Flashback: 27 augustus in het verleden

 

Woensdag, 27 augustus 2014

Tijdens het tweede deel van de nacht is het dan toch nog droog geworden en we ontwaakten vanochtend onder een heldere hemel waarin het sterk was afgekoeld tot 8,8 graden. De laatste motregenvlaagjes en nawee n van het waterballet gisteren zorgden nog voor een bodempje van 0,3 mm in de pluviometer. De windstilte en het overvloedige vocht zorgde voor nevelbanken die vooral boven de velden voor een fraaie aanblik zorgden. De zonsopgang was er dan ook eentje om in te kaderen, maar de weergoden deden dit helaas met Stratus fractus bewolking die snel talrijker werd. Nog voor het einde van de voormiddag was het weer somber en kil onder een inmiddels in Stratus overgegaan wolkendek. Gelukkig was dit maar tijdelijk want na de middag sloeg de zon er dan toch nog on om de opgekomen bewolking te breken. Er dreven spaarzame opklaringen binnen vanuit het zuidoosten en het kwik liep geleidelijk op naar vrij aangename maxima van 21,8 graden. Ondanks de tamelijk grote snelheid waarmee de wolkenflarden voorbijdreven, was er vrij weinig wind zodat het ook voor het gevoel een best aangename zomerdag werd. Meestal kwam hij uit het oosten om tegen het einde van de namiddag uit veranderlijke richtingen te gaan waaien. Tijdens de avond loste de bewolking erg snel op waardoor we de dag toch nog in hoogzomers aandoende omstandigheden konden afsluiten bij temperaturen die erg lang op een comfortabel niveau bleven steken.

Donderdag, 27 augustus 2015

Net als gisterenavond hing de lucht nog steeds vol met Altostratus translucidus en opacus bewolking welke we konden aanschouwen bij minima van 14,5 graden. De bewolking pakte zich echter samen in het zuidwesten en ging vervolgens subtiel over in een klassieke Nimbostratus lucht met losse wolkenflarden (pannus) eronder. Ook de zeer klassieke regen bleef niet uit en er volgde een erg kille voormiddag waarin het voortdurend licht of matig regende bij een nog steeds goed voelbare zuidwestelijke tot westelijke wind. Na de middag veranderde er weinig, en de regenzone leek zich vooral over het noordwesten van de Benelux te concentreren. Gelukkig was de wind niet meer zo krachtig als de voorbije dagen en werd het toch nog 26,1 graden. Meestal kwam ze uit zuidwestelijke tot westelijke richtingen. Af en toe was er een periode met lichtere regenval of werd het zelfs eventjes helemaal droog, gevolgd door terug intensere regenval die een ietwat buiig karakter had. Dit waren waarschijnlijk uitlopers van een onstabiele luchtmassa die in Nederland hier en daar zelfs nog voor een onweersmelding zorgden. Tijdens de avond werden de drogere perioden langer, en na 20H30 werd het definitief droog. In het noordwesten verschenen opklaringen die net op tijd kwamen om nog een fraaie zonsondergang met indrukwekkende oranjetinten toe te laten. We sloten af onder een verder uitklarende hemel met een neerslagtotaal van 5,6 mm en onder erg kille en vochtige omstandigheden

Zaterdag, 27 augustus 2016

De lucht zag er behoorlijk onstabiel uit met veel Altocumulus en Stratocumulus castellanus. Het was tamelijk winderig en de nachtelijke warmte was ook wat minder drukkend dan gisteren bij minima van 17,5 graden. Nog voor de middag werden er regen- en onweersbuien gevormd al gebeurde dit vooral boven Nederland. Vanuit Frankrijk dreef er meer Castellanus bewolking binnen met enkele buien erin, maar ook dit zou voor de zomerliefhebbers in Malderen een gedroogde worst wezen. Er was redelijk wat wind waardoor het aanvankelijk nog koel en luchtig aanvoelde, maar tegen de middag stroomde de warme lucht er bij een naar zuidoostelijke richtingen gekrompen wind weer in en was het puffen en zweten bij temperaturen die naar 31,6 graden stegen en een hoge vochtigheidsgraad. Tegen het einde van de namiddag drong er dan toch een bui tot in Malderen door die het onder begeleiding van enkele (verre) donderslagen even liet plenzen. De neerslag was echter te kort om meetbaar te zijn en ze liet het extra drukkend aanvoelen door het gevallen vocht. Zeker nu de wind weer wegviel en de zon er terug doorkwam. Na passage van deze bui was het genieten van prachtige, dreigende wolkenformaties al betekende dit voor de onweersliefhebbers alleen maar tandengeknars want het waren allemaal buien in wording die voor Nederland bestemd waren. Na zonsondergang ontstond er een fel onweerscomplex boven Limburg, en hiervan konden we af en toe flitsen zien in een ondertussen te Malderen weer helemaal uitgeklaarde hemel waar enkel wat Cirrus in te zien was. Wie goed keek kon in het oosten wel de scherp begrensde rand van dit onweerscomplex zien (Cirrus densus). Her en der kwam het tot schade met hagel, rukwinden en wateroverlast alsook bij het andere onweerscomplex dat ondertussen reeds in Groningen was aangekomen en volledig explodeerde. Malderen kon ondertussen alweer de boeken sluiten voor deze dag met een neerslagtotaal van 0,0 mm.

