Flashback: 17 augustus in het verleden

Zondag, 17 augustus 2014

We kwamen vandaag onder de invloed van een koufront terecht dat voor extra bewolking zorgde. Wie op de radar zag hoe het actieve gedeelte van het front slechts enkele kilometers breed was, zou zowaar gaan denken dat het desondanks nog een redelijke zomerdag ging worden doch niets was minder waar. Er werd namelijk overvloedig Stratocumulus en Cirrostratus bewolking gevormd en de zon kregen we dan ook maar amper te zien. Bovendien was het front opgesplitst in een actief en een minder actief gedeelte waarbij het eerste deel tijdens de voormiddag al voor wat lichte regen heeft gezorgd. Wie echt pech had (of een gelukkige buienliefhebber was) kon toen reeds met een aantal actieve buien voor het front uit kennis maken waarvan er eentje net ten zuiden van Malderen doortrok. De wind was bij dit alles weer in topvorm en we konden onder het loeiende natuurgeweld al bijna van een vroege herfststorm spreken. De temperaturen voelden dan ook kouder aan dan ze waren met 18,3 en zelfs zonder windchill waren dit al erg povere waarden voor de tijd van het jaar. Door de bewolking waren de minima gelukkig wel wat hoger met 12,8 graden. Tegen de avond was het dan zover en trok het koufront over ons, maar we hadden nog maar net de tijd om vast te stellen dat het opeens feller begon te regenen, of het was alweer droog en de dreigende wolkenmuur trok weg naar het oosten terwijl de rust weer keerde, of beter gezegd de onrust wat minder onrustig werd. Het neerslagtotaal viel erg laag uit met 1,1 mm, zeker als we er een paar Nederlandse totalen naastlegden die tot rond 30 mm opliepen. Ook het onweer dat hier en daar werd waargenomen kwam in Londerzeel slechts in onze fantasiewereld voor. De wind die overdag nog uit west- zuidwestelijke richtingen kwam is nu naar het noordwesten gedraaid. Kort na zonsondergang begon het dan vanuit het noorden weer op te klaren en koelde het flink af in de ijzige poollucht die achter het front over ons uitstroomde.

Maandag, 17 augustus 2015

De Nederlandse zondvloed is er nog steeds niet in geslaagd Malderen te bereiken waardoor we de dag in droge maar betrokken omstandigheden begonnen zijn bij minima van 12,9 graden. De bewolking zag er uitermate dreigend uit met Altostratus, Stratocumulus castellanus en Altocumulus castellanus. Kort na zonsopgang ging het dan lichtjes regenen vanuit het noordoosten en volgde er een kille, druilerige en herfstachtig aandoende voormiddag. Naar de middag toe werd de neerslagintensiteit wat groter terwijl de neerslag ook wat buiiger werd. Echt grote hoeveelheden kwamen er echter niet aan te pas, en het was vooral de duur en de impact op de temperaturen waarin de regenzone groot was. De hele dag bleef het namelijk druilerig en kil waarbij de maxima niet boven 19,1 graden stegen en er een ijzige noordwestelijke wind stond. Ook tijdens de avond veranderde er niets aan het beroerde weersbeeld waarbij de bewolking de duisternis extra snel liet invallen en het terug wat weg had van een vroege herfstavond

Woensdag, 17 augustus 2016

Na een erg zachte nacht met minima van 11,6 graden bleek het nog steeds helder te zijn, doch in het zuidwesten zagen we Cirrus en Altocumulus verschijnen die scherp begrensd waren en in zuidoost naar noordwest gerichte banden geschikt was. Het fraaie zonnige weer leek dus bedreigd te zijn, maar dat was vals alarm want de Altocumulusbanden losten weer op en we konden terug genieten van heldere condities met overvloedige zonneschijn. Geen wonder dat we maxima van 28,0 graden haalden, en soms was dat noordoostelijke briesje welkom voor verkoeling (zeker voor de noeste arbeiders). Op het einde van de namiddag zagen we terug Altocumulus wolkjes verschijnen in het westen en kreeg de lucht in die richting een nevelige aanblik, maar deze verschijnselen verdwenen weer na een paar uur en de avond verliep in heerlijk zachte omstandigheden onder een opnieuw heldere hemel. We hoefden daarbij niet eens de moeite te doen het neerslagtotaal op te meten dat ongetwijfeld 0,0 mm bedroeg.

