Flashback: 2 augustus in het verleden

Zaterdag, 2 augustus 2014

We kwamen geleidelijk in warmere en onstabielere lucht terecht, en in het overgangsgebied kregen we te maken met Altostratusbewolking die steeds dikker werd vanuit het zuidwesten. De minima zijn op 17,1 graden uitgekomen en er was aanvankelijk nog een zwak waterzonnetje te zien. Rond de middag begon het dan lichtjes te regenen uit deze bewolking, maar veel verder dan enkele druppels per vierkante meter kwam het niet en de neerslag was dus niet meetbaar. Na de middag werd de bewolking weer dunner en uiteindelijk kwam de zon er weer door in een mix van Altostratus en Cirrostratus met stapelwolken eronder. Tijdens de tweede helft van de namiddag klaarde het bijna helemaal op en was het terug heerlijk toeven bij maxima van 24,5 graden met slechts een zwak ... briesje. Tegen de avond kwamen we echter onder invloed van een naderend koufront en zagen we al snel weer forse stapelwolken verschijnen die zich in een afzonderlijke, lange band ten westen van ons hadden opgesteld. Deze wolken vertoonden geen valstrepen en andere aanwijzingen voor buien maar bevonden zich op de outflow van een aantal actieve buien die wat verderop in het westen hingen. Zodra de stapelwolken boven ons hingen zagen we inderdaad opeens een koude wind opsteken die uit noordwestelijke richtingen kwam en was het zomerverhaaltje voor de meeste terrasjesgangers afgelopen. De buienlijn die wat verderop lag wist ons echter nog niet te bereiken zodat we toch nog met die 0,0 mm uit de regen deze middag konden afsluiten ies.

Zondag, 2 augustus 2015

Na een zachte nacht waarbij de minima op 8,1 graden waren uitgekomen, was de zon al snel van de partij om het kwik weer flink de hoogte in te jagen. Het was reeds vanaf zonsopgang aangenaam toeven in de buitenlucht, en bewolking was er op een paar Cirrusveren en condensatiestrepen na niet te zien. In tegenstelling tot gisteren en eergisteren werden er vandaag geen mooiweerwolkjes gevormd waardoor de zon vrijwel onafgebroken kon schijnen. We haalden maxima van 28,9 graden terwijl er een zachte zuidelijke tot zuidwestelijke bries stond. Na zonsondergang bleef het aangenaam warm in de buitenlucht, en ook wie zonder enige beweging of kledij in de buitenlucht vertoefde vertoonde niet het minste teken van onderkoeling. Van neerslag was ook niet veel te merken, we sloten andermaal met een dagtotaal van 0,0 mm af. 

Dinsdag, 2 augustus 2016

Tijdens het tweede deel van de nacht is de neerslag intenser geworden en vanochtend leek het alsof we ons weer middenin de herfst bevonden met veel kilte, bewolking en regen. De temperaturen zijn uitgekomen op 14,1 graden en stegen vervolgens maar langzaam door de aanhoudende regen en bewolking. Veel veranderde er overigens niet, de hele dag door keken we tegen Nimbostratus aan waaruit het ene moment lichter en dan weer zwaarder regende. Een zegen voor de planten en tuinierders onder ons, maar de zomerliefhebbers die net een dagje vakantie hadden genomen waren eerder geneigd om met de thermometer te gaan gooien in plaats van er 19,1 graden op af te lezen. Tijdens de late namiddag en avond kreeg de neerslag de neiging over te gaan in motregen en het ging ook erg broeierig en warm aanvoelen ondanks het koel ogende herfstweer. Ideaal terrasjesweer voor zover de beschuttingen en parasols de motregen konden tegenhouden die door de vrij krachtige westenwind natuurlijk bijna horizontaal door de lucht vloog. Het neerslagtotaal mocht er zijn (zeker voor de planten, minder voor de eerdergenoemde zomerliefhebbers) met niet minder dan 8,0 mm.