Zondag, 27 augustus 2017

Tijdens de nacht is er extra vocht in de atmosfeer gekomen, en samen met windstille condities en een heldere hemel zorgde dit al snel voor mist en laaghangende bewolking. De dag nam dus een grijze start waarbij het in Malderen om Stratus en Stratus fractus draaide. Met minima van 16,4 graden was het wel zeer zacht. De bewolking werd snel opgeruimd en er volgde een erg warme zomerse dag waarbij de zon het kwik opjoeg naar 25,1 graden. Een zwakke zuidelijke tot zuidoostelijke bries zorgde voor enige verkoeling. Er werden wat stapelwolken gevormd maar ze waren minder talrijk dan gisteren. Het invallende zonlicht had nog steeds een wat amberachtige tint al was dit veel minder uitgesproken dan gisteren. We kregen nu wel andere wolken te zien, namelijk diverse velden Altocumulus floccus virga. Deze waren erg fraai door de valstrepen eronder maar de lucht was nevelig waardoor ze pas zichtbaar werden als ze meer dan 45 graden boven de horizon hingen. De wolken die lager hingen waren niet zichtbaar, maar wierpen schaduwen in de nevel wat voor een nogal bizar strepenpatroon zorgde dat nogal deed denken aan invallende lichtstralen vanop de bodem van een lichtjes troebel meer met een golvend wateroppervlak deed denken. De stapelwolken losten tijdens de avond snel op en enkel de Altocumuluswolken bleven zichtbaar. Aanvankelijk was het zwoel maar omstreeks 21h stak er een koele bries op die voor een verrassende wending zorgde van de zomerse sfeer. En de meesten stonden daar natuurlijk niet voor te springen, tenzij dan om in het warm te blijven. Het neerslagtotaal bleef ook vandaag op 0,0 mm steken. 

Maandag, 27 augustus 2018

 Er zijn nieuwe buien langsgetrokken tijdens de nacht en ook tijdens de ochtend verliep de spits in natte omstandigheden. Eerst was de bewolking aaneengesloten met Stratus en Stratus fractus maar na een buienlijn omstreeks 8h kregen we opklaringen met Stratus fractus te zien. Het voelde vrij zacht aan met minima van 13,6 graden en de zuidwestenwind was vrij zwak. In de loop van de dag werd de atmosfeer steeds stabieler en zagen we de stapelwolken die zich ontwikkelden steeds meer uitspreiden tot Stratocumulus. Dit zorgde voor een zwaar bewolkt weertype maar door de zwakke wind en maxima die nog 20,4 graden haalden voelde het vrij aangenaam aan. Later op de avond klaarde het op, enerzijds door het wegvallen van de thermiek als voedingsbodem voor de Cumulus/Stratocumulus troep en anderzijds advectie van warmere lucht op grote hoogte. Dit ging wel gepaard met wat Cirrus en Cirrostratus die binnendreef. In het westen was zelfs Altostratus te zien maar verdere gevolgen bleven uit waardoor we het bij de 3,1 mm van vanochtend hielden. 

Dinsdag,  27 augustus 2019

 Het was weer helder bij minima van 17,5 graden maar de lucht was niet meer zo diepblauw. In het zuiden zagen we in de voormiddag een eenzaam rijtje Altocumulus castellanus verschijnen en dit markeerde blijkbaar de overgang naar een andere luchtsoort wat daarachter ontstonden plots flinke stapelwolken. Dit alles rukte op in noordelijke richting en het moest dus over Londerzeel trekken. En dus namen de wolken even een korte pauze alvorens verder door te schieten wanneer ze noord van ons zaten. We zagen al snel een flink onweerscomplex prijken in die richting terwijl de lucht boven ons vanuit het zuiden stabieler werd. Maar dit kwam net door warmere onstabiele lucht die op hoogte binnen stroomde en was dus een tijdelijk effect. Hoe dan ook, het ging gepaard met Cirrus en Cirrostratus en zodra dit front ons bereikte maakte de droge hitte tot 34,4 graden plaats voor een drukkende warmte. De zuidelijke wind zwakte af en nu dreef er ook Altocumulus binnen wat er soms dreigend uitzag. Het bleef zwoel en het was al lang donker toen er eindelijk wat koelte voelbaar werd. Nog steeds was er geen beweging te krijgen in het voor de planten loodzware neerslagtotaal van 0,0 mm.

