Flashback: 27 juli in het verleden

Zondag, 27 juli 2014

We begonnen de dag in heldere omstandigheden, en ondanks de koele bries die gisterenavond nog opstak, was het erg zwoel bij minima van 18,5 graden. Het duurde niet lang of er verschenen onweersverklikkers in de vorm van Altocumulus floccus die in zuidoost- noordwest gerichte banden voorbijdreef. Het leek allemaal de voorbode van een pittige onweerssituatie te zijn, maar toch voelde de wind erg luchtig aan en leek er dus niet zoveel potentie in te zitten ondanks het veelbelovende uitzicht. Na een tijdje werden er stapelwolken gevormd, en deze gaven de indruk erg laag te hangen, wat ook niet meteen typerend was voor een onweerssituatie van formaat die op til zou zijn. We haalden net geen tropische maxima van 29,0 graden en tijdens de namiddag verscheen er dan toch een onweerscomplex in het westen dat door flink wat Cirrus densus, Cumulus congestus en Altocumulus geflankeerd werd. Een eerste bui uit dit geclusterde onweersgebied trok ten noordwesten van ons langs en een tweede bui werd vlak voor onze neus gevormd en trok uiteindelijk pal over het weerstation. Hier zat echter nauwelijks onweer op en we moesten het eerder hebben van de stortbui die voorafgegaan werd door koele windvlagen uit het noordwesten. De bui bestond uit erg dikke druppels afgewisseld met fijnere maar intense neerslag die op een kwartiertje tijd 5,8 mm opleverden. Dan keerde de rust weer en volgde er een klamme en vochtige avond waarin we in een nevelige met zachte kleuren getinte atmosfeer van prachtige wolkenlandschappen konden genieten. Deze bestonden uit een chaotische mix van Altocumulus, Cirrostratus, Cirrus, Stratocumulus, Cumulus en Stratus fractus in allerlei vormen en combinaties waardoor het zo'n avond was waarin je niet met lege camerabatterijen wil zitten. Hoewel de bewolking nog een zekere mate van onstabiliteit deed vermoeden kwam het niet meer tot nieuwe buien of onweer.

Maandag, 27 juli 2015

Wie er vroeg bij was, kon vanochtend genieten van een prachtige zonsopgang met knaloranje kleurentinten dankzij de zon die de bewolking van onderaf aanscheen. Met het blote oog waren er echter geen opklaringen te zien, en ook de zon kregen we vanop de begane grond niet te zien. De hartverwarmende kleuren maakten in een mum van tijd plaats voor een steenkoud ogend wolkendek dat uit Stratus fractus bestond terwijl er terug een ijzige westenwind opstak die door merg en been sneed (voor degenen die zomerkledij droegen toch). Deze wind wakkerde steeds verder aan en tijdens de voormiddag trokken een aantal krachtige buien voorbij welke samen met het gesloten wolkendek het kwik in toom wisten te houden. Door de bewolking en luchtmenging van de wind werd het misschien niet kouder dan 14,2 graden, hogere maxima dan 21,8 graden zaten er dan weer niet in daar het ook tijdens de namiddag betrokken bleef met buien en een aanhoudende westen tot zuidwestenwind. Voor grote delen van Vlaanderen was de wind een stuk krachtiger dan de storm die afgelopen zaterdag over Nederland trok waardoor de meeste schade er vandaag werd veroorzaakt. Tijdens de avond ging de bewolking over van gesloten Stratus met ingebedde Cumulonimbus naar tot Stratocumulus uitspreidende Cumuluswolken waartussen diepblauwe luchten te zien waren; De zon kwam er dus weer door maar haar warmte was nauwelijks voelbaar daar de wind nog steeds met volle kracht over de omgeving joeg. De opklaringen werden breder tot het slechts 2/8 bewolkt was, doch later op de avond kwam er vanuit het westen opnieuw gesloten Stratocumulusbewolking opzetten die een volgende regen- of buienzone lijkt aan te kondigen. Voor vandaag hielden we het bij een neerslagtotaal van 2,5 mm

Woensdag, 27 juli 2016

Het is tijdens de nacht verder opgeklaard en tegen het ochtendgloren was er enkel Cirrus en Cirrostratus bewolking zichtbaar. Onder de open hemel is het kunnen afkoelen tot 13,1 graden. Het leek het begin van een stralende en zonnige zomerdag te worden, doch al snel verschenen er Stratus fractus wolkjes, en deze werden in een mum van tijd zo talrijk dat ze zowat het ganse luchtruim bedekten. Ze kregen daarbij ook wat hulp van enkele Stratocumulusvelden, terwijl de lucht in de schaarse opklaringen wel mooi blauw bleef. De bewolking werd langzaam dikker en talrijker en tijdens de avond begon het dan te motregenen terwijl het een erg kil weertype werd. Onder begeleiding van een zuidwestelijk briesje haalden we maxima die niet hoger dan 23,2 graden uitkwamen. Later op de avond klaarde het terug op vanuit het westen, maar de bewolking oogde nu een stuk onstabieler met Cumulus congestus, Altocumulus castellanus en floccus. Hoge bewolking was er echter niet te zien, net zo min als meetbare neerslag waardoor we terug met 0,0 mm als dagtotaal konden afsluiten.