Donderdag, 17 augustus 2017

Tijdens het tweede deel van de nacht is er vanuit het zuidwesten Cirrostratus en Altostratus binnen gedreven met een behoorlijk aandeel Stratocumulus castellanus eronder. Het oogde allemaal onstabiel en de wind was ondertussen aangewakkerd waardoor de dag zich alles behalve vriendelijk aankondigde. Door de aangetrokken wind was er voldoende verdamping om nevel en ochtenddauw te vermijden, en dus lagen de gazons en het slapende wagenpark er voor de verandering nog eens kurkdroog bij. Maar het water zou nu van boven komen want al deze fenomenen waren dus het werk van een naderende regenzone. Veel stelde deze niet voor qua activiteit maar tijdens de voormiddag kwam het dan toch tot wat licht of matig gedruppel. Tegen de middag werd het weer droog maar we bleven tegen een sombere, betrokken lucht aankijken met Altostratus en Stratus bewolking. De wind kwam daarbij uit zuidwestelijke richtingen. Door de bewolking werd het niet warmer dan 20,2 graden als is de nacht wel vrij zacht verlopen met minima van 14,1 graden. De bewolking bleef ook tijdens de namiddag hangen en na een droge periode ging het weer druppelen vanuit het noordwesten. In die richting zagen we tijdens de avond echter een blauwachtige kleur met Cumuluswolken in de verte, dwars door de regengordijnen heen. Het volgende moment was alle bewolking en regen opeens verdwenen en keken we tegen een diepblauwe lucht met Cumulus fractus aan waarbij het leek alsof het de hele dag niet anders geweest is. Hoewel we nu achter het koufront zaten, voelde de westenwind erg zacht aan en was het in de zon zelfs ronduit warm. Tijdens de avond dreef er terug Altocumulus en Cirrus binnen vanuit het westen wat in het zachte avondlicht voor fraaie kleuren zorgde. We sloten af met een neerslagtotaal van 7,6 mm bij een wegvallende wind.

Vrijdag, 17 augustus 2018

 Tijdens het tweede deel van de nacht bereikte het onweer ons en hoewel de meeste cellen zich net ten noorden van ons ontwikkelden, werd het zeker omstreeks 2H een indrukwekkende lichtshow met talloze ontladingen en felle stortregens. Ook na het onweer volgden een aantal afzonderlijke stevige regenbuien en het neerslagtotaal loog er dan ook niet om met 16,0 mm. Tegen de ochtend was alles getooid in regen- en dauwdruppels en zagen we de Cirrus densus en Altocumulus bewolking wegtrekken naar het oosten met vanuit het westen opklaringen. De aangevoerde lucht was echter vochtig en het kwam al snel tot de ontwikkeling van stapelwolken die zich deels uitspreidden tot Stratocumulus. Doch zeker naar de avond toe klaarde het weer grotendeels uit. In het westen was een waas van Cirrostratus te zien en de kleuren kwamen nevelig over terwijl er soms erg veel wind stond uit westelijke richtingen. De maxima waren weer een stuk frisser dan gisteren met 24,1 graden al was het daarmee nog steeds aangenaam. Door de vochtige zeelucht zagen we de maan tegen middernacht in een opvallende bloedrode kleur ondergaan en door de opklaringen werden de minima van 13,4 graden nu pas bereikt.

Zaterdag, 17 augustus 2019

 De dag begon grijs met motregen, maar nog steeds was er geen meetbare neerslag gevallen, hoe actief het er allemaal ook mag uitzien op de radar. Tegen de ochtend hadden de radarbeelden kennelijk door dat er geen activiteit meer op het front zat en was er nauwelijks nog neerslagsignaal in te zien. Door de bewolking was het zacht met minima van 16,5 graden en het voelde een beetje broeierig aan. Voor degenen die op een extra vulling van de regenput zaten te wachten was er echter hoop want het begon tegen de middag toch weer te regenen aan een hogere intensiteit toen een golf op het slepende front vanuit het zuidwesten naderde. Al waren het zeker geen grote hoeveelheden en hoewel het daarna nog maar amper droog werd, bleef het het grootste deel van de tijd beperkt tot motregen. De temperaturen bleven steken op een bescheiden 22,1 graden (wat gezien de bewolking nog wel meeviel), het was novemberiaans donker en de duisternis viel voor het gevoel erg vroeg in tijdens de avond. Het neerslagtotaal is beperkt gebleven tot 0,4 mm. 

