijk niet hielp dat veel bomen volop in blad stonden bij deze windsnelheden. Na de passage van de regenzone volgde een aantal buien, maar voor de uitgedroogde vegetatie was het hierdoor een soort van Russische roulette waarbij ze meestal verloren door steeds net naast de buien te grijpen. Maar uiteindelijk hadden we in Malderen niet al teveel te klagen daar we toch nog 5,5 mm wisten bijeen te sprokkelen terwijl veel meetstations niet eens de helft daarvan haalden. Naar de avond toe werd de aangevoerde lucht wat stabieler en kregen we mooie wolkenluchten te zien met forse stapelwolken erin die zich aftekenden tegen een diepblauwe polaire hemel. Aanvankelijk waren daar ook nog ijskappen van buienwolken tussen te zien en het had daardoor nogal wat weg van een typische voorjaarsbuien dag. En de temperaturen deden ook sterk in die richting denken, want we haalden niet meer dan 21,9 graden terwijl de minima tijdens de avond werden opgetekend met 13,0 graden daar we vanochtend nog in vrij zachte lucht zaten. De wind bleef ook na zonsondergang en het vallen van de nacht doorrazen waardoor het een alles behalve gezellige bedoening was om nu nog in de buitenlucht te vertoeven, behalve met een flink glas warme chocomelk misschien.

Woensdag, 6 juni 2018

Ondanks de vochtige lucht is het nu helder gebleven maar het was erg nevelig en de kleuren waren flets. De minima zijn op 12,8 graden uitgekomen en er heeft zich wat dauw gevormd. Daarna volgde een periode met ononderbroken zonneschijn al werden er tegen de middag wat stapelwolkjes gevormd. Deze waren eerst onschuldig maar tijdens de late namiddag zagen we schermen van Cirrus densus ontstaan aan de zuidwestelijke horizon. Daarlangs gingen de stapelwolken wel flink aangroeien al zal het voor de tuinierder in Malderen een taaie, gedroogde worst wezen. Want er gebeurde hier niets en het werd alleen maar drukkend warm met maxima van 27,9 graden waarbij een zuidelijk briesje echter wat verkoeling bracht. Tijdens de avond konden we wel genieten van dreigende wolkenluchten met dikke Cirrus densus en stapelwolken in de verte. Daarna zagen we dan weer Stratus fractus en Stratocumulus langsdrijven vanuit het zuidoosten welke waarschijnlijk afkomstig was van outflow van onweersbuien die in het zuiden en oosten actief waren. Ondertussen sloten we nog maar eens af met een neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Donderdag, 6 juni 2019

 Tijdens het tweede deel van de nacht kwam het weer tot onweer met flinke regenvlagen maar de bliksemactiviteit was wat lager en er zaten ook geen hagelstenen meer tussen. Na 3H in de ochtend leek de rust definitief te zijn teruggekeerd al hielden de onweersbuien de oostelijke en noordelijke helft van de Benelux uit haar slaap. Tegen zonsopgang was in het noordoosten Stratocumulusbewolking te zien die wegtrok terwijl er met een koele westenwind flinke Stratus fractus wolken binnendreven. Na een tijdje begonnen deze over te gaan in Cumulus en hoewel deze eerst vriendelijk oogden en tot onschuldige Stratocumulusvelden uitspreidden kwam het toch tot buien. Dit was ondermeer in Brussel het geval al grepen andere plekken naast de prijzen en ook Malderen kreeg er niet veel van mee, al mogen we na de zondvloed afgelopen nacht niet klagen. De temperatuur steeg van 10,3 tot 21,9 graden en er stond een zuidwestelijke bries. Tegen de avond dreef er Cirrus en Cirrostratus binnen als warmtefrontbewolking en dit betekende meteen de doodsteek voor de reeds ernstig verzwakte buienwolkjes. De avond verliep dus rustig en eerder kil al was er nu geen wind meer. Het neerslagtotaal is uitgekomen op een respektabele 4,5 mm. 

Zaterdag, 6 juni 2020

 Tijdens de vroege ochtend werden we door een reeks korte maar krachtige buien opgeschrikt. Daarna maakten brede opklaringen hun intrede om vervolgens te worden versierd door stapelwolkjes. Deze werden snel talrijker en op sommige plaatsen groeiden ze uit tot buien. Doch in Malderen gebeurde dit niet en wat er gisteren aan regen is gevallen werd aan de bodem ontrukt door een bijzonder krachtige zuidwestenwind. Het werd opnieuw een stormachtige dag zoals we er dit voorjaar al opvallend veel hebben gekend, en de in blad staande natuur werd tot het uiterste op de proef gesteld. Wie zich tijdens de namiddag buiten waagde riskeerde de tuinmeubelen van de buren van heel dichtbij te kunnen bewonderen en voelen terwijl de lage temperaturen van 8,8 tot 16,6 graden nog eens extra koud gingen aanvoelen. In de late namiddag zagen we hier en daar aambeeldvormige toppen tussen de talrijke stapelwolken maar ook dit leverde hier niets meer op. Daarna was het dan aan een regenzone ten westen van ons om ons wat nattigheid te brengen en deze stuurde tijdens de late avond Cirrostratus en Stratocumulusvelden onze richting uit. Al had het allemaal geen verdere gevolgen meer en bleef het neerslagtotaal dus beperkt tot de 1,4 mm van eerder vandaag. 

