Flashback: 8 juni in het verleden

 

Zondag, 8 juni 2014

Na een zwoele nacht waarbij het niet kouder dan 16,2 graden werd, voelde het vanmorgen verrassend luchtig aan met een droog noordoostelijk briesje en onschuldige stapelwolkjes. Na verloop van tijd draaide de wind echter weer naar het zuidwesten en werd er geleidelijk vochtigere lucht aangevoerd. De gevoelstemperaturen begonnen dan ook op te lopen en we kregen terug met zwoele, plakkerige toestanden te maken. Niettemin waren de temperaturen een fractie lager dan gisteren met 28,8 graden. De rafelige stapelwolken rafelden verder uiteen terwijl de restanten subtiel overgingen in Stratocumulus en Altocumulus castellanus. Deze wolkensoort werd vooral naar de avond toe algemeen en het was dan ook al snel duidelijk dat er iets in de lucht hing. De bevestiging volgde omstreeks 22H30 toen er in de Cirrus densus en Altostratus bewolking die ondertussen vanuit het zuiden was binnengedreven, een bliksemflits zichtbaar werd en even later de doffe, diepe dreun van de donder hoorbaar was. Toch hoefden we ons in malderen nog geen zorgen te maken want we kregen slechts een schampschot van dit onweer met enkele druppels mee. Het neerslagtotaal bleef beperkt tot 0,1 mm.

Maandag, 8 juni 2015

De heldere hemel werd vanmorgen opgesmukt door Cirruswolkjes terwijl het erg fris was bij minima van 8,2 graden. Het leek terug een erg fraaie zomerdag te worden, doch in het noorden verschenen Stratocumulusvelden die er donker en onheilspellend uitzagen, en geleidelijk onze kant uitkwamen. Na een tijdje verschenen er ook stapelwolken en kreeg de zon het erg moeilijk, wat samen met de koele noordoostelijke bries het zomergevoel op veilige afstand wist te houden. Gelukkig voor die zomerliefhebbers was dit niet het begin van een grijze en kille waaidag, want de Stratocumulusvelden begonnen weer uiteen te rafelen, en de stapelwolken gingen over van de mediocris naar de humilis variant om later zelfs grotendeels te verdwijnen. De zon wist zich goed te herpakken en vooral uit de wind was het zeer aangenaam toeven. De maxima waren echter nog steeds aan de lage kant met 19,9 graden. Tijdens de namiddag werd de blauwe lucht wat fletser en zagen we hier en daar Cirrusveldjes verschijnen die zich vooral ten zuiden en oosten van ons ophielden. Daarna werd de lucht weer dieper blauw en tijdens de avond zagen we weer wat Stratocumulusveldjes voorbijdrijven die fraai oranje oplichtten toen de zon bijna onder was. Het waren echter sommige Cirruswolken die de show stalen door zich tot een verticaal gordijn te schikken dat meer dan tien kilometer hoog en maar een paar honderd meter dik was. Net voordat dit aan hoge snelheid in oostelijke richting over Malderen trok, was het uitzicht op het gigantische gordijn ronduit apocalyptisch te noemen waarna het terug verdween achter laaghangende Stratocumulusbewolking die vanuit het oosten binnendreef en aan grote snelheid ertegenaan leek te knallen. Op de begane grond ontbrak het tevens ook niet aan actie, want de gierende oostenwind leek tijdens de vroege avond een hoogtepunt te bereiken waarbij bulderende windvlagen om alles wat rechtstond heen floten. Na zonsondergang werd het iets rustiger maar koelde het terug zeer snel af waardoor het een erg onaangename zomeravond werd voor wie zich niet in winterkledij had gehuld om buiten een neerslagtotaal van 0,0 mm op te tekenen.

Woensdag, 8 juni 2016

We bevonden ons vandaag nog steeds in onstabiele en warme lucht waarin zich flinke stapelwolken ontwikkelden terwijl het niet kouder dan 15,9 graden is geworden. De aambeeldbewolking van gisteren is weer opgelost en dus was er weer ruimte voor zonneschijn. Tijdens de voormiddag leken we nog in aanloop te zitten naar een herhaling van het onweersgeweld van de voorbije dagen, maar rond de middag sloeg het weer opeens om en werd er zeer heldere en koele lucht aangevoerd vanuit het noordwesten. De convergentielijn werd weer teruggedrongen naar het zuidwesten en tegen dat er onweersbuien op ontstonden bevond deze zich al op erg grote afstand. Omstreeks 18H waren de statige toppen van de onweersbuien die zich waarschijnlijk ver voorbij de Franse grens bevonden nog mooi te zien vanuit Dendermonde aan de zuidelijke horizon. Ondertussen begon de koele lucht steeds meer haar stempel op het weer te drukken en stak er een vrij krachtige noordwestelijke bries op. Aanvankelijk voelde dit heerlijk luchtig aan na de plakkerige zwoelte van de voorbije dagen maar tegen zonsondergang wist deze koude wind alle terrasjesgangers toch vakkundig weg te borstelen. Vanachter glas deed de diepblauwe hemel nochtans hoogzomers aan, net als het neerslagtotaal dat op 0,0 mm is blijven steken.

