Maandag, 9 juni 2025

 Maandag, 9 juni 2025

 Tijdens de vroege ochtend en waarschijnlijk ook een groot deel van de nacht was het helder op de nog steeds aanwezige rooklaag na die andermaal voor oranjeachtige tinten zorgde die niet verdwenen toen de zon hoger kwam. Het is daarbij afgekoeld tot 9,0 graden. Er kwam

echter plots bewolking opzetten die grotendeels uit Stratocumulus bestond. Bewolking die niet helemaal aaneengesloten was en er eerder vredig uitzag, zeker met het zachte licht dat oranjetinten bleef bevatten door die bosbrandrook op grote hoogte. Het leek op deze

manier zelfs een beetje herfst qua lichtinval. De Stratocumulusvelden bleven er een hele voormiddag hangen en de zon scheen er slechts af en toe door of langs al was het licht wel vrij intens en dat verraadde toch dat het helemaal geen herfst is. Tegen de middag begon het

vanuit het westen en noordwesten uit te klaren, er dreven blauwe luchten binnen die er wel erg flets uitzagen in een nevelig aandoende atmosfeer. Daardoor merkten we die opklaringen pas vrij laat op. Het vervolg was zonniger weer en er ontstonden nu ook stapelwolken die de opwarming rond die tijd lieten stagneren ondanks de toegenomen zonneschijn. De maxima werden hierdoor opvallend laat bereikt met nog net 20,0 graden om 18H pas. In tegenstelling tot gisteren stond er wel nauwelijks wind en voor het gevoel was het dus een pak warmer. Zelfs als de maxima gelijkaardig waren geweest zou dit het geval

zijn. De stapelwolken  verdwenen tijdens de avond weer met het wegvallen van de thermiek en er dreven terug Stratocumulusvelden voorbij die de dag even vredig lieten eindigen als ze begonnen was. Ook nu was er weer sprake van opvallende oranjetinten die eigenlijk niet eens zijn weggeweest overdag. Na het vallen van de duisternis was dit eveneens het geval met de maan die de hele tijd goudgeel bleef kleuren. Al stond deze vrij laag en was het in 'normale' omstandigheden wellicht niet veel anders geweest. Neerslag is er vandaag niet meer gevallen waardoor de droogte met een dagtotaal van 0,0 mm en kurkdroge weermodellen haar tweede adem (en de planten hun laatste) heeft gevonden.