Flashback: 8 augustus in het verleden

Vrijdag, 8 augustus 2014

Het mag vanochtend dan misschien wel droog geweest zijn bij minima van 17,1 graden, tijdens de voormiddag werden we toch weer overspoeld door een aantal flinke buien die vanuit Frankrijk het land binnendreven. Tussen deze buien door was het betrokken en konden we erg fraaie Altostratus asperatus bewolking waarnemen. Meteen een leuke compensatie voor het voorts betrokken en sombere weertype. Naar de middag toe ging de bewolking geleidelijk over in Altostratus translucidus waar ook Altocumulus castellanus en Cumulus congestus onder werd gevormd. De bewolking werd geleidelijk dunner en in de verte was zelfs al iets te zien dat op een opklaring leek. Tijdens de namiddag ging deze 'look alike' vervolgens weer verloren tussen opnieuw dikker wordende Altostratus bewolking waar het uiteindelijk weer uit ging regenen. Tijdens de late namiddag werd de bewolking alweer dunner en konden we nog een waterzonnetje zien dat het kwik deed oplopen naar 21,6 graden. Dit werd op haar beurt weer door dikkere bewolking gevolgd en daarna kwam het alweer tot opklaringen. Deze luidden echter zeer onstabiele luchtmassa's in, en het krioelde dan ook van de onweersverklikkers zoals Altocumulus castellanus en floccus en ook veel Altostratus, Cumulus congestus en Cirrus densus. Op de satellietbeelden zagen we rond die tijd flinke onweersbuien ontstaan boven Frankrijk die zich ontwikkelden tot supercells. Deze trokken richting de Ardennen, doch te Malderen ontstond omstreeks 20H opeens een zonderlinge wolkenmuur en al snel werd duidelijk dat dit de flanking line van een kleine supercell was, toen de updraft ervan tussen de lagere bewolking zichtbaar werd. De radar bevestigde dit type onweer, of beter gezegd bui daar er op het eerste zicht geen onweersverschijnselen aan te pas kwamen. Voor de meeste mensen ging dit gebeuren dan ook ongemerkt voorbij, temeer dat er slechts 3 regendruppels uit de flanking line van het ding vielen. de passage ging gepaard met een windsprong van het zuidoosten naar het zuidwesten, en zodra de supercell wat verder was weggetrokken, draaide de wind weer naar het zuidoosten. Het kwam niet meer tot nieuwe buien op deze locatie en er volgde een zachte maar zwaarbewolkte avond waarin we het dagtotaal van 7,6 mm konden optekenen.

Zaterdag, 8 augustus 2015

De regenzone waarin de onweders van gisterenavond tot ontwikkeling kwamen is gaan golven waardoor er vooral in het oosten en zuidoosten veel Cirrostratus en Altostratus bewolking te zien was. Deze bewolking breidde zich tot boven Malderen uit en ten noordwesten daarvan kregen we een zeldzaam diepblauwe hemel te zien waarin zich later stapelwolkjes ontwikkelden. De van zuidwest naar noordoost lopende wolkenband ging in de loop van de dag kantelen waardoor ze west- zuidwest - oost- noordoost georiënteerd werd. Op het einde van de namiddag losten de stapelwolken op maar de zon zat verscholen achter Altostratus bewolking waardoor ze slechts af en toe in waterige versie zichtbaar was. Desondanks werd het toch nog 26,7 graden, en door dezelfde bewolking werd het afgelopen nacht niet kouder dan 16,2 graden. De wolkenband kwam vervolgens vast te zitten en verroerde voor de rest van de dag geen vin meer. Hierdoor was het gewoon een kwestie van wachten tot de zon in het noordwesten stond om weer van haar verwarmende stralen te kunnen genieten. Het werd hierbij een zeer rustige, windstille en aangename zomeravond waarbij het ook na zonsondergang heerlijk toeven was in de buitenlucht. De zonsondergang was er overigens eentje van formaat toen de wolkenband van onderaf werd aangeschenen door de zon en hierbij fraaie gele, en later oranje kleuren vertoonde alsof de hemel in vuur en vlam stonden. Gelukkig was het geen echt vuur, want met een neerslagtotaal van 0,0 mm, droogte en verdorde vegetatie zouden we niet al te veel kans maken om dit alles succesvol te blussen.

