Zaterdag, 19 juli 2025

 Zaterdag, 19 juli 2025

 Met minima van 17,9 graden hebben we er weer een zwoele nacht op zitten. Wie er vroeg genoeg bij was, kon wel nog wat heerlijke koelte eervaren, maar die koelte was praktisch niet meer in huis te krijgen hoe ver we onze deuren en ramen ook open probeerden te trekken. Voor wie geen airco had, was effectief buiten komen

de enige mogelijkheid om het zweten eventjes te stoppen. En dat was dan ook maar tijdelijk want we zaten nog steeds diep in de tropische luchtmassa en het kwik ging dus weer snel de hoogte in eens de zon er weer bij was. We kregen eerst nog een beetje respijt toen er Altocumulus floccus en castellanus velden voorbij dreven en een deel van de sluierwolken die er hingen zelfs dikkere plakken Altostratus vormden waar de zon eventjes achter schuil

ging. Maar omstreeks 9H loste de bewolking zeer snel op en bleef er enkel nog Cirrus en Cirrostratus over die de zon nauwelijks afzwakte. Het was amper te geloven na alle bewolking die we eerst nog zagen. Kort na zonsopgang leek het zelfs eventjes alsof er een regenzone zat aan te komen met de wolken die zich daar dreigend samenpakten in een gelaagde structuur. Vlak voordat de zon

definitief doorbrak kregen we nog fraaie banken met Altocumulus castellanus te zien die aangaven dat we ondanks dit open weertype toch moeten rekening houden met onweerskansen. Tijdens de namiddag was daar aanvankelijk nog niets van te merken en bleef het helder bij een zuidelijke tot zuidwestelijke wind die stoms vrij krachtig was. Het werd net niet tropisch met maxima van 29,7 graden en de bewolking bestond lange tijd uitsluitend uit

Cirrus en Cirrostratus aan een verder heldere hemel. Op een gegeven moment zagen we in het zuiden dan toch weer een rij stapelwolken opdoemen waarvan er eentje al uitgegroeid was tot Cumulonimbus calvus. Deze buienwolk lag op ramkoers en we kregen er in Malderen zowaar een wolkbreukje van mee. Op amper een minuut tijd was er al 1,4 mm gevallen terwijl het water met dikke druppels naar beneden gutste. Wie dacht dat we hiermee eindelijk nog eens een volle regenput zouden krijgen, keek dan ook raar op toen de stortbui na een minuutje ook meteen weer ophield. Net alsof de kraan weer werd dicht gedraaid nadat we er eventjes onze handen onder konden wassen. Er zat niet eens onweer op al begon de bui na passage ten noorden van ons wel ontladingen te produceren. Na de passage van deze buiencluster kregen we chaotische wolkenluchten te zien en na een paar uur zagen we daar terug de verijsde randen van

buienwolken tussen waardoor we meteen wisten hoe laat het weer was. Deze keer zat er al donder op voordat de buien ons bereikten en net als het eerdere exemplaar deze namiddag begon het vrij plots te stortregenen met dikke druppels. Op één minuut tijd was er terug 1,4 mm gevallen doch net zo plots als de bui kwam was ze weer weg. Langsheen de bui die wegtrok naar het noordoosten ontstonden er nog enkele beginnende / afstervende buiencellen die samen nog eens 0,8 mm extra bijeen lieten druppelen en dit leverde alles bijeen geteld een dagtotaal van 3,6 mm op. Door de bewolking en het vocht koelde het ondanks deze buien maar langzaam af en waren we dus ook nu weer gelanceerd voor een zwoele plaknacht.