Donderdag, 27 juli 2017

De bewolking van gisterenavond is tijdens de nacht grotendeels verdwenen en bij het gloren van de dag zagen we vooral Stratocumulusvelden met brede opklaringen ertussen. Met minima van 16,2 graden was het eerder aan de koele kant. De aangevoerde lucht was tamelijk vochtig waardoor er in de loop van de dag al snel stapelwolken werden gevormd. Samen met de aanwezige Stratocumulusvelden zorgde dit voor een bewolkingsgraad van ongeveer 4/8 maar de boel was wel stabiel genoeg om het droog te houden. We haalden maxima van 23,9 graden, maar het voelde een stuk koeler aan doordat de westenwind nogal temperamentvol tekeer ging. Vooral tijdens de avond voelde dit erg frisjes aan toen de zon weer begon te verzwakken, en het oplossen van de stapelwolken waardoor de opklaringen breder werden veranderde daar weinig aan. De bovenluchten waren wel zeer helder en de diepblauwe kleuren met de Stratocumulusvelden die er nog steeds hingen, zorgden voor sfeervolle uitzichten en een rustgevende sfeer (zeker toen de wind later op de avond afzwakte en ging liggen). We sloten de dag opnieuw droog af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.

Vrijdag, 27 juli 2018

Het was bijna recordwarm vanochtend met minima van 21,0 graden maar de lucht zag er onstabiel uit met veel castellanus bewolking. Het invallende licht was roodgekleurd waardoor het er extra vochtig en onstabiel uitzag. De zon liet het al snel aan een zinderend tempo opwarmen en tegen de middag zagen we dan de eerste flinke stapelwolken verschijnen die zich in een lijn ten westen van Londerzeel leken te organiseren. Langzaam maar zeker schoof deze zuidwest- noordoost gerichte lijn onze richting uit terwijl er buien op ontstonden. Uiteindelijk kwam het in Malderen tot een paar buien met onweer waarbij de natuur met de 5,9 mm vers hemelwater kon herademen, ook al waren het meestal slechts de schimmels en paddenstoelen die zich nu aan de afgestorven plantenresten konden tegoed doen. Door al het vocht volgde er een erg zwoele zomeravond maar in de late uurtjes stak er opeens een brutale wind op die uit zuidelijke richtingen kwam waardoor we binnen de kortste keren de handen vol hadden met alles op te ruimen wat niet stevig genoeg was vastgesjord. Tussen de bewolking van afstervende buien door konden we ondertussen nog genieten van de rode bloedmaan (maansverduistering) al werden we daarbij afgeleid door bliksemflitsen die af en toe zichtbaar werden uit een onweer verderop. 

Zaterdag, 27 juli 2019

 Tijdens het tweede deel van de nacht gebeurde het dan toch en kregen we met zwaardere buien te maken die ook tot in Malderen wisten door te dringen. Hier zat ook onweer bij al was het weinig indrukwekkend of actief te noemen en gingen de ontladingen achter de wolken schuil. De onweersactiviteit ging er tijdens de voormiddag gestaag uit, maar in tegenstelling tot wat je zou verwachten ging het nu juist intenser regenen en kwam het water soms met bakken naar beneden. Rond de middag werd het tijdelijk droger maar dan volgden er nieuwe zware buien en alles leek zowat in onze aanvoerrichting te ontstaan waarbij een zuidoostelijk briesje het tot bij ons bracht. Weer volgden er een paar ontladingen maar dit zou meteen ook de laatste onweersactiviteit vandaag geweest zijn. Het onweer zat nu in het zuiden van Nederland waar voor deze regenzone uit felle buien ontstonden. Noordoost van deze lijn werd het nog steeds zeer warm met maxima van bijna 35 graden en dit in contrast met Malderen waar het niet warmer dan 22,4 graden is geworden. De buien bleven maar aanhouden en het was wachten tot de avond toen het wat droger werd al bleef er nog steeds fijne motregen vallen. Deze ging later weer over in gewone regen die geleidelijk intenser werd. We kwamen tegen middernacht uit op een bijzonder indrukwekkend neerslagtotaal van 52,2 mm. Ondertussen is het zeer langzaam verder afgekoeld naar 18,1 graden terwijl de wind naar het noordwesten draaide. 

