Flashback: 11 augustus in het verleden

Maandag, 11 augustus 2014

De Cirrostratusbewolking is weer weggetrokken en het was vanochtend compleet helder met een staalblauwe hemel die aan zuiderse oorden deed denken. Dat deed het kwik dan weer minder met 13,7 graden en ook de wind had weinig zin om aan dit gevoel mee te werken want deze was opnieuw zeer krachtig met vlagerige windstoten. Vanuit het westen dreef er al snel Stratocumulus castellanus en Cumulus fractus binnen die geleidelijk talrijker werden. Er werden Cumulus congestus wolken gevormd en tijdens de late namiddag was daar ook Cirrus densus tussen te zien waardoor het duidelijk was dat we met pittige buien te maken gingen krijgen. Op verschillende locaties was dit al het geval geweest met een sterke voorkeur voor het Nederlandse grondgebied, en op Malderen was het wachten tot in de late namiddag voordat het daar ook prijs was. Daar begon het vanuit het niets opeens zeer fel te stortregenen met zeer dikke druppels, maar voor we doorhadden dat we in een bui waren terechtgekomen, was het alweer droog. De neerslag had zelfs de kans niet om de bodem van de pluviometer te bereiken zodat we er toch nog met een dagtotaal van 0,0 mm zijn vanaf gekomen. Daarna konden we nog een hele avond genieten van chaotische wolkenluchten (Cirrus densus, Altocumulus floccus, Castellanus, lenticularis, Cumulus congestus, Stratocumulus) waarbij we af en toe nog 5 tot 10 druppels meekregen van buien die ons schampten of in staat van ontbinding over ons trokken. De west- zuidwestelijke wind bleef nog een hele avond verder razen al zwakte ze tegen zonsondergang wel iets af. 

Dinsdag, 11 augustus 2015

Boven het noordwesten van Frankrijk bevond zich vanochtend flink wat onweer waardoor er terug hoop was op een einde of pauze van de aanhoudende droogte. Maar al snel bleek dat het onweer eruit ging en het duurde niet lang of ook de buien lieten het afweten. Wat Malderen nog kon bereiken was Stratus en Altostratus bewolking die we bij minima van 14,6 graden zagen binnendrijven. De bewolking hield zich meestal ten zuiden van ons op terwijl het in het noorden weer wat opklaarde. Het was opvallend rustig met slechts een zwak zuidwestelijk briesje en in deze omstandigheden werd er ook nevel gevormd waardoor de hemel een fletse indruk maakte. De Altostratus bewolking breidde zich in de loop van de namiddag uit over zowat het ganse luchtruim al waren er in het oosten en noorden hier en daar nog wat blauwe plekken te zien. De bewolking kon niet voorkomen dat het aangenaam zacht werd bij maxima van 26,6 graden. Tijdens de avond voelde het bij het zwakke waterzonnetje echter wat frisjes aan. Onder de Altostratusbewolking waren valstrepen te zien, en net ten zuiden van Malderen leverde dit ook een paar druppels op die echter vrijwel nergens meetbaar waren. Later ontstonden er nieuwe opklaringen ten noordwesten van ons waarin we de zon wazig zagen ondergaan. Zoals wel verwacht kon worden sloten we de dag af met 0,0 mm. 

Donderdag, 11 augustus 2016

Onder een verder uitklarende hemel en bij een wegvallende wind koelde het aan het begin van de nacht fel af waardoor het kwik aan de grond gevaarlijk dicht bij het vriespunt kwam. In thermometerhut was het ook bibberen geblazen met minima van 6,9 graden. vanuit het westen kwam er nog net op tijd Cirrostratus en Altostratus bewolking opzetten om de afkoeling stop te zetten en een uitzonderlijke vorstnacht te vermijden. Op beschutte plaatsen in het oosten van de Benelux kan het hier en daar echter toch nog aan de grond gevroren hebben. Tegen zonsopgang was de Altostratusbewolking al flink aangedikt en schoot het kwik meteen enkele graden omhoog al was het een alles behalve zachte bedoening, te meer daar de zuidwestenwind ondertussen ook weer flink is aangewakkerd. Deze draaide naar westelijke richtingen en stuwde de bewolking verder het binnenland in terwijl er ook af en toe al wat lichte regen viel. Onder het wolkendek was ook Altocumulus castellanus bewolking te zien, maar de onweersliefhebbers onder ons mochten dit voor een keer negeren. De neerslag werd geleidelijk intenser waarbij de Altostratus overging in Nimbostratus met de karakteristieke 'pannus' eronder. De wolkenbasis daalde naarmate het warmtefront verder het binnenland in schoof waarna er vooral laaghangende Stratus en Stratus fractus bewolking te zien was. Na een tijdje loste deze bewolking weer grotendeels op en kregen we terug Altostratus te zien met hier en daar nog een laaghangende flard Cumulusachtige Stratus fractus eronder. Ondertussen begon er ook zachtere lucht binnen te sijpelen waardoor de temperaturen met het naderen van de avond niet of nauwelijks daalden en steeds in de buurt van de maxima van 16,1 graden bleven. De regendruppels werden kleiner, al kreeg de neerslag nu een buiig karakter met enkele golven van vrij intense regen die uit fijne druppeltjes bestond. Daarna werd het dan definitief droog met een op 3,1 mm uitgekomen neerslagtotaal en konden we van een aangename zachte zomeravond genieten. Van achter glas leek het echter nog steeds kil en guur herfstweer te zijn waardoor veel zomerliefhebbers zich binnen hebben weggestoken en deze zeldzame kans op een aangename terrasjesavond hebben gemist.

