Flashback: 10 september in het verleden

Woensdag, 10 september 2014

Tijdens het tweede deel van de nacht heeft de Stratocumulusbewolking zich verder uitgebreid over Malderen waardoor we het daglicht in een grijze hemel zagen weerkeren. Dit zorgde wel voor hogere minima van 12,3 graden al moesten we de somberheid er dus bijnemen. Na verloop van tijd begon de bewolking weer uiteen te brokkelen en kort voor de middag zagen we in het noordwesten opeens een blauwe leegte verschijnen. Deze breidde zich snel uit en binnen de kortste keren zaten we weer volop in de zon waardoor het terug aangenaam nazomerweer werd bij maxima van 20,7 graden. Het duurde echter niet lang of er werden weer stapelwolken gevormd die zich tot Stratocumulus uitspreidden. Dit leidde tot een bewolkingsgraad van 7/8 die in combinatie met de nog steeds kille noordenwind voor wat minder aangename momenten zorgden. Op het einde van de namiddag werden de opklaringen weer een stuk breder doch vanuit het noorden dreef er vervolgens opnieuw meer Stratocumulusbewolking binnen. Deze loste pas later op de avond op waardoor het terug snel afkoelde en er van terrasjesweer in de verste verte geen sprake was, en al zeker niet toen we het neerslagtotaal van 0,0 mm optekenden op het einde van de avond.

Donderdag, 10 september 2015

Terwijl de hemel in het oosten helder was, hing er elders veel Cirrus bewolking en condensatiesporen van vliegtuigen. Het was erg fris bij minima van 7,6 graden, en we kregen terug een opvallend oranje licht te zien eens de zon op was. Het duurde tot laat in de middag eer het zonlicht weer een normale witte kleur had, en toen werden er wat stapelwolkjes gevormd terwijl er in het noorden Cirrostratusbewolking verscheen. Deze was scherp begrensd, maar rukte niet verder op waardoor we niet (onmiddellijk) voor een weersverandering hoefden te vrezen. De stapelwolken waren veel kleiner en minder talrijk dan gisteren, waardoor het enkel de straffe oostenwind was die een domper zette op onze beleving van de nazomerwarmte die ons naar maxima van 21,7 graden bracht. De stapelwolken verdwenen weer tegen de avond waardoor enkel de Cirrostratus in die richting overbleef. De wind bleef erg lang aanhouden waardoor de afkoeling wat werd afgeremd, maar het koudegevoel liet ons toch afvragen of er geen modieuze uitvoeringen van wetsuits en andere thermische kledij bestaan voor op de terrasjes. Neerslag is er terug niet aan te pas gekomen waardoor we andermaal met 0,0 mm.

Zaterdag, 10 september 2016

We kwamen vandaag geleidelijk onder de invloed van een naderend koufront en daarbij zagen we in het oosten nog zuiderse, diepblauwe luchten terwijl er vanuit het westen Cirrus en Cirrostratus bewolking binnendreef. Hoewel er al een tijdje een dip werd voorspeld in het warme nazomerweer, was het ook vandaag erg warm met overvloedige zonneschijn en temperaturen die snel stegen van 14,4 graden in de ochtend naar 27,0 graden in de late namiddag. Toen was reeds het volledige uitspansel bedekt met Cirrostratus fibratus bewolking, maar op de zonneschijn had dit weinig invloed. Aan het einde van de namiddag dreven er dan Altocumulusvelden binnen vanuit het westen terwijl het nogal drukkend ging aanvoelen bij een erg zwak zuidelijk briesje. De zon liet het hierdoor af en toe afweten, al bleef de warmte wel veel beter hangen dan gisteren en eergisteren zodat we weer een erg zwoele nazomeravond beleefden. Ondertussen straalden de Altocumulus floccus en castellanus wolken een en al onstabiliteit uit, al had dit verder geen gevolgen (neerslagtotaal bedroeg andermaal 0,0 mm) buiten het bijdragen aan een fraaie, fotogenieke zonsondergang. Door het overvloedige vocht in de lucht lichtte alles immers weer op in gouden en later vurig oranje en rode tinten bij zonsondergang. Ook na het vallen van de duisternis bleef de warmte hangen waarbij het praktisch niet afkoelde.

