Flashback: 11 september in het verleden

 Donderdag, 11 september 2014

De dag begint met Stratocumulusvelden die ruimte lieten voor opklaringen en zonneschijn. Bij dit alles is het kwik op 7,8 graden uitgekomen. Er werden al snel Cumuluswolken gevormd naarmate de zon aan kracht won, en die was vooral in de namiddag het geval. perioden met aaneengesloten bewolking werden afgewisseld door brede opklaringen terwijl er een noordelijk briesje stond en het kwik naar 21,6 graden steeg. E n van de stapelwolken slaagde erin om een drietal regendruppels te lossen in Malderen, maar deze wolken spreidden zich uit tot nieuwe Stratocumulusvelden waardoor ze niet verder dan losse spetterbuitjes konden uitgroeien. Deze bui werd gevolgd door een nieuwe reeks opklaringen en korte tijd later zaten we alweer onder een Stratocumulusveld. Op grotere hoogte was ondertussen ook Cirrus en Cirrostratus bewolking binnengelopen, en dit zorgde in de vochtige atmosfeer voor een fraaie gouden herfstgloed. Dit schouwspel bereikte een hoogtepunt toen de zon onder de donkere bewolking doorscheen en er een surrealistisch licht op het weerstation werd geworpen, waarin we een pluviometer zagen glinsteren die 0,0 mm aanwees als dagtotaal. Er volgde een tamelijk kille, volledig windstille en zwaar bewolkte avond.

Vrijdag, 11 september 2015

Het was iets minder koud dan gisteren met minima van 7,8 graden, en deze keer was er niet het minste teken van bewolking te zien. Wel heeft er zich flink wat dauw gevormd en was de lucht tamelijk vochtig, wat zich andermaal in een oranje zonsopgang vertaalde. Tijdens de voormiddag was er geen enkel teken van wolkenvorming in tegenstelling tot gisteren, al zorgde een storing boven het noorden van Nederland daar voor regen en waren de tegenstellingen tussen noord en zuid weer zeer groot. Na de middag verscheen er in het noorden een donkere waas waaruit zich stapelwolkjes ontwikkelden. Deze hinderden de zon echter nauwelijks en we haalden maxima van 22,6 graden bij een nog steeds goed voelbare oostenwind. Naar de avond toe kregen we te maken met een warmtefront dat mooi zichtbaar was als een band van Cirrus uncinus en Alttocumulus lenticularis bewolking in het zuidwesten. Veel hinder bracht deze niet met zich mee en we konden tot kort voor zonsondergang nog blijven genieten van aangenaam zacht en zonnig nazomerweer. De eerdergenoemde bewolking zorgde voor erg fraaie uitzichten in het warme licht van de laagstaande zon. Het was nog steeds niet meer dan 2/8 bewolkt toen we op het einde van de avond het neerslagtotaal van 0,0 mm optekenden.

Maandag, 11 september 2017

We zijn terug in onstabiele buienlucht terecht gekomen, maar de meeste buien hingen langs de kust en boven Nederland waardoor we er in Malderen weinig van merkten. Wat we dan weer wel merkten was de gure zuidwestenwind die flink aanwakkerde en bijna aan een uitbrekende herfststorm deed denken. Bij minima van 12,1 graden was dit overigens niet zo moeilijk op te merken. De eerste uren bleef het droog en dreven er vooral veel Stratus fractus wolken voorbij die talrijker werden naar de middag toe. Daarna ontstonden er ook Cumuluswolken in en tussen, en vanuit het westen kwam er ook Cirrus densus opzetten. Dit alles kon natuurlijk niet zonder gevolgen blijven want het ging tijdelijk flink plenzen en voor we het wisten zaten we in een buiengebied dat zodanig geclusterd was, dat het bijna een Stratiforme regenzone was geworden. Het werd dan ook zeer kil en guur door de nog steeds stormachtige west- zuidwestelijke wind. Dan kwamen we opeens achter de buienlijn terecht en zagen we overal statige aambeelden die zich tegen een diepblauwe lucht aftekenden. In de onderste luchtlagen dreven Cumulus en Stratus fractus wolken aan een enorme snelheid voorbij al zwakte de wind aan de grond geleidelijk af waardoor we de zonnestralen nu veel beter konden voelen. Het was toen dat we de maxima van 16,8 graden optekenden tussen het foto's schieten van de prachtige wolkenluchten door. Af en toe kregen we nog een licht schampschotje mee van de buien in Malderen al was het nu toch een duidelijk vriendelijkere periode. Naar de avond toe pakte de bewolking zich weer samen in het westen en kort voor middernacht kwam het terug tot een reeks flinke buien die een stuk felleer uitpakten dan degenen die we overdag over de vloer kregen en ook met veel dikkere druppels. Doordat de regen na middernacht bleef aanhouden is het neerslagtotaal voor dit etmaal niet duidelijk. 