Vrijdag, 11 augustus 2017

Het is tijdens het tweede deel van de nacht blijven verder regenen, maar de intensiteit werd geleidelijk minder waardoor het tegen de ochtend weer droog was. Door de bewolking werd het niet kouder dan 13,9 graden en er stond vrijwel geen wind. Tegen de ochtend waren er wel opklaringen te zien waarbij de bewolking is overgegaan in Stratocumulusvelden, maar deze opklaringen hingen er nog maar nauwelijks of er werd op grote schaal nevel en mist gevormd wat in het begin een leuk fantasysfeertje opriep. Maar uiteindelijk was het voor de meesten al snel welletjes met het mystieke gedoe want de mist ging over in laaghangende bewolking waardoor het een sombere en kille bedoening werd aan het begin van de voormiddag. Het leed van de zonneliefhebbers was gelukkig maar van korte duur want er werden al snel gaten geprikt in de bewolking, en hierin zagen we dan flinke stapelwolken ontstaan die gelijk een einde maakten aan het leed van de buienliefhebbers. Voor sommigen dan toch, want de buien waren natuurlijk plaatselijk al konden we wel vanop veel plaatsen de fraaie Cumulus congestus wolken gadeslaan. De aangevoerde lucht was echter tamelijk stabiel waardoor er veel uitspreiding tot Stratocumulus plaatsvond en die zorgde terug voor een periode van vrij somber weer. Halverwege de namiddag klaarde het echter plots op vanuit het zuidwesten en kregen we dan toch nog overvloedige zonneschijn en droog weer waarbij het kon opwarmen tot 21,0 graden bij een zwakke zuidwestelijke bries. Het convectieve aandeel van de bewolking verdween naar de avond toe waardoor er uiteindelijk enkel Stratocumulusvelden overbleven. Deze kregen wel onstabiele trekjes met floccus en castellanus structuren erin al bleven verdere gevolgen uit. De avond verliep in rustige en vrij zachte omstandigheden en we sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm in Malderen.

Zaterdag, 11 augustus 2018

Kort na middernacht kregen we opeens een krachtige stortvlaag over ons heen en deze liet het neerslagtotaal uit komen op 7,8 mm. Het regende nog een tijdje na maar tegen de ochtend was het al lang weer droog en dreven er opklaringen binnen. De resterende bewolking zorgde ervoor dat het niet kouder dan 11,7 graden is geworden. Overdag was het luchtig met een fris windje uit westelijke richtingen terwijl er talloze flarden Stratus fractus voorbij dreven. Deze gingen over in Cumulus mediocris die op hun beurt overgingen in de Cumulus humilis variant terwijl er in de hogere luchtlagen velden Cirrus en Cirrostratus langs dreven. Er waren soms ook Altocumulus bankjes te zien. Met maxima van 24,0 graden werd het warmer dan verwacht al trad de koelte tegen zonsondergang vrij snel weer in. Er volgde een rustige en droge nacht met brede opklaringen. 

Zondag,  11 augustus  2019

 Na een heldere start met minima van 14,1 graden dreef er opeens Cirrostratus binnen uit het zuidwesten en deze ging bliksemsnel over in Altostratus. Het zag er dreigend uit en een zondvloed leek aanstaande maar aangezien Altostratus in klimaat 2.0 geen enkele betekenis meer heeft, bleef het zonder gevolgen. De hele dag door hing deze bewolking er terwijl er tijdens de namiddag enkele zones met dunnere bewolking passeerden. In deze gebieden ontstond prachtige Stratocumulus stratiformis undulatus en kon de zon de thermometers een boost geven naar 22,7 graden. Tegen de avond klaarde het definitief op vanuit het westen en sloten we de dag af met wat zonneschijn. We gingen de nacht in met een wegvallende wind en een vertrouwd neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Dinsdag, 11 augustus 2020

