Flashback: 16 augustus in het verleden

Zaterdag, 16 augustus 2014

De wind is vandaag weer verder toegenomen, maar als tegenprestatie kregen we nu met een verminderde buienactiviteit te maken zodat er toch nog heel wat buitenactiviteiten mogelijk waren. Bij minima van 11,8 graden was het aan de frisse kant maar gelukkig konden we (in het westen van het land althans) van redelijk wat zonneschijn genieten. In Malderen is het weersverloop niet echt duidelijk maar het kwik kon er in ieder geval stijgen tot 21,1 graden terwijl het overwegend droog bleef. In Roeselare kwam het daarentegen tot een buitje tijdens de late namiddag al was de neerslag te verwaarlozen. De buienactiviteit ging er al snel weer uit en er volgde een rustige avond waarbij de Cumulusbewolking grotendeels oploste en er hier en daar slechts wat Stratocumulus overbleef. Onder de open hemel koelde het snel af waardoor we terug een frisse nacht ingingen na het neerslagtotaal van 0,0 mm opgetekend te hebben .

Zondag, 16 augustus 2015

Onder een open hemel is het afgelopen nacht al een stuk verder afgekoeld dan de voorbije nachten, en konden we weer luchtig slapen bij minima van 11,6 graden. De hemel kleurde diepblauw en in het oosten waren Cirrus en Cirrostratusvelden te zien van een actieve regenzone die ten noordoosten van ons lag en is gaan golven. Hierdoor kreeg de oostelijke helft van Nederland vooral naar het einde van de dag toe met veel regen en later ook wat plaatselijk onweer te maken. In Malderen was het dan weer een heel ander verhaal en konden we genieten van erg fraai zomerweer met uitgebreide zonnige perioden. Overdag werden er stapelwolken gevormd die zowat de enige hindernis vormden voor de zon. Eventjes dreigde het mis te lopen toen de stapelwolken zich halverwege de namiddag tot Stratocumulus begonnen uit te spreiden, maar gelukkig werd dat proces al snel weer stopgezet en ongedaan gemaakt. Alle extra bewolking konden we immers missen want bij de eerder bescheiden maxima van 21,8 graden moesten we het zomergevoel uit rechtstreekse zonnestraling halen. Bovendien stond er een erg brutale noorden tot noordoostenwind die er vooral tijdens de late namiddag weer behoorlijk aan lag te sleuren. Tijdens de avond kregen we vanuit het noordoosten steeds meer met Stratocumulus, Cirrostratus en Altostratus te maken uit de golvende regenzone die ondertussen reeds een flink stuk van Nederland heeft ingepalmd. Nederland, het land waar de zomer in tegenstelling tot Malderen ver te zoeken was vandaag. De neerslag zelf kon ons niet bereiken, hoe dreigend het er op de radar ook uitzag waardoor we de dag alsnog afsloten met een totaal van 0,0 mm. De wind ging ondertussen weer grotendeels liggen terwijl de binnendrijvende Stratocumulus velden een zekere rust uitstraalden bij het zachte licht van de ondergaande zon.

Dinsdag, 16 augustus 2016

Het was nog steeds helder vanochtend bij minima van 11,9 graden, maar toch is er vochtigere lucht binnengestroomd want er was tijdens de voormiddag weer voldoende potentie om stapelwolkjes te vormen. De wind kantelde via het noorden naar noordoostelijke richtingen waardoor we weer in drogere landlucht terecht kwamen en de stapelwolkjes het dus weer lieten afweten. Het warmde flink op en onder een heldere hemel met hooguit wat Cirruswolkjes en een zacht briesje haalden we maxima van 26,1 graden. Ook tijdens de avond bleef het aangenaam zacht bij hetzelfde weertype, maar dan donkerder. Neerslag viel in geen velden of wegen te bespeuren met 0,0 mm als dagtotaal.

Woensdag, 16 augustus 2017

Tijdens de nacht is het verder opgeklaard waardoor we de dag in heldere omstandigheden begonnen. Er werd echter zeer veel dauw gevormd dat enerzijds voor mooie fotomomenten zorgde maar anderzijds toch weer een duidelijke knipoog van de herfst was die vervolgens ook nog eens met een thermometer knipperde die slechts 12,7 graden aanwees. In het zuiden verscheen daarna opeens een bizarre soort omgekeerde Stratocumulusbewolking met grote mammatus structuren erin, maar deze bewolking werd door thermiek weer snel opgeruimd. Ze maakte plaats voor Cirrus en Cumulus waarbij we vooral naar de middag toe veel Cirrus en Cirrostratus te zien kregen waarin we een aantal buienwolken zagen verschijnen. Deze organiseerden zich tot een lijn die vrij snel wegtrok in oostelijke richting, maar de buien stelden zeer weinig voor en waren vooral Nederlandse aangelegenheden. Vanuit het westen werd de bewolking weer dunner en we kregen Cirrus en Cirrostratus te zien met Cumulus wolkjes eronder. Tijdens de avond losten deze wolken op en vooral aan het begin van de avond voelde het erg warm aan met een stekende zon en temperaturen die nog tot 23,4 graden konden oplopen. Er stond relatief veel wind al was het nog net binnen het aanvaardbare om hinder te voorkomen. De laatste bewolking die we te zien kregen was Cirrus spissatus waarbij het soms aan ijskappen van onweersbuien deed denken wanneer deze wolkenplukken net boven een gebouw of haag zichtbaar waren. Maar niets was dus minder waar en de pluviometer was het daar duidelijk mee eens met haar 0,0 mm. 

