Flashback: 14 september in het verleden

Zondag, 14 september 2014

(Zweden) De nevelige atmosfeer was kennelijk de voorbode van een dicht mistveld dat vanochtend over de noordelijke delen van Stockholm uitgespreid lag. Het was kil, en er stond geen zuchtje wind waardoor het allemaal voor een apart sfeertje zorgde. Langzaam maar zeker begon de zichtbaarheid toe te nemen en vervolgens zagen we de blauwe kleur van een heldere lucht boven ons terugkeren. Bij een rit naar het centrum van Stockholm bleek echter al snel dat de mist slechts een klein gedeelte van het gebied heeft bedekt, want we kwamen eensklaps in heldere lucht terecht terwijl de mist als een gesloten muur achter ons bleef. Na een tijdje werden er wat wolkenflarden gevormd die tijdelijk een Cumulusachtig uiterlijk kregen maar vervolgens weer oplosten. Tegen de avond kregen we terug wat sluierbewolking te zien die zich vooral in zuidelijke richting ophield. Onder de open hemel koelde het snel af en we gingen dus opnieuw een vrij koude nacht in.

Maandag, 14 september 2015

De hemel zag er vanochtend erg chaotisch uit met Stratocumulus, Altocumulus floccus en diverse aambeeldvormige toppen van buienwolken die ten zuiden van ons zichtbaar waren. Er waren ook opklaringen, en deze lieten het tijdens de nacht afkoelen naar 11,8 graden. Alleen al een korte blik op de wolken was reeds genoeg om te weten dat er een wisselvallige buiendag op handen was. De zon was nog maar amper op kracht gekomen of er werden op grote schaal Cumulus fractus wolkjes gevormd die door de krachtige zuidwestenwind werden meegevoerd terwijl het af en toe al lichtjes druppelde wanneer er dikke Stratocumulusbanken overdreven waarin buienwolken gebed zaten. Buitjes die nog niet veel voorstelden, maar na de middag kregen we dan het zwaardere werk met een reeks striemende regenvlagen die het weerstation geselden. Tussen de buien door kregen we uitzicht op schitterende wolkenformaties in een transparante polaire lucht terwijl het in de zon nog zomers warm aanvoelde. Telkens wanneer de outflow of inflow van de buien tegen de heersende stroming ingingen, viel de wind weg en was het zomergevoel weer helemaal terug. Het was op zo'n moment dat we de maxima van 19,8 graden optekenden. Tijdens de tweede helft van de namiddag gingen de buien gepaard met onweer en kwam het ook in Malderen tot een klank en lichtspel. Vooral de neerslag was intens, maar kort terwijl felle rukwinden pas na het onweer volgden. Tot hagel kwam het echter niet. Tijdens de avond ging de buienactiviteit er uit en waren er slechts in de verte nog wat verwaaide aambeeldvormige wolken te zien en wat verspreide stapelwolkjes. Het voelde nu erg fris aan al werd een snelle afkoeling tegengegaan door de naar het westen geruimde wind die nog voor voldoende luchtmenging zorgde. Het neerslagtotaal is ondanks het buiengeweld toch beperkt gebleven tot 4,0 mm.