Maandag, 27 juli 2020

 De bewolking is tijdens de nacht verder aangedikt en er vielen tijdens de vroege ochtend al een paar regenbuien. Het voelde klam aan bij minima van ... graden en ook tijdens de voormiddag keken we tegen Altostratus en Altocumulus aan waaruit het regelmatig druppelde. Het warmtefront deed er langer over om ons te verlaten dan berekend was en zo bleef het grijs en druilerig tot een heel eind in de namiddag. Maar dan ging het snel want er naderden opklaringen vanuit het zuiden, en de warme lucht overviel ons bijna letterlijk toen de klamme windstilte plaats maakte voor vlagerige windstoten die aanvoelden als een warme haardroger. Ondertussen maakten de aanwezige wolkensoorten plaats voor een uitgestrekte laag Altocumulus castellanus waarbij de hemel een bizar uiterlijk kreeg met duizenden kanteeltjes die in alle richtingen te zien waren. Het zag er hoogst onstabiel uit en de lucht was ook opvallend helder waardoor we zelfs vlak boven de horizon deze wolkjes tot in het kleinste detail konden waarnemen. Het was erg warm nu met maxima van ... graden maar de wind zorgde voor wat hinder of misschien net opluchting voor zij die het te zwoel vonden. Het aantal kanteelwolkjes nam geleidelijk af en de wolkenbasis leek nu ook iets lager te komen terwijl we op de satellietbeelden een buienlijntje konden ontwaren. Het had nog een paar uur nodig om van de kust naar Malderen te trekken en tijdens die periode konden we genieten van een rustige en zachte avond waarbij de wind weer zo goed als volledig ging liggen. Maar na zonsondergang stak deze weer op met krachtige vlagerige stoten toen het vermoedelijke front over ons trok. Dit alles leverde echter geen neerslag op, alle buien die gerapporteerd werden ten spijt. Het dagtotaal bleef dan ook steken op 0,2 mm. 

Dinsdag, 27 juli 2021

Het luchtruim was tegen de ochtend reeds flink volgelopen met Cirrostratus en Altostratus uit een volgende buiige regenzone die vanuit Frankrijk kwam aangezeild. Het voelde kil aan bij minima van 14,6 graden in combinatie met een aantrekkende zuidwestenwind. Tijdens de voormiddag bleven we hier nog grotendeels van gespaard en bleef het dus droog terwijl er steeds een waterzonnetje doorheen de Altostratus translucidus bewolking scheen. In de lagere regionen van de atmosfeer was het dan vooral pannusbewolking, Stratocumulus en Cumulus die verscheen. De Altostratusbewolking maakte het allemaal erg verraderlijk daar de felle buien die rond de middag ontstonden erg dicht konden naderen zonder opgemerkt te worden. Valse neerslagsignalen op de radar maakten het er niet veel beter op en zo liet menig fietser zich bij een stevige wolkbreuk die omstreeks 15H begon totaal verrassen. Daarna ging de bewolking weer over in Altostratus maar deze keer een iets dunnere versie met minder laaghangende wolken eronder. Het waterzonnetje werd feller en vanuit het zuidwesten zagen we dan een scherp begrensde zone met opklaringen naderen. Meteen daarachter bolden de stapelwolken echter weer flink op met Stratocumulus en Altocumulus castellanus ertussen terwijl er op de radar weer een flinke buienlijn te zien was die zich duidelijk met deze gordel van opklaringen (en zonnewarmte) kon voeden. Het was dus slechts een kort momentje van zomergevoel waarvan het kwik slechts beperkt kon profiteren met maxima van 22,6 graden als eindresultaat. Het was echter al een eindje in de avond eer de buienlijn ons bereikte en heel veel activiteit zat daar toen niet meer op. Het klaarde weer op en na zonsondergang konden we van een schitterend display van chaotische wolkenformaties genieten in combinatie met warme avondkleuren. Er hingen nu vooral Altocumulusvelden terwijl er meer naar het westen aambeeldvormige structuren waren te zien in Cirrusbewolking. Al waren dit vooral kadavers van buienwolken die eerder overdag actief waren en had dit dus geen verdere gevolgen meer voor het neerslagtotaal dat inmiddels was opgelopen tot 2,5 mm. 