Woensdag, 2 augustus 2017

We bevonden ons nog steeds in de buurt van de langgerekte wolkenband die al een tijdje net ten noordwesten van ons voorbijsleepte. Dit zorgde opnieuw voor veel bewolking die vooral uit Altocumulus en Altostratus bestond terwijl het vrij zacht bleef met minima van 14,6 graden. In de loop van de dag nam deze bewolking geleidelijk verder toe terwijl het op steeds meer plaatsen lichtjes ging regenen vanuit het noordwesten. Het was bij dit alles erg rustig met slechts een zwak zuidwestelijke briesje en doordat we nog aan de tropische zijde van het front zaten werd het ondanks het uitblijven van zonneschijn nog aangenaam zacht met maxima van 23,6 graden. Tegen het einde van de namiddag ging het ook in Malderen regenen, en hoewel deze neerslag nauwelijks wat voorstelde, zaten er bij momenten wel verrassend dikke druppels tussen. De bewolking zag er ook een stuk dreigender uit dan dat ze eigenlijk was met soms bijna gitzwarte Altostratus bewolking, geflankeerd door Stratocumulus en Altocumulusbanken. Hiertussen was ook de recent erkende Asperatus wolkensoort te zien welke samen met de dreigende kleuren voor een interessant fotomoment zorgde. Tijdens de avond kregen we een afwisseling van droge perioden en korte regenbuitjes die uit zeer dikke druppels bestonden, maar meestal niet eens meetbaar waren. Alle buien en perioden van meer stratiforme regen waren bijeengeteld goed voor slechts een schamele 0,5 mm. Door de bewolking koelde het slechts langzaam af al voelde het wel vrij kil aan, zeker toen de wind halverwege de avond een beetje aanwakkerde.

Donderdag, 2 augustus 2018

Na een luchtige, vrij koele en heldere nacht met minima van 17,0 graden kwam de zon terug op in warme kleuren. Het was het begin van een op veel plaatsen tropische zomerdag waarbij de zon enkel wat stapelwolkjes naast zich moest dulden. De wind was noordwestelijk, maar de koele zeelucht raakte niet ver het binnenland in doordat er nauwelijks stroming was. Zo konden we dan toch weer maxima van 30,2 graden binnenrijven wat voor de verdorde natuur opnieuw een aanslag was in combinatie met het neerslagtotaal dat andermaal op 0,0 mm zou uitkomen. Tijdens de avond koelde het langzamer af dan de voorbije paar dagen al bleef het nog steeds vrij luchtig en slaapbaar tijdens de nachtelijke uurtjes. 

Vrijdag, 2 augustus 2019

 We zijn in onstabiele lucht aanbeland en met een noordwestelijke stroming stevenden er buienwolken op ons af. De eerste uren was het nog rustig met Cirrostratus velden en Stratocumulus waarin floccus structuren te zien waren. Daartussen ontstonden al snel flinke stapelwolken en even later waren de eerste buien te zien. Ze waren talrijk en ook Londerzeel mocht er voor de verandering nog eens van meeproeven. Al werd het allemaal weer in Nouvelle Cuisine stijl gepresenteerd want na 1,3 mm hielden ze het hierboven al voor bekeken. Daarna moesten we het doen met de fraaie buienluchten die de hele tijd te zien waren.  Ondanks de polaire lucht steeg het kwik van 13,2 naar 24,6 graden. Tijdens de avond volgde er weer een poging van de buien om ons te bereiken maar deze misten ons volgens de radar net. Daarna klaarde het verder op al waren er nog steeds diverse buienwolken te zien.  

Zondag, 2 augustus 2020

Koelere luchtmassa s hebben vandaag voor een luchtiger weertype gezorgd. De minima waren echter nog vrij hoog met   graden. De wissel der luchtsoorten is op Londerzeelse wijze gebeurd en dus is het droog gebleven. Overdag kregen we dan een afwisseling van stapelwolken en Cirrusbewolking te zien terwijl er bij momenten redelijk wat wind stond uit zuidwestelijke richtingen. Tijdens de namiddag werd het gaandeweg rustiger en werden de opklaringen ook breder daar een deel van de stapelwolken blijkbaar nog bij een frontale structuur hoorde dat tijdens de voormiddag over Malderen trok. De temperaturen wisten nog naar   graden te klimmen en het bleef aangenaam toeven buien tot pakweg een uurtje voor zonsondergang wanneer het toch wel kil ging aanvoelen. Het neerslagtotaal is op   mm uitgekomen en de droogte lijkt dus haar tweede adem te hebben gevonden. We eindigden in heldere omstandigheden met hier en daar nog een pluk Cirrus en een condensatiestreep van vliegtuigen.

