Flashback: 7 juni in het verleden

 Zaterdag, 7 juni 2014

Het was vanochtend al snel zwoel en drukkend terwijl er vanuit het zuidwesten Cirrostratus en Altostratus kwam binnenzetten. De temperatuur is niet meer beneden 15,2 graden gezakt en ondanks het ontbreken van de zon warmde het snel op. Tegen de middag waren er geen opklaringen meer te zien en zaten we onder een volledig grijze hemel (Altostratus) gevangen. Onze vrees voor een sombere zomerdag was echter niet gegrond want vanuit het zuidwesten klaarde het plots op en ging de kleur vrij scherp over van grijs naar staalblauw. De zon brandde als een ovengrill boven onze hoofden en de 29,6 graden die we spoedig noteerden voelden veel warmer aan dan ze waren door de hoge vochtigheidsgraad. Natuurlijk hoorden daar ook onweersverklikkers zoals Altocumulus castellanus bij want we bevonden ons niet voor niets in onstabiele tropische luchtmassa's. Boven het westen van Vlaanderen was het al omstreeks 16H prijs met een onweer dat uitgroeide tot een supercel en daar plaatselijk voor grote hagel (>5 cm) zorgde. De ijskap van dit gevaarte was mooi vanuit Malderen te zien in het westen en het ding vertoonde ook een indrukwekkende stijgstroom aan haar achterzijde, compleet met inflow tails zoals het een echte Amerikaanse supercel zou betamen. Maar ondertussen verscheen in het zuiden een nieuwe onweerswolk en ook deze groeide plots uit tot een supercel die in Brussel hagelbollen tot 7 centimeter opleverde met de nodige schade tot gevolg. Het ding stevende op Malderen af maar gelukkig voor beplanting en bebouwing kwam het dan toch ten oosten van ons terecht. Ondertussen ontwikkelde zich echter een tweede onweerscel aan haar westelijke flank die we letterlijk voor onze neus zagen geboren worden. Tijdens haar beginstadium betrof het een flinke stapelwolk waar geen neerslag uitviel terwijl er toch de ene donder na de andere uit weerklonk. Pas na een kwartier verschenen er valstrepen onder maar de bui bleef uiteindelijk net ten westen van ons. Uiteindelijk wist een uitloper van de Brusselse supercel ons nog te treffen met tijdelijk forse regen met zeer dikke druppels. Deze neerslag was goed voor 3,0 mm in amper een goeie minuut tijd, maar doordat het plotsklaps weer ophield werd dit ook meteen het dagtotaal. Er was een aangename koelte voelbaar na het onweer en daarin konden we van een fraai uitzicht genieten met de supercel die aan haar voet bruin was, daarboven oranje was, en vervolgens via geel naar spierwit overging net alsof we naar een cocktailglas keken waarin drankjes met verschillende kleuren in laagjes over elkaar waren uitgegoten. Na pakweg een uurtje verdween de koelte weer en warmde het terug enkele graden op zodat de avond alsnog in zwoele omstandigheden werd afgesloten.

Zondag, 7 juni 2015

Nog steeds was het helder met een staalblauwe hemel, maar het is ook sterk afgekoeld waardoor we vrij lage minima van 6,2 graden optekenden. Vooral in de oostelijke helft van Nederland is het op verschillende plaatsen tot grondvorst gekomen. Overdag maakte de zon al snel komaf met die koude, maar voor de zomerliefhebber was het toch eventjes paniek toen er vanuit het noordwesten massaal Cumuluswolken binnendreven die de zon en ons hernieuwde zomergevoel bedreigden. Gelukkig werd de ontwikkeling van deze stapelwolken een halt toegeroepen en kwam het niet verder dan mooiweerswolkjes waar de zon weliswaar regelmatig achter wegdook. Op zo'n momenten voelde het best fris aan, daar er nog steeds een vrij krachtige westelijke wind stond. Op sommige momenten deed het gierende gefluit van de wind zelfs een beetje aan herfst denken. De maxima waren aan de lage kant met 21,0 graden, maar gelukkig zwakte de vlagerige wind erg snel af tijdens het tweede deel van de namiddag waardoor het terug heerlijk toeven was in de buitenlucht. De stapelwolkjes losten op en maakten plaats voor Cirruswolken die zich vooral in het zuidoosten ophielden. Deze waren het gevolg van het koufront dat vrijdag nog voor onweer zorgde, dat weer een beetje in onze richting werd geduwd. daarop ontwikkelde zich een lagedrukkern terwijl de luchtdruk ten noordwesten van ons steeg wat een windruiming naar noordoostelijke richtingen tot gevolg had. Tijdens de avond zwakte de wind echter verder af en toen de zon onder was, was het weer windstil. De Cirruswolkjes waren ook weer verdwenen waardoor we terug een zeldzaam, metallicblauwe hemel te zien kregen. erg veel konden we er echter niet van genieten want het koelde weer stevig af en het was reeds erg kil toen we op het einde van de avond het neerslagtotaal van 0,0 mm optekenden.

