Flashback: 25 augustus in het verleden

Maandag, 25 augustus 2014

De aangekondigde regenzone was vanochtend reeds gevaarlijk dichtbij gekomen, en zorgde voor erg chaotische wolkenluchten. Toch was er ook nog ruimte voor brede opklaringen die afgelopen nacht een stevige afkoeling toelieten zodat we vanochtend bijna stuiptrekkingen kregen van de lage minima van 10,5 graden. De bewolking bestond uit Altocumulus floccus, Altocumulus castellanus, Altocumulus lenticularis, Stratocumulusbankjes, Cirrus, Cirrostratus en ook een paar losse wolkenflarden. Vanuit het westzuidwesten werd deze steeds dikker en tegen de middag begon het dan te regenen uit een minder chaotische wolkenlucht die nu slechts uit Nimbostratus en pannus bestond. De neerslag hield lange tijd aan en zorgde andermaal voor onderkoelde maxima die het reeds bij 18,3 graden voor bekeken hielden. Bovendien was de wind nu nadrukkelijker aanwezig, voornamelijk uit zuidoostelijke richtingen. Echt intens konden we de neerslag tijdens de namiddag niet noemen, maar tegen de avond begon de neerslag in steeds grotere hoeveelheden naar beneden te komen met slechts een paar korte perioden van lichte regenval ertussen. Naast de regen zorgde een zeer dik wolkendek er ook nog eens voor dat de duisternis erg snel inviel voor een augustusdag. Reeds omstreeks 19H begon de duisternis in te vallen terwijl we nog steeds tegen hetzelfde Nimbostratus wolkendek aankeken. Het neerslagtotaal zou uiteindelijk oplopen tot 30,2 tegen morgenochtend, hoeveel er vandaag voor middernacht is gevallen kan niet meteen afgeleid worden.

Dinsdag, 25 augustus 2015

Het was vanochtend weer droog, maar nog steeds guur en windering onder een zwaarbewolkte hemel bij minima van 14,8 graden. Deze bewolking bestond vooral uit Stratus fractus met in de hogere luchtlagen Stratocumulus waarboven een diepblauwe hemel te zien was. De Stratus fractus en Stratocumulus lieten het tijdelijk volledig overtrekken maar kort voor de middag scheurde de bewolking weer open, was de Stratocumulus verdwenen en maakten de wolkenflarden plaats voor Cumulus en Cumulus fractus. Ondertussen werd de diepblauwe lucht fletser door het binnendrijven van Cirrus en Cirrostratus bewolking die een volgende storing aankondigden. Het duurde een hele poos voor deze ons effectief bereikte, en de vriendelijke zomerlucht met Cumulus mediocris en dunne Cirrus en Cirrostratus bewolking wekte niet meteen de indruk dat er regenweer op handen was. Het grootste deel van de namiddag verliep in aangename omstandigheden ondanks de vrij krachtige zuidwestenwind, en we haalden maxima van 21,2 graden. Op het einde van de namiddag was het dan zover, en werd de Cirrostratus bewolking snel dikker waarbij hij overging in Altostratus met Stratus fractus eronder. Een erg actief gebied met neerslag trok het land in maar bleef hierbij grotendeels ten westen van ons. In Malderen kregen we slechts een veeg mee die niet meer dan een net meetbare 0,2 mm opleverde. Het was wel een lange veeg want het bleef de rest van de avond zwaarbewolkt tot betrokken met af en toe motregen en een erg krachtige, vlagerige wind die het erg guur liet aanvoelen. Rond zonsondergang klaarde het weer wat op in het zuidwesten, maar de zon kregen we niet meer te zien. We zijn hiermee in de warme sector van een depressie terechtgekomen, en de subtropische lucht zorgde ervoor dat het een beetje klam en vochtig ging aanvoelen bij het vallen van de duisternis.

Donderdag, 25 augustus 2016

Tijdens de vroege ochtend was er net als gisteren opnieuw sluierbewolking te zien in het westen (vooral Cirrus en Cirrostratuf fibratus). De rest van de hemel was nog steeds helder en azuurblauw, en samen met de erg zachte minima van 15,6 graden zorgde dit weer voor een erg zomerse stemming. De zon is weliswaar al wat afgezwakt in deze tijd van het jaar, maar zodra ze een einde boven de horizon stond liet ze het zeer snel opwarmen in de heldere, droge lucht. De sluierwolkjes losten weer grotendeels op en bij een zuidoostelijk briesje en onder een vlekkeloze hemel haalden we maxima van 36,0 graden. Tijdens de avond dreef er opnieuw wat Cirrus bewolking binnen vanuit het westen. Deze was talrijk en tamelijk scherp begrensd waardoor het aan een naderend/vlakbij gelegen front liet denken, en dat werd ook bevestigd door de satellietbeelden. Voorlopig hoefden we ons daar nog geen zorgen om te maken (tenzij als we uitgedroogde planten waren die rondom een pluviometer die 0,0 mm aanwees, groeiden) en aan de voorzijde van dat koufront bevond zich een tong van extra warme lucht waardoor het tijdens de avond erg lang zwoel bleef. Zelfs in de droge luchtmassa duurde het tot laat in de avond voordat de temperaturen onder de tropische grens zakten, en ziet het er naar uit dat we een echte zweetnacht tegemoet gaan.

