Woensdag, 2 juli 2025

 Woensdag, 2 juli 2025

  Met 18,8 graden is het nog opvallend koel geworden gezien de temperaturen die we gisteren maten terwijl we nog steeds in de warme luchtmassa aan de voorzijde van het koufront zitten. Wel waren er al een paar

vores/convergentielijnen actief die ondermeer aan de kust voor plaatselijk onweer en regenbuien zorgden terwijl een ander lijntje afgelopen nacht reeds geruisloos over Malderen is getrokken (de beruchte glazen fronten). Hoe dan ook waren deze temperaturen nog meer dan voldoende om veel mensen een slechte slaap te bezorgen want koel was dit zeker niet

en er zat ook een behoorlijke hoeveelheid vocht in de lucht die het aanvankelijk klam maakte en later toen de zon weer op was, drukkend warm. Eerst was het helder maar kort na zonsopgang verschenen er plots Altocumulus floccus en castellanus veldjes die ons al meegaven dat er een en ander op til was. Deze wolkjes verdwenen na een half uurtje weer en

de zon kon weer genadeloos branden aan een volledig heldere hemel. De wind kwam uit veranderlijke richtingen, het ene moment liet een noordwestelijk zuchtje vermoeden dat de koele lucht ons meteen zou overspoelen, maar het volgende moment kwam de wind weer uit het zuiden en zo ging het een tijdlang alle kanten op. Het warmde snel op en we haalden opnieuw een zinderende 33,0 graden. Na de middag zagen we dan opnieuw scherp

begrensde velden van Altocumulus floccus en castellanus verschijnen waartussen en waaruit zich flinke stapelwolken ontwikkelden. Enkelen daarvan groeiden uit tot onweersbuien met hun typische vezelachtige toppen maar het bleef allemaal op grote afstand ten noordwesten van ons. Toen we het eigenlijk niet meer voor mogelijk hielden, verscheen er dan toch nog een donkere lucht met dikke bewolking die eveneens als een scherp begrensde band over Malderen trok. Nu liet de zon, die zich van de eerdere wolkenveldjes niets aantrok, het

afweten en hadden we voor het eerst sinds lang weer schaduw van echte wolken. Er stak ook een aangenaam koele maar krachtige noordwestelijke bries op.  Er verscheen Altostratus undulatus asperitas, met zeer indrukwekkende golvende structuren erin, net alsof we aan de vooravond van de Apocalyps stonden, maar eigenlijk heeft die Apocalyps voor de meeste planten hier al lang plaatsgevonden. Of is ze nog bezig, want een nieuwe onweersbui die plots en snel kwam opzetten in de krachtige stroming, liet slechts 1,4 mm en enkele bliksemschichten achter waardoor enkel het bovenste laagje stof geblust was en de vegetatieve slachtpartij dus onverminderd verder gaat. Het klaarde later in de avond weer op al waren er nog opvallend veel flinke stapelwolken te zien die erg mooi oogden in het zachte avondlicht.  Er passeerde ook nog een veld met Stratusbewolking die erg dik was en het voor 20 minuten eventjes

helemaal liet overtrekken alsof we eventjes naar de herfst werden geteleporteerd en dan meteen weer naar vandaag werden teruggeflitst. We konden in de aangenaam koele omstandigheden weer met volle teugen van de avondschemering genieten, en ook van de muggen hadden we nu geen last meer want die werden door de vlagerige wind langs alle kanten door elkaar geschud of tegen de grond gekwakt. Later op de avond werd het langzaam rustiger en kon de afkoeling zich verder zetten.