Flashback: 6 juli in het verleden

Zondag, 6 juli 2014

Een nieuw gebied met regen heeft ons omstreeks 9H weten te bereiken en het zorgde naast neerslag ook voor koelte waarbij het door de erg krachtige wind zelfs ronduit kil aanvoelde ondanks de hoge minima van 18,4 graden. De regen stelde niet veel voor en het werd al snel weer droger vanuit het zuidwesten waarop er een aantal opklaringen ontstonden. Het werd snel duidelijk dat we nog steeds aan de voorzijde van het koufront zaten want de wind voelde nu zeer warm aan alsof we vlak onder een warmeluchtblazer in de supermarkt stonden. De bewolking bestond uit Stratocumulus en Cumulus terwijl de opklaringen die erin ontstonden een mooie diepblauwe kleur hadden. Deze kleur werd echter fletser door het binnenschuiven van Cirrostratus en Altostratus op grote hoogte en er dreven ook dikkere wolkenlagen binnen waaruit het af en toe lichtjes ging druppelen. Dan volgde er opnieuw een periode van opklaringen en konden we weer wat zonneschijn meepikken waarbij we de maxima van 23,9 optekenden. De vlagerige wind die eerst uit het zuid- zuidwesten kwam onderdrukte echter ieder zomergevoel ondanks de zeer warme lucht die over ons gejaagd werd. Omstreeks 16H verscheen er in het westen opeens een arcus en de wolkenkenners wisten dan natuurlijk hoe laat het was. Het koufront had ons immers bereikt en deze wolkenmuur kwam zeer snel dichterbij terwijl zelfs vanop grote afstand de windsprong duidelijk te zien was aan de beweging van de wolken. Achter het koufront kwam alles namelijk uit het noordwesten terwijl er in Malderen nog een zuidelijke bries stond. De rukwinden overdonderden ons al snel en het koelde in een oogwenk enkele graden af terwijl het vervolgens tot een aantal flinke regenvlagen kwam. De buien bereikten kennelijk pal boven ons het onweersstadium want we werden vanuit het niets door een nabije blikseminslag verrast waarna er nog een paar volgden op grotere afstand. Het ergste was echter al snel achter de rug en na het onweer ging het een uurtje aan matige intensiteit naregenen terwijl het in het zuidwesten opklaarde. Kort voor zonsondergang kregen we een fraai uitzicht op de scherp begrensde achterzijde van het koufront waarbij de bewolking uit Cirrostratus bestond met Cumulus eronder. De wind draaide nu naar het westen en het werd helemaal rustig terwijl het in de nieuwe luchtsoort afkoelde tot de uiteindelijke minima van 15,4 graden. Er is uiteindelijk een vrij indrukwekkend neerslagtotaal van 7,8 mm gevallen.

Maandag, 6 juli 2015

Het was vanochtend verrassend koel bij minima van 11,9 graden, en voor veel mensen die niet over airco beschikken was dat een heuse verlichting. Er leek geen bewolking te zijn, maar wie goed keek kon een flinterdunne laag Cirrostratus opmerken dankzij de overgang van diepblauw naar iets minder diepblauw in de heldere hemel net ten zuidoosten van ons. Deze bewolking markeerde de overgang naar warmere lucht die aanvankelijk in de hogere luchtlagen binnenstroomde maar in de loop van de dag ook steeds meer in de lagere regionen van de atmosfeer begon door te dringen. De warme lucht had een stabiliserende werking en die viel vooral tijdens de voormiddag op toen er massaal stapelwolken werden gevormd voor de Cirrostratusbewolking uit terwijl het onder de Cirrostratus volledig helder werd. Na de middag werden daar echter ook mooiweerwolkjes gevormd die desalniettemin beperkt bleven tot de afgeplatte humilis variant. Wel waren ze erg talrijk, maat tegen de avond losten ze weer op en was er van Cirrostratusbewolking ook niet veel meer te merken. De maxima van 27,3 graden werden erg laat in de namiddag bereikt doordat de warme lucht dan pas tot op de begane grond kon doordringen. Tijdens de avond voelde het hierdoor erg warm aan in de zon terwijl de zonnestralebn overdag ondanks de hogere zonnestand helemaal zo warm niet aanvoelden. Het spreekt voor zich dat het tot laat in de avond nog heerlijk toeven was in de buitenlucht. De wind was hierbij aan de zwakke kant en kwam meestal uit zuidelijke tot zuidwestelijke richtingen. Voor de planten was het uiteraard een stuk minder aangenaam want de droogte werd opnieuw met een dag verlengd in de vorm van een neerslagtotaal van 0,0 mm

