Zondag, 10 augustus 2025

 Zondag, 10 augustus 2025

 Het was terug erg koel met minima van 11,5 graden en in het oosten van het land zat de temperatuur zelfs heel dicht bij het vriespunt (Ardennen). Daar hoorde een azuurblauwe heldere hemel bij, alle bewolking die gisterenavond nog te zien was is immers

verdwenen of opgelost. Door het wegvallen van de wind en de vlotte uitstraling onder deze open hemel kon zich terug ochtenddauw vormen die er ondertussen toch al enkele uren over deed op volledig te verdampen nu de zon er al wat later bij komt en lager begint te staan. Los van deze vroege 'herfstverklikkers' bleef het echter op en top zomerweer en de weergoden deden er nu nog een schepje bovenop door het helder te laten waardoor de zon zeker tegen de middag weer extra krachtig was. Het warmde

snel op al konden we nog van een aangenaam verkoelend zuid- zuidwestelijk briesje genieten dat het allemaal heerlijk luchtig maakte. Na de middag ontstonden er toch nog Cumuluswolken, hierbij viel op dat ze eerst enkel in een eenzaam groepje ten zuidwesten van Malderen te zien waren, ondanks het feit dat ze al redelijke afmetingen hadden. Sommige stapelwolken leken ook een gemeenschappelijke basis te delen zoals castellanus bewolking, al is de atmosfeer momenteel nog te droog en stabiel om daar al

over verder te fantaseren. Korte tijd later waren de stapelwolken dan toch overal te zien, en ze hadden tijdens de eerste paar uren nog steeds flinke afmetingen. Daarna lieten hogedrukinvloeden zich steeds meer gelden en zagen we ze steeds meer overgaan in de mediocris variant. De lucht werd een beetje nevelig, vooral in het zuidwesten maar de azuurblauwe kleuren bleven wel overheersen. Aan het begin van de avond losten de stapelwolken traditiegetrouw op nadat ze eerst nog uiteenvielen in Stratocumulusachtige 'puinhoopjes'. De rest van de avond verliep dan in heldere omstandigheden. De warmte bleef eerst goed hangen, zeker nu we al maxima van 26,8 graden konden optekenen. Maar omstreeks 20H20 stak er opeens een briesje op vanuit het noord- noordwesten en koelde het verrassend

snel af. Vermoedelijk was dit een zeewindfront dat in verzwakte vorm tot in Malderen is kunnen doordringen want op de weerfora werd ook al melding gemaakt van een dergelijk front dat langzaam maar zeker het land in trok. De laatste restjes stapelwolken die we hier zagen werden dan ook mogelijk niet door thermiekbellen gevormd maar door dat frontje, de wolkenluchten zagen er immers bijna hetzelfde uit als eerder aan de kust. De wind zwakte nadien weer af en we gingen een heerlijk koele avond in waarin we ons weer konden uitsloven voor onze uitdrogende plantjes bij het neerslagtotaal van 0,0 mm zonder ons te pletter te moeten zweten.