De bewolking is tijdens de nacht weer flink toegenomen en er hingen buien in de buurt waarvan er eentje net ten westen van ons reeds voor een gezapig ochtendregentje heeft gezorgd. Het was zwoel bij minima van 20,1 graden maar gelukkig hield de bewolking de hitte van de zon een beetje tegen, we kregen deze tijdens de voormiddag zelfs bijna niet te zien. De bewolking bestond uit Altostratus, Altocumulus en diverse undulatus, floccus en castellanusvormen van deze laatste. Alle bewolking leek zich op middelbaar niveau te bevinden, in de onderste luchtlagen was het nog helder. Na de middag loste de bewolking op en het werd nu onaangenaam warm met veel zon terwijl er enkel wat Cirrus en Altocumulus castellanus te zien was. De oostenwind bracht amper verkoeling. Maar dan zagen we opeens flinke stapelwolken verschijnen in het oosten en ook elders zagen we kleinere stapelwolken ontstaan waarvan de meesten uit veldjes Altocumulus castellanus ontstonden die uit het niets leken te ontstaan. Deze groeiden in geen tijd uit tot onweersbuien en we zagen de ene na de andere ontstaan waarbij elke cel een redelijk korte levensduur leek te hebben. Maar hoe dan ook leek er een soort van kettingreactie van buien op gang gekomen te zijn, net alsof de onstabiliteit zich als omvallende dominosteentjes voortplantte. Op de satellietbeelden leek de onweershaard op een soort van lavastroom die langzaam uitvloeide in westelijke richting. Het vond onderandere Londerzeel op haar weg en voorafgegaan door een aantal felle buien die ons net langs het noorden misten, kregen we uiteindelijk ook hier (althans in Buggenhout) de volle laag met veel regen en continu gerommel en geflits erbij. Al is dat misschien veel gezegd daar we hier aan de hagelstenen en rukwinden ontsnapten die enkele kilometers naar het noorden veel schade hebben aangericht. In Londerzeel en Buggenhout was het dus eerder verlossing en verlichting wat we kregen van regen en een koele bries uit het noorden, al deden de slakken hard hun best om ook hier nog een beetje ravage aan te richten in de mate van het mogelijke. Dit viel dan weer niet mee daar veel planten natuurlijk al lang verdroogd, verschroeid en gedesintegreerd waren door de voorbije hittegolf. Ook vandaag was het overigens weer vlammend heet met 35,3  graden voor de onweersbuien toesloegen. Het Londerzeelse neerslagtotaal is uitgekomen op een veel bescheidenere 1,9 mm en het bleef nog een tijd naregenen met hier en daar een bliksemflits of verre donderslag.

Woensdag, 11 augustus 2021

In een zwaar bedauwde en deels in nevelslierten gehulde omgeving zagen we de dag in zonnige omstandigheden beginnen bij minima van 11,0 graden. De door de natte zomer groene en weelderige natuur zag er letterlijk en figuurlijk schitterend uit al straalde dit alles toch ook herfstgevoel uit. Hoe dan ook volgde er een fraaie zomerdag op want er hingen slechts wat condensatiestrepen en Cirruswolken terwijl de zon alle kansen kreeg om het snel te laten opwarmen. Enkel in het zuiden was lagere Stratocumulusachtige bewolking te zien. Deze loste na verloop van tijd op al ontstonden er in de loop van de dag wat stapelwolken en dreven er ook dan weer wat Stratocumulusveldjes voorbij. Ook was er veel Cirrusbewolking te zien in de nogal fletse hemel. Het werd een stuk warmer dan we deze zomer gewend zijn met 24,3 graden al zijn dit natuurlijk nog geen zwoele, tropische toestanden. In de schaduw voelde het zelfs nog vrij koel aan maar gelukkig werd dit niet versterkt doordat de zuidwestelijke bries zich wat op de vlakte hield. Tijdens de avond kregen we vooral Cirruswolken in allerlei vormen en formaten te zien (uncinus, intortus, spissatus, floccus) met hier en daar Altocumulus ertussen die fraaie ribbelpatronen vertoonde. De andere wolkensoorten losten ondertussen op waardoor de zon wat constanter kon schijnen dan overdag. Tijdens de late uurtjes bleef het lang zacht maar er kwam al een zekere klammigheid in de lucht door al het vocht dat overal aanwezig is en natuurlijk heeft het muggenvolkje zich daar de voorbije maanden uitgebreid mee kunnen voeden waardoor de mug/mens ratio op de terrasjes weer volledig de verkeerde kant uitsloeg. Dankzij de overvloedige dauw afgelopen nacht hoefde de pluviometer niet werkloos te blijven in dit droge weer en tekenden we dus nog 0,1 mm op. 

