Flashback: 31 augustus in het verleden

Zondag, 31 augustus 2014

De dag begon rustig en vredig met losse wolkenflarden en opklaringen bij minima van 13,6 graden. In het zuiden was ook Altostratusbewolking te zien welke geleidelijk in die richting wegtrok en verdween. Er stond geen zuchtje wind en het voelde wat broeierig aan. De wolkenflarden gingen tijdens de voormiddag over in stapelwolken en deze groeiden uit tot buien waarvan vooral de eerste exemplaren erg pittig waren. Doordat ze erg kort duurden was de neerslag echter amper meetbaar, maar de buitjes waren zo talrijk dat het een erg lastig dagje was voor buitenactiviteiten. Tijdens één van de buitjes na de middag werd de omgeving opeens opgeschrikt door een aanzwellend geruis. Het leek een stortbui te zijn die dichterbij kwam, maar toen het geruis vlakbij leek te zijn stak er opeens een stormachtige wind op die de omgeving met haar bulderende vlagen geselde. Het leek opeens volop herfst al hielden de buien nu op en begon de zon steeds vaker en langer te schijnen. De bewolking bestond nu uit Cumulus fractus en Stratus fractus en het warmde op tot 19,3 graden. Temperaturen die in werkelijkheid uiteraard een stuk kouder aanvoelden door de venijnige zuidwestelijke en later noordwestelijke wind. Tegen de avond veerde de buienactiviteit tijdelijk weer op, maar de neerslag van deze nieuwe buien bracht het dagtotaal niet verder dan 0,3 mm. Daarna liet de wind het dan eindelijk afweten en gingen we een rustige avond in waarin we het daglicht in een mengeling van oplossende stapelwolken en breder wordende opklaringen zagen wegebben.

Maandag, 31 augustus 2015

Het onweersgeweld is afgelopen nacht onverminderd verdergegaan, maar consentreerde zich nu meer op het midden en noorden van Nederland. Vanuit Malderen waren 's ochtends echter nog steeds zwakke lichtflitsen te zien waarvan de frequentie een echt inferno lieten vermoeden. Bij het doorbreken van de schemering was er niets meer te zien buiten Cirrus densus bewolking in het noorden en westen. Daarbuiten was de hemel weer kraakhelder, doch de vochtige warmte (het werd niet kouder dan 18,8 graden) liet vermoeden dat er nog veel potentie in de lucht zat. Op de satellietbeelden zagen we inderdaad dat we zowel ten noorden als ten westen en zuidwesten van ons omringd waren met regenzones en onweerscomplexen. De onweerszone ten noorden van ons trok weg, die ten westen van ons bleef min of meer ter plaatse trappelen door golfvorming in het koufront. Het was de onweerszone ten zuidwesten van ons welke uiteindelijk van belang zou worden en langzaam maar zeker onze kant op trok, maar ons niet bereikte voordat we maxima van 30,7 graden hadden weggeschreven. Tijdens de namiddag kregen we al snel Cirrus densus en Altocumulus castellanus te zien in die richting en deze bewolking rukte vervolgens op tot de eerste donderslagen weerklonken. Enkelen van de buien slaagden erin om uit te groeien tot supercells waarvan er eentje in Brussel terechtkwam en er een prachtige wallcloud tevoorschijn toverde die voor veel stormspotters werd opgemerkt. Ook Malderen werd bedreigd door een supercel op ramkoers, doch deze botste tegen een ander onweerscomplex aan waarop beide buien desintegreerden. Niettemin ging het er op deze locatie duidelijk heftig aan toe aan de sporen van felle rukwinden te zien (vliegende tapijten, verscheurde bladeren,...). De bui loste daar 8,9 mm waarna het terug droger werd vanuit het zuidwesten. Het was nu flink afgekoeld maar toch voelde het nog aangenaam zacht aan terwijl de wind van zuidelijke naar zuidwestelijke richtingen was geruimd. Af en toe viel er nog een licht buitje met dikke druppels en dan kwam de zon er weer eventjes doorheen. Het duurde niet lang of ze werd weer weggeduwd door dikke Altostratus en Stratus fractus bewolking met Cumulus congestus ertussen waarna het weer helemaal overtrokken raakte vanuit het zuidwesten. Omstreeks 20H30 werd de rust plots onderbroken door een krachtige stormwind die uit het niets opstak en de warmte nu de genadestoot toediende. De wind ruimde naar het westen en bracht striemende vlagen van regen en motregen met zich mee waardoor het herfstgevoel compleet was. De neerslag zelf bleef echter beperkt: de pluviometer werd niet verder dan tot 9,1 mm aangevuld.

