Flashback: 24 juli in het verleden

 

Donderdag, 24 juli 2014

Na een lichtbewolkte tot heldere nacht waarbij het was afgekoeld tot 16,9 graden, bleek het luchtruim vol te zitten met Stratocumulus castellanus waarin zich hier en daar flinke torens vormden. Deze wierpen opvallende schaduwen in de met vocht en nevel bezwangerde atmosfeer waardoor het er allemaal erg apart en sfeervol uitzag. De Castellanusbewolking begon niettemin op te lossen en maakte naar de middag tot plaats voor Cirrus. Tijdens de namiddag werden er ook wat Cumuluswolken te zien, en heel ver aan de noordelijke horizon konden we het aambeeld van een onweersbui zien voorbijtrekken dat zich waarschijnlijk ergens boven Nederland of Duitsland wist te ontwikkelen. Voor de Malderse bevolking vormde dit echter geen enkele bedreiging en doordat de Cirrus bewolking weer afnam werd het terug drukkend warm onder een loden zon. De temperaturen haalden 30,0 graden terwijl we wat verkoeling konden halen uit een droog en luchtig briesje uit noordoostelijke richtingen . Er volgde een rustige, heldere en aangenaam zachte zomeravond waarin we het neerslagtotaal van 0,0 mm konden optekenen.

Vrijdag, 24 juli 2015

Het is tijdens de nacht afgekoeld tot 13,3 graden terwijl de bewolking nu vooral uit Altocumulus bestond die dikker werd vanuit het westen en overging in Altostratus. Deze bewolking zag er bij tegenlicht van de opkomende zon erg dreigend uit maar uiteindelijk bleek ze (voorlopig) onschuldig te zijn en dreven er weer een paar opklaringen binnen. Vanuit het zuidwesten naderde ondertussen echter een regenzone die later voor Cirrostratus en Altostratus bewolking zorgde waardoor de dag overwegend somber verliep. Wel werd er erg zachte lucht aangevoerd waardoor het ondanks het grijze weertype aangenaam warm bleef. Op het einde van de namiddag kwamen we zelfs weer in opklaringen terecht, en het was toen dat we de maxima van 27,4 graden bereikten. Bij nauwelijks wind en een krachtige zon voelde het zeer drukkend en broeierig aan. Deze opklaringen waren echter van korte duur, want de bewolking pakte zich weer samen ten zuidwesten van ons en we kregen al snel met dreigende wolkenluchten af te rekenen waaruit het af en toe lichtjes ging druppelen. Na een tijdje werd het echter weer droog waardoor we de dag alsnog met een teleurstellend neerslagtotaal van 0,0 mm moesten afsluiten.

Zondag, 24 juli 2016

Tijdens de nacht is er opeens heldere lucht binnengestroomd waardoor we nu een azuurblauwe lucht met geen enkel wolkje erin te zien kregen. Wat een verschil tegenover de nevelige toestanden van de voorbije dagen, en ook de koelere minima van 15,1 graden waren even wennen (of herademen). Degenen die kicken op azuurblauwe, zuiderse luchten en ononderbroken zonneschijn beleefden echter geen topdag want vanuit het westen kwam al snel Cirrus bewolking opzetten, en na een tijdje ontstonden er ook Cumulus mediocris wolken. Samen met deze wolken leek er terug warmere lucht binnen te stromen want het werd opnieuw erg drukkend bij maxima van 27,9 graden en een zwak zuidwestelijk briesje. De stapelwolken begonnen tijdens de namiddag weer op te lossen en vanuit het westen zagen we nu Altocumulus floccus en castellanus bewolking binnendrijven die in verschillende vormen en maten beschikbaar was. Dit zorgde voor fraaie uitzichten in het zachte avondlicht en het hoogtepunt volgden rond en vlak na zonsondergang toen een schitterend wolkendisplay menig camera aan het werk wist te zetten. Na zonsondergang leek de bewolking weer wat af te nemen al begon er zich weer Cirrus en Cirrostratus samen te pakken aan de westelijke horizon. verdere gevolgen bleven evenwel uit en we sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.