Zondag, 6 juni 2021

De opklaringen zijn tijdens de nacht verder opgeschoven naar het oosten waardoor de dag bijna helder begon in Malderen op een paar Stratocumulusveldjes na. Op de satellietbeelden was een interessante tweedeling te zien waarbij de oostelijke helft van de Benelux onder Stratusbewolking bleef steken en de grijze ellende van gisteren nog eens mocht overdoen terwijl het een en al zomersfeer was in het westen. Door de opklaringen en de ingevangen polaire lucht zijn de minima wel laag uitgekomen met 9,3 graden. Overdag verdween alle bewolking die nog resteerde al kregen we tijdens de namiddag wel eventjes wat Cumulus te zien die overigens op twee handen te tellen was en beperkt in omvang. De wind kromp weer een beetje naar zuidwestelijke richtingen en bleef overwegend zwak. De krachtige zomerzon kon het kwik alweer optillen naar 25,1 graden waardoor het herfstvertoon van gisteren (voor de westerlingen) snel vergeten was. De late namiddag en avond verliepen helder op een eenzame streep Cirrusbewolking na die de hele tijd net boven de westelijke horizon bleef hangen. Het bleef zacht tot een heel eind in de avond waardoor het neerslagtotaal van 0,0 mm in alle comfort kon opgetekend worden. 

Maandag, 6 juni 2022

Na een zonnige start bij frisse minima van 12,8 graden kregen we weer Cumuluswolkjes te zien die snel gingen uitgroeien en het begin van een boeiende buiendag met fraaie luchten en mooie zonnige perioden tussendoor leek te zijn. Maar hoe groot was onze teleurstelling toen het na de middag plots helemaal de andere kant op ging? We konden het omstreeks 11H al zien aankomen toen een deel van die stapelwolken zich tot Stratocumulus ging uitspreiden en duidelijk werd dat een temperatuursinversie op geringe hoogte weer een rem zou zetten op deze fraaie ontwikkelingen. Na de middag zagen we dan de ene stapelwolk na de andere tegen die inversie aanknallen en werd er in een mum van tijd een gesloten wolkendek gevormd dat uit de gevreesde Stratocumulus velum bestond. Deze ging ook gedeeltelijk over in een egale laag Stratus waaruit het af en toe druppelde. We kregen de zon niet meer te zien tijdens de namiddag en zelfs een micro- opklaring die er nog eventjes in zou ontstaan was teveel gevraagd. De bewolking was erg hardnekkig en hield het vol tot een eind in de avond toen ze dan langzaam ging breken door het wegvallen van de thermiek. We kregen terug oplossende Stratocumulus en Cumulus te zien al kwam de zon veel te laat om nog iets te doen aan de belabberde maxima van 19,5 graden. Onder de open hemel bij een zwakke westenwind koelde het snel af. Het neerslagtotaal is door toedoen van de temperatuursinversie beperkt gebleven tot 0,0 mm, de dikke bewolking ten spijt. 

Dinsdag, 6 juni 2023

 We ontwaakten andermaal onder een heldere hemel met aangenaam koele minima van 10,6 graden. Doch er zijn deze keer veranderingen aan de gang. De lucht was niet meer diepblauw maar had een fletse aanblik, de schrale noordooster heeft plaats gemaakt voor een zwak briesje zij het uit dezelfde richting en het voelde ook een beetje klammer aan door een toenemende vochtigheidsgraad. Toen er tegen de middag weer wat stapelwolkjes ontstonden werd de verandering nog duidelijker, want ze groeiden uit tot flinke afmetingen deze keer en er zaten ook een paar congestus- exemplaren tussen. Helemaal in het zuidoosten van het land zou het ook al tot een bui zijn gekomen maar in Malderen bleef de droogte verder duren met een neerslagtotaal van 0,0 mm dat we eigenlijk nu al konden noteren. Tussen de stapelwolken voelde het tijdens de namiddag bijna tropisch aan bij temperaturen die naar 25,3 graden stegen terwijl de zon stilaan naar haar maximale sterkte toe gaat. Ook tijdens de avond bleef de koelte lang hangen, het was al bijna zonsondergang toen we weer iets van koelte konden voelen, en ook de wind bleef zich afzijdig houden. Het werd voor het eerst sinds lang weer helemaal windstil op dit tijdstip. De wolken zijn we ondertussen kwijt, de stapelwolken hebben het immers laten afweten door de dagelijkse gang. 

Donderdag, 6 juni 2024

De opkomende sluierbewolking gisterenavond ten spijt was het vanmorgen slechts licht bewolkt met wat Stratocumulus velden. Deze hadden wel een opvallend zuidwest-noordoost oriëntatie en ze waren ook van het lenticularis/undulatus type. Met minima van 8,5 graden was het koud en de zon moest tussen die wolkenvelden door dus het beste van zichzelf geven om te voorkomen dat er onderkoelingsslachtoffers vielen. Dat bleek aanvankelijk ook prima te lukken want de opklaringen waren breed en de Stratocumulusbanken trokken weg. Maar er ontstonden al snel stapelwolken en deze gingen zich uitspreiden tot nieuwe Stratocumulus velden. De opklaringen die overbleven konden nog een tijdje weerwerk bieden en een thermische opleving naar 20,3 graden toelaten maar tegen het einde van de namiddag was het dan helemaal om zeep en keken we tegen een grijze soep aan. De weinige zonnestralen die er hier en daar nog doorheen prikten hadden daarbij een opvallende gele kleur en er waren ook stralenkransen te zien in de nevelig aandoende atmosfeer. Het voelde opmerkelijk kil aan nu maar de zuidwestenwind was heel zwak en er viel dus nog mee te leven. Later kwam de zon er terug door, de bewolking was immers van convectieve aard. Het voelde daarbij weer wat warmer aan maar eens de zon onder ging viel de koude als een kuip met ijswater over ons heen. Maar dan wel eentje met droog water want het dagtotaal bleef op 0,0 mm steken.