Woensdag, 31 augustus 2016

Met temperaturen die tot 9,7 graden zijn gezakt was het opnieuw erg fris vanochtend, en de zon kwam met een erg mooie gouden gloed op die schitterend tot haar recht kwam in de met nevelbanken en dauwdruppels beklede omgeving. Het hogedrukwigje was ondertussen verder doorgezakt naar het zuidoosten waardoor de wind verder naar zuidwestelijke richtingen ruimde en er geleidelijk warmere lucht werd aangevoerd. De ochtendkoelte was dan ook snel vergeten, en de zon had enkel wat Cirrusbewolking naast zich te dulden. Tegen de middag veranderde dat toen er ook Cumulus mediocris bewolking werd gevormd, maar deze wolkjes hadden geen kwade bedoelingen (tenzij voor plantjes die naar regen snakken) want het bleef droog en vriendelijk. De temperaturen stegen verder naar 27,7 graden bij nog steeds veel zonneschijn en een geleidelijk naar het zuidwesten draaiende wind. De stapelwolkjes zakten naar het einde van de namiddag toe weer in elkaar en maakten plaats voor Cirrus floccus die in langgerekte partijtjes geschikt was die van zuid naar noord liepen. Het invallende licht kreeg nu een heel mooie goudachtige gloed wat in combinatie met de zeer aangename temperatuur en het zachte briesje voor een hemelse stemming zorgde. De lucht was echter erg nevelig waardoor we de Stratus fractus bewolking net ten westen van ons maar nauwelijks opmerkten, en deze ging een inval van koelere lucht vooraf die vanuit het westen binnenstroomde. Net voordat deze wolkjes boven ons hingen, trok de wind aan, ruimde ze naar het westen en koelde het merkbaar af. Daarna keerde de rust weer en zagen we de zon onder een scherp begrensde band van Altostratus weer tevoorschijn komen. Veel tijd om de boel weer op te warmen had ze niet, want ze zakte alweer onder de horizon terwijl het goudkleurige licht plaats maakte voor een oranje tot rode gloed. Na zonsondergang verdwenen deze kleuren echter vrij snel en sloten we de dag af met zachtblauwe, rustgevende kleuren terwijl het vrij nevelig bleef. De verandering der luchtsoorten heeft opnieuw geen neerslag opgeleverd waardoor we andermaal met een dagtotaal van 0,0 mm.

Donderdag, 31 augustus 2017

Nog steeds was het grijs, kil en miezerig met Stratusbewolking, een vlagerige wind en temperaturen die naar 11,7 graden zijn gezakt. Volgens de satellietbeelden bevond het golvende koufront zich nog boven de Benelux en bewoog het zich slechts langzaam in noordoostelijke richting. Maar boven het uiterste westen van het land hingen er op dat moment al opklaringen en zelfs met de lage treksnelheid van het front duurde het daardoor niet lang of we konden weer de eerste zonnestralen in ontvangst nemen. Tegen het einde van de voormiddag was het al zover in Brussel en Malderen en de sombere regenwolken maakten plaats voor een vriendelijke zomerlucht waarin zich in de loop van de dag Cumuluswolken ontwikkelden. In het oosten trok ondertussen Cirrostratus en Altostratus weg van het evacuerende koufront. Zonnige perioden en wolkenvelden wisselden elkaar af terwijl de gure herfstwind plaats maakte voor een luchtig zomerbriesje uit westelijke richtingen. We haalden maxima van 20,1 graden tijdens de namiddag. De stapelwolken bereikten ondertussen weer gevaarlijke afmetingen en in Nederland zullen ze dat zeker niet ontkennen want plaatselijk kwam het daar tot pittige buien. In Malderen bleven we echter evenmin gespaard en kregen we een aantal buitjes te verwerken. Veel stelden deze hier echter niet voor, hoe dreigend de wolkenluchten er bij momenten ook uitzagen. Deze bewolking bestond uit Stratocumulusvelden waar hier en daar Castellanus onder te zien was en ingebedde stapelwolken waar de buien uitvielen. De atmosfeer deed nevelig aan en tijdens de avond zagen we in de opklaringen tussen de wolkenvelden Cirrostratus binnendrijven vanuit het westen. Na zonsondergang bleef het droog en rustig terwijl het flink afkoelde onder breder wordende opklaringen (en ondanks de Cirrostratus bewolking). Het neerslagtotaal kwam uit op exact 20,0 mm met de neerslag van gisteren erbij geteld maar veel meer dan een paar millimeter zullen de buien vandaag zeker niet opgeleverd hebben.