Woensdag, 14 september 2016

Het was opnieuw absurd zacht tijdens de ochtend met minima van 19,0 graden, en in het westen van het land bedroeg de temperatuur omstreeks 6H 's ochtends zelfs nog een kleine 23 graden. De heldere lucht boven ons leek terug een verzengend hete zomerdag aan te kondigen, maar toch zou het vandaag wat 'koeler' blijven door kleine veranderingen in de samenstelling van de aangevoerde lucht die niettemin nog steeds van tropische oorsprong was. En koud werd het dan ook zeker niet, want ook deze keer ging het kwik snel de hoogte in waarna we bij een zwak oostelijk briesje maxima van 31,3 graden konden optekenen in de late namiddag. Helemaal wolkeloos bleef het overigens niet, want in de verzengende hitte wisten zich een drietal stapelwolken te ontwikkelen waarvan een fors exemplaar ten zuidoosten van ons en twee kleintjes in het noorden. Tijdens de avond voltrok zich een plotse weersverandering toen de wind door een golfje in de isobaren te Malderen opeens naar het noordwesten draaide en er een vlagerige, koele zeewind opstak. Deze deed het kwik meteen een stuk dalen al werd het hierdoor een erg aangename gevoelstemperatuur die door velen als een verlossing uit de drukkende hitte werd ervaren. De weersverandering ging gepaard met een neveliger kleurende lucht, en werd gevolgd door een wegvallende wind na pakweg een uurtje. Het drukkende karakter van de warmte kwam hierdoor eventjes terug doch na zonsondergang ging het dan toch nog vrij snel afkoelen waardoor het op gebied van slaapcomfort een erg aangename nacht belooft te worden. Zoals het ondertussen een vaste gewoonte begint te worden (niet dat het vroeger veel anders was in Malderen) ging ook deze verandering der luchtsoorten niet met neerslag gepaard zodat de droogte stevig in het zadel blijft met andermaal 0,0 mm als neerslagtotaal.

Donderdag, 14 september 2017

Na een koele en rustige nacht met brede opklaringen en minima van 9,6 graden zagen we het daglicht terugkeren in een uitspansel dat met Cumulus congestus en Cirrus densus was versierd. Reden te meer voor de wolkenfotografen om vroeg hun wekker te zetten al hebben de meesten dat al voor andere doeleinden gedaan. En om tot die doeleinden te komen moesten ze plaatselijk flinke regenbuien trotseren die tijdens de voormiddag in activiteit toenamen. Tegen de middag was het weer zwaarbewolkt door uitspreidende aambeeldbewolking en de talloze buien zelf, wat in combinatie met de polaire lucht en onderkoelde maxima van 14,4 graden niet meteen een gezellige bedoening was. Gelukkig is de wind met een twintigtal versnellingen teruggeschakeld waardoor het voor het gevoel nog een beetje binnen de perken bleef met de guurheid. Tijdens de late namiddag kregen we te maken met een indraaiend occlusiefront dat voorafgegaan werd door een hele reeks plensbuien waardoor de afwisseling van wolken en opklaringen werd opgevolgd door een erg sombere periode van betrokken weer en de bijhorende regen. In Malderen kwamen we echter vrij goedkoop van af daar we ons net ten zuiden van dit front bevonden en al snel weer opklaringen konden zien die ten zuidwesten van ons langsdreven. Af en toe kregen we een flinke bui mee van de uiterste rand van het topje van de occlusie terwijl het in vergelijking met Nederland, dat de volle lading over zich heen kreeg, heel erg meeviel. Maar hoe dan ook was het voor velen van ons een dieptepunt van de nog jonge herfst om snel te vergeten, en waren de fraaie buienluchten die we af en toe te zien kregen slechts een pleister op de wonde die door de regen zeer snel losliet. Samen met de afgelopen twee dagen zijn we op een neerslagtotaal van 18,4 mm uitgekomen terwijl het na zonsondergang weer wat droger en rustiger werd. 

Vrijdag, 14 september 2018

 De snelle afkoeling zorgde voor bedauwde toestanden vanochtend en de minima kwamen uit op 5,0 graden onder een open hemel. Enkel in het noorden en oosten was wat Cirrus en Cirrostratus te zien welke geleidelijk verder weg trok. Overdag werden er stapelwolken gevormd en dreven er Stratocumulusvelden voorbij terwijl een koel noordwestelijk briesje het kwik aan de ketting hield met 20,4 graden. De bewolking loste tijdens de avond grotendeels op terwijl de wind wegviel. Dit zorgde voor een snelle afkoeling waardoor een extra vestje geen overbodige luxe was bij het optekenen van het neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Zaterdag, 14 september 2019