Donderdag, 16 augustus 2018

 Na een heldere nacht zagen we tegen zonsopgang Stratocumulus opzetten vanuit het zuiden. Deze bewolking was scherp begrensd en de opklaringen die nog boven ons hingen lieten een afkoeling tot een weliswaar nog zachte 15,4 graden toe. Er volgde een korte sombere episode maar het bleef droog en tegen de middag ging de ondertussen in Stratus overgegane bewolking weer over in Stratocumulus. Deze brak steeds verder open en uiteindelijk werd het lichtbewolkt met Cumulus humilis terwijl het aangenaam zacht werd met maxima van 28,3 graden en een zuidwestelijk briesje. Tijdens de avond zagen we in het westen echter een muur van Cirrus densus opdoemen en in de nevelige atmosfeer waren na zonsondergang af en toe felle bliksemflitsen te zien. Voor dit etmaal bleef het daar nog bij en we sloten de zachte zomeravond af met 0,0 mm als neerslagtotaal.

Vrijdag, 16 augustus 2019

 Brede opklaringen zorgden voor een vriendelijke start al waren de minima eerder koel met 12,6 graden. Het duurde opnieuw niet lang of er werden weer stapelwolken gevormd die zich met een westelijk briesje lieten voortdrijven. De vrees voor buitjes werd erdoor gevoed aangezien de wolken ondanks de uitspreiding tot Stratocumulus die er weer volgde hetzelfde uiterlijk als gisteren hadden. Maar toen zagen we opeens hoe een warmtefront voor ons in de bres sprong om dit te voorkomen en de stapelwolken werden weer kleiner terwijl de Stratocumulusvelden verdwenen. Het werden nu dus mooiweerswolkjes al dreef er vanuit het westen al snel Cirrostratus bewolking binnen uit dit naderende front. De wind (die redelijk temperamentvol was vandaag) viel weg en het voelde een beetje zwoel en klam aan bij temperaturen die naar 24,6 graden stegen. De zon liet het aan het begin van de avond echter al snel afweten en omstreeks 20H begon het dan uit deze storing te druppelen. De satellietbeelden en radar zagen er indrukwekkend uit maar uiteindelijk bleef het bij wat motregen en verdwaalde regendruppels waardoor het neerslagtotaal op 0,0 mm is blijven steken. 

Zondag, 16 augustus 2020

De nacht is opvallend zwoel verlopen en degenen die ramen en deuren hadden open gezet om de volgende ochtend een koele woonkamer aan te treffen waren een fikse teleurstelling rijker geworden. Maar toch waren de minima met 16,8 graden lager dan de voorbije dagen en waarschijnlijk was de toegenomen vochtigheidsgraad hier de boosdoener. De omgeving lag er immers bedauwd bij en dat hebben we tijdens de zwoele nachten de voorbije weken amper gezien. Nu zat dat vocht nog beneden, maar de zon zorgde ervoor dat het naar boven ging en er verschenen dus stapelwolken. Al was de voornaamste trigger van deze wolken het naderen van een convergentielijn waarop later op de dag flinke onweersbuien zouden ontstaan. Tegen de middag begon het overal al flink te ploffen en was de naderende storing dus niet alleen te herkennen aan de Altocumulus castellanus bankjes en Cirruswolken die er vanochtend hingen maar ook aan een opvallende rij van grote stapelwolken die van oost naar west leek te lopen. Deze waren forser dan de exemplaren die voor deze lijn uit ontstonden, al ontstonden er voor deze zone uit talloze onweersbuien die op verschillende plaatsen reeds voor een stevige douche zorgden. Enkelen daarvan passeerden op hoorafstand langs Malderen en dus rommelde het al regelmatig. De storing zelf leek zich onschuldig aan te kondigen met Stratocumulus en Altocumulus, doch na een tijdje zagen we daar de contouren van een shelfcloud ontstaan en deze imposante structuur kwam snel dichterbij waarbij ze zich vanuit het zuidoosten leek uit te breiden. De wind draaide plots naar het west- zuidwesten en wakkerde fel aan terwijl wolkenflarden langs deze shelf aan duizelingwekkende vaart langs de rand van dit onweer dreven. Hierbij viel op dat de bliksem steeds in de wolken verborgen bleef, er was geen enkele CG te zien en het was eerder een continu gerommel waardoor het meer weg had van een leger bulldozers dat langzaam maar zeker over Vlaanderen walste. Even later kwam het dan tot felle stortbuien, maar ze waren ontdaan van hagel of andere randverschijnselen waardoor we redelijk gespaard bleven en de natuur toch een flinke slok water mocht ontvangen. Daarna zagen we opklaringen verschijnen vanuit het zuidoosten maar vanuit het zuidwesten leek er een tweede onweerscel te naderen waarvan het aambeeld tegen het eerste exemplaar botste. Bij tegenlicht zag dit er donker en griezelig uit, zeker nu er af en toe bliksemschichten van het ene aambeeld naar het andere oversprongen. Doch het was niet meer dan een gezapig regentje wat erop volgde en het onweer ging er dan toch nog vrij snel uit. De rest van de avond konden we genieten van fraaie Altocumulus en Stratocumulus banken en de zwoele warmte tot 30,9 graden heeft voor een heerlijke koelte plaats gemaakt. Tegen zonsondergang verschenen er terug Cirrus densus wolken in het zuidwesten maar het had geen verdere gevolgen meer en alle andere bewolking loste volledig op zodat we in heldere omstandigheden eindigden met een verlossend neerslagtotaal van 8,7 mm. 