Maandag, 2 augustus 2021

Het was opnieuw somber en nat bij minima van 14,0 graden en Stratusbewolking. Er viel afwisselend lichte regen en motregen waarbij het een paar keer matig ging regenen met een buiig karakter. Ondanks de somberheid konden we in het noorden steeds mooie blauwe luchten zien, het leek wel alsof de smalle gordel met stabiel weer waar we al twee dagen van profiteerden naar het  noorden is opgeschoven want nog verder die richting uit hingen eveneens uitgestrekte wolkenvelden volgens de satellietbeelden. Hoe dan ook, de opklaringen kwamen dan toch weer naar het zuiden afzakken en tegen de middag scheen de zon ook in Malderen weer. Het werd droger al hingen er nog steeds veel Cumuluswolken met Stratocumulus ertussen.   Tijdens de namiddag volgde er een periode met vrij mooi zomerweer al moesten we toch voortdurend een waakzame blik op de stapelwolken richten die overal een neiging hadden om er een verrassingsbuitje uit te halen. Tegen de avond werden de opklaringen tussen deze bewolking weer breder en was het vooral de Stratocumulus die overbleef. Tijdens de zonnige perioden konden we nog een maximum van 25,2 graden binnenrijven. Later op de avond begon er Cirrostratus en Altostratus binnen te trekken vanuit het zuidwesten met Altocumulusbanden erlangs. Dit was de voorbode van een regenzone die ons tijdens de nacht zal aandoen. Het neerslagtotaal van 0,4 mm dat we konden optekenen was echter nog volledig op naam van de buien en neerslag die deze voormiddag zijn gevallen. 

Dinsdag, 2 augustus 2022

 Het is afgelopen nacht flink kunnen afkoelen onder een heldere hemel waarin de noordwestelijke tot noordelijke wind weer helemaal is weggevallen. In Malderen werden minima van 17,7 graden opgetekend en in sommige gebieden in het oosten van het land kwam het kwik aan de grond zelfs gevaarlijk dicht bij het vriespunt uit. Overdag kwamen we geleidelijk onder invloed van andere luchtsoorten die vooral morgen en een stuk overmorgen voor hoge temperaturen zullen zorgen. De wisseling van deze luchtsoorten zorgde voor klassieke warmtefrontbewolking zoals Cirrus en Cirrostratus terwijl we vooral tijdens de namiddag ook geregeld Altocumulusveldjes en wat Stratocumulus te zien kregen. Condensatiestrepen van vliegtuigen losten ook maar gedeeltelijk op. Het kwik maakte al een forse winst ondanks de westelijke tot noordwestelijke wind die op sommige momenten overigens behoorlijk pittig uit de hoek kwam en het effect van de droogte dus flink versterkte. We haalden maxima van 30,3 graden. Tijdens de avond bleef de warmte lang hangen en dreven er nog steeds met de regelmaat van de klok Altocumulus, Stratocumulus en Cirrusvelden voorbij. Net als alle andere wissels der luchtsoorten die we dit jaar al gekend hebben, kwam daar opnieuw geen actieve regenzone bij kijken en moesten we het dus met de eerdergenoemde wolkensoorten en een dagtotaal van 0,0 mm zien te redden. Na zonsondergang koelde het weer wat af maar het was niet meer de intense koelte die we gisterenavond en afgelopen nacht nog konden ervaren. 