Zondag, 10 september 2017

De buiigheid is tijdens de nacht verdwenen en we ontwaakten onder een diepblauwe, zuiderse hemel bij noorderse minima van 9,4 graden. Helemaal helder was het overigens niet want er hing Stratus fractus bewolking die geleidelijk toenam tijdens de voormiddag. Deze bewolking hing erg laag en was in zuidwest- noordoost lopende banden geschikt. Tegen de middag was deze overgegaan in Stratus en brak er een sombere en kille periode aan waarbij het een geluk was dat de zuidwestenwind niet overdreven krachtig was. Halverwege de namiddag klaarde het weer op vanuit het westen en brak er een zonnige periode aan waarbij het kwik kon stijgen naar 16,8 graden. De bewolking ging nu over in Cirrus die op haar beurt plaats maakte voor Cirrostratus en Altostratus uit een naderende regenzone. In de onderste luchtlagen was het nu vooral Cumulus en Stratocumulus welke we te zien kregen en helemaal zonovergoten werd het dus zeker niet. Tijdens de avond raakte het met de laatstgenoemde wolkensoorten meer en meer overtrokken al bleef het wel nog rustig en droog. We sloten de dag af met een neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Maandag, 10 september 2018

 Het is tijdens de nacht erg zacht gebleven met minima van 13,6 graden al voelde het tijdens de ochtend luchtig aan met een zuidwestelijk briesje en veel bewolking. Deze bestond vooral uit Altocumulus en Cirrostratus al nam ze geleidelijk af naar de middag toe zodat de zon er weer kon doorkomen. Het warmde snel op en we haalden maxima van 24,0 graden, al stond er erg veel wind uit west- zuidwestelijke richtingen waardoor de warmte niet ondraaglijk of drukkend was. Niettemin was het opvallend gemakkelijk om in het zweet te geraken. Tijdens de avond zagen we Cirrostratus en Stratocumulus opzetten vanuit het noorden en bleef er van het zomergevoel al snel niet veel meer over. Hoewel de bewolking niet aaneengesloten was, zorgde de aanwakkerende wind die soms bijna stormachtig uit de hoek kwam voor herfstgevoel. Bij zonsondergang konden we eventjes van mooie oranje kleuren genieten toen de dunne Stratocumulusveldjes die er toen hingen langs onder werden aangeschenen wat even later met de Cirrostratusvelden gebeurde. Er volgde een opvallend winderige avond waarin we het neerslagtotaal van 0,0 mm optekenden. 

Dinsdag, 10 september 2019

 De snel dalende temperaturen hebben niet alleen voor lage minima van 6,2 graden gezorgd, maar ook voor nevel en dauwvorming waardoor de zonsopgang en het begin van de voormiddag extra sfeer uitademden. Daarna kregen we weer een vleugje nazomer want de wind was zwak en de zon nog steeds vrij krachtig waardoor het ook bij de eerder bescheiden maxima van 22,2 graden heerlijk toeven was in de buitenlucht. Er werden stapelwolkjes gevormd die op een of andere manier aanvankelijk eerst in het noorden ontstonden maar uiteindelijk toch ook de rest van het luchtruim wisten te veroveren. Tijdens de namiddag vond er op beperkte schaal uitspreiding tot Stratocumulus plaats maar naar de avond toe verdween dit verschijnsel uiteraard terwijl de stapelwolken weer oplosten. Wel dreef er weer Cirrus en Cirrostratus binnen vanuit het westen. Aan het neerslagtotaal van 0,0 mm kon dit nog niets veranderen. 