Donderdag, 27 augustus 2020

De dag maakte een grijze start met Stratusbewolking maar het was droog terwijl de minima op 11,2 graden zijn uitgekomen. Er kwam zwaardere bewolking opzetten vanuit het westen maar uiteindelijk leverde ook dit geen regen op en naar de middag toe begon het weer op te klaren. De zon kwam er weer door en de resterende Stratus flarden gingen over in Cumulus terwijl er in de hogere luchtlagen Cirrus en Cirrostratus te zien was. Er stond een westelijk briesje dat niets meer voorstelde tegenover het natuurgeweld van gisteren. Kortom, het werd een vriendelijk zomerdagje waarin we weer konden herademen na de herfstveeg die we achter de rug hadden. Soms had de zon het wat moeilijk door de stapelwolken enerzijds en de Cirrusbewolking anderzijds welke zich in nogal dikke plakken heeft geschikt die naar Altostratus neigden. Tussen deze nogal chaotische bewolking waren wel weer stukken diepblauwe lucht te zien waarin ze het beste van zichzelf kon geven en dit vertaalde zich in temperaturen die nog naar 23,7 graden wisten op te krabbelen. op het einde van de namiddag begon de Altostratusbewolking zich samen te pakken in het noordwesten en werd ze meer aaneengesloten. Op een gegeven moment waren daar ook indrukwekkende mammatus formaties in te zien en dit werd warempel gevolgd door een regenbui met opvallend dikke druppels. Daarna werd het weer droog doch later op de avond volgde er nog zo een bui. Daarna keerde de rust definitief terug en ondanks alles is het neerslagtotaal beperkt gebleven tot 0,0 mm. 

Vrijdag, 27 augustus 2021

De dag begon helder en fris met minima van 9,3 graden terwijl er veel dauw werd gevormd. Al zat daar mogelijk nog een afdruk van een nachtelijk buitje in want de pluviometer wees reeds 0,3 mm aan. Het beloofde een zonnige zomerdag te worden, maar toen we omstreeks 8H in het westen reeds een flinke stapelwolk konden ontwaren, wisten we al hoe laat het was. De lucht was blijkbaar zwanger van het vocht en zodra de zon hoger klom werden er massaal stapelwolken gevormd die zich nog massaler tot Stratocumulus en Stratus gingen uitspreiden. Somberheid en kilte waren het logische gevolg en de noordwestelijke tot noordelijke wind spande ook nog eens flink aan waardoor het extra herfstachtig ging aanvoelen. Het kwik hield het bij 24,3 graden al voor gezien en telkens er een opklaring binnendreef werd deze meteen volgegooid met laaghangende bewolking door uitspreiding. Naar de avond toe begon er dan toch nog een duidelijke tendens naar opklaren in te komen en we zagen nu zachtblauwe kleuren in de wat nevelig aandoende lucht verschijnen. Waarschijnlijk waren deze opklaringen dus het gevolg van advectie van warmere lucht op hoogte die zich ook deels vertaalde in wat Cirrusbewolking. Vanuit het noorden dreven er nu stapelwolken binnen die zich vooral ten oosten van ons gingen concentreren terwijl de opklaringen in het westen alleen maar breder werden. We zagen al snel valstrepen onder deze wolken ontstaan waardoor de vrees op een aantal buien tijdens de avond groeide maar uiteindelijk bleef Malderen hiervan gespaard. De buienactiviteit leek zich net ten oosten van Mechelen te concentreren al bleef ook dit beperkt tot een aantal ge soleerde buienclusters die tegen zonsondergang weer grotendeels het land uit waren. De avond verliep erg kil door de nog steeds doorstaande wind en uit dikke Stratocumulusvelden vielen er af en toe toch nog wat regendruppels. Het totaal bleef echter beperkt tot 0,3 mm in Malderen. 