Vrijdag, 25 augustus 2017

Het was weer even wennen met de koelere minima van 13,5 graden, maar er hing weinig bewolking (enkel Cirrostratus) waardoor de dag alvast een zonnige start kon nemen. De Cirrostratus bewolking nam geleidelijk toe maar de meeste dreiging kwam van Stratocumulus en Altocumulus castellanus bewolking die vooral in het oosten te zien was. Het leek een onstabiele zomerdag te gaan worden met onweersbuien, maar het bleef nog droog. Bij vrij veel zonneschijn (vooral in de gebieden die net tussen de schaduwen van de castellanus veldjes lagen) haalden we maxima van 24,0 graden terwijl de wind meestal zwak was uit zuidelijke richtingen. Er bleef regelmatig Castellanus bewolking voorbijdrijven en soms zag het er best dreigend uit maar het bleef droog. De rest van de avond verliep in zachte en rustuge omstandigheden waarbij we konden afsluiten met een neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Zaterdag, 25 augustus 2018

 Na een onstabiele nacht met plaatselijk weer wat buitjes kregen we vanochtend opnieuw met opklaringen te maken, en dit bij vrij koele minima van 10,4 graden. Er werden na een korte heldere episode met diepblauwe luchten echter meteen weer stapelwolken gevormd en in het noorden waren deze erg fors waardoor de buienmeldingen in Nederland zeker geen verrassing waren. In Malderen vond er echter vooral uitspreiding tot Stratocumulus plaats en was er niets dat op ontwikkelende buien leek te wijzen op een vezelachtige Cumulonimbus ver in het noorden na. Een krachtige wind liet de bescheiden maxima van 20,2 graden guur aanvoelen.  Tijdens de namiddag werden de stapelwolken erg talrijk en waren in het westen buienwolken te zien doch voorlopig bleven verdere gevolgen uit. Tijdens de avond wist Malderen echter een schampschot mee te pikken uit een actief buiencomplex dat zich vooral op regio Gent leek te consentreren. Het was echter al middernacht gepasseerd waardoor het neerslagtotaal van 3,9 mm aan gedruppel tijdens de vorige nacht was toe te schrijven.

Zondag, 25 augustus 2019

 Op een beetje Cirrus na was er geen bewolking te zien en de ochtend koelte van 13,9 graden was er al snel uit door de krachtige zon. Het kwik steeg naar een tropische 32,2 graden en meer dan een paar stapelwolken werd er op de eerdergenoemde Cirrus niet gevormd. De wind kwam uit zuid- zuidoostelijke richtingen waarbij het gelukkig niet drukkend aanvoelde dankzij de droge lucht. De warmte bleef echter goed hangen tijdens de avond en het waren slechts enkelingen die een extra T-shirt moesten aantrekken. Nog steeds bleef het neerslagtotaal op 0,0 mm steken al kijkt daar ondertussen niemand meer van op terwijl de planten ervan neerkijken.

Dinsdag, 25 augustus 2020

 Een als warmtefront verklede regenzone lichtte tijdens de ochtend in gouden kleuren op toen deze vanuit het oosten door de zon werd aangeschenen. Een moment van schoonheid dat niet lang duurde want na enkele minuten was de lucht weer herfstachtig grijs. Er hing Altostratus en onder deze laag ontstonden Altocumulus- en Stratocumulusbanken. En toen kwam de regen die na enkele druppels weer heen ging. Het was nu grijs en somber al verschenen er onder de Altostratus mooie ribbelstructuren die het toch wat minder saai maakten. Dan kwam er weer regen en dan werd het weer droog na enkele druppels. En zo ging dat de hele dag door en halverwege de namiddag zaten we opeens in de warme sector waarbij het luchtruim volgezaaid was met duizenden castellanus- achtige wolkenstructuren. Daartussen zagen we af en toe een opklaring die een diepblauwe bovenlucht toonde en door de heldere lucht konden we tot aan de horizon zelfs de kleinste details van deze wat aparte wolkensoort herkennen. Het werd ook een beetje broeierig want de zon kwam erdoor en liet het kwik dat vanmorgen nog naar 13,6 graden is gezakt, stijgen naar 22,9 graden. Dan maakten de castellanusvelden plaats voor Altostratus en ging het weer druppelen, op dezelfde wijze als vanochtend en deze middag. Maar omstreeks 15H20 kregen we dan toch een periode van meer intense neerslag die ook met een toenemende wind gepaard ging. Het klaarde daarna weliswaar terug op waarbij het droog werd maar de wind bleef alleen maar verder aanwakkeren als aanloop naar storm Francis die al enkele dagen in de weermodellen zit en nu tot zijn geplande bezoek aan de Lage Landen zal overgaan. De neerslag die vandaag is gevallen is voorlopig nog beperkt gebleven tot 0,6 mm. 

