Flashback: 7 juli in het verleden

Maandag, 7 juli 2014

Het was vanochtend licht bewolkt met Cirrostratus in het zuidwesten en een paar verspreide losse wolkenflarden. De minima zijn op 11,9 graden uitgekomen en de omgeving lag onder een gouden gloed van duizenden dauwdruppels. De Cirrostratus bewolking breidde zich in de loop van de voormiddag uit vanuit het zuidwesten en werd hierbij dikker waardoor het fraaie intermezzo maar van korte duur leek te zijn. Maar op een gegeven moment werd deze wolkenlaag niet meer dikker en klaarde het weer op in het zuidwesten. De zon bleef ondanks alles gewoon verder schijnen waardoor we toch nog een erg fraaie zomerdag konden bijschrijven. Op geringere hoogte waren er de hele tijd mooiweerswolken te zien (Cumulus) die tegen het einde van de namiddag toch nog flinke afmetingen kregen en erg talrijk werden. Tot buien kwam het niet en de temperaturen waren aangenaam met 24,2 graden terwijl er een zwakke zuidenwind stond. Naar de avond toe werd er terug Cirrostratusbewolking aangevoerd die deze keer scherp overging in Altostratus in het zuidwesten met flinke Cumuluswolken ervoor. Door het tegenlicht zag dit er dreigender uit dan het was en leek er onweer in te zitten maar uiteindelijk was dit het begin van een droge maar betrokken avond met Altostratus translucidus bewolking. Na zonsondergang begon het wel te druppelen maar deze neerslag was niet meetbaar en nauwelijks voelbaar dus we sloten zeer af met 0,0 mm. Door de bewolking bleef het wel aangenaam zacht tot in de laatste uurtjes

Dinsdag, 7 juli 2015

Dankzij de binnengestroomde subtropische lucht is het vanochtend niet kouder dan 14,8 graden geworden. Er waren echter al kapers op de kust, want in het westen hing Altocumulus, Cirrostratus en Altostratus bewolking die zich vrij snel over het ganse luchtruim uitbreidde. In deze bewolking zaten ook een aantal buien verscholen, maar het vroege tijdstip op de dag pakte nadelig uit voor deze buien en verder dan wat verspreide regenbuien kwam het niet. In Malderen was zelfs dat te hoog gegrepen en bleef het gewoon droog. Tijdens de namiddag kwamen we aan de andere zijde van het front terecht en dreven er terug opklaringen binnen, al waren er volgens de radar hier en daar nog wat lichte buitjes actief. De koele zeelucht die ondertussen binnenstroomde, ging gepaard met een aantrekkende wind die van zuidelijke tot zuidwestelijke richtingen naar het westen ruimde. Hogere maxima dan 26,6 graden zaten er niet meer in, ook al werden in het oosten van de Benelux nog volop dertigers genoteerd. Tijdens de avond wakkerde deze verder aan en dreven er opnieuw een aantal buien binnen die deze keer wel regen brachten in Malderen. Omstreeks 20H15 ging het er flink plenzen, maar doordat de bui maar 30 seconden duurde was deze neerslag nog steeds niet meetbaar of opneembaar voor de planten. Na de buien dreven er opklaringen binnen waarbij we konden genieten van prachtige diepblauwe luchten waaronder Stratocumulus castellanus en Cumulus bewolking dreef. De kleurencontrasten waren ronduit schitterend in de heldere zeelucht, zeker toen alles bij zonsondergang in knaloranje tinten oplichtte. Veel tijd om van dit spektakel te genieten was er niet, want kort na zonsondergang werden we opgeschrikt door een bulderend geraas dat vanuit het westen kwam opzetten en meteen gevolgd werd door krachtige windvlagen. De laatste restjes vocht die door de regenbui werden afgeleverd, werden meteen weer weggeblazen door de gierende westenwind die met niets ontziende kracht over het weerstation en haar omgeving raasde, en daarbij een guur herfstgevoel opwekte voor degenen die nu nog niet gaan slapen waren. Wie nog in staat was om de pluviometer in het heen en weer zwiepende weerstation af te lezen, kon daar opnieuw een bedroevende 0,0 mm aflezen waardoor de droogte onverminderd blijft verder duren.