Vrijdag, 31 augustus 2018

 Het zag er dreigend uit met dikke Altostratus en verder in het zuidwesten Altocumulusvelden. De regen leek vlakbij en het was zelfs al nat door de ochtenddauw die zich door de opklaringen in de nacht kon vormen. Maar het was slechts een schijnmaneuver van moeder natuur want de Altostratus werd weer dunner om vervolgens over te gaan in Cirrostratus. En dit voordat de pluviometer de kans kreeg om iets te veranderen aan die 0,0 mm en zelfs een geoefend oog was niet in staat om ook maar 1 regendruppel te ontdekken. Er ontvouwde zich een mooie zomerhemel met Cumulus mediocris wolkjes erin en het warmde op naar een aangename 22,8 graden bij een zwak noordelijk briesje. De hemel werd steeds blauwer maar op een gegeven moment werd het teveel van het goede want de lucht was van polaire oorsprong en wie een terrasje wilde meepikken zat dus na zonsondergang niet bepaald te wachten op die heldere hemel welke het kwik meteen naar beneden joeg naar een kille 9,6 graden tegen middernacht. Mogelijk kan het plaatselijk aan de grond zelfs al tot een graadje vorst komen. 

Zaterdag, 31 augustus 2019

 De zomer was weer volop in het land. Na een vrij koele nacht met minima van 10,3 graden maakten eindeloos blauwe luchten hun opwachting. Het was misschien niet azuurblauw maar de zon was in ieder geval krachtig genoeg om het kwik, samen met een zuidelijk tot zuidoostelijk briesje, naar een tropische 28,8 graden te tillen. Vanuit het westen dreven er echter al snel Castellanus velden binnen en het was dus duidelijk dat het zomerweer geen lang leven beschoren was. Na de middag zag het er dreigend uit toen er massaal Altocumulusvelden binnen dreven uit het westen en er ontstonden ook stapelwolken die zich vooral voor de Altocumulusvelden uit ontwikkelden. Deze moesten echter knokken om de strijd tegen een temperatuursinversie te kunnen winnen en de onweersliefhebber van een gevreesde glazen front- passage te sparen. En dat gevecht werd op de meeste plaatsen verloren want het kwam slechts heel lokaal tot een onweersbuitje. In Malderen was het dus niets en moesten we met lede ogen en lege putten toekijken hoe er enkel in de verte ijskappen van buienwolken verschenen. De wind wakkerde omstreeks 17h flink aan en de koele lucht kwam erin al was het nog niet in die mate dat de pullovers uit de kast moesten gehaald worden. Het werd nog een best aangename avond eens de wind weer ging liggen maar het neerslagtotaal van 0,0 mm was in elk geval weer een teleurstelling.  