Woensdag, 6 juli 2016

De aangevoerde lucht was terug een stuk stabieler en dat was grotendeels te danken aan advectie van warmte in de hogere luchtlagen. Dit was overigens zichtbaar als Cirrus en Cirrostratus die tijdelijk zelfs overging in Altostratus translucidus. In de onderste luchtlagen (die tot 11,4 graden waren afgekoeld) zagen we vooral Stratocumulus maar na korte tijd verschenen er ook flinke stapelwolken. Het waren deze laatsten die uiteindelijk de volledige controle over die onderste luchtlaag kregen want van de Stratocumulusvelden bleef al snel niets meer over. De sluierbewolking werd na een tijdje weer dunner waardoor we vooral Cirrus en Cirrostratus te zien kregen waar af en toe mooie optische verschijnselen in zichtbaar waren. Bij een overwegend zwakke zuidwestenwind warmde het op tot 22,4 graden. Niet meteen het zomerweer waar velen over fantaseren, maar we zagen toch al een duidelijke daling van het aantal gevallen van hypothermie in de ziekenhuizen. Naar de avond toe begonnen de stapelwolken weer op te lossen en zagen we opnieuw Stratocumulusvelden verschijnen. Samen met de vezelige sluierwolken en het zachte avondlicht zorgde dit terug voor een fraaie compositie bij zonsondergang al moesten we de erg koele omstandigheden daarbij voor lief nemen. Voor het zompige moerasland waar Malderen de voorbije weken werd in herschapen, was het een verademing om terug een droog neerslagtotaal van 0,0 mm bij te mogen schrijven.

Donderdag, 6 juli 2017

We zijn tijdens de nacht in onstabiele vochtige lucht terecht gekomen waardoor het klam aanvoelde met minima van 14,5 graden en er veel bewolking hing. Het ging vooral om Altocumulus floccus en castellanus velden waaruit zich hier en daar stapelwolken ontwikkelden. Er waren ook flinke valstrepen onder te zien en de wolkenpaketten zagen er hier en daar behoorlijk dreigend uit. Voorlopig bleef het wel droog in Malderen al is het zeker niet uitgesloten dat er hier en daar al wat neerslag viel uit de dikste valstrepen. Vanuit het zuid- zuidwesten kwamen er meer wolken onze richting uit en volgens de radar zat daar voorbij de Franse grens zelfs al wat licht onweer op. Tijdens de namiddag werd echter snel duidelijk dat Londerzeel haar vitaliteit en uitstraling heeft teruggevonden, want de onweersgolf verloor terug haar activiteit toen ze in de buurt kwam en ook tijdens de avond was er geen enkele bui die in de buurt durfde te komen. Wat we wel kregen was regen uit aambeeldbewolking en afstervende cellen wat uiteindelijk toch nog goed bleek te zijn voor een totaal van 2,5 mm aan het vloeibare goud. Tussen de twee buienlijnen door warmde het op tot een zwoele 28,0 graden bij een zuidoostelijke wind waarbij we aan de wolken konden zien dat de wind met de hoogte naar het westen ruimde en dus een potentieel gevaarlijke situatie veroorzaakte voor eventuele supercells. Uit de tweede onweersgolf kregen we in Malderen dan toch nog het privilege om enkele donderslagen te horen, maar dit moesten we dan wel betalen door neerslag in te leveren zodat de bijhorende bui beperkt bleef tot een aantal niet- meetbare druppels (maar het waren er wel dikke). Maar misschien was het wel beter zo aangezien het in het uiterste westen tot flinke hagel kwam met de nodige schade erbij. De gemiste onweerskansen werden bovendien ruimschoots goed gemaakt door prachtige wolkenformaties die in vurige tinten oplichtten inclusief mammatusbewolking. Dit alles werd mooi gedecoreerd en afgewerkt door Altocumulus floccus wolkjes en in tegenstelling tot degenen die met het onweer 'verwend' werden konden we vanuit Malderen de hele avond blijven genieten van de uitzichten in droge en zeer zachte omstandigheden. De wind viel weg en we sloten af met het eerdergenoemde neerslagtotaal en dreigende aambeeldbewolking in het zuiden.