Dinsdag, 7 juni 2016

Het is tijdens de nacht weer helemaal opgeklaard en de minima waren aan de hoge kant met 17,9 graden. Resterende bewolking bestond vooral uit Cirrus, Cirrostratus en een paar forse Cumulus congestus wolken die net als gisteren echter weer snel in elkaar stuikten zodat het overwegend helder werd. Tijdens de namiddag kregen we terug zowat hetzelfde weersverloop als gisteren waarbij er een aantal onschuldige, rafelige stapelwolken werden gevormd die op het eerste zicht niet aan een onstabiele atmosfeer deden denken. Dat deden de hoge temperaturen dan weer wel want het werd opnieuw drukkend warm bij maxima van 29,6 graden en een hoge vochtigheidsgraad. Op het einde van de namiddag was het dan zover en zagen we de ene stapelwolk na de andere de lucht in ploffen waarna de eerste bliksemschichten omstreeks 16H reeds door het Brusselse luchtruim kliefden. In een mum van tijd ontwikkelde zich een muur van Cumulonimbus wolken die op een oostelijke tot zuidoostelijke stroming langzaam richting Malderen dreef. Het onweersgeweld bleef netjes ten zuiden van ons, althans wat de squall lijn betreft. Voor deze lijn uit ontwikkelde zich echter een nieuwe onweershaard die voor zeer zware stortbuien zorgden met zeer dikke druppels en op sommige momenten ook hagel (1 centimeter). De neerslag bereikte een in Malderen een nooit geziene intensiteit. Of moeten we eerder zeggen in verhouding tot de afvoercapaciteit, want op sommige plaatsen kwamen straten en gebouwen onder water te staan waar dit nog niet eerder is voorgekomen terwijl er in de pluviometer toch niet meer dan 24,4 mm zat (minus de hagelbollen die er weer zijn uitgesprongen). Na het onweer bleef het nog een hele tijd naregenen al werd deze gestaag lichter en ging het onweer er ook vrij snel weer uit. Op de radar zagen we ook de hoofdlijn van onweersbuien op zeer korte tijd in elkaar zakken, iets dat we de voorbije dagen al vaker hebben gezien. De rest van de avond verliep in rustige omstandigheden maar het bleef wel betrokken door massaal uitsmerende Cirrus densus bewolking. Heel af en toe was hierbij in de verte nog een vage donderslag te horen.