 De enige neerslag kwam vandaag opnieuw van de vele dauwdruppels die voor een sfeervolle start zorgden bij 9,1 graden. Warme kleuren bij zonsopgang en de Cirrusbewolking wisten dit alles extra uitstraling te geven. We zaten volop in tropische luchtmassa 's en het warmde dan ook snel op naar een zomerse 23,6 graden terwijl er slechts een zwakke zuidwestelijke bries stond. Na de middag werden er tijdelijk een paar stapelwolkjes gevormd al waren ze door hun geringe omvang en kleine aantal gemakkelijk over het hoofd te zien. Na een paar uur was hier sowieso niets meer van te zien. De Cirrusvelden bleven komen en gaan waarbij ze de zon nauwelijks hinderden, maar de zonsondergang was even sfeervol als de zonsopgang. Tijdens de avond koelde het vrij snel af wat waarschijnlijk deels door de droge luchtaanvoer komt. Vorstige toestanden zullen er niettemin niet aan te pas komen en neerslag nog minder met 0,0 mm. 

Maandag, 14 september 2020

Ondanks de opkomende warmte de voorbije dagen was het vanochtend weer verrassend fris met minima van 10,3  graden. Natuurlijk zat de afnemende daglengte er voor iets tussen waardoor het langer kan afkoelen, maar een voordeel is dat we er weer een schitterend bedauwde omgeving voor terug kregen. De lucht had een lichtblauwe kleur en er hingen wat condensatiestrepen terwijl de zon het weer flink liet opwarmen tijdens de voormiddag. Er ontstonden stapelwolkjes en het nog steeds aanwezige stof en as van de Amerikaanse bosbranden zorgde voor een warmere, zachtere kleur van het daglicht die mooi meegenomen was voor de fotografen onder ons. Het kwik steeg flink door en we haalden maxima van 30,5  graden tijdens de namiddag. De stapelwolkjes verdwenen tegen de avond weer terwijl het zuidwestelijke briesje ging liggen waarna warme schemeringskleuren de kroon op deze schitterende nazomerdag zetten. De avond verliep in zeer zachte omstandigheden dus als er al iets in de 0,0 mm aanwijzende pluviometer viel zal het hooguit een zweetdruppel of woestijnstof geweest zijn. 

Dinsdag, 14 september 2021

 Er hing veel Cirrostratus en wat Altostratus met daartussen Altocumulus floccus en castellanus die onstabiliteit aangaven. Met 11,8 graden was het nog aan de koele kant. De bewolking nam snel toe vanuit het zuiden en het kwam kort na de middag tot wat regen. Het gedruppel stelde weinig voor en korte tijd later begon het weer op te klaren vanuit het zuidwesten. Nu kwamen we echter in warme en onstabiele lucht terecht en de talloze Altocumulus castellanus velden die overal hingen ademden een en al onstabiliteit uit. De zon stak behoorlijk eens deze erdoor kwam al werd het in thermometerhut niet overdreven warm met 24,5 graden en was het dus eerder de gevoelstemperatuur die de hoogte in ging. Toen er Altostratus en meer aaneengesloten Altocumulus binnendreef voelde het meteen weer een heel stuk koeler aan al bleef het aangenaam doordat de zuidoostenwind amper voelbaar was. Af en toe zagen we in de verte een Cumuluswolk verschijnen terwijl alle andere bewolking op het middelbare of hoge niveau zat. Het was wachten tot na zonsondergang toen zich in het zuiden en zuidwesten een dicht regengordijn leek af te tekenen in de schemering doch toen dit ons bereikte bleek het niet meet dan wat gedruppel op te leveren en van onweer was er al helemaal geen sprake. Het uiteindelijke neerslagtotaal sprak dan ook boekdelen met 0,1 mm.