Vrijdag, 6 juli 2018

Het was vanochtend weer heerlijk koel bij minima van 16,3 graden, maar nu werd er weer dauw gevormd waardoor de omgeving terug wat meer leven en frisheid uitstraalde al werd dit ongedaan gemaakt door de slakken die een gelijkaardige uitstraling kregen. Daarna begon de meedogenloze zon er weer op los te branden waardoor ze weer metersdiep in hun schuilplaats moesten vluchten terwijl de vegetatie weer verder werd weg geschroeid, al dan niet door de steeds meer toenemende bos- en bermbranden. Ondertussen kregen we echter met meer bewolking te maken en werden de kleuren fletser waardoor de hete furie van de zomer wat getemperd werd. Tijdens de late namiddag werden er zelfs buien gevormd die plaatselijk voor een welkome verrassing zorgden. Maar niet in Londerzeel waar we het bij dreigende Altocumulus- en Stratocumulusvelden hielden waar forse stapelwolken tussen ingebed zaten. Tijdens de avond loste deze convectieve bewolking weer grotendeels op en bleven er enkele banden van Cirrus over die voor een fraai uitzicht zorgden tijdens de laatste uren van deze dag. Door de bewolking zijn de maxima blijven steken op 26,9 graden al voelde het door de zwakke, veranderlijke wind erg drukkend aan. Tijdens de avond veranderde er weinig want het koelde nauwelijks af terwijl de tuinierders het door hun noeste gesleur met water bij 0,0 mm of het kijken van bepaalde voetbalwedstrijden juist nog warmer kregen.

Zaterdag, 6 juli 2019

 Het was erg zacht met minima van 13,6 graden en er dreven Altocumulus floccus en castellanus velden voorbij. De zon stak behoorlijk en het voelde drukkend aan. Het koufront leek wat vertraging te hebben waardoor sommigen zich lieten verrassen en ze in hun door de weerberichten aangeraden herfstkleding een lange marteling moesten doorstaan bij maxima van 28,6 graden. Het koufront kwam vanuit het noordwesten en dus koelde het in Nederland een stuk sneller af waardoor de refreinen van de klaagzang elkaar daar snel opvolgden.  Het was al 21h voordat de bewolking van het front ons bereikte en de activiteit was er al grotendeels uit. Het ging lichtjes regenen waarna het bij 0,5 mm alweer droog werd. Een neerslagtotaal dat slechts een tiende van wat men in het grootste deel van Nederland kreeg, bedroeg. De tuinierder zal de koelte dus kunnen waarderen om weer met het loodzware giet en schepwerk verder te gaan. 

Maandag, 6 juli 2020

 De dag begon helder maar winderig en het open weertype hadden we nu volledig te danken aan de schaduw van Engeland. Boven Nederland ging het immers al volop tekeer met de ene bui na de andere en veel bewolking. Deze buien bevonden zich in een koele luchtmassa die de minima weer wat heeft teruggedrongen naar 12,2 graden. Maar dit gebied zakte langzaam af in zuidelijke richting en uiteindelijk kregen we er ook in Malderen mee te maken. Het werd een redelijk guur weertype al pakten de buien niet zo zwaar uit op deze locatie. Bovendien duurden ze door de stormachtige zuidwester maar erg kort. Tijdens de late namiddag kwam de weermolen wat tot rust al dreef er nogal wat Stratocumulusbewolking binnen die voorkwam dat de dag zoals gisteren helder eindigde. Het was ook wat frisser met maxima van 22,0 graden. We zijn op een dagtotaal van 1,1 mm uitgekomen. 