Donderdag, 8 juni 2017

De warmere lucht heeft ons tijdens de nacht ook aan de grond kunnen bereiken waardoor het vanochtend een beetje klam aanvoelde in de vrij vochtige atmosfeer. De gure stormwind is tijdens de nacht afgezwakt waardoor het koudegevoel ook een stuk minder was dan gisteren rond deze tijd, en dit bij minima van 13,3 graden. Volledig windstil was het echter nog niet, maar wel droog terwijl de bewolking er min of meer hetzelfde uitzag als gisterenavond. Namelijk met Altocumulusvelden en Cirrus in de hogere luchtlagen. Vanuit het westen nam deze bewolking echter snel toe waardoor er een kille en vrij sombere episode volgde tijdens de voormiddag, al ging dit proces niet met neerslag gepaard. Nog voor de middag klaarde het weer op en ging de bewolking over in een mengeling van Cirrus, Cirrostratus, Altocumulus en Cumulus fractus. De zon kwam er weer door en er werd snel warmere lucht aangevoerd waardoor het kwik tijdens de namiddag kon pieken op 26,2 graden. De wind was nu een stuk zwakker en kwam meestal uit zuidzuidwestelijke richtingen. Het aandeel Cirrus en Cirrostratus bewolking nam gestaag toe terwijl alle andere wolkensoorten verdwenen. Er verscheen nu ook Altostratus tussen, maar de sluierwolken waren niet aaneengesloten waardoor we toch nog een flinke portie zonneschijn kregen terwijl het zwoel ging aanvoelen. Zeker tijdens de avond toen de wind weer afzwakte terwijl het nauwelijks afkoelde. Bij het vallen van de schemering zagen we in het noordwesten een gordel van Cumulus fractus bewolking verschijnen die voor een aparte aanblik zorgde maar geen verdere gevolgen met zich meebracht. Het neerslagtotaal liet zich dus al makkelijk raden met 0,0 mm.

Vrijdag, 8 juni 2018

Door al het vocht en de nauwelijks doorstroomde windstille atmosfeer heeft zich Stratusbewolking en nevel gevormd waardoor we met een teletijdmachine opeens naar het late najaar leken geflitst te zijn. De minima waren wel zacht met 15,7 graden. Daarna zat er niets anders op dan te wachten tot de teletijdmachine hersteld was zodat men ons weer kon terugflitsen naar het heden. En dat ging erg snel want nog voor het einde van de voormiddag verschenen er opklaringen en tijdens de namiddag was het alweer volop zomer met temperaturen die tot 23,6 graden stegen bij weliswaar nogal fletse en nevelige kleuren. Er werden wat stapelwolkjes gevormd maar zonder veel erg en ze losten snel weer op. Door al die nevel konden we echter niet zien dat zich net ten noordoosten een massieve gordel van imposante stapelwolken heeft gevormd. Een geluk dat deze ons niet bereikten want de niets vermoedende inwoners van Londerzeel zouden er volledig overdonderd door geweest zijn. Voor zover er al buien of onweer in voorkwamen want ze groeiden net niet tot het buienstadium uit. Tijdens de late avond dreven er wolkenflarden over ons met een wat koeler briesje uit het noordoosten al bleef het nog steeds erg warm. Het neerslagtotaal bleef opnieuw steken op 0,0 mm.

Zaterdag, 8 juli 2019

 De storm bereikte kort na middernacht een hoogtepunt en het was vanochtend dan ook al heel druk in het Londerzeelse luchtruim met allerhande tuinmeubelen, planten en andere voorwerpen die allemaal wilden profiteren van de gratis luchttaxiservice die door de weergoden werd aangeboden. Bij het ruige weertype hoorden opklaringen en Cumulus fractus wolken waar later een aantal buien uit ontstonden. Het koelde in de polaire lucht af tot 12,1 graden en toen het na de middag opwarmde tot 19,5 graden werden de buien tijdelijk wat actiever waardoor het ook in Malderen af en toe ging plenzen uit steeds grotere stapelwolken die aambeeldvormige toppen kregen. De buien waren echter kort door de hoge treksnelheid en meer dan 0,1 mm is er uiteindelijk niet meer gevallen. Bovendien begon de lucht stabieler te worden en losten de buien al snel weer op tijdens de avond. Kort voor zonsondergang was het zelfs al volledig helder met strakblauwe luchten terwijl de wind die de hele dag door op volle kracht blies eindelijk wat bedaarde. We gingen de nacht in heldere en rustige omstandigheden in. 