Donderdag, 11 augustus 2022

We zijn in een stuk drogere lucht terecht gekomen waardoor het ondanks de sneller oplopende temperaturen draaglijker werd voor de meesten onder ons. Met de hoge minima van 18,0 graden was dat ook een goede zaak voor degenen die nog een beetje slaap uit deze nacht wilden halen. Voor de planten en vijver/zwembad bezitters was dit echter slecht nieuws want de verdamping nam nu natuurlijk extreme proporties aan. Ook traden er in de kurkdroge natuur geregeld brandjes op en was er altijd wel ergens aan de horizon een zwarte rookpluim te zien van bermen, weiden of andere zaken die in brand zijn gevlogen. Buiten die rookpluimen was er vooral tijdens de namiddag bijna niets meer in de lucht te zien want de bewolking trok weg en we zagen nu niets dan strakblauwe, zuiderse luchten. Ook de temperaturen waren diep zuiders want we haalden maarliefst 33,6 graden. Uiteraard bleef de warmte ook lang hangen al begon er na zonsondergang toch weer een verlossende koelte in de lucht te hangen die we mede aan de nog steeds lage vochtigheidsgraad te danken hebben. Ondanks die droge lucht had de schemering weer een opvallend oranjeachtige gloed die weer verraadde dat we tamelijk laat in het seizoen zitten. Op een enkel Cirrusplukje na was er geen enkele bewolking te zien en van neerslag was uiteraard helemaal geen sprake met 0,0 mm als dagtotaal. 

Vrijdag, 11 augustus 2023

 Ondanks de droge en warme omstandigheden waarmee we gisteren de nacht in gingen, was het vanochtend weer een natte en klamme bedoening in een sterk bedauwde omgeving. De minima zijn daarbij op 14,3 graden uitgekomen. De wolkenvelden die gisteren reeds verschenen, hingen er nog maar nu ging het eerder om Cirrus en contrails. Wel hebben ze zich nu over het hele luchtruim uitgebreid. De zon had hier weinig moeite mee want zo'n Cirruswolkje of een dunne waas van Cirrostratus kan natuurlijk weinig beginnen tegen die krachtige zonnestralen. Tijdens de voormiddag zagen we echter hier en daar weer Altocumulusbankjes ontstaan waardoor het gevaar voor dit zonnige weertype nog niet volledig leek te zijn geweken. Maar in elk geval vertoefden we nog in hoogzomerse sferen want het warmde snel op en de zuidenwind was slechts zwak. In de hogere luchtlagen begon er geleidelijk aan Cirrostratus bewolking binnen te lopen en er ontstonden erg aparte stapelwolken die de vorm en afmetingen hadden van Cumulus mediocris maar toch georganiseerd leken te zijn als castellanus bewolking. De sluierbewolking ging over in Altostratus waardoor de stapelwolken er behoorlijk dreigend begonnen uit te zien met hun erg markante basissen en donkere kleuren. Later dreven er terug velden Stratocumulus en Stratus fractus voorbij terwijl het steeds grijzer werd. Nochtans bleef het erg zwoel bij temperaturen die nog naar 27,1 graden konden stijgen. Daarna begon het dan lichtjes te regenen met dikke druppels. Deze neerslag hield een paar uur aan maar het aantal druppels was te beperkt om er meer dan 0,2 mm uit te halen. Het werd daarna weer droog al bleef het zwaarbewolkt met veel Altostratus en Altocumulusvelden die eronder hingen. Bewolking die de afkoeling verhinderde waardoor we terug een zwoele zomernacht in gingen.

Zondag, 11 augustus 2024

 Op een paar contrails na was het helder en het is daarbij ondanks die open hemel zacht gebleven met minima van 14,3 graden. Er stond een zwak zuidoostelijk briesje, en dit zorgde kennelijk nog voor voldoende luchtmenging om de dauwvorming beperkt te houden. Het was dus geen druipnatte omgeving waarin we de dag begonnen. De zuidoostelijke wind wakkerde tijdens de voormiddag weer sterk aan al kwam het niet tot echt storende toestanden. Enkel voor wie met de BBQ aan de slag ging was het opletten om niet overal vuur te zien behalve waar men het wilt hebben. Tijdens de namiddag was er een tijdelijke neiging tot de vorming van Cumuluswolkjes maar dit gebeurde op zeer beperkte schaal en ze werden niet groter dan wat rafelige wolkenflardjes. De hemel kleurde diepblauw al bleven er wel nog wat contrails hangen en verscheen er in de loop van de namiddag meer Cirrus bewolking in het zuiden. We haalden maxima van 28,1 graden waarbij het luchtig aanvoelde door enerzijds die wind en anderzijds de nog vrij droge lucht waar we in zitten. Tijdens de avond bleef alles ongeveer hetzelfde, al leken de blauwe kleuren van de lucht steeds dieper en zuiderser te worden, terwijl het ook zachter leek te worden of in elk geval moeilijker af te koelen. We gingen een tamelijk zwoele nacht in en eindigden met een neerslagtotaal van 0,0 mm.