Dinsdag, 11 september 2018

 Na een lichtbewolkte en winderige nacht waarbij het door luchtmenging niet kouder dan 14,5 graden werd, ging de dag van start met diepblauwe luchten. De wind kwam nu uit het westen en was erg vlagerig waardoor de mooie zuiderse luchten zeker geen zomergevoel opwekten, of er moest al een flinke glasplaat tussen zitten. Maar die konden we wel meteen aan diggelen gooien want het kwik vlamde meteen door naar een zomerse 26,6 graden en de stapelwolkjes die werden gevormd hadden geen verdere gevolgen. Integendeel, ze losten weer op en het werd volledig helder op wat dunne Cirrus en Cirrostratus na. Maar er stond nog steeds een erg krachtige wind die nu vooral voor praktische hinder zorgde (bij het uitvoeren van diverse klussen in openlucht) maar voor de rest wel aangenaam was bij de heersende temperaturen. Pas tegen zonsondergang werd het wat rustiger en nu zagen we af en toe Stratocumulusbankjes voorbijdrijven die een onheilspellend donkere kleur hadden maar voor de rest weinig afbreuk deden aan het zomerse weer. Door luchtmenging werd de afkoeling wat afgeremd ondanks de heldere hemel zodat het een zachte avond werd. We sloten ze af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.

Woensdag, 11 september 2019

 Een warmtefront zorgde enerzijds voor een einde aan de koude nachten en anderzijds voor een somber en duister weertype. Voor het front uit kon het echter nog erg afkoelen, tot 10,4 graden en omstreeks 7h vielen de eerste regendruppels. Daarna kregen we een afwisseling van motregen en perioden met dikkere regendruppels al hield het allemaal niet veel over. Tijdens de namiddag kwam de nadruk meer op motregen dan op dikkere regendruppels te liggen terwijl het tijdens de voormiddag eerder andersom was. Het voelde dan ook broeieriger en klammer aan daar de subtropische lucht nu pas tot bij ons is kunnen doordringen. Al was het natuurlijk nog niet meteen om te barbecuen bij maxima van 19,2 graden of het zou al moeten zijn om ons aan de gloeiende kolen te kunnen warmen. De wind kwam uit westelijke tot zuidwestelijke richtingen en was iets krachtiger dan de voorbije dagen. Kort na zonsondergang bereikten de eerste opklaringen achter het front ons al was het te laat om nog een zonnebad te kunnen nemen. Wel konden we van sfeervolle wolkenlandschappen van Stratus fractus en Stratocumulus genieten in het laatste avondlicht. Het gedruppel bleek goed te zijn voor een totaal van 1,1 mm. 