Maandag, 8 augustus 2016

De dag begon met opklaringen in het oosten en minima van 14,6 graden terwijl er vanuit het noordwesten dikke Stratus en Stratocumulus bewolking binnendreef. Deze hoorde bij een koufront, maar veel bleek dit niet om het lijf te hebben. De zon verdween eventjes, er stak een koele bries op en de hemel maakte een sombere indruk waarna het na een goed half uurtje vanuit het noordwesten opeens weer opklaarde. De zon kwam er weer door en het werd vriendelijk zomerweer met verspreide stapelwolken, wat Stratocumulus en in de loop van de middag en namiddag ook wat Cirrus en Cirrostratus bewolking die binnendreef vanuit het westen. het voelde vrij aangenaam aan bij maxima van 23,3 graden en het koele, luchtige westenwindje was een verademing voor degenen die werkten in de buitenlucht of aan het sporten zijn gegaan. Tijdens de avond werd dat luchtige echter iets teveel van het goede en ging het behoorlijk fris aanvoelen met die wind erbij, zeker voor degenen die weinig inspanningen deden in de buitenlucht. Desondanks bleef het wel droog en vriendelijk en de wind zwakte later op de avond weer af. Neerslag is er ondanks de koufrontpassage deze voormiddag niet meer aan te pas gekomen, waardoor we terug een droge dag konden bijschrijven met 0,0 mm.

Dinsdag, 8 augustus 2017

Tijdens de nacht is de bewolking verder toegenomen waarbij de sluierwolken van gisteren zijn overgegaan in dikke Altostratus met Altocumulus castellanus eronder. In het noorden was de bewolking dunner, maar we zagen vrijwel uitsluitend grijze kleuren. Zwoel was het ondanks de zomerse setting zeker niet bij minima van 15,0 graden en er kwam al snel extra verkoeling toen het vanuit het zuiden ging regenen. De regen had een licht buiig karakter, maar tot onweer is het in Malderen niet gekomen. De actiefste buien trokken ver ten westen en oosten van ons langs terwijl het in Malderen om regen, bewolking en kilte draaide. Ondanks het natte en koele weertype was het wel erg rustig met slechts een zwakke zuidwestelijke bries waardoor de gevoelstemperaturen nog enigszins meevielen. Het leek wel alsof er geen einde zou komen aan de regen en bewolking, doch aan het begin van de avond sloeg het weer opeens volledig om en dreven er brede opklaringen binnen vanuit het zuiden. De bewolking bestond nu uit Cumulus fractus en Stratocumulusveldjes terwijl het bij redelijk wat zonneschijn nog kon opwarmen tot 24,9 graden. Later op de avond vielen er nog een paar lichte buitjes (in Mechelen althans) maar veel stelde het allemaal niet voor. De wind ging nu volledig liggen en het werd een beetje nevelig in een zeer vochtige en klamme atmosfeer die iets herfstachtig uitstraalde. We sloten de dag in rustige en zwaarbewolkte omstandigheden af te Malderen met een neerslagtotaal van 10,2 mm.

Woensdag, 8 augustus 2018

Omstreeks 3H kwam het opnieuw tot een fel onweer waarbij we werden gegeseld door stevige windvlagen die gevolgd werden door krachtige stortregens en terug een heleboel bliksemactiviteit met bijna elke seconde een flits. Na een uurtje keerde de rust terug en tegen de ochtend is er een koele/minder warme westenwind opgestoken die Stratus fractus bewolking aanvoerde. Deze zag er soms dreigend uit maar het kwam niet meer tot buien. We kregen stapelwolken te zien die zich uitspreidden tot Stratocumulusveldjes en het straalde een en al stabiliteit en rust uit. Bij veel zonneschijn warmde het op tot 22,7 graden met een verkoelend westelijk briesje erbij en aan het begin van de avond werd het helemaal helder. Het koelde nu razendsnel af waardoor we de minima van 15,2 graden nu pas bereikten. Na zonsondergang kwam er Stratocumulusbewolking opzetten vanuit het zuidwesten maar dit voegde niets meer toe aan het onbekende neerslagtotaal. 

Donderdag, 8 augustus 2019

 Tijdens de nacht is er terug meer Cirrusbewolking binnen gedreven met ook wat Altocumulus en Stratocumulus erbij. Het is daarbij tot 14,2 graden afgekoeld. Samen met een aantal stapelwolken gingen deze wolkenvelden overdag een belangrijke rol spelen. De aangevoerde lucht was echter behoorlijk warm en er bleef nog veel ruimte over voor de zon waardoor het toch weer een fraaie zomerdag is geworden bij maxima van 27,0 graden. Neerslag kwam er ondanks het onstabiele uiterlijk van de bewolking niet aan te pas en dus prijkte de vertrouwde 0,0 mm weer op het display van het weerstation waarvan een eventuele smart-versie ons waarschijnlijk zou geappt hebben dat we weer de handen uit de mouwen mochten steken met tuinslangen en gieters. Er volgde een warme avond en het was dus enkel door de muggen dat de meesten weer naar binnen zijn gevlucht. 