Woensdag, 25 augustus 2021

Het was opnieuw helder en aan de koele kant met minima van 9,0 graden. Hoewel er afgelopen nacht weinig nevel werd gevormd was er toch weer behoorlijk wat ochtenddauw aanwezig tegen het krieken van de dag. Er stak terug een noordoostelijke wind op maar deze keer was ze niet zo schraal en krachtig als gisteren waardoor het snel warm ging aanvoelen en de zomersfeer terug van weggeweest was. Nu werden er geen stapelwolken meer gevormd al zagen we op de satellietbeelden wel hoe uitgestrekte Stratusvelden aan een onstuitbare opmars naar de Lage Landen zijn begonnen. Dit vertaalde zich al snel in klaagzangen die steeds meer vanuit Nederlandse grondgebied begonnen op te stijgen. En ondertussen was er in Malderen nog geen enkel teken van dit naderende onheil te zien en kon men er genieten van zonovergoten omstandigheden bij temperaturen die naar een comfortabele 27,2 graden stegen. Aan het begin van de avond zagen we een eenzaam bankje Altocumulus floccus hangen dat als eerste boodschapper van het Kwade dienst deed. En de naar het noorden krimpende wind begon vervolgens aan te wakkeren waardoor het behoorlijk frisjes begon aan te voelen. Zeker na zonsondergang was dit het geval en het was ook toen dat we de eerste Stratocumulusvelden zagen binnendrijven in de avondschemering. Deze breidden zich in een mum van tijd over het ganse luchtruim uit waarbij het volledig betrokken raakte. Uiteindelijk was dit alles wel perfect getimed om de zonne-aanbidders vandaag te sparen en tegelijkertijd met die bewolking een zachtere nacht mogelijk te maken. En ook de pluviometers werden gespaard want de weersverandering leverde (nog) geen neerslag op zodat we met 0,0 mm konden afsluiten. 

Donderdag, 25 augustus 2022

 Het was opnieuw erg zwoel vannacht en deze keer is de temperatuur niet eens beneden de 18,3 graden uitgekomen. Boven ons was de lucht helder met wat Cirruswolkjes maar in het westen waren diverse Altocumulus floccus velden te zien en dit waren de uitlopers van een erg actief onweersgebied dat boven de Britse Eilanden voor de overvloedige regen zorgde waar de tuinierder in Malderen en omstreken alleen maar van kon dromen. Het warmde snel op en nog voor de middag werd op verschillende plaatsen de tropische grens alweer bereikt. Er stond slechts een zeer zwak zuidoostelijk briesje en het was dan ook puffen en zweten geblazen toen we even later de maxima van 31,5 graden optekenden. Voor wie niet in het oosten van de Benelux woonde kwam de verlossing echter al snel want een 'glazen front' liet de wind plots naar het noordwesten tot noorden ruimen waarbij deze flink aanwakkerde. Het duurde even eer de koele lucht echt voelbaar werd maar de gevoelstemperatuur zelf ging door die wind al meteen een flink stuk naar beneden. Het front werd gemarkeerd door Cumuluswolken maar die vielen eigenlijk nauwelijks op tussen de vele exemplaren die reeds dieper in de warme lucht van het front weg voorkwamen. Hoe dan ook werd de lucht nevelachtiger en melkachtiger en begon er vanuit het westen sluierbewolking binnen te drijven die nog wat verder over ging in Altostratus. In die richting vonden we de Britse regen- en onweerszone terug maar deze zou ons uiteindelijk nooit bereiken. Een andere wolkensoort die we na de frontpassage wel nog te zien kregen was Altocumulus lenticularis, maar ook daaruit hoefden we uiteraard geen regen te verwachten en het was deze keer ook geen voorbode daarvan. Tijdens de avond begon de koele lucht er vlot in te komen en voelde het op sommige momenten al erg frisjes aan al is de noordwestenwind ondertussen weer flink afgezwakt. De afkoeling stokte nadien door het binnendrijven van Stratus fractus en later ook Stratus bewolking. Het neerslagtotaal liet zich na het teleurstellende vertoon van het koufront gemakkelijk raden met 0,0 mm. 