Maandag, 24 juli 2017

Tijdens het tweede deel van de nacht is het opnieuw gaan overtrekken met verse regenbuien die vooral omstreeks 4h 's ochtends erg pittig waren. Na een tijdje werd het terug droger en tegen zonsopgang was het helemaal opgeklaard en zagen we de buienwolken enkel nog in het oosten hangen. Dit was echter nog geen reden om de mooiweersvlag uit te hangen want vanuit het westen kwam al snel nieuwe bewolking opzetten die uit Cumulus congestus en Stratocumulus bestond. Er volgden flinke buien al raakte het daarbij zodanig overtrokken dat het eerder naar een saaie regendag leek te evolueren. Gelukkig klaarde het tegen de middag weer uit en nu zagen we Stratus fractus en Stratocumulus welke zich tegen een diepblauwe hemel aftekenden. Hiertussen zagen we echter Cirrus densus uit talloze buien die op veel plaatsen voor nieuwe stortregens en onweer zorgden. In Malderen viel dit allemaal erg tegen maar in Mechelen kwam het dan weer wel tot een felle wolkbreuk met donder en bliksem erbij. De weersverschillen met een kilometer verderop waren enorm en het evolueerde allemaal van wateroverlast tot kurkdroog op deze afstanden. Vanuit het noordwesten werd de aangevoerde lucht snel stabieler en spreidden de stapelwolken zich allemaal uit tot onschuldige Stratocumulus. Tijdens de avond nam de thermiek weer af en klaarde het steeds meer op waardoor deze plaatselijk boeiende buiendag erg vriendelijk werd afgesloten ondanks de koelte die er hing. Warmer dan 21,6 graden werd het immers niet en het was tijdens de nacht eveneens aan de koele kant met 12,9 graden. We sloten af met een onbekend neerslagtotaal (21,0 mm op 48 uur tijd)

Dinsdag, 24 juli 2018

Na een zwoele plaknacht met minima van 18,1 graden begon de dag in heldere omstandigheden. Het duurde echter niet lang of er werden massaal forse stapelwolken gevormd waardoor we opnieuw konden hopen op die ene gouden regenbui om de droogte te verlichten. Maar die hoop was geen lang leven beschoren want we moesten al snel toekijken hoe de stapelwolken zich te pletter stortten op een temperatuursinversie waardoor ze zich uitspreidden tot Stratocumulus. Er werden dus geen buien gevormd en op een koele bewolkte dag konden we ook niet hopen want het kwik liep snel op naar een drukkende 30,9 graden. Het Stratocumulusdek was dan ook niet gesloten al zag het er bij tegenlicht soms dreigend uit. De westelijke wind was nauwelijks voelbaar. Tijdens de avond leek de bewolking zich weer samen te pakken in het westen maar ook dit was onschuldige Stratocumulus en verdere gevolgen bleven dus uit met 0,0 mm als resultaat. De bewolking hield de warmde vast waardoor we terug een tropische plaknacht ingingen.

Woensdag,  24 juli 2019

 Het leek even alsof de hittegolf dan toch afgeblazen werd met Stratocumulusvelden die vanuit het westen kwamen opzetten. Ze gingen verderop over in Stratus. De minima zijn op 19,2 graden uitgekomen en het was enkel een paar uur voor zonsopkomst aangenaam koel. De wolkenvelden losten echter opeens op en het kwik steeg naar ongekende hoogtes. Op verschillende plaatsen werden temperatuurrecords gebroken al viel op dat de regio rond Brussel wat achter bleef. Mogelijk zat het Altocumulusveldje dat er na de middag even hing voor iets tussen en er was ook tijdelijk een krachtige zuidzuidwestelijke wind. In Londerzeel haalden we maxima van 38,8 graden (tuineffect) en in de officiële stations kwamen we uit op 39,9 graden tot grote frustratie van de cijferfetisjisten. Tenzij het Waalse fetisjisten betrof die hun hartje aan de 40,2 graden in luik konden ophalen. Het koelde tijdens de avond verrassend snel af en door de droge lucht was de warmte goed te dragen, althans in de buitenlucht. De warmte kon dan ook weer vlot ontsnappen via de brede opklaringen waar enkel wat Cirrusveldjes in te zien waren. Na zonsondergang hing er weer een bizarre okerkleurige waas die waarschijnlijk van woestijnstof afkomstig is. Met het neerslagtotaal van 0,0 mm is het echter voor discussie vatbaar of het nu om Saharastof of om Londerzeelstof ging. 