Zaterdag, 8 augustus 2020

Op wat Cirrusbewolking na was het helder bij een drukkende 16,7 graden als minimumtemperatuur. Een zuidoostelijk briesje voerde hete landlucht aan en samen met de krachtige zon liet dit het kwik al snel stijgen naar tropische waarden. Tijdens de namiddag leek dat kwik daar nog niet genoeg aan te hebben en steeg het dus door naar de uiteindelijke maxima van 37,1 graden. De lucht werd ondertussen onstabiel en we zagen Altocumulus floccus en castellanus ontstaan of binnendrijven. Ook verscheen er Cirrus densus en Cirrostratus waardoor er weer hoop kon gekoesterd worden op een verkoelend buitje. Maar natuurlijk waren dit plaatselijke aangelegenheden en in Malderen leek het met een viertal regendruppels rond zonsondergang reeds beklonken te zijn. Voor degenen die nog twijfelen, was dit goed voor een neerslagtotaal van 0,0 mm omgerekend. Wel konden we nog genieten van de fraaie wolkenluchten die de onstabiliteit met zich meebracht voor zover de warmte het mogelijk maakt tenminste. Want daar een klassieke Belgische zomeravond doorgaans te koel is daarvoor lijkt het nu net omgekeerd te zijn. Ook na zonsondergang konden er geen nieuwe buien meer tot bij ons doordringen of er ontstaan. 

Zondag, 8 augustus 2021

Na een heldere, zonnige start ontstond er overal Stratus fractus bewolking terwijl de west-zuidwestenwind weer agressief uit de hoek begon te komen. Het herfstgevoel was weer alomtegenwoordig en het leek ook een saaie dag te zullen worden daar de bewolking steeds meer overging in Stratus. We zijn ook nog eens in een koudere luchtmassa terecht gekomen waardoor het slechts langzaam opwarmde nadat we de minima van 14,3 graden hebben opgetekend. Gelukkig sloeg het weer na een uurtje om en ontstonden er overal prachtige buienwolken die in de transparante polaire zeelucht voor schitterende uitzichten zorgden. De weersfotografen onder ons hoefden zich dus niet te vervelen vandaag. De eerste buien waren eerder licht en meestal ging het om verdwaalde regendruppels die uit een open hemel leken te vallen. Na de middag werd de buienactiviteit echter groter en zagen we overal ijskappen verschijnen in combinatie met dreigende donkere luchten die bij elke bui kwamen opzetten. Het kwam nu tot felle regenval en wellicht zat er hier en daar ook onweer bij. Door de krachtige stroming waren zowel de buien als de zonnige momenten tussendoor snel voorbij maar de onderkoelde maxima van 20,1 graden voelden daarbij nog onderkoelder aan. Naar de avond toe begon de nadruk steeds meer op ijskappen van buienwolken te liggen en begonnen de lager hangende Cumuluswolken steeds schaarser te worden. Uiteindelijk bleef er dan ook niet meer dan Altostratus en Cirrostratus over tegen dat de zon onder ging. De wind ging weer liggen en het neerslagtotaal is op 1,7 mm blijven steken. 

Maandag, 8 augustus 2022

 De enige bewolking die tijdens de nacht is blijven hangen bestond uit Cirrus. Deze zorgde voor een erg fraaie zonsopgang toen alles in oranjeroze kleuren oplichtte in het eerste zonlicht. Tegelijkertijd hield deze bewolking niet veel warmte vast waardoor we aan de vooravond van de aankomende hittegolf nog eens van een heerlijk koele ochtend konden genieten. De minima kwamen zo uit op 12,7 graden. Overdag ging het dan weer opvallend snel met de opwarming waarbij de zonkracht, geleidelijke overgang naar van origine warmere lucht en de lage vochtigheidsgraad een en ander versnelden. De tropische grens was niettemin (nog) niet in zicht en we hielden het bij maxima van 26,1 graden. En we konden bovendien af en toe nog wat verkoeling vinden achter een stapelwolkje waarvan er tijdens de vroege namiddag nog enkele exemplaren te zien waren. Hetzelfde vonden we ook in een noordelijk tot noordoostelijk briesje dat door de droge lucht zelfs een flink afkoelend effect had op bezwete lichamen. In de hogere luchtlagen waren er dan weer wat Cirrusplukjes te zien maar in tegenstelling tot die stapelwolkjes hadden die natuurlijk geen invloed op de zon. De avond verliep aanvankelijk warm maar eens de zon wat lager stond koelde de droge lucht weer snel af en kon er in de buitenlucht zelfs al een extra trui(tje) verdragen worden. Maar toch waren er nog mensen die lagen te puffen en zweten alsof ze net uit de sauna kwamen, en dat waren vooral tuinierders die weer tientallen liters water hebben moeten verslepen om hun groene hartendiefjes levend doorheen de reeks dagen met een neerslagtotaal van 0,0 mm te kunnen trekken. 

