Flashback: 19 augustus in het verleden

 

Dinsdag, 19 augustus 2014

Tijdens de vroege ochtend (5H) werden we overspoeld door een pittig regenbuitje, maar een uurtje later was het alweer droog en lazen we minima van 12,6 graden af op de thermometer. Het drogere intermezzo bracht zeker geen opklaringen en bijhorende zonneschijn met zich mee want we zaten nu onder een gesloten Altostratus wolkendek gevangen waaronder Cumulus en Stratocumulus hing. Later ging het daar opnieuw lichtjes uit regenen, maar net als de voorbije dagen ging de wind weer met alle aandacht lopen (vliegen) en was het weer een gure bedoening met rukwinden uit overwegend noordwestelijke richtingen welke door merg en been sneden. Tegen de middag ging de bovenste wolkenlaag over in Cirrostratus en vervolgens klaarde het op. De Cumuluswolken reageerden hier echter op door aan te groeien en zo kwam het op veel plaatsen alweer tot buien doch ook fraaie wolkenlandschappen die zich tegen een diepblauwe poollucht aftekenden. Poollucht inderdaad, want met de maxima van 19,4 graden waanden we ons weer een heel eind in de herfst en kon de zon enkel vanachter glas wat warmte brengen. Voor de verandering waren de rollen eens omgekeerd en bleef Brussel buiten schot van de talloze buitjes die links en rechts voorbijdreven. Londerzeel deelde wél in de prijzen al waren het eerder troostprijsjes want veel verder dan die 0,6 mm is het niet meer gekomen. Tijdens de avond zakten de stapelwolken als kaartenhuisjes in elkaar en werden de opklaringen breder. De wind zwakte af en onder de open hemel zette zich een bloedstollend snelle afkoeling in waardoor een terrasje of zwempartij toch wel het laatste was dat in ons opkwam als afsluiter van deze dag. Wat er nog aan bewolking overschoot bestond vooral uit gebroken Stratocumulusveldjes en de minima van vanochtend werden bijgesteld naar 11,8 graden op het einde van de avond.

Woensdag, 19 augustus 2015

Na een kille nacht waarin het afkoelde tot 13,9 graden kregen we vanochtend brede opklaringen te zien waarbij de bewolking uit Cumulus, Stratocumulus bankjes en Stratus fractus bestond. In de hogere luchtlagen was wat Cirrus bewolking te zien en de zon had weinig last van deze wolkensoorten. We kwamen ook in een warmer luchttransport terecht dat verzorgd werd door een westelijk tot zuidwestelijk briesje dat nauwelijks voelbaar was. De stapelwolken groeiden tijdens de namiddag vrij fors uit maar het bleef droog in Malderen en we haalden erg aangename maxima van 25,4 graden. Door de afwezigheid van wind bleef het ook tijdens de avond aangenaam warm toen de zon minder krachtig werd, en ook na zonsondergang was het niet echt koud te noemen. De stapelwolken verdwenen toen en maakten plaats voor Stratocumulusveldjes die vrede en rust uitstraalden, Cirrus en Cirrostratus. Neerslag is er vandaag niet meer gevallen waardoor we terug met een dagtotaal van 0,0 mm konden afsluiten.