Vrijdag, 24 juli 2020

Zoals de dag gisteren eindigde, begon ze vandaag. Het was zacht met minima van 15,6 graden en fraaie wolkenformaties van Altocumulus en Cirrus maakten hun opwachting. Al zaten er nu meer laaghangende varianten tussen zoals Stratocumulus en Stratus. Vooral deze laatste kon zich door haar geringe hoogte snel over de hemelkoepel uitbreiden waardoor we op korte tijd evolueerden van half bewolkt naar volledig betrokken en weer omgekeerd. Er volgde wat lichte regen tijdens de voormiddag terwijl dit alles met een zuidwestelijk tot westelijk briesje over ons werd gevoerd. Na de middag kwam er weer wat ruimte voor opklaringen en kon de zon het nog laten opwarmen tot 25,5 graden. De bewolking bestond nu vooral uit Stratocumulus en Cumulus, en het had allemaal niet meer de onstabiele en tropische uitstraling als de wolken die er tijdens de ochtend nog hingen. Maar schijn bedriegt want opeens ontstonden er weer buienwolken en zag het er opnieuw dreigend uit. Er volgden perioden van regen en veel bewolking al waren de hoeveelheden erg verschillend van plaats tot plaats door de buien. Vanuit het westen werd de atmosfeer weer stabieler en dit ging gepaard met melkachtige luchten en afnemende contrasten in de bewolking terwijl er ook meer nadruk op Stratocumulusvelden kwam te liggen. De nevelige kleuren en binnenlopende sluierbewolking zorgden voor een erg sfeervolle zonsondergang en het bleef ook erg rustig en zacht. De buitjes bleken in Malderen 0,0 mm te hebben opgeleverd. 

Zaterdag, 24 juli 2021

Hoewel er vandaag flinke regen- en onweersbuien voorspeld waren, bleef het een lange tijd droog en het enige dat we van die voorspelling meekregen waren de wolken zelf. Deze zorgden voor een somber en broeierig weertype met Altostratus en Stratusbewolking Door de bewolking bleef het erg zacht met 16,0 graden als minimum en overdag warmde het geleidelijk op tot 26,3 graden. Tijdens de namiddag begonnen we tussen alle wolkentroep die er hing meer en meer forse stapelwolken te ontstaan maar toch leek het er niet op dat we meteen met zware buien zouden te maken krijgen. Het aantal minuten zonneschijn  dat we tegen die tijd al gehad hebben was immers nog maar op 1 hand te tellen en op veel plaatsen zelfs op 1 vinger. Geheel onverwacht, en waarschijnlijk door de weerkaatsing van zonlicht boven het gesloten wolkendek, verraste een zware onweersbui ons op het einde van de namiddag vanuit het zuidoosten. Het begon plotseling te rommelen vanuit die richting en dit was meteen continu gedonder dat erg dreigend en griezelig klonk. Nochtans zag het er visueel nog steeds niet naar uit dat we onweer zouden krijgen. Uiteindelijk kregen we dan toch een donkere lucht te zien met neerslagstrepen erin en even later begon het dan flink te stortregenen met af en toe een aantal daverende donderslagen erbij. Terwijl de onweerscluster naar het noorden trok ontstonden er aan de zuidkant steeds nieuwe cellen waardoor de stortregen een aardig poosje bleef aanhouden met af en toe een moment van iets lichtere regen tussen twee cellen door. Er vielen ook flinke hagelstenen van een paar centimeter al bleven ze in aantal beperkt. Uiteindelijk werd het dan toch droger vanuit het zuiden en zagen we dan eindelijk opklaringen verschijnen in een typische onstabiele zomerlucht met castellanusformaties, Cirrus densus, Cumulus congestus en wat Stratus fractus. Het was hiermee overigens nog niet afgelopen want na een uurtje bereikte een volgende buienreeks ons. De neerslag was deze keer wat minder zwaar maar nog steeds behoorlijk intens en er zaten nog twee verre donderslagen tussen. Na zonsondergang keerde de rust weer en was het neerslagtotaal definitief met een vrij indrukwekkende 28,8 mm. 