Maandag, 17 augustus 2020

Het was aangenaam koel met minima van 16,1 graden en de omgeving was in dauwdruppels getooid die schitterden in het eerste zonlicht. In de hogere luchtlagen hing wat Cirrusbewolking maar voor de rest leek alles in stelling te staan om er een fraaie zomerdag van te maken zonder excessen. Tegen het einde van de voormiddag ontstonden er stapelwolkjes en deze hadden reeds flinke afmetingen tegen de middag.  Natuurlijk kon het niet uitblijven en kort na de middag zagen we de eerste ijskappen verschijnen in het westen. Er ontstond een lijn van onweersbuien die leek te wijzen op een trog die boven het westen van het land arriveerde. Een van de onweersbuien slaagde erin Malderen te bereiken en werd voorafgegaan door fikse windvlagen, een indrukwekkende Arcus en indrukwekkende, kolkende luchten. Uiteindelijk bleef het zwaartepunt van deze vlaag net ten noordwesten van ons terwijl we toch nog genoeg water kregen om de natuur nog eens goed te verwennen. Er is ook weer een deugddoende koelte over ons neergedaald nadat we voor het onweer nog maxima van 26,1 graden optekenden in zwoele omstandigheden door het vocht in de lucht. Maar na het onweer liep de temperatuur ook weer op en het bleef voor zowat de ganse avond aangenaam toeven in de buitenlucht. Er dreven wel nog forse stapelwolken voorbij waartussen we af en toe nog ijskappen zagen ontstaan en ook in Buggenhout vielen er nog enkele druppels. Na zonsondergang leek de stekker weer uit de buienwolken te gaan, of althans die van de elektriciteit want ze waren wel nog voorzien van een waterleiding met enkele plaatselijke lekken erin. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,1 mm. 

Dinsdag, 17 augustus 2021

Het is tijdens de nacht terug opgeklaard en de weggevallen wind in combinatie met de ingevangen polaire lucht liet de minima erg laag uitkomen op 10,8 graden. Tijdens de voormiddag zagen we Stratus fractus, Stratocumulus en een nogal chaotische mix van dikkere en dunnere Cirrostratus fibratus bewolking hangen. Er stak een gure noordwestenwind op en de zonnige momentjes die we kregen brachten hierdoor nauwelijks warmte. Rond de middag zagen we de lucht donker worden in het noordwesten met Stratocumulus en Altostratus waarna het al snel weer ging regenen aan een behoorlijke intensiteit. Daarna kwamen we in een uitgestrekt Stratusveld terecht wat voor de rest van de dag motregen en lichte regen bracht waardoor het wel leek alsof we in de donkere dagen voor Kerstmis zijn terecht gekomen. Het bleef grijs en somber en ook tijdens de avond bleef het beeld hetzelfde terwijl de temperaturen echt om te huilen waren met een schamele 16,4 graden als maximum. Wel werd de motregen tijdens de avond soms zo licht dat het bijna tien minuten duurde eer je nat werd als je erin ging staan al waren er opvallend weinig mensen die dit experiment (vrijwillig) uitvoerden. Het gedruppel bleek uiteindelijk goed te zijn voor een neerslagtotaal van 3,9 mm. 

Woensdag, 17 augustus 2022

 De bewolking is tijdens de nacht verder toegenomen en het was nu donker en grijs met Altostratus waaronder Altocumulus castellanus hing. Het oogde dus onstabiel en veelbelovend voor de onweersliefhebber en de tuinierder die zich ondertussen al met flink verrekte spieren en kromgetrokken rugwervels doorheen het stoffige landschap heeft gesleept. Net als gisteren kwam het echter opnieuw tot het behoorlijk frustrerende symbolische gedruppel dat niets voorstelde terwijl droge perioden overheersten. De herfstachtig ogende, donkergrijze duisternis liet erg aan de herfst denken en dat gevoel werd nog versterkt door de bomen die door de droogte reeds massaal hun bladeren laten vallen. Hoe dan ook is het nog steeds zomer en vooral de broeierige minima van 18,8 graden deden daaraan denken, waarbij het door de hoge vochtigheidsgraad zelfs eerder naar tropisch neigde. Overdag warmde het door de bewolking een stuk moeilijker op dan de voorbije dagen en we moesten het uiteindelijk met 24,2 graden doen waardoor er aan de hittegolf een officieel einde is gekomen. Een korte neiging tot opklaren in het begin van de namiddag liet het echter warmer aanvoelen dan het was en dit werd dan alsnog afgestraft (beloond) met een flinke regenbui die kort daarna volgde. Het neerslagtotaal werd in een ruk aangevuld tot 8,9 mm. Hoewel de bui door opbollende Cumuluswolken en wat pannus en Altocumulus onder de egale Altostratus werd voorafgegaan, werd dit convectieve vertoon niet gevolgd door onweer. Het leek er dus op dat de weergoden vooral een geste naar de eerdergenoemde tuinierder wilden doen. Tijdens de avond klaarde het plots op en zagen we vooral in het zuiden nog Cirrus densus bewolking hangen terwijl er vanuit het noorden wat losse wolkenflarden binnendreven. Het leek alsof de onstabiliteit daarmee definitief gedaan was, maar dat was dan buien een paar statige onweerswolken gerekend die plots in het zuidoosten ontstonden en waar we in het warme avondlicht een mooi zicht op hadden. Wij bleven uiteraard buiten schot en de avond verliep in rustige maar klamme omstandigheden door al de regen die er is gevallen en de iets lagere temperaturen. Een vlotte afkoeling zat er evenwel niet in waardoor het niet meteen een aangename nacht zal worden voor zij die niet over een airco beschikken. 