Maandag, 8 juni 2020

Tijdens de nacht heeft zich een uitgestrekt Stratusdek gevormd, welke zich in een noordelijke stroming over het grootste deel van de Benelux heeft uitgerold. De dag begon dus grijs, donker en klam bij 12,8 graden waardoor het een beetje herfst leek. Maar de zon klimt in deze tijd van het jaar hoog en is krachtig waardoor er al snel convectieve bewolking ontstond terwijl de Stratus door deze stromingen begon op te lossen. De zonnekloppers mochten echter niet te enthousiast zijn hierover, want het was eerder een wissel van wolkensoorten dat we hierdoor kregen en grijs bleef dus de hoofdkleur. Het waren vooral de liefhebbers van regen en dramatische wolkenluchten die in de prijzen vielen, want deze konden nu wel volop genieten van de forse stapelwolken die nu ontstonden en waarvan de donkergrijze basissen spookachtige schaduwen over het landschap wierpen. Tussen deze wolken hing er Stratocumulus en Stratus en er waren slechts minuscule opklaringen te zien die hooguit een tiental minuten zonneschijn opleverden. Maar de noordenwind was zwak en er was dus niet veel zonneschijn nodig om het aangenaam te laten aanvoelen, ook al waren de maxima eerder onderkoeld met 18,4 graden. Regelmatig vielen er buien waarvan de eerste exemplaren motregen en fijne regendruppels opbrachten, maar naarmate de thermiek verder op gang kwam, waren dat klassieke buien met erg dikke druppels. In de schaarse opklaringen konden we ook af en toe de ijskappen van de buienwolken ontwaren al was dit op het eerste zicht niet met onweer. Naar de avond toe kwam de atmosfeer weer tot rust en vanuit het westen en later ook het noorden begonnen er weer Stratocumulusvelden binnen te drijven. Deze gaven de atmosfeer een stabiel uiterlijk en waren en wat apart zicht door de enorme rollen waaruit ze waren opgebouwd. De rollen gingen steeds meer op elkaar plakken waardoor de dag uiteindelijk even grijs eindigde als ze begonnen was. De buien die zijn gevallen bleken uiteindelijk goed te zijn voor 2,8 mm als dagtotaal. 

Dinsdag, 8 juni 2021

Het was vrij zacht met minima van 11,8 graden en de dag begon in zonovergoten omstandigheden. De aangevoerde lucht was een beetje onstabiel en overdag ontstond er een gebied met buien over het zuidoosten van het land, en deze buien zaten ingebed in een uitgestrekter gebied van stapelwolken waarmee we ook in Malderen te maken kregen. Ze groeiden uit tot vrij forse afmetingen al werd het buienstadium hier verre van bereikt. De wolken gaven wat welkome schaduw want het kwik liep al aardig op tot 26,2 graden in de namiddag en op momenten dat de noordelijke tot noordoostelijke wind wegviel voelde het behoorlijk warm aan. Ondertussen was ook te merken dat de heldere blauwe lucht weg was en plaats heeft gemaakt voor een versluierde lucht die vooral in het westen vrij dikke Cirrostratus leek te bevatten. Maar ook in de onderste luchtlagen was er een soort van nevel aanwezig want de zichtbaarheid is wat teruggelopen en het doorvallende licht had ook een wat amberkleurige tint. Zeker tijdens de avond was dit het geval en in combinatie met de zeer aangename temperaturen waarvan we toen konden genieten zorgde dit voor een hemels sfeertje. Tegen zonsondergang zagen we Cirruswolken verschijnen in het zuidoosten en zuiden en deze hadden duidelijk de structuur van verwaaide ijskappen waardoor ze vrijwel zeker afkomstig zijn van de buien die zich ten zuidoosten van ons land hebben gevormd. Niet meteen iets waar de pluviometers zich druk om hoefden te maken met hun 0,0 mm (na aftrek van stuifmeel en pollen). De avond eindigde in zachte omstandigheden waarbij het pas na zonsondergang kil begon te worden. 

