Donderdag, 28 augustus 2025

 Donderdag, 28 augustus 2025

Er hing vanochtend een mengeling van Cirrostratus, Altostratus en verspreide Altocumulusvelden. Deze laatste waren erg dik en leken een beetje op Stratocumulus. Het is bij dit alles zacht gebleven met minima van 13,3 graden. De sluierbewolking begon geleidelijk

dunner te worden en de Altocumuluswolken gingen over in fraaie lenswolkjes die van zuid naar noord gericht waren. Een paar uur na zonsopgang werden er plots stapelwolken gevormd en sommige wisten uit te groeien tot flinke afmetingen. Hier en daar waren er zelfs ijskappen tussen te zien, het leek er dus op dat sommige plaatsen weer van een welkome slok hemelwater konden genieten. In Malderen was het echter niets van dat en het bleef bij een paar verdwaalde regendruppels die halverwege de

voormiddag vielen. Dat was dan zelfs niet eens uit die stapelwolken maar wellicht uit een buitje dat op middelbaar niveau vanuit die Altocumulusbanken gevormd werd. De zoveelste misser dus op pluviaal gebied en de gevolgen van de droogte waren ondertussen al behoorlijk indrukwekkend te noemen met

bomen die volop verkleuren en blad verliezen terwijl het nog zomer is terwijl diverse vaste planten waarvan bekend staat dat ze erg taai zijn eveneens zijn beginnen te verwelken. In de wijde omgeving zijn zelfs volledige maisvelden door de droogte vernield, iets dat in de afgelopen 45 jaar en wellicht in de jaren na 1976 nooit gezien is op deze schaal. Na wat gedreig van flinke stapelwolken waaronder neerslagschermen te zien waren, kregen we al snel vriendelijke stapelwolkjes te zien die vanuit het zuidwesten binnendreven en werd duidelijk dat we het nu wel helemaal konden schudden wat de neerslagkansen betreft. Bij een luchtig zuidwestelijk briesje werd het terug zomers warm met 23,8 graden. De stapelwolkjes hielden ons de rest van de namiddag en een groot stuk van de avond gezelschap waarna ze begonnen op te lossen op de dagelijkse gang.

Kort voor zonsondergang verscheen er in het westen Cirrus bewolking met enkele mooie Altocumulus lenticularis bankjes eronder die zich langzaam uitbreidde in onze richting. Ze zorgde voor een fraaie setting bij zonsondergang die er soms wel spookachtig uitzag met die bijna zware lenswolkjes op een achtergrond van half kaal geworden bomen. Met een neerslagtotaal van nog maar eens 0,0 mm zullen die wellicht spoedig gratis brandstof voor de houtkachelbezitters onder ons brengen…