Maandag, 16 augustus 2021

De zomersfeer is tijdens de nacht helemaal weggeblazen en de dag begon herfstachtig onder een somber wolkendek van Stratus en Stratus fractus bewolking. Enkel de minima zouden met 12,1 graden niet zijn opgevallen in het rijtje zomerse dagen dat we achter de rug hebben. Aanvankelijk was het nog droog en leek het zelfs even weer de goeie kant op te gaan toen het vanuit het noordwesten opklaarde. Maar even later kwam het dan tot vlagen van regen en motregen terwijl het terug helemaal overtrok. Omstreeks 9H40 passeerde dan het koufront met buiige, vrij zware regenval al kwam het niet tot onweer of andere verschijnselen. Dan was het wachten op de opklaringen die zich traditioneel achter een dergelijk front bevinden maar veel stelde het allemaal niet voor. De beetjes vluchtige zonneschijn die we meekregen brachten ons nauwelijks warmte in de diep polaire lucht en vanuit het noordwesten dreven er al snel weer dichtere wolkenvelden binnen. Hieruit ging het af en toe nog wat motregenen terwijl er een ijskoude, gure en vrij krachtige noordwester stond. De temperatuur bleef op 20,7 graden steken en op de radar zagen we vanuit het noordwesten een aaneengesloten regengebied naderen dat Malderen omstreeks 16H bereikte. Hieruit ging het weer behoorlijk plenzen en het was wachten tot kort voor zonsondergang eer het terug droger werd. Vanuit het noorden dreven er vrij plots brede opklaringen binnen waardoor we alsnog een streepje zonneschijn konden meepikken waarbij de nogal nevelige waas in de lucht opviel die later overging in een wat bizarre oranje gloed. De stroming was nog steeds sterk en het wolkenveld dat zich wat verderop bevond liet de dag dus alsnog somber eindigen. Het herfstweer heeft uiteindelijk 4,6 mm opgeleverd als dagtotaal en na een vroeg invallen van de schemering eindigde de dag in betrokken omstandigheden.

Dinsdag, 16 augustus 2022

 Het is tijdens de nacht weer grotendeels opgeklaard en er hing vooral Cirrus en Cirrostratus onder een lichtblauw getinte hemel. In het zuiden zagen we daar de aambeeldvormige structuren van onweersbuien in maar het kwam allemaal slechts tergend langzaam onze richting uit. Het was weer behoorlijk zwoel met minima van 19,1 graden en de zon kreeg tijdens de voormiddag alle kansen om het weer snel te laten opwarmen. Kort na de middag begon de bewolking zich dreigend samen te pakken met Altostratus waaronder een beetje pannus hing, maar uiteindelijk leverde dat omstreeks 14H wat licht gedruppel op waarna het weer begon uit te klaren vanuit het zuidwesten. Het voelde nu zwoel aan en de zon begon aardig te steken toen ze weer vlot kon schijnen aan een hemel die slechts met Cirrus en Cirrostratus was bedekt. We haalden weer tropische maxima van 30,3 graden en met die vochtige zuidwestenwind erbij maakte dat de boel ook onstabiel. In de Cirruostratusbewolking zagen we dan ook al snel weer aambeeldvormige wolkenpakketten ontstaan en deze zagen er op een gegeven moment erg dreigend uit ten westen van ons. Volgens waarnemers in het westen van het land is het daarna inderdaad tot onweer gekomen maar voor Malderen maakte het opnieuw weinig uit en de donkere wolkenmassa maakte weer plaats voor lichte Cirrostratus bewolking waar hier en daar veldjes Altocumulus undulatus onder hingen. Na zonsondergang konden we van een aangename koelte genieten maar voor de tuinierders onder ons was het weer zwoegen geblazen door het neerslagtotaal dat alle gedruppel en gedreig ten spijt op 0,0 mm is blijven steken.  