Vrijdag, 11 september 2020

We kregen opnieuw een fraaie ochtend met warme herfstkleuren en minder warme minima van 7,8 graden. De combinatie van zacht ochtendlicht en dauw maakte er weer een uitstekende gelegenheid voor fotografie van. En wat daarop volgde was al niet veel minder fraai want de zon kreeg alle kansen om het flink te laten opwarmen naar maxima van 23,8  graden tijdens de namiddag. Ze werd hierbij alleen gestoord door wat stapelwolkjes en af en toe een streep condensatiebewolking van vliegtuigen. De zuidwestelijke bries liet het op sommige momenten wel een beetje schraal aanvoelen al verdween dit effect grotendeels tijdens de late namiddag. De avond verliep aangenaam zacht en weer konden we genieten van fraaie uitzichten dankzij de warme herfstgloed die er weer hing en voor een vurige zonsondergang zorgde. Deze gloed was natuurlijk het gevolg van vocht in de atmosfeer en na zonsondergang vertaalde dat zich in een klamme, vochtige kilte die over ons neerdaalde. Dit was wel het enige vocht dat we konden waarnemen want in de pluviometer vonden we opnieuw 0,0 mm terug als dagtotaal. 

Zaterdag, 11 september 2021

 De dag begon somber en zacht bij minima van 14,4 graden terwijl er veel Stratus en Stratus fractus hing. Tijdens de voormiddag ging de bovenlaag van Stratus over in Stratocumulus maar bleven er steeds wolkenflarden voorbij drijven die net als gisteren veel weg hadden van de typische pannus bewolking onder een regenzone. En net als toen werd dit effectief gevolgd door een aantal perioden van regen rond en kort na de middag. De hoeveelheden stelden niettemin weinig voor en we moesten het doen met een dagtotaal van 0,7 mm. Toch werd het nog erg broeierig waardoor het veel weg had van een druilerige midzomerdag bij een overigens zwakke zuidwestenwind. De maxima kwamen op 21,6 graden te liggen en tijdens de late namiddag werd het terug droog. Opklaringen waren er ook maar daarvoor was het wachten tot na zonsondergang en voor de zonnekloppers was dit dus weer te laat. De schemeringskleuren vormden niettemin een fraai samenspel met Altocumulusbankjes die in het westen verschenen en van daaruit weer toenamen waardoor het waarschijnlijk toch geen heldere nacht zal worden. Wel bleef het nog droog en rustig.

Zondag, 11 september 2022

 Het wegvallen van de wind na de overvloedige regen van de voorbije dagen heeft vanochtend opnieuw voor mist gezorgd nadat het is afgekoeld tot 13,7 graden. Er werd ook veel dauw gevormd en daar waar de zon er doorheen priemde zorgde dit voor een echte gouden herfstsetting. De mist trok snel op in Malderen en het resterende vocht liet Cumuluswolken ontstaan die opbolden tot flinke afmetingen. Het leek alsof we weer buien en onweer zouden krijgen, maar de stapelwolken bleven vervolgens urenlang hetzelfde qua afmetingen waardoor we kunnen zeggen dat we het nog net droog konden houden. Dit hadden we te danken aan een naderend warmtefront vanuit het zuidwesten. Dit werd ook al snel zichtbaar als Cirrus en Cirrostratus bewolking en later kregen we ook de typerende fletse kleuren en stralenbundels overal waar de zon langs de wolken scheen. De stapelwolken losten na verloop van tijd op waardoor enkel de sluier- en vederwolken overbleven en de zon hierin weer voor wat nazomersfeer kon zorgen. De temperaturen hielpen daar aan mee, het werd 24,8 graden bij een zwak zuidelijk tot zuidwestelijk briesje. Deze wind ging tijdens de avond al snel weer liggen waardoor er tegen zonsondergang terug nevelbanken werden gevormd in de klamme en vochtige atmosfeer. Dit vocht drong ook deels door in de pluviometer die 0,2 mm aanwees.