Woensdag, 7 juni 2017

De wind is de hele nacht blijven doorwaaien waardoor het vanochtend erg fris en guur aanvoelde bij minima van 11,9 graden. Temperaturen die in een windstille omgeving waarschijnlijk lager waren uitgekomen, maar de windchill zorgde ervoor dat het voor het gevoel nog kouder was dan het in dergelijke omstandigheden zou zijn geworden. We werden nog een beetje opgefleurd door de diepblauwe hemel die zich boven ons ontvouwde en de hooikoortspatiënten zullen de gezonde zeelucht die over ons uitstroomde eveneens waarderen, al kwam het gehoest en gekuch nu van de verkoudheden die ze opliepen. Helemaal helder was het overigens niet want vanuit het westen dreef er massaal Stratus fractus bewolking binnen die er op verschillende momenten erg dreigend uitzag. De omstandigheden waren trouwens nog steeds ideaal om een aantal buien tot ontwikkeling te laten komen maar voor Malderen was dat alleen niet genoeg want het bleef daar bij een neerslagtotaal van 0,0 mm. Tijdens de namiddag kwamen we geleidelijk onder de invloed van een warmtefront terecht waardoor de buien de kop werden ingedrukt en er enkel nog vrij onschuldige stapelwolken voorbijkwamen. Bij toenemende zonneschijn warmde het op tot 20,2 graden waarbij het door de zeer nijdige stormwind echter herfstachtig bleef aanvoelen. Tijdens de avond losten deze op en werd het tijdelijk helder, maar het naderende warmtefront zorgde al snel voor Cirrusbewolking die vanuit die richting kwam binnendrijven. In het noordwesten verscheen daarna Altocumulusbewolking die voor erg fraaie uitzichten zorgden en een leuke sfeer bij zonsondergang. De warme lucht die door het front werd gemarkeerd dreef aanvankelijk vooral in de hoogte binnen waardoor het aan de grond fris bleef en samen met de nog steeds goed doorstaande west- noordwestenwind zorgde dit voor een erg onaangename en gure setting ondanks de sfeervolle afsluiter van deze dag. Het front is weinig actief en van neerslag is er voorlopig dan ook geen sprake waardoor het eerdergenoemde neerslagtotaal ook het dagtotaal werd.

Donderdag, 7 juni 2018

Na een zwoele nacht met minima van 17,9 graden zagen we een met Cirrostratus beklede lucht waarin Altocumulus castellanus te zien was waaruit zich forse stapelwolken ontwikkelden. Een deel groeide uit tot pittige buien met lokaal onweer en ook Malderen kreeg wat van het vloeibare goud mee, welgeteld 5,9 mm. Deze neerslag was echter gestript van onweersverschijnselen en tegen de middag klaarde het weer op. Het werd nu zwoel en plakkerig bij temperaturen die opliepen naar 25,8 graden. De bewolking bestond voor een groot deel uit Altocumulus waarboven Cirrus densus resten hingen van voormalige buienwolken. Tijdens de namiddag zagen we ten zuidwesten van ons een rij stapelwolken ontstaan, en volgens de radar groeide deze uit tot een lijn van erg compacte maar zeer felle regenbuien waaruit het al snel ging onweren. Malderen lag op ramkoers maar aan een tempo van een paar kilometer per uur waren de buien al lang weer uitgestorven eer ze in Malderen arriveerden. Het kwam slechts tot een gezapig regentje dat nauwelijks wat toevoegde aan het eerdergenoemde neerslagtotaal. De valwinden uit de buien zorgden echter voor heerlijke koelte die later wel plaats maakte voor een klam weertype toen de buien weer grotendeels waren ingezakt. 

Vrijdag, 7 juni 2019

 Er hing veel Cirrusbewolking en deze was vooral in het zuidwesten dikker. De minima kwamen daarbij uit op 9,8 graden. Uit die richting zagen we na een tijdje ook Stratocumulus en Altocumulus naderen, en deze luidden een regenzone in. Het duurde echter lang eer we daar iets van voelden want tegen de middag was het nog steeds droog. Pas tijdens de namiddag ging het dan toch nog druppelen en echt veel hield het allemaal niet over met 0,0 mm toen het weer droger werd halverwege de namiddag. Maar dat wilde niet zeggen dat deze depressie een zwakkeling is, integendeel want er is een voor de tijd van het jaar erg krachtige storm in ontstaan en deze heeft al voor de nodige overlast gezorgd in Frankrijk. Het windveld bereikte al snel Malderen en nu de temperatuur een flinke duik nam, voelde het buitengewoon guur en kil aan. Voor het front uit haalden we nog maxima van 23,1 graden waar nu niet veel meer van over blijft. De wind ging tijdens de avond steeds verder aanwakkeren en er dreven ook dreigende wolkenformaties voorbij. Hoewel deze in Malderen niets meer opleverden, kwam het plaatselijk wel tot buien en ook tijdens de nacht was dit hier en daar nog het geval terwijl de wind steeds verder aanwakkerde in de storm die de naam Miguel zou meekrijgen. 