Donderdag, 10 september 2020

Er hingen opklaringen en Stratocumulusvelden waarbij deze laatsten een fraai uitzicht gaven met hun netjes gerangschikte rollen in het warme ochtendlicht. De minima zijn op   graden uitgekomen en het klaarde volledig op vanuit het westen. De zon kon dus weer voluit gaan al werden er tegen de middag wel wat Cumuluswolkjes gevormd. Het kwik liep op tot   graden en de zuidwestelijke bries voelde daarbij nogal koel aan doordat de zon tijdelijk nogal veel achter deze bewolking wegdook. Maar tegen de avond ging het dan toch weer de goede kant op en loste de bewolking grotendeels op. Het werd weer een van die typische herfstavonden met een zachte lichtinval maar tegen zonsondergang wel een flinke afkoeling die gepaard ging met klammigheid en dauwvorming. We eindigden weer met 0,0 mm als neerslagtotaal. 

Vrijdag, 10 september 2021

 Het is tijdens de nacht helemaal overtrokken geraakt met Stratus fractus en Stratocumulus waardoor de herfstsfeer er weer in kwam. Ware het niet dat het zomers zwoel was met minima van 17,1 graden. De bewolking bleef lang hangen en tegen de middag zagen we wolkenflarden (pannus) onder het aanwezige wolkendek ontstaan. Dit werd even later gevolgd door perioden van lichte of matige regen al werd het na een uurtje weer droog en klaarde het vanuit het zuidwesten op. Nu ontstonden er flinke stapelwolken en de zon kwam erdoor waarbij het drukkend warm werd bij temperaturen die naar 26,3 graden stegen. Er stond een zwak zuid- zuidwestelijk briesje en op het einde van de namiddag hoorden we het al rommelen uit enkele van deze stapelwolken die ondertussen ijskappen kregen. De meeste buien trokken echter ten oosten van ons langs en later zagen we dan weer ten westen van ons buien passeren waardoor het Londerzeelgevoel weer helemaal terug van weggeweest is. Alle hoop was tegen zonsondergang gevestigd op een buienlijn die zich net ten westen van ons ontwikkelde en op ramkoers lag. Voor die lijn uit zagen we ook afzonderlijke buien ontstaan die mooi oranjerood oplichtten bij zonsondergang. Maar ook deze keer draaide het op niets uit en lijkt het er meer en meer op dat de routine van de voorbije twee jaar is teruggekeerd in het Londerzeelse. Wat zich ook aan de waterstand van de regenputten vertaalde die met een uiteindelijk totaal van 0,1 mm niet veel wijzigde. De bui leverde immers niet meer dan een paar druppels en bliksemflitsen in de verte op. De rust keerde later in de avond terug en er trad een aangename koelte in die deels te danken was aan de weer helemaal uitgeklaarde sterrenhemel die nachtelijke uitstraling toeliet. 

Zaterdag, 10 september 2022

 Tijdens de nacht heeft zich een indrukwekkende buienlijn gevormd die vanuit het noordwesten het land in trok en gevoed werd door het erg warme zeewater. Deze lijn kwam min of meer stationair te liggen waardoor het op verschillende plaatsen langs die lijn tot wateroverlast kwam. De ene bui volgde de andere bijna naadloos op en de intensiteit was enorm. Malderen lag net ten zuiden daarvan en kreeg schampschoten van de buien te verwerken die zeker rond de middag ook hier erg pittig waren. Na de middag kwam het ook hier tot onweer en hierbij vielen de zeer luide, diepe dreunen op die elkaar snel opvolgden. Maar toen het onweer boven ons hing ging de activiteit er snel uit en even later begon ook de intense regen te minderen. We kregen steeds meer droge perioden en de buien die volgden leverden niet meer dan een paar druppels op. Nu was de tijd van schitterende wolkenlandschappen aangebroken en konden we genieten van flinke stapelwolken, ijskappen en wolkenflarden die zich tegen een diepblauwe lucht vol transparante kleuren aftekenden. Wellicht kwam het daaronder nog tot flinke stortbuien maar hier konden we reeds afklokken op een neerslagtotaal dat kan tellen met 5,6 mm. Samen met al die regen is er overigens gevoelig frissere lucht binnen gestroomd met temperaturen die niet meer boven 19,6 graden zijn gestegen. Voorlopig blijven de nachten wel nog vrij zacht met 15,6 graden als minimum vandaag. 