Zondag, 24 juli 2022

Er werd geleidelijk warmere lucht aangevoerd en na een zwoele nacht bij minima van 16,8 graden scheen de zon weer volop zodat we goed gelanceerd waren voor opnieuw een tropische zomerdag boordevol zonneschijn en droge woestijnhitte. Nochtans was het niet volledig helder want er hingen een aantal Altocumulusveldjes en het luchtruim zat ook vol met condensatiesporen van vliegtuigen. De Altocumulusveldjes losten op en de condensatiestrepen bleven daarna de hele dag door een constante. Er waren hier en daar ook Cirrusplukken te zien al stelde dat allemaal niet veel voor en kon de zon dus ononderbroken schijnen. De wind was bij momenten redelijk goed voelbaar en kwam daarbij uit zuidelijke tot zuidwestelijke richtingen. Dit zorgde voor een efficiënt luchttrfansport uit zuidelijke gebieden waardoor het geen wonder was dat we maxima van 32,6 graden haalden. Tijdens de avond ging de wind weer liggen en het koelde maar nauwelijks af waardoor het nu extra zwoel en drukkend ging aanvoelen waarbij we misschien wel van een geluk konden spreken dat de lucht nog vrij droog is. Al betekende dit voor sommigen onder ons extra gesleur met emmers en gieters om de dorstige planten erdoor te kunnen halen. Van boven hoefden we immers niet veel te verwachten met en neerslagtotaal van 0,0 mm.

Maandag, 24 juli 2023

 Tijdens de nacht is het opnieuw tot een aantal perioden van flinke regenval gekomen. De onweersbuien die voorspeld waren, zijn er echter niet gekomen en waar dat wel het geval was, bleef de bliksemactiviteit erg laag. Tegen de ochtend keerde de rust weer al kregen we nog een paar nawee n van deze mini- zondvloed te verwerken in de vorm van regenbuitjes. Het is daarbij afgekoeld tot 14,7 graden. Hoewel sommige buitjes met best veel potentie begonnen met dikke druppels en dreigende wolkenluchten, bleef de neerslag een stuk beperkter en was alles wat er overdag nog viel bijna te verwaarlozen. De wolken hadden ook steeds meer de neiging om uit te spreiden tot Stratocumulus en daaruit kan je ook geen indrukwekkende neerslagactiviteiten meer verwachten. Tijdens de namiddag volgden er brede opklaringen en liet de zon zich weer wat vaker zien terwijl het merkbaar frisser aanvoelde. De temperaturen bleven steken op 21,5 graden en er stond een goed voelbare west- zuidwestelijke wind. Na een tijdje begonnen er terug dikkere Stratocumulusvelden binnen te trekken vanuit het westen waartussen ook weer grote stapelwolken hingen. Dit leverde opnieuw buien op, maar in Malderen stelde het ook deze keer maar weinig voor. De avond werd gekenmerkt door wisselende bewolking die uit Stratocumulus en oplossende Cumulus bestond. Het neerslagtotaal is ook vandaag weer indrukwekkend met 16,0 mm. 

Woensdag, 24 juli 2024

 De dag begon bij 13,8 graden in bedauwde en wat nevelige omstandigheden terwijl er wat Stratus en Stratus fractus bewolking hing. Deze was niet gesloten en loste tijdens de voormiddag snel op. De flardjes die overbleven gingen snel over in Cumuluswolkjes die talrijk werden en aardig gingen opbollen. Ze zagen er iets anders uit dan klassieke mooiweerswolkjes en wekten ook de indruk vrij laag te hangen. Ze spreidden zich deels uit tot Stratocumulus waardoor de zon het rond en vlak voor de middag erg moeilijk kreeg. Maar tijdens de namiddag knapte het weer op en kregen we enkel de stapelwolken zelf te zien die nu ook iets kleiner werden. In de hogere luchtlagen dreef Cirrostratus binnen en het was wellicht deze warmte advectie die ervoor zorgde dat de stapelwolken kleiner werden en de atmosfeer zich dus stabiliseerde. Het was een zeer egale laag Cirrostratus, ze was amper op te marken daar we aanvankelijk enkel de blauwe kleur van de lucht lichter zagen worden. Er was geen enkele streep of vezel in te zien. Pas tegen de avond was dat het geval en zagen we dikkere plakken Cirrostratus in het zuidwesten die geflankeerd werden door Stratocumulus undulatus bewolking. Het bleef wel mooi en aangenaam weer met temperaturen die naar 23,3 graden stegen en een zwak noordelijk briesje. Tijdens de avond ging de wind snel helemaal liggen en het werd een erg zachte zomeravond waarin we tot de late uurtjes buiten konden vertoeven.