Vrijdag, 19 augustus 2016

De bewolking is tijdens de nacht weer wat afgenomen, maar toch hing er nog steeds veel Cirrus en Cirrostratus terwijl er hier en daar velden Stratocumulus te zien waren. Net als gisterenavond had het licht een typische herfstkleur met veel warme oranjetinten erin. Het voelde ook klam aan maar koud was het zeker niet met minima van 12,8 graden. Er dreef vrij snel Stratocumulus en Stratus fractus bewolking binnen waardoor de zon het zwaar te verduren kreeg, we kregen deze tijdens de voormiddag maar nauwelijks te zien. Desondanks haalden we toch nog maxima van 23,9 graden. Ook tijdens de namiddag kwam hier niet veel verbetering in en naar de avond toe kwamen we geleidelijk onder de invloed van een naderend koufront waardoor de bewolking dikker en dreigend werd. Deze bestond nu vooral uit Altostratus, Altocumulus castellanus en Stratocumulusvelden. Hierin zagen we al snel een shelfachtige structuur verschijnen en kort daarna zagen we dichte regengordijnen voorbijtrekken die meestal ten zuidwesten van ons langs gingen. Dit waren de buien die zich op het front bevonden, maar in Malderen leverde dit hooguit wat druppeltjes op en een stevige windvlaag (draaiend van zuidwest naar west) die de klamme warmte die er eerst nog hing, liet plaats maken voor een tamelijk gure koelte. Na de passage van het front bleef het droog maar de bewolking bleef eveneens hangen en er stond nog steeds erg veel wind waardoor het nogal aan een herfstavond deed denken.

Zaterdag, 19 augustus 2017

Het is tijdens de nacht grotendeels helder geworden, en we begonnen de dag met diepblauwe luchten waarin slechts wat Cumulus fractus te zien was. Hoe vriendelijk dit ook oogde, de nijdige westenwind was dat alles behalve en met minima van 12,2 graden was het ook niet bepaald warm te noemen. En dat was nog maar het begin want de bewolking nam razendsnel toe en er kwamen fikse buien tot ontwikkeling. De hele dag door was het guur en winderig waarbij de fraaie wolkenlandschappen met imposante stapelwolken een magere troost waren voor velen. Warmer dan 19,8 graden werd het niet al werden de buien minder actief toen de troglijn die voor alles schuldig was, wegtrok naar het oosten en de boel weer stabieler werd met bredere opklaringen. Maar ook dan vielen er nog geregeld buien die tot 's avonds laat bleven doorgaan. Ze waren echter niet meer meetbaar en de zachte kleuren in de overwegend met Stratocumulusvelden en verscholen Cumulonimbi bedekte hemel straalden rust uit. In het westen was toenemende Cirrostratus te zien maar dit bleef zonder (bijkomende) gevolgen. De wind was bovendien ook gaan liggen. We sloten af met een neerslagtotaal van 4,6 mm.

Zondag, 19 augustus 2018

 Terwijl grote delen van de Benelux onder een grijs Stratus wolkendek kreunden en zuchtten, was het in Malderen erg vriendelijk met losse Stratocumulusvelden die zich vooral in het noordwesten ophielden en brede opklaringen. De bewolking kwam voor een uurtje massaal opzetten maar dan klaarde het op en vervolgens werden er stapelwolkjes gevormd die sterk afgeplat waren een de neiging hadden om over te gaan in Stratocumulus rolletjes. De bewolking hield ons zacht met minima van 13,5 graden maar overdag moesten we tegen een straffe westenwind opboksen die flink voor spelbreker speelde en het kwik aan de ketting hield met 25,8 graden. Bij zware inspanningen deden deze stormachtige winden echter veel deugd en op een beschutte plaats of met stevig verankerde glazen was het aangenaam zomerweer om in de buitenlucht te genieten. Aan het begin van de avond werd het even helder doch vervolgens kwamen er Stratocumulus velden binnendrijven met bijzonder fraaie ribbelpatronen. Het was een feest voor de fotografen onder ons en de wind ging tijdens de avond liggen terwijl de bewolking het kwik op peil hield. Neerslag was opnieuw de grote afwezige met 0,0 mm al werden er in het noordwesten van Nederland toch weer wat buitjes gesignaleerd.