Donderdag, 17 augustus 2023

 De bewolking is tijdens de nacht weer toegenomen en net als gisteren ging het weer om een castellanusachtige versie van Stratocumulus die dicht opeen zat en erg dik en donker was. Het bleef daarbij droog terwijl het zacht was met minima van 15,5 graden. Overdag kwam er weinig verandering in dit beeld, het bleef rustig, grijs maar vrij zwoel bij een zwak zuidelijk tot zuidwestelijk briesje. Tijdens de namiddag ontstonden er voorzichtig wat opklaringen en ging de bewolking over in een normale versie van Stratocumulus met minuscule opklaringen ertussen. Er dreef ook wat rafelige Stratus fractus onder. De zon liet zich af en toe voor een halve minuut zien en het kwik steeg naar 21,6 graden. De opklaringen waren echter geen lang leven beschoren want nu dreef er vanuit het noorden weer dikkere Stratusbewolking binnen waardoor de dag in erg sombere omstandigheden eindigde onder een winters ogend, donker en egaal Stratus wolkendek. Het enige positieve is dat het droog en erg zacht bleef, eigenlijk was het zelfs prima terrasjesweer en hebben we tijdens de zomer heel wat dagen gekend waarop het dan wel een stuk zonniger maar voor het gevoel veel killer was. De nacht verliep vervolgens in erg zwoele omstandigheden met maar nauwelijks afkoeling waardoor het er qua temperatuursverloop uitzag als een nacht zoals je die alleen maar tijdens grote hittegolven ziet. Neerslag kwam er ondanks al het vocht in de lucht niet aan te pas, we eindigden met 0,0 mm als dagtotaal. 

Zaterdag, 17 augustus 2024

 Tijdens de nacht kwam het nog verschillende keren tot vrij intense regen en tegen de ochtend motregende het nog een beetje na uit laaghangende Stratus die vanuit het westen is gaan binnendrijven. Blijkbaar was er op dat moment al een drogere periode geweest met helder weer want de vroege vogels onder ons waren getuige van een open hemel die in het oosten te zien was en kort na zonsopgang vanuit het westen door die wolkenvelden werd verdrongen. De grijze luchten die aan herfst doen denken ten spijt was het erg zacht, de temperaturen zijn niet onder 17,6 graden gezakt en de vochtige, windstille omgeving maakte het zelfs een beetje zwoel. Omstreeks 8H ging de Stratusbewolking plots over in Stratocumulusvelden met opklaringen daartussen en op dat moment werd de motregen tijdelijk iets intenser met wat grotere druppels. Daarna werd het dan definitief droog en kregen we terug geregeld de zon te zien. Deze zorgde voor thermiek en er ontstonden dus al snel Cumuluswolken die zich deels tot extra Stratocumulus gingen uitspreiden. Maar tijdens de namiddag leek er enige stabilisatie op te treden en waren het vooral de Cumuluswolken zelf die nog overbleven waardoor het toch nog vrij zonnig werd. Ondertussen kwam er vanuit het zuiden Cirrostratus bewolking opzetten die overging in Altostratus, welke wellicht de oorzaak van die stabilisatie was. Hierdoor kregen we steeds een versluierd zonnetje te zien aan een typische, witte melklucht waarin af en toe ook nog wat Altocumulus of een veldje Stratocumulus voorbij dreef. Met een zwak zuidwestelijk briesje en temperaturen die naar 24,9 graden stegen konden we terug van een fraai zomerweertje spreken ook al zagen de luchten er niet vlekkeloos mooi uit en begon er tijdens de late namiddag en avond meer Altostratus in te komen waardoor het helemaal grijs werd. De bewolking leek zich na een tijdje vooral in het oosten te concentreren en het is ook in die richting dat we op de satellietbeelden een depressiekern zien ontstaan langs het koufront waarmee we afgelopen nacht te maken kregen. Dit systeem zal echter net ten oosten van Malderen blijven en we konden het hierdoor droog houden in een zwaarbewolkte maar zachte en bijna windstille avond. Het neerslagtotaal van 1,8 mm was uiteraard al voor de middag een feit.