Donderdag, 7 juli 2016

Het was erg fris vanochtend met minima van 10,8 graden, maar als compensatie mochten we van fraaie geribbelde Stratocumulusvelden genieten die gezelschap kregen van de sluierbewolking die er gisteren ook al hing. De sluierwolken waren vooral in het oosten goed vertegenwoordigd. Het weerbeeld veranderde op het eerste zicht weinig, maar tegen de middag kwamen er dan toch Cumuluswolken op de proppen en zagen we hoe de Stratocumulusbewolking zich dreigend samenpakte in het noorden en noordwesten. Dit gebeurde overigens niet voordat we maxima van 25,7 graden hadden opgetekend bij een zwakke bries uit zuidwestelijke richtingen. Tijdens de namiddag voltrok zich een weersverandering die ons meteen weer in volle zomersfeer bracht. Het warmde aardig op, we haalden maxima van 25,7 graden en er werd steeds meer lucht van tropische oorsprong aangevoerd. Het was terug heerlijk toeven in de buitenlucht maar we moesten rekening houden met veel bewolking. Dit was meestal Altocumulus floccus, castellanus en Altostratus in de hogere luchtlagen. Tekenen aan de wand dat de lucht onstabiele trekjes had, maar de gevolgen waar je dan op zou hopen of voor vrezen bleven wel uit. Omstreeks 20H stak er opeens een verkoelend briesje op al ging de wind daarna weer liggen en voelde het terug klam en zwoel aan. Het fenomeen ging gepaard met het binnendrijven van lagere bewolking, al had deze ook onstabiele trekjes (Stratocumulus castellanus). De zwoelte die tot diep in de nacht bleef hangen was een heel aparte ervaring na de lange reeks koele dagen die we achter de rug hebben. En het was ook nog eens een droge dag met terug 0,0 mm als neerslagtotaal.

Vrijdag, 7 juli 2017

Ondanks de dreigende bewolking is het tijdens de nachtelijke uren rustig gebleven. De onweersbuien zijn via het noordoosten van Nederland de Benelux uitgetrokken en in Malderen was enkel wat Altocumulus floccus te zien aan een diepblauwe hemel. Het wegtrekken van de buien ging voor een keertje eens niet met een sterke afkoeling gepaard want het was met minima van 18,3 graden ronduit zwoel. Vanuit het westen kwam uiteindelijk wel Cirrus en Cirrostratus bewolking opzetten, maar de zon had er weinig last van waardoor het weer vlot kon opwarmen tijdens de voormiddag. De sluierwolken speelden slechts een beperkte rol, maar tegen de middag moesten we wel rekening houden met talrijke stapelwolken die zich ontwikkelden in de vochtige en broeierige atmosfeer. Ze groeiden dan misschien niet uit tot buien (in Londerzeel) maar de zon verstopte zich er af en toe achter. Ondanks dit alles haalden we wel erg hoge maxima van 29,7 graden bij een matige zuidwestelijke wind. Naar de avond toe maakten de stapelwolken weer plaats voor Altocumulusvelden maar veel afbreuk aan het zomerse weertype deed dit niet. Er volgde een rustige en warme zomeravond waarbij de Altocumuli werden afgewisseld door brede opklaringen. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.

Zaterdag, 7 juli 2018

Tijdens het tweede deel van de nacht is het verder afgekoeld naar 15,6 graden doordat er geen bewolking meer was. Toch kregen we tijdens de voormiddag tijdelijk met dikke Stratus- en Stratocumulusvelden te maken. Er werd zowaar wat dauw gevormd door het wegvallen van de wind. In het oosten van Nederland kwam het kwik aan de grond zelfs gevaarlijk dicht bij het vriespunt. Overdag werden er stapelwolken gevormd waardoor we af en toe wat schaduw mee konden pikken. In de hogere luchtlagen dreef er Cirrostratus fibratus voorbij. Bij een noordoostelijk briesje haalden we maxima van 26,8 graden terwijl de stapelwolken tijdens de avond weer oplosten. Neerslag is er ook nu niet aan te pas gekomen met 0,0 mm en weer een paar planten minder tot gevolg. 

Zondag, 7 juli 2019

 Er hing nog veel Stratocumulus en Stratus fractus en het voelde zonder zon en met een noordwestelijke wind frisjes aan. De minima bedroegen 14,7 graden en we zaten weer in herfstsfeer. Het knapte echter al snel op en de bewolking ging over in een mix van Cumulus en Cirrostratus. Het voelde frisjes aan met maxima van  23,2 graden maar tegenover het noorden van Nederland viel het erg mee in Malderen. De sluierbewolking werd tegen de avond dunner en de stapelwolken losten grotendeels op waardoor de dag onder een heldere zuiderse lucht eindigde met echter een noorderse afkoeling die ons weer naar binnen joeg. Neerslag is er met 0,0 mm niet meer aan te pas gekomen.  