Woensdag, 27 juli 2022

 Het is tijdens de nacht weer helemaal opgeklaard en dit zorgde in deze polaire luchtmassa niet alleen voor diepblauwe 'zeelucht' maar ook voor erg lage minima van 11,6 graden. Deze waren deels ook te danken aan het wegvallen van de wind waardoor de uitstraling tijdens het tweede deel van de nacht erg vlot verliep. Doordat zeelucht van nature vochtig is, duurde het niet lang of er ontstonden stapelwolken en deze spreidden zich lokaal reeds uit tot flinke Stratocumulusvelden waardoor we ondermeer in Malderen al erg vroeg met een aantal sombere en kille perioden te maken kregen. Maar de opklaringen waren er nog steeds en uiteindelijk konden we ook hier weer aangename, zonnige momenten meepikken. Tijdens de namiddag werd er steeds stabielere lucht aangevoerd en dit ging samen met advectie van warmte op hoogte wat zich in melkachtige luchten vertaalde. Deze luchten kwamen vanuit het zuiden en zuidwesten opzetten. Daar was ook al snel Cirrus en Cirrostratus te zien terwijl de stapelwolken zich deels uitspreidden tot Stratocumulus. De noordwestenwind bleef bij dit gebeuren aan de zwakke kant en ondanks de redelijk koele maxima van 23,3 graden was het hierdoor zeker geen onaardige zomerdag. De melkachtige, contrastloze Cirrostratuslaag maakte tijdens de avond plotseling plaats voor Cirruswolken (fibratus en floccus) die spierwit afstaken tegen een bovenlucht die weer een diepblauwe kleur heeft gekregen. De resterende stapelwolkjes staken daar nu ook erg scherp tegen af waardoor het beeld er nu helemaal anders, kleurrijker en transparanter uitzag dan tijdens de namiddag. De Cirruswolkjes bewogen van oost naar west en de stapelwolkjes waren duidelijk aan een noordoostelijke tot oostelijke stroming blootgesteld. Kort voor zonsondergang begon zich in het westen en zuidwesten aan een enorm tempo Altostratusbewolking op te bouwen al bleef dit zonder gevolgen (of juist met gevolgen voor de planten met een neerslagtotaal van 0,0 mm.

Donderdag, 27 juli 2023

 Tijdens de nacht is het zoals verwacht beginnen te regenen en tegen zonsopgang was er al een flinke hoeveelheid gevallen. De neerslag ging weer over in motregen al volgden er tijdens de voormiddag nog een aantal perioden met vrij intense maar onweersvrije neerslag. Dit uit een Nimbostratus wolkendek waarbij het is afgekoeld tot 14,6 graden. Toen er rond de middag en daarna drogere perioden aanbraken bleef het echter betrokken met veel Stratus en Stratus fractus waaruit ook af en toe nog een verdwaalde druppel of een salvo van fijne motregendruppels viel. In combinatie met de strakke zuidwester en de lage maxima van 18,8 graden zorgde dit voor het eerst voor een intens herfstgevoel. Het was ook erg donker en je zou haast niet geloven dat we nu in hartje zomer zitten. Het bleef betrokken en wat miezerig tot een eindje in de avond toen het plots weer aan een hoge intensiteit ging regenen en dit nog steeds uit Nimbostratus. De pannus bewolking had echter meer Cumuliforme trekjes en het leek dus bij een koufrontpassage te horen. Daarna werd het terug droger maar het bleef zwaarbewolkt tot betrokken met nog steeds veel Stratus en Stratus fractus. Door die bewolking koelde het wel maar langzaam af waardoor het zowaar een beetje broeierig ging aanvoelen tijdens de nacht. En met al het vocht dat door dat indrukwekkende neerslagtotaal van 17,0 mm aanwezig was, is dat ook geen wonder.

Zaterdag, 27 juli 2024

 We bevonden ons vanochtend al een eindje in de opklaringen achter het koufront maar toch is er tijdens de nacht blijkbaar nog neerslag gevallen want de omgeving lag er terug nat bij. Veel was het echter niet, de pluviometer wees slechts 0,0 mm aan en dit zou uiteindelijk ook het dagtotaal worden. Het is afgekoeld tot 14,4 graden. Tijdens de uren daarop begon het font echter te golven en kregen we terug meer en meer met Cirrostratus te maken vanuit het oosten en zuidoosten. Er dreven ook Altocumulusvelden onder en tegen de middag kregen we ook met Altostratus translucidus te maken waardoor een waterzonnetje te zien was. Wel bleef het droog en uiteindelijk was het ook met die bewolking erbij nog best fraai zomerweer. Er stond slechts een zwak zuidwestelijk briesje en we haalden maxima van 22,0 graden. Tijdens de namiddag begon er zich wat Cumulus te ontwikkelen maar ook dit bleef zonder pluviale gevolgen. De meeste Cumuluswolken zaten ten westen en noordwesten van ons, in Malderen was de invloed van het front nog te groot om dergelijke wolken op grote schaal te genereren, laat staan dat er buien van zouden komen. De sluierwolken begonnen tijdens de avond wel weer weg te trekken naar het oosten, geflankeerd door fraaie Altocumulusvelden. De dagelijkse gang zorgde ervoor dat er niet veel convectie meer was in deze opklaringen en dus konden we van heldere luchten genieten zonder wolkenvorming na het vallen van de schemering. Het koelde hierdoor wel vrij snel af, de naar het noordwesten gedraaide wind ging liggen en de open hemel deed dan de rest.