Woensdag, 16 augustus 2023

 Tegen de ochtend was het weer helemaal overtrokken. Dikke velden van Stratocumulus hebben zich over ons meester gemaakt en het was ook opvallend duister onder dit wolkenpakket. Het ging echter om de onstabiel ogende castellanus variant, en ook de hoge minima van 15,7 graden zorgden ervoor dat het allemaal heel anders aanvoelde en oogde dan een klassieke grijze en kille (vroege) herfstdag. Door de slechts zwakke tot bijna ontbrekende zuidenwind voelde het erg zwoel aan, zelfs zonder zonneschijn. Die zon was er overigens wel want ten westen van ons zagen we de hele tijd opklaringen en blauwe luchten en het moet voor de zonnekloppers behoorlijk frustrerend zijn geweest om toe te kijken hoe deze opklaringen maar nauwelijks onze kant opkwamen. Op de koop toe begon het kort voor de middag ook wat te druppelen uit deze dikke wolken. Het bleef echter bij die enkele verdwaalde druppels en het contrast met de kletsnatte weken die we achter de rug hebben kon niet groter zijn. Het leek terug alsof we in de periode voor de 'zondvloed' zijn beland waarbij de weergoden voortdurend vergeefs probeerden om wat vocht in Malderen te krijgen. Na een half uurtje gedruppel kwamen er vanuit het zuiden opklaringen dichterbij die nu wel tot bij ons raakten al bleven de wolken zich nog hardnekkig verzetten. De zonnige momentjes bleven dus spaarzaam al kon het kwik wel verder stijgen naar een (bij de huidige vochtigheidsgraad) drukkende 22,7 graden. Met de aankomst van de opklaringen zagen we de wind nu wel wat aanwakkeren en deze kwam uit zuidwestelijke tot zuidelijke richtingen. Tegen de avond draaide deze echter plots naar het noorden tot noordwesten en uit die richting werd er ook nog steeds veel bewolking aangevoerd waarbij de nadruk meer op lagere plukken Stratus fractus kwam te liggen. Het bleef hierbij wel droog: we eindigden, ook met die paar druppels kort voor de middag erbij geteld, met een dagtotaal van 0,0 mm.    

Vrijdag, 16 augustus 2024

 De vroege vogels onder ons werden verwend met een schitterende zonsopgang waarbij talloze veldjes en banken Altocumulus castellanus de hemel sierden. Met minima van 18,2 graden was het niet koud maar de wind is wel geleidelijk gaan aanwakkeren op nadering van een koufront waar die wolkenbanken bij hoorden. Hierdoor lag de omgeving er droog bij, er werd geen dauw gevormd. In het westen zag het er al goed donker uit al zagen we tussen de steeds dichter en dikker wordende Altocumulusvelden nog hier en daar wat opklaringen hangen. Omstreeks 9H kregen we al met een eerste buitje aan de voorzijde van dat front te maken, al stelde het niet veel voor ondanks de dikke, tropische druppels die er vielen. Daarna bleef het eventjes droog tot er een half uur later weer wat druppels vielen. Tijdens de uren daarop kregen we eveneens afwisselend droge perioden en wat gedruppel te verwerken, het stelde nooit veel voor en het front was dus duidelijk een stuk minder actief dan de satelliet- en radarbeelden lieten vermoeden. Tijdens de namiddag zagen we een overgang naar andere wolkensoorten, het ging nu vooral om erg laaghangende Stratus fractus en Stratus waar af en toe motregen uitviel. Dit was voor een groot deel van de tijd het geval waarbij de bewolking er afwisselend donker en dreigend en dan weer wat lichter uitzag. De zon kregen we desondanks niet meer te zien. De wind ruimde naar westelijke richtingen en was zwak terwijl de klamme en vochtige omgeving opwarmde tot een wat broeierig aanvoelende 21,5 graden. Tijdens de avond kregen we uit een van die donkere wolkenbanden wat intensere regen en ook tijdens de uren daarop passeerden er regenbanden die een stuk actiever waren dan degenen die we overdag over ons heen kregen. Tegen middernacht heeft dit alles al voor een totaal van 5,6 mm gezorgd.