Dinsdag, 7 juli 2020

 De dag ging van start met een mengelmoes van Cumulus en Stratocumulusveldjes na een nacht met brede opklaringen. Dit was overigens een frisse nacht met minima van 13,7 graden terwijl er plaatselijks zelfs kouderecords voor deze datum zijn opgetekend. Gelukkig konden we vandaag weer herademen met een vriendelijk weertype waarbij de zon vaker aan bod kwam en de wind een paar versnellingen lager is geschakeld. In de loop van de dag zagen we Altocumulusveldjes voorbij drijven, en dit waren de voorboden van een heel wat minder gezellig weertype waarmee we de komende dagen zullen kennis maken. Kortom, de zomer is in tegenstelling tot voorbije jaren volledig ontspoord en de anti-depressiva gaan dus weer als zoete broodjes over de toonbank. Ook vandaag was het overigens niet perfect want de wind kwam uit het koele noordwesten en in de schaduw durfde het al eens wat fris aan te voelen ondanks de maxima van 23,4 graden. De bewolking begon tegen de avond toe te nemen met een bovenlaag van Altostratus die heel subtiel tussen de andere wolkensoorten was gekropen. Daarna verschenen er ook onweersverklikkers zoals Altocumulus castellanus en floccus tussen al lijkt niets erop te wijzen dat we ook onweer zouden krijgen. Maar toch hingen die wolken er met een reden want tegen zonsondergang kregen we met buitjes te maken die vanuit het westen binnen dreven als eerste voorbode van een kletsnatte tweedaagse. De buitjes waren al goed voor een dagtotaal van 0,0 mm. 

Woensdag, 7 juli 2021

Het was koel en rustig vanochtend met Stratocumulusveldjes en Cumuluswolkjes onder een verder diepblauwe hemel. Het kwik is hierbij op 14,5 graden uitgekomen. De zon kwam er dus meteen aan te pas maar deze zorgde meteen voor onstabiliteit waardoor de stapelwolkjes snel talrijker werden. In een mum van tijd waren het er al zoveel dat het bijna volledig overtrokken raakte. Gelukkig stopte dat proces na een paar uur en werden de opklaringen terug breder. De stapelwolken bleven echter groeien en het werd dus een veel kleiner aantal grotere stapelwolken waarvan een aantal het nog tot het buienstadium wisten te schoppen. In Malderen bleek dit alles mee te vallen en hielden we het voorlopig nog droog. Boven Frankrijk ontstond ondertussen een indraaiende buiencluster die geleidelijk onze richting uitkwam, en aan de voorzijde daarvan zat een stabiele zone met opklaringen die nog breder werden. Hierdoor werd het erg zonnig tijdens de tweede helft van de namiddag en aan het begin van de avond. De zuid- zuidwestelijke wind was ook een pak rustiger dan gisteren waardoor het ondanks de eerder bescheiden maxima van 24,9 graden een en al zomersfeer opriep. Tijdens de avond zagen we  dan de Franse buiencluster in ons vizier verschijnen en het zag er nu erg tropisch uit met een diepblauwe lucht waarin forse Cumuluswolken opbolden waarin hier en daar al ijskappen van volwassen buiencellen te zien waren. Het duurde echter een hele tijd eer deze buien ons bereikten en het was al zonsondergang toen de eerste druppels in Malderen neerploften. Veel stelde het niet voor en het was vooral een mix van stapelwolken, Stratocumulusvelden, Cirrus densus en uitwaaierende neerslagstrepen die het uitzicht bepaalden. Het zorgde wel voor een sfeervol plaatje tijdens zonsondergang al bleven felle schemeringskleuren uit en baadde de omgeving in een rustgevend, zachtblauw licht. Het koelde slechts langzaam af waardoor het tot een heel eind in de avond aangenaam toeven was op de terrasjes. Het neerslagtotaal is beperkt gebleven tot 0,1 mm. 