Woensdag, 14 september 2022

 Tijdens de vroege ochtend heeft het actiefste deel van de regenzone ons dan toch nog kunnen bereiken waardoor het water met bakken naar beneden kwam Tijdens de voormiddag kwamen we echter ten zuiden van de storing terecht en kregen we te maken met druilerig weer terwijl het net ten noorden van ons, waar alles stagneerde, tot een heuse zondvloed kwam. Hiervan kregen we rond de middag nog een vleug mee maar na een tijdje werd het opnieuw droog. We keken voortdurend tegen Stratus bewolking aan en het was opvallend donker al werd de lichtintensiteit tegen de namiddag toch iets beter. Het leek zelfs alsof de zon er even zou doorkomen maar dat gebeurde uiteindelijk niet. We deden het op thermisch gebied weer een stuk slechter met temperaturen die op 18,2 graden bleven steken maar dankzij de bewolking zijn de minima wel hoog gebleven met 14,3 graden. Door het vocht en het ontbreken van enige wind voelde het echter niet bepaald fris aan. Kort na zonsondergang klaarde het heel plots op en zagen we een bovenlucht met wat contrails erin tussen oplossende Stratusbewolking vanuit het noordwesten. Naast de plotse opmars van de opklaringen viel ook de windsprong op, de wind kwam nu uit noordwestelijke richtingen terwijl er overdag steeds een duidelijke oost- noordoostelijke stroming stond. 

Donderdag, 14 september 2023

 Het is tijdens de nacht fors afgekoeld onder de open hemel en de minima van 8,7 graden zijn we dan ook absoluut niet meer gewend. Hoe dan ook zal het deugd gedaan hebben voor zij die er nog steeds niet in geslaagd zijn om hun huizen weer afgekoeld te krijgen. En voor degenen die nu al genoeg hadden van de kou stond er een fraaie nazomerdag te wachten waarbij de zon aanvankelijk ononderbroken kon schijnen. Bij een zwak noordelijk briesje bleef het kwik wat achter in vergelijking met de hittegolftoestanden die we achter de rug hebben maar uiteindelijk rolden er toch nog maxima van 22,5 graden uit de bus. Tijdens de namiddag werden er wat stapelwolkjes gevormd al ging het hierbij om de onschuldige mediocris variant. In de hogere luchtlagen dreef er wat Cirrus binnen en deze was vooral in het oosten en zuidoosten te zien. Later verdween deze weer en tijdens de late namiddag begonnen ook de stapelwolkjes weer op te lossen. De zon scheen weer bijna ononderbroken al bleef de lucht wel een wat fletse kleur houden. Hoewel we geleidelijk weer in een warmere luchtsoort terecht komen bij een verder naar het noordoosten kantelende stroming, koelde het na zonsondergang toch weer aardig af. De nacht verliep daarna in heldere omstandigheden en we eindigden weer met een neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Zaterdag, 14 september 2024

 Zoals verwacht is het tijdens de nacht inderdaad flink afgekoeld en op sommige plaatsen is het aan de grond zelfs gaan vriezen. In Malderen bleven de gevoelige planten voorlopig nog gespaard van enige schade bij 5,4 graden in de hut, zelfs de teerste bloemen waren nog volledig intact. De zon deed meteen haar best om er een beetje warmte in te pompen en dat lukte vooral tijdens de voormiddag die erg sfeervol verliep door de slechts zwakke noordoostenwind. De omgeving lag er ook nog eens fraai bedauwd bij. We konden een paar uur van heldere condities genieten, doch omstreeks 10H30 verscheen er een donzig plukje ten zuiden van ons en dat bleek al snel een beginnende Cumuluswolk te zijn. En dan verscheen er nog een en nog een, en ze werden ook steeds groter. De lucht was stabiel genoeg om buienvorming tegen te gaan maar dat vertaalde zich wel in uitspreiding tot plakken Stratocumulus en zeker tijdens de namiddag ging dit de zon flink parten spelen. Ze liet zich maar heel af en toe voor korte tijd zien en het voelde daardoor best koud aan bij temperaturen die in deze noord- noordoostelijke stroming op 17,6 graden bleven steken. Gelukkig was de dito wind niet al te krachtig. Tijdens de late namiddag begonnen de stapelwolken en alles wat erbij hoort weer op te lossen waardoor de avond terug tamelijk zonnig verliep. In de zon voelde het meteen zomers aan maar op beschaduwde plekjes liet deze luchtsoort nog steeds haar ware aard zien. En zeker na zonsondergang was het weer bibberen geblazen voor wie zich met de zonnige aanzet op een terrasje gewaagd had. Maar het waren deze keer mensen die hun weerkundige vergissing niet met een nat pak moesten bekopen want met 0,0 mm als dagtotaal was deze dag op dat gebied 100% foolproof.