 Maandag, 11 september 2023

 We zijn vandaag in onstabiele lucht terecht gekomen en dit vertaalde zich naast vochtige plaktoestanden ook in Altocumulus castellanuswolkjes die voor een heel mooi uitzicht zorgden met het oranje licht van de opkomende zon erbij. Door de bewolking werd er minder dauw gevormd, de omgeving lag er bijna droog bij deze keer. Het kwik is bij dit alles op een drukkende 18,3 graden blijven steken. Daarna maakten brede opklaringen hun intrede waarbij er af en toe nog een veldje Altocumulus voorbij kwam. De zon scheen weer vrij hard maar toch voelde de lucht nu wat koeler aan met een naar het zuiden geruimde wind. Door de dagelijkse gang kon de frissere luchtsoort echter nog voldoende opwarmen om het tijdens de namiddag terug zwoel en plakkerig te laten aanvoelen bij maxima van 27,6 graden. De koelere lucht probeerde verder door te stoten maar slaagde daar niet echt in en ook tijdens de avond bleef het klam en vochtig aanvoelen waarbij de kleinste inspanning al genoeg was om helemaal in het zweet te komen. Enkel aan de kustgebieden en in het uiterste westen koelde het echt merkbaar af. Ondertussen ontstonden er buien op de overgangsgebieden naar de koele lucht al slaagden ze er niet in om Malderen te bereiken. Enkel omstreeks 17H vielen er wat verdwaalde regendruppels en die konden natuurlijk niet veel beginnen tegen het neerslagtotaal van 0,0 mm. Actievere onweerscellen trokken ondertussen ten westen en oosten van ons voorbij waarbij het amberkleurige licht dat op hun ijskappen weerkaatste voor een apart sfeertje zorgde. 

Woensdag, 11 september 2024

 Een paar uur na middernacht bereikte het koufront ook Malderen en dit ging zoals verwacht gepaard met kortdurende, erg intense regenval. Het ging allemaal snel en tegen het aanbreken van de dageraad zaten we al in de opklaringen waardoor de dag net als gisteren een veelbelovend zonnige start maakte. Het front begon een beetje te golven net ten zuidoosten van ons waardoor we daar een band van Cirrostratus en Altostratus zagen die daar eventjes bleef hangen en zelfs een poging deed om weer als warmtefront terug te komen. Maar uiteindelijk rukte de koude lucht verder op en daarmee bereikten ook de buien ons die in het verlengde van de Thames ontstonden en zo recht naar Malderen trokken. Het weer kwam vandaag dus helemaal uit Londen. Door de koude bovenluchten en het warme zeewater (en later ook convectie toen het land opwarmde) kregen we bijzonder fraaie buienluchten te zien. De kleuren waren transparant, de contrasten groot en de krachtige noordwestenwind zorgde ervoor dat de afwisseling snel ging. Het ene moment was het zomers en zonnig, voor we het wisten zaten we weer in de volgende bui en op sommige momenten waren er ook erg felle rukwinden waardoor we middenin een storm leken te zitten. Tegen de middag leken we dan toch in een stabiele zone tussen twee buienlijnen in te belanden waardoor de zon er meer door kwam en we de buienwolken met hun fraaie ijskappen meestal ten zuiden of noorden van ons zagen terwijl er bij ons enkel wat gespetter waarneembaar was. Alle schoonheid ten spijt moesten we wel met lage temperaturen rekening houden, tijdens de nacht koelde het al af tot 9,1 graden en overdag bleef het kwik steken op een onderkoelde 16,5 graden. Achter glas of beschut (op de juiste momenten) was het in deze heldere lucht wel meteen een sauna. Tijdens de avond leefde de buienactiviteit in Malderen dan toch nog op en dit werd voorafgegaan door erg imposante Cumulus congestus en Cumulonimbus wolken die vanuit het west- noordwesten naar ons opstoomden. Toen de eerste druppels vielen bereikten verschillende buien uit deze cluster het onweersstadium en kregen we erg vaak bliksemflitsen en flinke donderslagen. Meestal gebeurde dit ten oosten en noordoosten van ons. Er vielen ook een aantal pittige buien met dikke druppels al zagen we de activiteit er later op de avond terug een beetje uitgaan. Niettemin hebben de pluviometers vandaag al een flinke slok water gekregen met 12,0 mm als eindresultaat.