Donderdag, 7 juli 2022

 De bewolking is tijdens de nacht blijven hangen en ze is nu zelfs dikker geworden waardoor het ook kon gaan regenen. Meestal waren dit echter buitjes van motregen en lichte regen waardoor het voor de regenputten niet veel opleverde en het karige vocht verdampte ook grotendeels voor het de kans kreeg om in de grond te trekken. Door de bewolking was het een stuk zachter dan de voorbije ochtenden met minima van 15,4 graden maar overdag warmde het maar nauwelijks op en de buien werden ook nog eens aangevoerd door een nijdige noordwestenwind die guur en kil aanvoelde. De noordzeebuien (achter een koufront dat tijdens de vroege ochtend is gepasseerd) waren weinig actief en ze zaten ingebed in een laag van Stratocumulus die het een sombere en antizomerse bedoening maakte bij temperaturen die op 20,6 graden bleven steken. Soms was er een vluchtige opklaring maar door de krachtige stroming waren de volgende buien en wolkenvelden al gearriveerd voor we er erg in hadden. Naar de avond toe begon het dan toch nog overwegend droog, stabiel en minder winderig te worden met tijdelijk weer ruimte voor tamelijk brede opklaringen. Voor zover het al nat geweest is natuurlijk want het neerslagtotaal van 0,4 mm was alleen maar voor de planten om van achterover te vallen. Er dreven nu vooral Stratocumulusvelden voorbij met hier en daar nog Cumulus erin. Daarna kwam er terug dikkere en aaneengesloten Stratocumulus opzetten waardoor de opklaringen maar een tijdelijke verluchting (of verlichting) boden. De Stratocumulus bleef deze keer definitief hangen al werd ze geleidelijk wel dunner en zagen we toch weer de blauwe lucht terugkomen tussen de vele compartimentjes. Dit gebeurde net op tijd om nog van een fraaie zonsondergang met oranjetinten getuige te kunnen zijn. Daarna klaarde het weer gestaag verder op in de schemering en ging de noord- noordwestelijke wind weer liggen. Dit zorgde voor een tamelijk snelle afkoeling en dus terug een aangename, slaapbare nacht die ons te wachten staat. 

Vrijdag, 7 juli 2023

 Tijdens de ochtend was het nog heerlijk koel bij minima van 11,8 graden. In de windstille atmosfeer heeft zich wat dauw gevormd al bleef het allemaal erg beperkt. De zon maakte al snel haar opwachting om de ochtendkoelte er uit te branden en we waren dus meteen gelanceerd voor een warme, hoogzomerse dag. Er was geen enkel wolkje te zien in de strakblauwe lucht terwijl er een zuidoostelijk briesje is opgestoken dat in deze tijd van het jaar natuurlijk garant stond voor bakhitte. Tegen de middag werden er wat Cumuluswolkjes gevormd en deze tekende zich af tegen een opkomende laag van Cirrus en Cirrostratus bewolking die vanuit het zuiden kwam opzetten. Het contrast was op een gegeven moment best wel groot met de nog strakblauwe luchten in het noorden. Daar kwamen later enkel mooiweerswolkjes voor. Het werd ondanks de wolken warm, we haalden maxima van 29,5 graden. Tegen de avond kwam er ook wat Altostratus, Altocumulus en dichtere Cirrostratus opzetten maar voor de rest bleef het rustig en aangenaam toeven in de buitenlucht. Na verloop van tijd begon de lucht weer blauwer te worden terwijl de stapelwolken door de dagelijkse gang weer oplosten.  We eindigden de dag alweer met 0,0 mm als neerslagtotaal en dus gaat de droogte onverminderd verder. 

Zondag, 7 juli 2024

 Het was tijdens de ochtend nog steeds licht bewolkt bij frisse minima van 10,5 graden. Maar de weinige wolkjes die er nu hingen bestonden vooral uit Stratocumulus. Vanuit het zuidwesten kwam er ook geleidelijk Cirrus en Cirrostratus opzetten en toen de zon weer wat hoger stond ontstonden er ook stapelwolkjes. Geleidelijk aan ging er meer en meer sluierbewolking binnendrijven terwijl er lager in de atmosfeer ook Stratocumulusvelden binnen dreven. Deze zagen er donker en dreigend uit met soms ook wat castellanus erin al bleef het op een kort spetterbuitje na droog. Het leek alsof er een soort van front is gepasseerd want op een gegeven moment klaarde het weer op en zagen we in die blauwe stukken helemaal geen sluierbewolking meer. De zon kwam er weer door en het voelde weer eventjes zomers aan bij temperaturen die naar een weliswaar bescheiden 19,7 graden stegen. De wolken kwamen echter al snel weer opzetten en tijdens de avond vielen er dan toch nog buien die soms vrij pittig waren. Deze waren vrij kort waardoor de hoeveelheden desondanks meevielen, meer dan 0,6 mm is er uiteindelijk niet gevallen. Later op de avond keerde de rust weer en ontstonden er weer wat opklaringen in een mix van Stratocumulus en Cumulus.