Maandag, 19 augustus 2019

 Het is volledig opgeklaard en de dag ging met een azuurblauwe lucht van start. De minima waren aan de koele kant met 11,9 graden en dit werd meteen goed voelbaar toen er een strakke west- zuidwestenwind opstak die de gevoelstemperaturen flink naar beneden bijstelde. En op die zon hoefden we ook niet teveel te rekenen want het was vochtige zeelucht die werd aangevoerd en er ontstonden dus al snel stapelwolken terwijl er vanuit het westen Stratocumulusvelden binnen dreven. Op de radar was zelfs al een buienlijntje te zien dat zich ergens in de buurt van de kust zou ophouden. Overdag ontstonden er natuurlijk nog meer buienlijnen en ook landinwaarts begonnen deze toe te slaan. Maar het waren plaatselijke aangelegenheden en de nadruk lag opnieuw bij onze noorderburen en dan vooral op de Waddeneilanden. In Malderen was het een mengeling van Stratocumulus en Cumulus congestus wat we zagen al dreven er ten zuiden van ons toch een aantal actievere exemplaren voorbij waaronder duidelijk valstrepen te zien waren. Op het moment dat je het niet meer zou verwachten en de wolken reeds volop aan oplossing onderhevig waren, begon het dan toch nog te druppelen in Malderen en dit bij een vrolijk zonnetje. Maar deze neerslag was niet meetbaar en het werd na een vijftal minuutjes weer droog. Voor dit buitje uit kon het kwik nog oplopen tot 22,5 graden maar tijdens de avond koelde het weer flink af onder de open hemel waarin we met het neerslagtotaal van 0,0 mm afsloten. 

Woensdag, 19 augustus 2020

Op nadering van een regenzone is de lucht weer volgelopen met Cirrus in allerlei vormen en soorten waaronder uncinus, fibratus, floccus en een deel condensatiestrepen van vliegtuigen. We kregen echter nog respijt voor de storing arriveerde en we konden dus van een zonnige voormiddag genieten die startte bij minima van 14,5 graden. Omstreeks 10H was het echter gedaan en kwam er dikkere Altostratus en Altocumulus opzetten vanuit het westen. Al leverde dit in eerste instantie nog geen regen op en vanuit het westen klaarde het zelfs tijdelijk weer op. Bij een zwak zuidwestelijk briesje warmde het op tot 29,1 graden en we kregen af en toe nog een streep zonneschijn mee. Aan het begin van de avond bereikte de neerslag uit het warmtefront ons dan toch nog, vooraf gegaan door dikkere bewolking die vanuit het westen weer is beginnen binnen te lopen vanaf een uur of vier in de namiddag. De neerslag had een buiig karakter en er vielen soms erg dikke druppels terwijl de wind tijdelijk flink aanwakkerde. Tussendoor waren er ook droge perioden en naarmate de uren verstreken begon er ook meer fijne regen en motregen tussen te zitten. Uiteindelijk bleek het allemaal goed te zijn voor een dagtotaal van 1,9 mm. We gingen de nacht in bij druilerige omstandigheden terwijl het erg zacht bleef door de bewolking. 

Donderdag, 19 augustus 2021

De omgeving lag er nat bij door een aantal perioden van motregen en regen die tijdens de nacht hebben plaatsgevonden. Er vielen nog een paar fijne druppels tijdens de ochtend die goed waren voor 0,0 mm maar daarna brak er dan toch nog een droge periode aan. Door de bewolking is het zacht gebleven met minima van 14,0 graden maar daarmee is al het positieve (voorlopig) gezegd. De stratusvelden bleven maar komen en het zag er regelmatig dreigend en donker uit in onze aanvoerrichting waardoor je haast niet buiten durfde te komen zonder een paraplu of evacuatieroute achter de hand te houden. Uiteindelijk bleef het in Malderen dan toch zo goed als droog maar in Nederland kwam het kennelijk nog vaak tot regenachtige perioden die daar dikwijls enkele millimeters achter lieten. Aan het begin van de avond klaarde het dan toch nog op en ging de bewolking over in Stratocumulus waarbij er erg veel ruimte tussen de compartimentjes zat zodat je haast van losse stapelwolkjes kon spreken. Hierdoor kwam de zon er regelmatig aan te pas en kreeg het kwik al een kleine boost met 20,8 graden als resultaat doch er bleef nog opvallend veel van deze bewolking over en op de koop toe begon er in de hogere luchtlagen Cirrostratus binnen te drijven die overging in Altostratus. Hierdoor werd het weer somber al klaarde het na een paar uur plotseling op vanuit het westen waardoor we nu diepblauwe luchten te zien kregen waarin fraaie Altocumulus lenticularis en undulatus formaties te zien waren. Zij die hierbij in een reflex naar de zonnecrème en parasols grepen moesten deze artikelen echter meteen weer opbergen want de zon was op dat moment blijkbaar al onder gegaan. Niettemin stond het garant voor een aantal fotogenieke momenten en het was ook nog vrij zacht. De opklaringen werden voorafgegaan door oranje schemeringskleuren die door de wegtrekkende sluierbewolking werden veroorzaakt al kreeg het licht daarna een koele blauwachtige tint. 