Maandag, 31 augustus 2020

 De atmosfeer heeft zich wat gestabiliseerd waardoor we vandaag van een weertype konden genieten dat iets meer aan zomer deed denken. De minima zijn op 10,6 graden uitgekomen terwijl er een mix van Stratocumulusveldjes en Cumulus hing. Overdag ontstonden er meer Cumuluswolken met een zekere neiging tot uitspreiding tot Stratocumulus al leek niet alle Stratocumulus op deze wijze gevormd te zijn. Hoe dan ook bleef er nog genoeg ruimte voor opklaringen en bij een zwak noordwestelijk briesje kon het kwik nog uitvloeien naar 21,6 graden. Tijdens de avond klaarde het weer helemaal op maar dit ging gepaard met een stevige afkoeling waardoor het einde van de meteorologische zomer alle eer werd aangedaan. Het neerslagtotaal is onaangeroerd op 0,0 mm blijven steken. 

Dinsdag, 31 augustus 2021

De weggevallen wind en brede opklaringen zorgden voor het ontstaan van lage bewolking waardoor de dag grijs en nevelig begon. Maar in tegenstelling tot wat je dan zou verwachten werd er helemaal geen dauw meer gevormd en lag de omgeving er kurkdroog bij. Waarschijnlijk was dit voor een stuk te wijten aan een weer wat aangetrokken noordoostenwind die er reeds vroeg in de ochtend bij was. Ook was het niet echt koud met minima van 15,3 graden. Op de satellietbeelden was te zien hoe opklaringen onze richting uitkwamen, maar toch was het even wachten eer deze ons effectief bereikten want aan de voorzijde daarvan ontstond een zone met Cumuliforme bewolking. Deze wolken zaten aanvankelijk erg dicht op elkaar waardoor het ook dan nog betrokken bleef. Uiteindelijk begon het slechts met mondjesmaat verder op te klaren waarbij de resterende stapelwolken nog steeds flinke afmetingen hadden en deels een neiging hadden om tot Stratocumulus uit te spreiden. En weer waren er die nevelige, zachte kleurentinten die overigens wel bij het naderende herfstseizoen passen. Hoe dan ook konden we halverwege de namiddag toch van uitgebreide zonnige perioden genieten en telkens de wind even ging liggen voelde het zelfs drukkend aan in de zon. De maxima logen er ook niet om met 25,4 graden. Op het einde van de namiddag begon de noordoostenwind weer aan te spannen en kwam ze vlagerig uit de hoek waardoor het kil aanvoelde. Er dreven toen laaghangende Stratusachtige wolken binnen terwijl de hemel vooral in het noorden een dikke, oranjekleurige nevelige waas vertoonde. Niettemin bleven de opklaringen overheersen en werd het tegen zonsondergang zelfs tijdelijk zo goed als helder. De aanhoudende wind liet het wel erg koud aanvoelen toen we op het einde van de avond het neerslagtotaal van 0,0 mm optekenden. 

Woensdag, 31 augustus 2022

 Net als de voorbije dagen waren er Altocumulusveldjes te zien maar deze keer waren ze kleiner in aantal en dat had wellicht te maken met de koelere lucht die nu is binnengestroomd. De minima zijn weer teruggevallen naar 16,4 graden en toen de nog steeds noordoostelijke wind weer opstak voelde het zeker tijdens de vroege uurtjes schraal aan. En dat was weer een droge wind die we liever niet zagen komen in verband met een versneld verdampingsproces. Ze was ook opvallend krachtig en zo leek het af en toe alsof we naar een wedstrijd parachutespringen keken door al die rondvliegende en weer neerdalende parasols. De hemel had een wat melkachtige kleur en af en toe dreven er ook gewone Altocumulusvelden (dus niet de castellanus variant) voorbij. Ook ontstonden er Cumuluswolken maar ze hadden een wat aparte vorm en hingen zo hoog dat het soms leek alsof ze uit de Altocumulusvelden ontstonden. Hoe dan ook, we haalden ondanks de wat koelere luchtsoort nog zomerse maxima van 27,1 graden. De wind begon er tijdens de avond weer wat uit te gaan en zo keerde het warme gevoel weer helemaal terug waardoor we tot zonsondergang weer buiten konden zitten zonder onderkoelingsverschijnselen op te lopen. Zij die door het neerslagtotaal van 0,0 mm opnieuw tot slavenarbeid werden veroordeeld konden het zelfs nog veel langer trekken zonder dergelijke verschijnselen op te lopen. Op wat Altocumulusvelden na loste de meeste bewolking weer op maar de lucht bleef een fletse indruk maken wat zich bij zonsondergang vertaalde in oranjeroze kleurentinten. 