Dinsdag, 8 augustus 2023

We begonnen de dag met brede opklaringen terwijl er wat Stratocumulus en Stratus fractus hing. Het is daarbij afgekoeld tot 12,5 graden. De zon was weer van de partij, maar vanuit het noorden dreven er plotseling dunne Stratocumulusvelden  binnen. Aanvankelijk leek dit er onschuldig uit te zien, maar tijdens de voormiddag ontstonden er overal flinke stapelwolken die zich uitspreidden tot nog meer en dikkere Stratocumulus waardoor het binnen de kortste keren grijs, somber en kil werd. Wel bleef het droog maar de zon kregen we bijna niet meer te zien. Er stond ook nog eens een goed voelbare west- zuidwestenwind die alles een guur tintje gaf bij de koele maxima van 20,4 graden. Tegen de middag leken we even op verlossing te kunnen rekenen toen de Stratocumulusvelden weer dunner werden. De zon kwam er terug geregeld door al bleef het nog steeds voor minstens 6/8 bewolkt. In de hogere luchtlagen dreef er Cirrostratus bewolking binnen en deze hoorde volgens de satellietbeelden duidelijk bij een warmtefront dat wellicht voor een onderdrukkende werking op de andere wolkensoorten zorgde. Het was dus een tijdelijke weersverbetering want al snel begon dat warmtefront haar persoonlijk assortiment aan wolkensoorten over Malderen te jagen, en dat was deze keer Stratocumulus castellanus en Altostratus. Die eerste zorgde voor een onstabiele indruk en het was dan ook geen wonder dat het kort daarna plotseling met tamelijk dikke druppels begon te regenen. Later werd de bewolking weer dunner al bleef het nog een tijdje namiezeren. De vlagerige wind leek door de regen uit de lucht te zijn gespoeld want nu werd het opeens een stuk rustiger. Althans tijdelijk dan want met het dunner worden van de bewolking ging de regen terug over in een mix van motregen en lichte regen die weer werden opgezweept door vlagerige rukwinden. De rest van de avond verliep hierdoor in sombere en kille omstandigheden terwijl het neerslagtotaal verder werd aangevuld tot 3,4 mm. 

Donderdag, 8 augustus 2024

 De dag begon grijs met verschillende lagen Altocumulus (duplicatus) die zich over het volledige luchtruim hebben uitgespreid. Eerder in de nacht is er ook wat regen gevallen maar met 0,0 mm stelde dit niet veel voor. In de onderste laag was ook een castellanusachtige structuur te zien. Het bleef echter stabiel en droog en met minima van 16,2 graden erbij was het niet koud. Een zwak zuidwestelijk briesje heeft zich tijdens de nachtelijke uren kunnen handhaven waardoor er nauwelijks dauw werd gevormd, alles lag er droog bij. De grijze episode was van korte duur want vanuit het westen klaarde het vrij snel op. Wie wat langer in bed lag heeft er zelfs niets van meegekregen, omstreeks 8H was er al niet veel meer van te zien. Maar dat wilde niet zeggen dat we nu van de wolken verlost waren, want vanuit het westen dreven er donkere lage wolkenflarden binnen en in de hogere luchtlagen hingen nog contrails en wat Cirrostratus bewolking. Het zijn die wolkenflarden welke uiteindelijk de hoofdrol gingen spelen, want deze gingen al snel over in Cumuluswolken en deze werden tijdens de tweede helft van de voormiddag vrij talrijk. Rond de middag begonnen ze zich deels uit te spreiden tot Stratocumulus en dreigde er dus een grijs en kil vervolg. Maar na een tijdje klaarde het weer op vanuit het westen. Vermoedelijk zat hier weer advectie van een nabije storing in het spel want we zagen na een tijdje heel fraaie, flinterdunne streepjes Cirrostratus fibratus verschijnen vanuit het noordwesten. Vanaf dat moment werden de stapelwolken een stuk bescheidener, of toch in de zin dat ze geen Stratocumulusschermen meer vormden. De Cirrostratusbewolking begon zich in de loop van de dag geleidelijk uit te breiden en aan te dikken maar desondanks werd het erg fraai zomerweer tijdens de namiddag waarbij we nog maxima van 24,3 graden konden binnenrijven. Ook de avond verliep in aardige omstandigheden, wel moesten we rekening houden met een tamelijk goed voelbare west- zuidwestenwind al liet die het vooral luchtig aanvoelen en werd het dus geen plakkerige zweettoestand. Kort voor zonsondergang zagen we dan dichte velden Stratocumulus naderen vanuit het westen die wellicht bij een naderend koufront hoorden. Wel slaagden we erin om het nog droog te houden.