Zondag, 7 juni 2020

 Tijdens de nacht heeft het nog lichtjes geregend uit de storing die onze richting uitkwam, maar met 0,4 mm stelde dit allemaal niet veel voor. Tegen de ochtend zagen we talloze buien op de radar over Nederland trekken terwijl het in Malderen rustig en droog was met Cumuluswolken en een paar Stratocumulusvelden die voorbij dreven. De wind was een stuk minder krachtig dan gisteren maar nog goed voelbaar, waarbij ze naar het noordwesten is geruimd. Het is tijdens de nacht afgekoeld tot 10,6 graden maar overfdag stroomde er iets zachtere lucht binnen waardoor het in combinatie met de zonneschijn erbij nog best vriendelijk werd. Tijdens de namiddag piekte het kwik op 20,3 graden doch plotseling dreef er uitgestrekte Stratocumulus binnen vanuit het westen en kreeg de zon het dus moeilijk. Wel bleef het droog en tegen de avond klaarde het weer op vanuit het westen. Nu ontstonden er flinke stapelwolken die zich eerst tegen een diepblauwe lucht aftekenden, maar later gezelschap kregen van Cirrostratus en Altostratus die zich snel van daaruit uitbreidden. Er dreven ook Stratocumulusvelden binnen die de plaats van de stapelwolken weer leken in te nemen. Het bleef bij dit alles voorlopig nog droog en de wind zwakte geleidelijk verder af. We kregen een rustige avond waarbij dikkere en dunnere gebieden met Altostratusbewolking elkaar afwisselden, net alsof er resten van buienwolken in verwerkt zaten. Het bleef voorlopig nog droog en het dagtotaal is op 0,4 graden blijven steken.

Maandag, 7 juni 2021

Na een koele en heldere nacht met minima van 9,1 graden begon de dag weer in zonovergoten omstandigheden. Nog steeds was er op de satellietbeelden 

echter veel bewolking te zien in het oosten en er zal dan ook wel al flink gevloekt zijn geweest toen men daar vanuit een grijze wereld de beelden uit het zonnige westen zag binnenstromen op social media. Af en toe zagen we in die richting ook Cumulusachtige wolkjes hangen vanuit Malderen. Overdag werden er echter overal Cumuluswolken gevormd al bleef dit bij de mooiweersvariant. En deze losten tegen de avond op waarna er enkel in het oosten nog stapelwolkjes bleven hangen die daar pas na zonsondergang verdwenen. Bij dit alles is het weer een comfortabele zomerdag geworden  bij een zacht noordelijk briesje en temperaturen die op 27,1 graden zijn uitgekomen. Ook tijdens de avond bleef het nog een hele tijd zacht al begon er tegen zonsondergang toch een zekere kilte in te komen, zeker door de noordenwind die omstreeks 21H tijdelijk weer wat aanspande en de gevoelstemperatuur flink naar beneden joeg. Neerslag was vandaag weer de grote afwezige en we eindigden dus met een totaal van 0,0 mm. 

Dinsdag, 7 juni 2022

Een zwakke regenzone trok vandaag over het land en is vooral over de zuidelijke helft van het land gaan slepen terwijl in het noorden een smalle gordel van opklaringen aanwezig was aan de voorzijde van een wolkenband die dan weer een deel van Nederland in haar greep had. De situatie leek voor een groot deel van de dag min of meer op een patstelling en zowel de opklaringen als de regenzone zelf maakten zo goed als geen voor- of achteruitgang. Malderen lag net te zuidelijk om van de opklaringen te profiteren maar wel noordelijk genoeg om grotendeels buiten schot van de regenzone te blijven. Al wist er af en toe nog een zwak buitje te schampen en viel er ook soms wat heel lichte regen uit de bewolking die uit Altostratus en pannus bestond. Deze bewolking heeft de minima op peil gehouden met 12,0 graden maar zorgde overdag dan weer voor een kil weertype. Tijdens de late namiddag leek er dan toch wat beweging in te komen, eerst gebeurde dat op thermisch gebied toen het plotseling erg broeierig ging aanvoelen in de vochtige lucht die opwarmde tot 22,2 graden. En dan volgde er een heel plotse weersverandering waarbij de bewolking op enkele minuten tijd volledig verdween en plaats maakte voor een vriendelijk ogende diepblauwe lucht met (forse) Cumuluswolken erin. Het leek alsof de regenzone er nooit is geweest en we konden weer volop genieten van zonneschijn tijdens de opklaringen waar nu weer ruimte voor was. De prijs die we hiervoor moesten betalen was echter een vlagerige wind die plots opstak uit westelijke tot zuidwestelijke richtingen en waarschijnlijk werd veroorzaakt door thermiek die door de teruggekeerde zonneschijn  op gang is gekomen. Zeker op momenten dat de zon achter een Cumuluswolk verdween voelde het in die wind erg fris aan en was er van dat zwoele weertype deze namiddag niet veel meer te merken. Hoe dan ook werden de zonnige perioden geleidelijk uitgebreider en was er tegen het einde van de dag nog maar nauwelijks bewolking te zien. Het neerslagtotaal is beperkt gebleven tot 0,1 mm. 

