Zaterdag, 31 mei 2025

Zaterdag, 31 mei 2025

 Het is tijdens de nacht erg zwoel gebleven met minima van 12,9 graden en de Cirrus en Cirrostratusbewolking die gisteren vanuit het noordwesten is binnengelopen, was nu vooral in het zuiden en zuidwesten te zien. Daar kreeg ze gezelschap van Altocumulus castellanus en

floccus veldjes die opvallend genoeg enkel in die richting voorkwamen. Niet toevallig natuurlijk als we er de analysekaarten bijnemen die het eventuele onweer vandaag vooral ten zuiden en oosten van ons berekenden. Maar met deze wolkjes was het voor de onweersliefhebbers onder ons zeker geen verkeerd idee om een half oogje in het zeil te houden vandaag. De eerste uren van de dag

zagen we de bewolking min of meer ter plaatse trappelen waar ze onder invloed van de klimmende zon steeds meer pogingen deed om via die castellanus variant door te groeien naar meer. Na de middag was er dan ook recht boven ons Altocumulus te zien, deze keer ging het wel om een dunnere, meer stratiforme variant, al zag het er daardoor niet minder fraai

uit. De zon scheen er nog vlot doorheen en we haalden zo nog maxima van 28,0 graden bij een zwoel zuidelijk tot zuidoostelijk briesje. Wat later in de namiddag zagen we tussen die Altocumulusvelden plots een immens onweerscomplex ontstaan ver ten zuidoosten van ons al was het in de nevelige lucht vanop die afstand niet zo duidelijk te zien vanuit Malderen. Hoe dan ook was het overduidelijk een actief ding en dat werd even later ook bevestigd door meldingen over hagelbollen van ruim vijf centimeter groot. Het bleek ook al snel om een supercel te gaan. Uiteindelijk was het dus niet zo verkeerd dat we de dans hier

ontsprongen want het zou niet door het regenwater komen dat we de tuin niet meer hoefden te gieten in zo’n geval. Terwijl alle ogen op het noodweer in het “verre oosten” gericht waren, ontstonden er boven ons ook plots flinke stapelwolken die na een tijdje uitgroeiden tot een nieuw onweer dat uiteindelijk dan toch nog Malderen wist te vinden. We moesten het hier echter vooral van de indrukwekkende donderslagen en enkele bliksemschichten hebben, want het gedruppel was amper genoeg om alle straatstenen minstens 1x te raken (zelfs bij XL- tegels was het al een uitdaging) en de pluviometer sprak boekdelen met 0,0 mm als eindtotaal. De stapelwolken waren wel fraai in het warme avondlicht ook al waren ze een maatje of tien kleiner dan die supercel. Het onweer trok snel weg naar het noordoosten en verloor ook weer even snel haar activiteit als dat ze die eerst kreeg, en we konden daarna nog een tijdje nagenieten van erg fraaie, onstabiele wolkenluchten tijdens deze erg zachte, hoogzomers aanvoelende avond.