Dinsdag, 6 juli 2021

De dag begon zonnig onder een staalblauwe hemel terwijl er in het oosten Cirrostratus en Altostratus bewolking hing die bij een wegtrekkend koufront hoorde. Met minima van 15,3 graden was het nog erg zacht. Daarachter zat dan het windveld van de zomerstorm die vandaag op het programma stond en die reeds volop aan de gang was sinds de vroege ochtend. Daar waar geen bewolking hing verdween de zon dus af en toe achter tuinmeubelen, parasols, takken, verkeersborden en ander materiaal dat zich op verschillende hoogtes in de troposfeer bevond. Later kreeg al deze rommel gezelschap van Cumulus fractus wolkjes en vanuit het westen dreven er Stratocumulusvelden binnen. Deze maakten het de zon behoorlijk lastig en ze waren de voorbode van een aantal buien die tijdens de namiddag de revue passeerden. Sommigen lieten het water met bakken naar beneden komen, maar toch bleef het neerslagtotaal beperkt door de korte duur van elke bui en het feit dat de regendruppels horizontaal over de pluviometer vlogen. De buien brachten niettemin rustiger weer met zich mee want na iedere bui schakelde de wind een paar versnellingen lager tot er later op de avond niet meer dan een verkoelend zomerbriesje overbleef. De stroming is nu van zuidwestelijke naar westelijke richtingen gedraaid en er kwam frissere lucht binnen, wat trouwens ook al aan de maxima te zien was die het bij 21,0 graden voor bekeken hielden. We kregen schitterende wolkenlandschappen te zien in de polaire luchtmassa waarbij het vooral om Cirrus densus, Cumulus in alle soorten en maten en Cumulonimbus ging. Later op de avond verschenen er in het westen ook opvallend veel Altocumulus lenticularis wolkjes en deze werden gevolgd door Altocumulus en Stratocumulusvelden die kort voor zonsondergang zowat de enige bewolking was die overbleef. De avond verliep daarna koel en rustig waardoor enkel de afgebroken takken, puin en andere rotzooi nog getuigden van de storm die vandaag is gepasseerd en hopelijk de pluviometer heeft gespaard die in dat geval 0,4 mm zou aangegeven hebben. 

Woensdag, 6 juli 2022

 Met minima van 11,8 graden en een open hemel was het terug een goed moment om alles nog eens goed te verluchten en te laten afkoelen. De zon maakte aanvankelijk uitgebreid haar intrede waarna er terug stapelwolken ontstonden. Deze keer kwam er echter ook Cirrus en Cirrostratus bewolking opzetten en zeker tijdens de namiddag zorgde deze voor een zwak waterzonnetje op de momenten dat de stapelwolken ruimte lieten voor opklaringen in Malderen. Er stond een westelijk tot zuidwestelijk briesje dat op sommige momenten kil aanvoelde. De stapelwolken losten geleidelijk op en de nadruk kwam nu meer op de sluierbewolking te liggen, al was deze het grootste deel van de dag redelijk scherp begrensd door helderblauwe luchten die in het westen hingen. En uiteindelijk kwam de zon daar tegen de avond te staan waardoor het op deze manier opnieuw zonnig werd en we terug wat zomersfeer meekregen bij maxima van 24,8 graden. Eens de zon onder was koelde het wel weer snel af, en nu kreeg het weer terug een herfstachtig tintje door het massaal binnentrekken van dikke en donkere Stratocumulus die aaneengesloten was en soms uit meerdere lagen bestond. Hier en daar was er ook undulatus bewolking tussen te zien die liet vermoeden dat dit het werk was van een naderend front. Het leek ook alsof het elk moment kon gaan regenen al konden we het voor vandaag nog droog houden met een neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Donderdag, 6 juli 2023