Vrijdag, 19 augustus 2022

 Tijdens de nacht is het verder kunnen afkoelen naar een aangename 17,3 graden terwijl er op grote schaal dauw werd gevormd. Deze keer kwam het echter niet meer tot mist en begon de dag dus met een heldere hemel en een veelbelovend zonnetje. In het zuiden en westen leek wat Stratocumulus te hangen en we zagen ook een paar wolkenflardjes met een Stratocumulusachtige formatie vanuit het noordwesten voorbij drijven. Deze laaghangende wolkjes hadden een grote treksnelheid en ze lichtten fraai oranje op in het eerste zonlicht. Doch plots zaten deze flarden overal en in een mum van tijd sloeg het weer om naar een sombere, grijze en kille variant waarbij we tegen Stratusbewolking aankeken. Het bleef hierbij evenwel droog en ook de afwisseling van dikke, donkere Stratus en lichtere varianten leverde geen gedruppel op. Tijdens de namiddag zagen we het weer lichter worden en uiteindelijk kregen we weer opklaringen met nu en dan wat zonneschijn. Met die opklaringen zijn we kennelijk in een heel andere luchtsoort terecht gekomen want het voelde nu een stuk warmer aan (zeker als de zon er door kwam) en de lucht oogde ook onstabieler met flinke stapelwolken die overal begonnen te ontwikkelen. De eerste uren gedroegen deze wolken zich op zijn Londerzeels, wat dus wil zeggen dat de buien die eruit ontstonden ons steeds misten. En net op het moment dat we dachten dat we het nu wel konden schudden als slachtoffer van de droogte door het verschijnen van een statige rij Cumulonimbi in de totaal verkeerde richting (oosten) keerden de kansen plots in ons voordeel. Er ontstonden nu onweerswolken in het westen en noordwesten en met een pal westelijke wind kwamen deze recht op Malderen af. Ze kregen nog even de kans om zich te voeden in een brede opklaring waarin we tevens de maxima van 26,1 graden konden optekenen en de onweersactiviteit nam zienderogen toe met donderslagen die elkaar steeds sneller opvolgden. Het was even wachten op de neerslag want de opwaartse stroming aan de voorzijde van de bui hield deze nog even tegen. Maar daarna kwamen dan de eerste verlossende druppels toe en we kregen een afwisseling van fijne regen en dikke tropische druppels. In verhouding tot de dreigende intrede van de onweerswolken viel het uiteindelijke neerslagtotaal van 5,1 mm tegen maar als we er onze verwachtingen van vanochtend naast leggen kunnen we toch niet ontkennen dat dit alsnog een flinke meevaller is geworden. Na de buienlijn begon er in de hogere luchtlagen Cirrostratus en Altostratus binnen te lopen met daartussen veel Cumulus en Stratus waardoor we uitgebreide grijze en miezerige momenten hadden waarbij het nog geregeld tot wat lichte regen kwam. Later op de avond begon het dan weer op te klaren en zagen we een fonkelende sterrenhemel waarin zich nog enkele stapelwolken hadden ontwikkeld die enorme afmetingen hadden. Deze brachten echter geen verdere verlossing van de droogte met zich mee en de rust keerde definitief weer tijdens de nacht. 