Donderdag, 31 augustus 2023

Door de buiige regens gisterenavond lag de omgeving er druipnat en flink bedauwd bij. Voor de rest is het echter weer helemaal opgeklaard op wat Cirrus en een enkel veldje Stratocumulus na. De minima zijn daarbij uitgekomen op 10,8 graden. De voormiddag verliep dan ook in erg zonnige omstandigheden waarbij we bij een zwak zuidwestelijk briesje weer wat zomergevoel meekregen. Ondertussen begon de Cirrusbewolking zich vanuit het zuidwesten uit te breiden, wat in combinatie met de diepblauwe lucht buiten en tussen deze wolkjes voor fraaie plaatjes zorgde. Kort voor de middag begonnen er ook wat rafelige Cumuluswolkjes te ontstaan die eerst in Brussel te zien waren maar leter ook in Malderen. In de hogere luchtlagen ging de Cirrus na de middag over in Altostratus en op de radar was een regenzone te zien die toen al het noorden van Frankrijk had bereikt. Boven Nederland ontstonden buien waar ook onweer op zat maar Malderen bevond zich duidelijk in de smalle stabiele zone tussen de buien en de regenzone in. Daar ontstonden enkel de stapelwolken die weliswaar tamelijk fors uitgroeiden en vrij dicht op elkaar zaten. De streepjes zonneschijn lieten het opwarmen tot 20,0 graden en er stond een zwak zuidwestelijk briesje. Tijdens de avond nam de bewolking verder toe maar het erg intense neerslag op de radarbeelden bleek vals te zijn want het bleef droog toen de neerslagzone ons bereikte. Voorlopig dan toch, want na zonsondergang begon het dan toch nog zachtjes te druppelen bij tussenpozen. Veel deed het desondanks niet met het neerslagtotaal, dat bleef steken op 0,2 mm. 

Zaterdag, 31 augustus 2024

 Het is tijdens de nacht terug tot wat regen gekomen, maar het stelde allemaal niet veel voor (0,2 mm en dit zou ook het dagtotaal worden) en het onweer dat gisteren nog op de satellietbeelden te zien was, is ver ten oosten van ons gebleven. Tegen de ochtend was het afgekoeld tot 15,2 graden en was er geen bewolking meer te zien al was het ook weer niet rustig want er stak al snel een erg krachtige en vlagerige wind op. Deze kwam uit een wat ongebruikelijke richting voor dergelijke snelheden, namelijk het noordoosten. Kort na zonsopgang ontstond er ten zuidwesten van ons een veld met Stratocumulus floccus en castellanus wolkjes die zich uitbreidde in onze richting. Het leek het begin van een volgende ronde met buien en onweer te zijn maar uiteindelijk loste deze bewolking vrij snel weer op en werd het terug helder op een paar contrails na. Na een tijdje begonnen er rafelige Cumulusachtige flardjes te ontstaan die geleidelijk talrijker werden waardoor de zon het moeilijk kreeg. De Flarden waren meestal erg dun waardoor de zon er nog net door zichtbaar was, maar ze zaten wel dicht op elkaar waardoor het op een soort van Stratus wolkendek ging lijken. Na de middag loste dit alles terug op en werd het zowaar bijna helemaal helder op een enkele pluk Cirrus ten zuidwesten van ons na. De wind ging nu ook wat minder krachtig waaien waardoor het zomergevoel er weer in kwam. Met die oostcomponent in de wind kon er ook gemakkelijker warme landlucht binnensijpelen en we lazen dat ook af aan de maxima die met 24,5 graden mooie winst boekten. Er volgde een lichtbewolkte tot heldere avond waarin het weliswaar kon afkoelen maar de temperaturen toch aangenaam bleven om op de terrasjes te vertoeven tot in de late uurtjes.