Woensdag, 8 juni 2022

Een nieuwe regenzone heeft voor veel bewolking gezorgd zodat de dag een grijze start nam. De minima zijn op 14,7 graden uitgekomen en er hing Altostratus en Altocumulus waarin een zekere structuur te zien was met banden die van zuidoost naar noordwest liepen. We kregen nog een paar uurtjes respijt na zonsopgang maar daarna kregen we dan een klassieke regendag zoals we die in de vorige eeuw nog vaak hebben gekend maar nu een zeldzaamheid is geworden tijdens de zomerperiode. De hele dag door kregen we met lichte of matige regen te maken waarbij het op sommige momenten kortdurend flink ging plenzen. De wind kwam hierbij uit west- zuidwestelijke richtingen maar ze was zeer zwak tijdens de voormiddag en een deel van de namiddag. Daarna begon ze toch wat aan te wakkeren en ondertussen begon de hemel ook lichter te worden. Het leek alsof de zon er spoedig weer zou doorbreken, maar de bewolking werd daarna weer dikker en de neerslag intenser. Volgens de satellietloops zou je overigens al verwacht hebben dat de opklaringen ons tegen de middag zouden bereiken maar er werd kennelijk nieuwe bewolking gevormd of de neerslagzone is gaan stagneren. Hoe dan ook, geduld werd beloond en omstreeks 17h30 begonnen de opklaringen er dan toch nog door te breken. De bewolking uit de regenzone was scherp begrensd en een diepblauwe lucht verscheen in het zuidwesten. Doch zonovergoten werd het zeker niet want in de lagere regionen van de atmosfeer zat het vol met Cumulus en Stratocumulus en de zon was nog geen 10 minuten doorgebroken of ze verdween daar al achter. Gelukkig was het deze keer geen aaneengesloten bewolking meer en kregen we af en toe nog vluchtige opklaringen mee. En dat vluchtige kwam deels door de wind die met de komst van de opklaringen flink is gaan aanspannen en nu erg vlagerig uit de hoek kwam. Het voelde hierdoor best guur aan en de maxima waren ook niet om over naar huis te schrijven met 20,4  graden. De stapelwolken waren kennelijk niet in staat om (in Malderen) buien te veroorzaken en ze gingen geleidelijk over in Stratocumulusveldjes wat tegen zonsondergang de overheersende bewolking werd. De wind begon toen ook weer wat te kalmeren. Het neerslagtotaal kon weer tellen, van de 11,2 mm die we vandaag hebben binnengehaald konden we een goeie maand geleden alleen maar dromen…

Donderdag, 8 juni 2023

 Het was vanochtend opnieuw aan de koele kant met minima van 11,8 graden, en dit lijkt ondertussen wel een constante te zijn geworden. In elk geval is het een zegen voor wie niet over airco beschikt en kunnen we zo de koelte in onze slaapkamers opsparen voor de potentiële hittegolf die zich steeds duidelijker in de weermodellen begint af te tekenen. Maar voorlopig blijft overdreven warmte dus nog even uit en konden we weer genieten van een aangename, luchtige zomerdag  zonder plakkerige toestanden en met veel zonneschijn. Rond de middag werden er tijdelijk enkele stapelwolkjes gevormd maar deze waren geen lang leven beschoren. Het werd al snel weer zo goed als helder al waren er niet zo ver ten oosten van ons wel degelijk buien actief waar ook onweer op zou gezeten hebben. Buien die weinig zin hadden op de Duits-Belgisch/Nederlandse grens over te steken maar waar we de komende dagen wellicht toch meer rekening mee zullen moeten houden. Bij een meer naar oostelijke richtingen geruimde wind kon er weer wat warmere lucht binnenstromen en zo haalden we al maxima van 26,7 graden. En de warmte bleef ook goed hangen wat in combinatie met een zwakkere wind niet onopgemerkt bleef. De schrale en frisse toestanden van de voorbije weken lijken we nu wel kwijt te zijn. De droogte bleef echter verder denderen met alweer 0,0 mm als neerslagtotaal. Tegen zonsondergang kwam er wat koelte in de lucht maar het bleef allemaal goed verdraagbaar op de terrasjes. 

Zaterdag, 8 juni 2024

 Het was vanochtend terug zo goed als helder en fris bij minima van 8,2 graden. Maar de aangevoerde lucht was een stuk vochtiger en reeds omstreeks 8h15 werden er overal rafelige wolkenflarden gevormd. Ze zaten zo dicht op elkaar dat het bijna helemaal overtrokken raakte. Deze kregen later een scherper uiterlijk als Cumulus mediocris en congestus waarbij ze aanvankelijk juist meer ruimte gaven aan de zon, doch ze gingen zich uitspreiden tot Stratocumulus. Het raakte nu opnieuw overtrokken en bij de koele maxima van 19,4 graden was dat een weinig gewaardeerde ontwikkeling. Wel was de west- noordwestelijke wind niet al te krachtig. Het klaarde aan het begin van de avond weer wat op en we zagen nu dikke plakken Cirrostratus verschijnen in het noordwesten. Deze waren scherp begrensd en waren soms moeilijk te onderscheiden van de Stratocumulus die er langs de randen dun en egaalwit uitzag. De wolken combinatie veroverde ons vanuit het noordwesten rond zonsondergang en het raakte terug betrokken. Wel zorgde de rollenstructuur van deze wolkensoort in het warme schemerlicht voor mooie uitzichten. Het bleef daarbij droog, we eindigden met 0,0 mm als dagtotaal.