Maandag, 14 juli 2025

 Maandag, 14 juli 2025

 Door de nabijheid van een retrograad trekkende depressie is er meer bewolking binnen getrokken vanuit het oosten en het luchtruim oogde daardoor erg chaotisch. Er hing een mengeling van Altostratus, Cirrus,

Cirrostratus, Stratocumulus, Stratus fractus en in de verte zelfs enkele Cumuluswolken die op dit vroege tijdstip lieten vermoeden dat de lucht onstabiel was. Het was ook zwoel bij temperaturen die niet onder 15,1 graden zakten al zorgde de bewolking ervoor dat er nauwelijks uitstraling was en de omgeving dus niet of nauwelijks nat werd door dauwvorming. Vocht zat wel in grote hoeveelheden in de lucht en dat zorgde niet alleen voor klamme en

zwoele toestanden maar ook een fraaie zonsopgang waarbij het spektakel vooral uit okergelen tot gouden kleurentinten kwam. Lang konden we daar niet van genieten want na verloop van tijd kwam er dikkere Stratus fractus en Altostratus bewolking voorbij die het luchtruim voor het eerst sinds lang nog eens een Belgisch tintje gaf. Desondanks werd het wel vrij warm met temperaturen die naar 26,8 graden stegen.

Alle wolken ten spijt bleef het droog en tegen de middag kwamen er weer opklaringen binnen vanuit het westen. Er stond ook een dito bries die bij momenten vrij krachtig was. De bewolking bestond nu vooral uit Stratocumulus met een beetje Cumulus die zich ertussen ontwikkelde. De Stratocumulus was niettemin erg dun met kleine openingen ertussen waardoor er nog redelijk wat zonlicht doorheen kon. Op sommige momenten zag het

er dan weer dreigender uit en zagen we dikkere wolkenpakketten binnentrekken Ook deze keer leverde dat geen neerslag op, net zomin als de dikkere aaneengesloten bewolking waarmee we tijdens de voormiddag te maken kregen. Als er al een druppel viel die door niemand werd opgemerkt of in de doofpot werd gestoken, was dat met 0,0 mm niet meetbaar. Tijdens de late namiddag evolueerden we dan naar Cumuluswolkljes

waarbij opviel dat de lucht erg melkachtig was terwijl het zonlicht weer een oranjeachtige tint kreeg. Toen de Cumuluswolkjes het lieten afweten dreven er vanuit het westen Cirruswolken binnen die zich in een soort van pannenkoekachtige plakken leken te organiseren. Ze zorgden net als vanochtend weer voor een fraaie en sfeervolle zonsondergang. Het koelde bij dit alles vlot af en tegen middernacht zaten we nog maar op een vijftiental graden.