 Het is tijdens de nacht verder uitgeklaard waardoor de dag helder begon, maar koel bij minima van 11,9 graden. Er stond een zwakke westelijke wind en er zat nog redelijk wat vocht in de aangevoerde zeelucht. Het duurde dan ook niet lang eer er terug stapelwolken werden gevormd. Ze spreidden zich deels uit tot Stratocumulus maar het bleef allemaal op beperkte schaal waardoor het dan toch nog een erg aangename en vriendelijke zomerdag werd. Het kwik steeg naar 22,9 graden en tijdens de namiddag ging die neiging tot uitspreiden er uit waardoor er enkel afzonderlijke Cumuluswolkjes overbleven. De lucht werd tijdelijk wat melkachtiger, maar de helderblauwe kleuren keerden daarna vrij snel terug terwijl de stapelwolken overgingen in Cumulus humilis en dan helemaal oplosten. Er verschenen nu wel wat Cirruswolkjes die vooral in het zuiden en zuidwesten te zien waren. In combinatie met de diepblauwe lucht zag het er mooi uit en er is ook een heel andere luchtsoort gearriveerd want het voelde nu een stuk warmer aan. Wellicht hoorde de melkachtige tint die we tijdens de namiddag waarnamen bij een zwak warmtefront. De warmte bleef tijdens de avond opvallend goed hangen waardoor het terug een aangename, zomerse terrasjesavond werd. Met het gure stormweer van gisteren kon het contrast niet groter zijn. De weersverandering ten spijt zijn we er terug zonder neerslag uit gekomen en eindigden we dus weer met 0,0 mm als dagtotaal. 

Zaterdag, 6 juli 2024

 Vandaag stond er een koufront passage op het programma waarachter onder een depressiekern een zeer venijnig windveld op ons lag te wachten. Aan de voorzijde van het koufront was het nog zeer zacht met minima van 13,9 graden en het weer deed daarbij herfstachtig aan door de aantrekkende wind. Er waren nog wat opklaringen te zien, of beter gezegd we zagen de zon nog door Altostratus translucidus bewolking waaronder wat Stratocumulusvelden en pannus bewolking dreven. Vanuit het westen werd de bewolking snel dikker door toedoen van een massa Stratus en Stratocumulus die binnentrok. Deze liet het enige tijd regenen en motregenen zonder dat het veel voorstelde. Het werd wel aardedonker maar tegen de middag klaarde het snel uit vanuit het westen. Net als bij klassieke stormen kregen we met die opklaringen meteen ook de zwaarste windstoten te verduren en kregen we ook die klassieke lucht met verwaaide Cumuluswolken erin te zien. Soms was de lucht ook wat nevelig door verstuivend water en opgewaaid stof. Het ging er dan ook hevig aan toe en op verschillende plaatsen kwam het tot schade en overlast waaronder omgewaaide bomen en delen van gebouwen die een eigen leven gingen leiden. Doordat we ons achter het koufront bevonden voelde het ook erg fris aan met deze rukwinden erbij. De wind is ook van zuidwestelijke naar westelijke richtingen geruimd. Tijdens de late namiddag werden de stapelwolken steeds schaarser en kleiner waardoor de zon bijna ononderbroken kon schijnen maar warmer dan 20,4 graden werd het uiteindelijk niet meer. 's Avonds veranderde er aanvankelijk weinig, het was lichtbewolkt, winderig en frisjes. Maar op het einde van de avond begonnen de stapelwolken zich weer samen te pakken in het westen en uiteindelijk kwam het terug tot buien. In Malderen kregen we daar echter alleen maar wat schampschotjes van mee en het neerslagtotaal bleef dan ook opvallend laag voor het natuurgeweld dat we vandaag voor de kiezen hebben gekregen. Het bedroeg 0,0 mm. Rond en na zonsondergang ging de wind er geleidelijk aan uit al werd het niet volledig windstil.