Woensdag, 2 augustus 2023

Tijdens de ochtend en een deel van de voormiddag kregen we met een warmtefront te maken, en dit zorgde voor een erg miezerig weertype met veel wind en regelmatig striemende motregen tussen de vlagen van gewone regen door. Dit alles gebeurde onder een gesloten dek van Stratus en Stratus fractus waar waarschijnlijk ook nog het nodige aan Nimbostratus boven hing. Het kille herfstweer ten spijt is het ook deze nacht erg zacht gebleven met minima van 15,3 graden. Maar overdag warmde het dus nauwelijks op door al die bewolking en regen. Tot we in de warme sector daarachter belandden althans. Eens het zover was, vloog het kwik ineens de hoogte in en in combinatie met de krachtige zon, diepblauwe luchten en hoge vochtigheid voelde het meteen broeierig warm aan. De felwitte, laaghangende plukjes Stratus fractus onder de diepblauwe hemel zorgden voor een prachtig uitzicht alsof we op enkele seconden tijd in een heel andere wereld zijn terecht gekomen. Hierbij viel ook op dat er soms nog motregen viel, ook al was er voor de rest maar nauwelijks bewolking te zien boven ons.  Lang duurde dit verblijf in de warme sector niet met dit goed doorstroomde regime en een krachtige jetstreak boven onze hoofden. Dreigende wolkenluchten pakten zich al snel samen ten zuidwesten van ons en uit een mix van Cirrus densus, Cumulus congestus en Stratocumulus vielen er nu geregeld pittige buien. Af en toe kwam de zon er nog door maar de bewolking ging steeds meer overheersen en na een tijdje begon ook het broeierige karakter van dit weer te verdwijnen met het binnenstromen van koelere lucht. Het is daarvoor nog kunnen opwarmen tot 22,2 graden, en hoewel dat bijna tropisch aanvoelde is het pure armoede in vergelijking met de grote hitte die we tot half juli nog mochten verwelkomen. Met het binnenkomen van de koele lucht ging de wind tijdelijk wat liggen maar tijdens de avond wakkerde ze weer aan en in combinatie met buien en perioden van meer aanhoudende regen was het weer een en al herfst voor het gevoel. Na zonsondergang werd het ronduit stormachtig en beukten de gierende windvlagen weer met niets ontziend geweld tegen onze huizen en plantsoenen aan, welke op hun beurt tegen alle mogelijke objecten van de buren of henzelf aanbeukten. De neerslag werd ook weer steeds intenser en tegen middernacht hadden we alweer een dagtotaal van 14,4 mm verzameld. 

Vrijdag, 2 augustus 2024

 Het is lang geleden dat we nog eens met dit weersverschijnsel te maken kregen, maar vanochtend was het er dan. We zaten volop in de mist. Deze heeft zich kunnen vormen in een vochtige, windstille atmosfeer die tot 16,0 graden is afgekoeld. Naast mist heeft zich ook een flinke hoeveelheid dauw gevormd en dat zorgde voor erg mooie plaatjes met de miljoenen waterdruppeltjes die overal op zaten of aan hingen. Het licht werd tijdens de voormiddag snel intenser, en de mist werd dus zeer vlot opgeruimd. Maar toch werd het niet helemaal helder want daarboven zat nog een heel pakket aan laaghangende wolken waarvan een deel uit Stratocumulus en Stratus fractus bestond. Voor opklaringen was er ook wat ruimte en daarbij zagen we een goudkleurige, nevelachtig aandoende lucht die een beetje aan de herfst deed denken maar daarbij ook veel sfeer uitstraalde. De zon kwam er zwakjes door en werd tijdens de uren daarop feller al dook ze wel geregeld weg achter die eerdergenoemde wolken. De meesten daarvan losten op en de Stratus flarden gingen over in wat rafelig aandoende, contrastloze stapelwolkjes die zich in een erg licht gekleurde blauwe hemel vertoonden. Het zag er allemaal uit als een rustige, stabiele nazomerdag in het vroege najaar (weliswaar met hoogzomerse maxima van 26,8 graden) , doch halverwege de namiddag kregen enkele van die stapelwolken ten zuiden van ons erg opvallende, scherp begrensde gekartelde randen. Ze bolden flink op en na verloop van tijd zagen we in deze wolken die zich in een rij hebben geschikt, ijskappen ontstaan. Boven ons ontstonden dan weer Altocumulus floccus velden en de stabiele looks van dit weertype waren dus meteen verdwenen. In Malderen bleef het echter droog en rustig met slechts een zwak zuidelijk tot zuidwestelijk briesje en de meeste mensen hadden wellicht niet eens door wat er gebeurde. Naast die buienwolken zagen we ook hoe de fletse lucht bruinachtig grijs werd in het zuidwesten en het contrast was heel zwak waardoor sommige buienwolken moeilijk te zien waren. Er was meestal alleen een donkere waas zichtbaar die de positie van deze buien verraadde, maar dan moest men natuurlijk wel weten dat het buien waren. Sommige stapelwolken waren wel goed zichtbaar, zo hingen er fel geelachtig gekleurde exemplaren ten noorden van ons. Na zonsondergang zagen we dan zo een dronkere waas vanuit het westen erg dicht naderen en daar waren tijdens de avond een paar bliksemflitsen in te zien. Het leek echter allemaal net ten zuiden van ons voorbij te trekken en uiteindelijk wisten we het hier nog nipt droog te houden, het dagtotaal bleef op 0,0 mm steken. De buien begonnen later in de avond op te lossen en we gingen een rustige maar ietwat klamme nacht in.