Zondag, 10 september 2023

 Opnieuw was het plakkerig en zwoel in een vochtige en klamme omgeving die niet kouder dan 18,0 graden werd. Er werd vooral op de gazons nog veel dauw gevormd maar de rest van de vegetatie bleef vrij droog. Door de vochtige lucht waren er ook weer oranjetinten te zien waarna het licht terug een amberen gloed had. Nog voor de middag zagen we in het zuidoosten een aantal flinke stapelwolken ontstaan waarna er ook boven Malderen enkele wat kleinere exemplaren ontstonden waarachter de zon een aantal keer wegdook. Ten westen en noordwesten van ons bleef het echter helder en het kon ook nu nog opwarmen tot een zinderende 32,5 graden. De stapelwolken losten tijdens de avond weer op en we zagen het licht wegebben in een nevelig aandoende, heel fletse hemel. De aspiraties van de stapelwolken ten spijt hielden we het ook nu weer op een neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Dinsdag, 10 september 2024

 We kregen tijdens het begin van de nacht nog met buien te maken, maar we kwamen geleidelijk in stabiele lucht aan de voorzijde van een volgende storing terecht. Hierdoor klaarde het tegen de ochtend bijna helemaal op en waren er enkel nog condensatiestrepen te zien en een paar Altocumulusveldjes. De wind is weer een halve toer gedraaid en kwam dus terug uit het zuiden tot zuidwesten als aanloop naar die volgende storing. Wie dacht nog wat aangenaam nazomerweer mee te kunnen pikken voor het zover was, was er echter aan voor de moeite want de zon was nog maar net op of er stak een erg krachtige bries op die het erg kil liet aanvoelen bij temperaturen die naar 12,1 graden zijn gezakt en overdag de grootste moeite hadden weer op te krabbelen. Degenen die er met een windscherm dachten vanaf te komen hadden het ook flink mis want er ontstonden al snel wolkenflarden die dicht op elkaar gingen zitten waardoor de zon het steeds vaker liet afweten. De voormiddag was nog lang niet ten einde toen de bewolking zo dicht op elkaar ging zitten dat het gewoon grijs en herfstachtig was. Er volgde nog een heel korte opleving met verse opklaringen vanuit het zuidwesten maar nu kwam er plots een mix van pannus bewolking en snel dikker wordende Altostratus opzetten waardoor het in een mum van tijd terug grijs en kil was. Het bleef nog een paar uur droog alvorens het lichtjes begon te regenen en later afwisselend aan matige of lichtere intensiteiten. De wind bleef er bij dit alles flink tegenaan beuken en in combinatie met de onderkoelde maxima van 17,1 graden konden we echt wel spreken van een herfstinval die professioneel verzorgd werd. De regen bleef tot laat in de avond aanhouden waarbij ze intenser werd met wel nog wat perioden van lichtere motregen ertussen. Er leek wat buienactiviteit in te ontstaan dus en dat was ook niet verwonderlijk want op de satellietbeelden was mooi te zien hoe een koufront geleidelijk onze richting uitkomt vanuit het noorden. Verderop lag de koude oceaanlucht met de typische buienplukjes klaar en de wolkenfotografen onder ons doen er dan ook beter aan om hun batterijen goed op te laden en alle lenzen en andere onderdelen goed uit te testen. Tot het einde van de avond bleef het betrokken en regenachtig en op de radar zagen we dat het koufront tegen middernacht al de meest noordelijke delen van Nederland heeft bereikt. In Malderen rolde op dat moment het dagtotaal van 6,4 mm uit de pluviometers.