Woensdag, 7 juni 2023

 Tijdens de nacht is er bewolking binnen gelopen die vooral uit Altocumulusvelden bestond waarvan een deel uitsneeuwde tot Cirrusachtige plukken en waaiers. De meeste bewolking zat in het noorden en op de satellietbeelden was mooi te zien hoe er een soort van occlusiefont leek te ontstaan dat vanuit het oosten over onze streken werd getrokken. Ten noorden daarvan hingen uitgestrekte Stratusvelden die wellicht voor een heleboel geklaag moeten gezorgd hebben. Dit terwijl we in Malderen weer van een subtropisch sfeertje konden genieten met veel zon tussen de onstabiel ogende Altocumuli door. Tijdens de vroege uurtjes voelde het weliswaar fris aan bij 11,4 graden maar dat werd al snel in een zomerse warmte omgezet toen de zon wat hoger stond. De zon bevond zich meestal in de zone met opklaringen ten zuiden van die wolkenband en het was al een eind in de namiddag eer we ook hier met veel wolken af te rekenen kregen. Er viel ook wat neerslag uit maar veel meer dan een paar niet meetbare druppeltjes was dat niet. De bewolking bestond uit Stratocumulus, Altocumulus en Cumulus fractus in een wat nevelig aandoende atmosfeer. Ondanks dit alles haalden we toch nog maxima van 24,7 graden en aan het begin van de avond begon het vanuit het noordoosten weer op te klaren. De dito wind zwakte af en toen de zon er weer doorbrak voelde het dan ook extra warm en 'stekend' aan. Op nieuwe neerslag en dus een verandering van het dagtotaal van 0,0 mm hoefden we niet meer te rekenen. Onder de open hemel koelde het opnieuw vlot af en zeker na zonsondergang voelde het weer kil aan terwijl er bijna geen bewolking meer te zien was.  

Vrijdag, 7 juni 2024

 De nevelige kleuren en melkluchten gisterenavond lieten vermoeden dat er zich een dek met sluierbewolking aan het opbouwen was en we dus weer met een storing zouden te maken krijgen vandaag. Maar niets was minder waar, het was vanochtend zonnig en strakblauw. Er was zelfs geen enkele aanzet tot wolkenvorming, een situatie die we ons bijna niet meer kunnen herinneren, zelfs bij niet- demente mensen lukte dat niet meer. Maar we konden er maar wat blij mee zijn en nadat we ons doorheen de koele ochtend bij 6,7 graden hadden geworsteld, zorgde de zon voor een zomers gevoel. Wel moesten we al snel met een onzichtbare vijand rekening houden en dat was de strakke zuidwestenwind die er vanaf een uur of 10 weer flink tegenaan begon te beuken. Tijdens de uren daarop leek het echter juist weer rustiger te worden en we evolueerden naar een luchtig weertype met een goed voelbaar briesje. Het bleef ook vrij koel ondanks de zonneschijn en in combinatie met de wind was dit weer dus extra verraderlijk voor onze bleke huiden die dit jaar nog niet te veel UV training hebben gekregen. Het kwik bleef op 21,4 graden steken waar je blij deze strakblauwe luchten minstens tien stuks extra zou verwachten. Halverwege de namiddag kreeg de zon het bij momenten lastiger want er zijn nu plotseling toch stapelwolken ontstaan en een deel daarvan spreidde zich zelfs uit tot Stratocumulus. Tijdens de avond begon alles dan terug op te lossen en uiteindelijk is de bewolkingsgraad niet verder dan 6/8 gekomen. Het koelde snel af en de opklaringen werden terug breder. We sloten terug droog af met een dagtotaal van 0,0 mm.