Vrijdag, 25 augustus 2023

 De dag begon grijs en somber met een dikke laag Stratusbewolking. Het leek een vroege herfstdag te zijn al deden de minima van 15,0 graden lichtjes tropisch aan en zag de omgeving er ook nog niet (erg) herfstachtig uit. De bewolking straalde bedrieglijke rust uit want na een tijdje werd het toch wel erg donker voor dit tijdstip van de dag. En het duurde ook niet lang eer we door hadden dat het gebulder niet van de bouwwerven wat verderop afkomstig was. Boven het Stratuswolkendek heeft zich immers een onweer kunnen ontwikkelen dat bijna ongezien Malderen is kunnen naderen. De out- en inflow van deze buiencluster begon een golvende structuur in de Stratusbewolking te boetseren, welke zich kort daarna tot een soort van heel laag hangende shelfcloud leek te ontwikkelen terwijl de bewolking daarboven bijna inktzwart kleurde. Met het zwoele geroffel van de donderslagen zag het er griezelig uit al werd het tijdelijk weer lichter toen de 'golf' over ons heen trok. Maar al snel kregen we in het zuidwesten weer een aardedonkere lucht te zien en deze bracht dan het onweer zelf, samen met stortregens in Malderen. Al stelde het niet zoveel voor qua bliksemactiviteit en was het dus redelijk vergelijkbaar met het onweer dat gisterenavond passeerde. Het klaarde nu gedeeltelijk op en we zagen flinke stapelwolken en ijskappen tussen de verscheurde Stratus en Stratocumulus bewolking. Het licht werd snel intenser en vervolgens kwam de zon er heel even door. Maar de Stratusbewolking kwam weer opzetten en een volgende reeks buien die daarin verscholen zat liet het kort nadien weer plenzen. Daarna volgde er een periode van droog weer met de eerdergenoemde wolkensoorten, welke de hele namiddag duurde. Af en toe was er een kort zonnig momentje maar het bleef grijs, broeierig en klam bij temperaturen die nog 22,2 wisten te halen. De bewolking werd tijdens de avond dikker en net als vanochtend ging dat weer gepaard met een winterse duisternis waarbij je zou denken dat het een saaie, kille en druilerige periode zou inluiden. Tot het opnieuw tot felle stortbuien kwam die in de windstille omstandigheden en met hun dikke druppels een tropische sfeer uitstraalden. De buien brachten geen onweer voort maar het water viel er met bakken uit. Daarna klaarde het op vanuit het westen en werd de lucht weer wat transparanter waarbij het leek alsof de broeierige vochtigheid uit de lucht was gespoeld. Maar de boel was nog erg onstabiel want we zagen ook nu nog enorme stapelwolken ontstaan die ten westen van ons de indruk wekten dat er een soort van atoombom ontplofte, met talloze pileuskapjes op en tussen deze massieve wolkenmassa's. In Malderen hielden we het echter droog deze keer. Met een neerslagtotaal van 9,6 mm kunnen we er in ieder geval weer even tegenaan. 

Zondag, 25 augustus 2024

 Het was vanochtend volledig helder en fris met minima van 12,9 graden. De omgeving lag er nog nat bij door de regen gisteren maar toch stond er al snel weer een uitdrogende en goed voelbare west- zuidwestenwind. Er ontstonden ook plots Cumuluswolken die eerst in het westen verschenen maar later overal zaten. Het leek het begin van een grijze dag te zijn, maar uiteindelijk bleek de ontwikkeling van deze wolken mee te vallen en konden we dus weer van de klassieke zomerse mooiweerswolkjes spreken. Er dreef wel weer rook binnen van de Canadese bosbranden waardoor de lucht weer die typische witachtige kleur kreeg. Het contrast in de wolken was ook iets minder. Halverwege de namiddag dreef er Stratocumulus binnen vanuit het westen en leken we dan toch nog prijs te gaan hebben met die somberheid, maar al snel verschenen er verderop weer opklaringen waardoor de zon meteen weer kon terug keren. Bij een goed voelbare zuidwestenwind haalden we nog maxima van 21,1 graden. De bewolking loste tijdens de avond geleidelijk op en uiteindelijk bleef er enkel een band van Cirrus en Cirrostratus over net boven de westelijke horizon. Deze bracht geen verdere gevolgen met zich mee (logisch vanop zo'n afstand) en we eindigden dus weer met een droog neerslagtotaal van 0,0 mm.