Zaterdag, 19 augustus 2023

 De frontale zone heeft ons tijdens het tweede deel van de nacht bereikt met vooral veel bewolking. Deze bewolking was tijdens de ochtend nog te zien in de vorm van Altocumulus castellanus en Altostratus die weer een en al onstabiliteit uitstraalden. Er was toen al een prefrontale vore gepasseerd en we bevonden ons tussen die vore en het eigenlijke koufront in. Aanvankelijk was het windstil maar na korte tijd begon er een zuidwestelijke, vlagerige wind op te steken die ook weer wat koeler aanvoelde. Iets dat overigens welkom was, want het was wel erg warm afgelopen nacht met temperaturen die niet onder 17,5 graden zakten. Het koufront bleek uiteindelijk ook al niets om het lijf te hebben op gebied van neerslag en spektakel, de castellanusbewolking verdween en maakte plaats voor Stratus fractus en Altostratus waarbij opviel dat de wolkenbasis nu veel lager was dan gisterenavond en afgelopen nacht. Er vielen enkele verdwaalde regendruppels uit, maar dat was het dan ook. De bewolking leek vervolgens te blokkeren, het bleef grijs boven ons terwijl er in het westen de hele tijd blauwe luchten te zien waren waar Cumuluswolken in ontstonden. We kregen de zon niet te zien tot ergens diep in de namiddag toen die opklaringen dan toch nog onze kant opkwamen vanuit het zuidwesten. De stapelwolken dreven ook Malderen binnen en het bleek om een erg rafelige, chaotisch aandoende variant te gaan. Voor de rest kregen we nu wel veel zonneschijn en het kwik kon zo nog oplopen tot 25,9 graden bij een naar het west- zuidwesten ruimende wind. De avond verliep licht bewolkt waarbij de stapelwolken oplosten al verscheen er in het zuidwesten wel weer Cirrus en Cirrostratus. Deze bewolking lichtte oranjeachtig op waarna we terug een zachte maar minder zwoele nacht in gingen dan gisteren. De vore en frontpassage ten spijt kwamen we er ook nu weer met een neerslagtotaal van 0,0 mm uit. 

Maandag, 19 augustus 2024

 Het was erg koel vanochtend bij minima van 10,9 graden en daar hoorde door de weg gevallen wind een sterk bedauwde omgeving bij. Het was helder, maar toch had de lucht weer die amberkleurige waas van die Canadese bosbranden. De zon kwam hierdoor met gouden kleuren op en de koelte werd vrij snel weer verdreven. De versluierde hemel zorgde er echter voor dat de opwarming wat afgeremd werd en we eerder van luchtig zomerweer konden spreken zonder zweet- en plaktoestanden. De wind kwam uit westelijke tot zuidwestelijke richtingen en er begonnen zich wat mooiweerwolkjes te vormen (Cumulus humilis). Ze tekenden zich af tegen de erg apart ogende bruinachtige wolkenlaag en zeker tijdens de late namiddag toen de zon weer wat lager ging staan begon die goudachtige tot amberen gloed er weer in te komen. Er hing ook wat Cirrusbewolking en enkele contrails maar door het zwakke contrast waren deze moeilijk te spotten. Uiteindelijk kon er in dat verzwakte zonnetje nog een maximum van 23,1 graden opgetekend worden. De zon ging tijdens de avond weer in oranje kleuren onder zonder dat we de zonsondergang spectaculair konden noemen, het oogde allemaal alleen erg apart en het viel ook op dat we al lang voor dat moment recht in de zon konden kijken zonder bescherming, een buitenkansje voor degenen die de zonnevlekken willen bekijken. De rest van de avond verliep in zachte omstandigheden en hoewel er geen echte bewolking hing buiten die Cirrus, keken we tegen een grijze hemel aan tijdens de schemering. Ook vandaag konden we het met 0,0 mm als totaal weer droog houden.