Zaterdag, 27 augustus 2022

 Tijdens de nacht is het helemaal opgeklaard waardoor we de dag begonnen onder een veelbelovende, azuurblauwe hemel. Hieronder is het wel flink kunnen afkoelen met minima van 13,3 graden tot gevolg. De zon kon dus ononderbroken schijnen maar toch verdween ze plotseling ondanks de nog steeds heldere hemel. Wie ging kijken wat er aan de hand was ontdekte al meteen een Stratocumulusveldje en kort daarna was er ook een klein Cumuluswolkje te zien in het westen. In combinatie met een noord- noordwestelijke wind en vochtige zeelucht beloofde dit al niet veel goeds en al zeker niet toen we plots aan een enorm tempo extra Cumuluswolkjes zagen verschijnen. En inderdaad, binnen de kortste keren knalde alles tegen een inversie aan en kregen we dus met uitgestrekte velden van Stratus en Stratocumulus te maken. De zon kregen we niet veel meer te zien, al was er tussen de uitgestrekte wolkenplakken nog een beetje blauw over waardoor er heel af en toe toch nog even van konden genieten. Dat de temperaturen het in deze omstandigheden een stuk minder goed (of juist beter voor sommigen) deden was natuurlijk geen wonder, het kwik bleef nu steken op 23,5 graden. Op het einde van de namiddag leken er nog meer uitgestrekte wolkenvelden binnen te drijven waardoor de streepjes blauwe lucht uit beeld verdwenen. Maar plots werd de lucht helemaal blauw vanuit het noorden met enkel nog wat Cumuluswolkjes erin. Tegen dat dit in Malderen arriveerde ontstond er weliswaar nog wat Stratocumulus in maar we kregen de zon nu toch steeds meer te zien. Uiteindelijk ging de zon onder bij wat Cumuluswolkjes die nog zijn overgebleven. Het koelde nu erg snel af in de polaire lucht onder de open hemel waardoor we deze keer zelfs geen zweetdruppels mmer bij het neerslagtotaal van 0,0 mm konden tellen. 

Zondag, 27 augustus 2023

 Het is tijdens de nacht afgekoeld tot 13,2 graden en er waren terug brede opklaringen te zien. Eigenlijk zag de hemel er bijna hetzelfde uit als gisteren met meer stapelwolken en restanten van buienwolken in het westen. Vanuit die richting en vooral in het noordwesten begon zich geleidelijk weer een lijn van buien te ontwikkelen die langzaam maar zeker in onze richting uitbreidde. Na een paar uur was hier weer gedonder uit te horen en daarna trok er een indrukwekkende whale's mouth over ons met verderop de dichte, naderende regengordijnen. De eerste neerslag stelde weinig voor, maar na een tijdje ging het dan toch nog enige tijd flink plenzen. De onweersactiviteit ging er eveneens uit, maar toen deze weer begon op te leven was de bui al een eindje verder getrokken naar het zuidoosten. Het klaarde weer op en we kregen fraaie buienluchten te zien met enorme Cumulus congestuswolken die zich tegen een diepblauwe hemel aftekenden. Uitlopers van een depressiekrul ver ten noorden van ons zorgden tijdelijk voor Cirrostratusbewolking die zo egaal was dat ze maar moeilijk te herkennen was buiten de melkachtige waas die nu in de lucht te zien was. Langsheen de stapelwolken waren weer typische stralenkransen te zien, het leek allemaal op een naderende regenzone te wijzen. Maar uiteindelijk werd de lucht weer blauwer vanuit het zuidwesten. Bij veel zonneschijn en een merkbaar afnemende wind uit het zuidwesten haalden we nog maxima van 20,2 graden en zo werd het dan toch nog vrij aangenaam zomerweer. Tot er plotseling weer een pittige stortbui ontstond tussen de vele stapelwolken die nog zijn overgebleven. Met dikke druppels en de zwakke wind deed het een beetje tropisch aan. Daarna werd het weer droog en loste alle bewolking bliksemsnel op waardoor het tegen zonsondergang weer helemaal helder was. Later op de avond begon er echter terug Stratocumulus en Cumulus congestus binnen te trekken, welke zich lieten verraden door het felle licht van de laagstaande maan. Het kwam daarna ook tot wat gedruppel maar het neerslagtotaal van 3,4 mm was ondertussen al een feit geworden. 

Dinsdag, 27 augustus 2024

 Het is vanochtend afgekoeld tot 10,6 graden onder een open hemel. Maar toch voelde het minder fris aan dan de voorbije ochtenden en dat kwam door de wind die voor het eerst sinds lang nog eens volledig is gaan liggen. Een fenomeen dat hierdoor weer terug van weggeweest is, zijn de bedauwde landschappen. Hoewel de dauwvorming niet zo heel groot was, zorgde het hier en daar wel voor mooie plaatjes. Bewolking was er bijna niet, op wat contrails na. Overdag stak er wel een zwak zuidelijk briesje op en dit zorgde voor de aanvoer van tropische landlucht waardoor het snel opwarmde. Zeker tijdens de namiddag voelde het behoorlijk warm aan, we haalden maxima van 25,9 graden. De lucht was hierbij gelukkig niet te vochtig om plaktoestanden te vermijden. De blauwe kleur werd zeker op het einde van de namiddag erg diep waardoor we ons in zuiderse vakantiesferen waanden. Ook de avond verliep aangenaam warm en helder. Kort voor zonsondergang verscheen er net boven de westelijke horizon wel Altocumulus maar doordat deze bewolking zo laag hing en ver weg zat, werd deze wellicht door maar weinig mensen opgemerkt. En met 0,0 mm als neerslagtotaal hadden ook de pluviometers blijkbaar weinig in de gaten.