Flashback: 20 september in het verleden

Zaterdag, 20 september 2014

Hoewel de dag volgens vele voorspellers een grijze en mistige start zou nemen, ontwaakten we onder een blauwe hemel met zonneschijn bij minima van 14,5 graden. En toch hadden die weersvoorspellers gelijk want een uurtje later was het inderdaad grijs en mistig. De laaghangende bewolking is plots vanuit het niets ontstaan al kon ze niet verhinderen dat het ook zonder zon en vertezicht aangenaam warm zomerweer werd. En toen die zon er na de middag toch doorkwam werd het zeer warm bij temperaturen tot 23,7 graden bij een veranderlijke, zeer zwakke wind. De lucht had een heiige, fletse kleur en daardoor was het erg moeilijk om de rand van een indrukwekkende ijskap te bemerken, afkomstig van een fors onweersgebied boven noordwest Frankrijk. Langzaam maar zeker kwam het gevaarte dichterbij en toen de zon erachter verdween was het al iets gemakkelijker om de aanwezigheid van deze bewolking op te merken. Tegen zonsondergang hadden zich forse wolkenmassa's ten zuiden van ons samen gepakt waaronder een band van Stratocumulus hing die een beetje aan een rolwolk deed denken. De ijskap lichtte amber op in de laatste schemering waardoor er een aparte sfeer hing. Ondertussen draaide de wind naar het noorden en koelde het af toen ze aanwakkerde. Toch was ook dit nog een zomeravond om in te kaderen en pas tegen middernacht in te pakken met fleece toen we het neerslagtotaal van 0,0 mm optekenen.

Zondag, 20 september 2015

Voor de verandering maakten brede opklaringen vanochtend hun opwachting terwijl het tamelijk fris was met 8,5 graden. Wat er van bewolking zichtbaar was bestond uit Cirrus en condensatiestrepen. Kort voor de middag ontstonden er flinke stapelwolken maar deze keer schopten ze het niet meer tot buien en was er ook geen uitspreiding tot Stratocumulus meer. Door afwezigheid van wind en brede opklaringen werd het bij momenten zeer aangenaam terwijl we maxima van 21,0 graden haalden. De Cirrusbewolking vertoonde erg fraaie strepen en lijnstructuren (intortus, fibratus, floccus, uncinus) en leek vanuit het noordwesten te komen. Tegen de avond leek er toch een frontje in de buurt te komen daar we nu een band van Altocumumus floccus en castellanus bewolking over ons geschoven kregen die mooi rood oplichtte bij zonsondergang. Verdere gevolgen bleven echter uit waardoor we gerust het neerslagtotaal van 0,0 mm konden optekenen.

Dinsdag, 20 september 2016

Er hing veel Stratocumulus bewolking tijdens de ochtend en het was afgekoeld tot 11,8 graden. De blauwe lucht was terug wat helderder (de melkachtige waas van gisterenavond is er wat uitgegaan) maar het zag er nu wat onstabieler uit. Een deel van die Stratocumulusbewolking hield namelijk het midden tussen castellanus en floccus bewolking die als typische onweersverklikkers bekend staan. Maar het bleef rustig en de bewolking begon in de loop van de voormiddag af te nemen zodat de zon weer alle kansen kreeg om er terug een fraaie nazomerdag aan te breien. Tegen de middag werd er Cumulusbewolking gevormd die op sommige momenten erg enthousiast leek te zijn waardoor deze doorgroeide en tegen een temperatuursinversie aanknalde. Hierdoor werd er Stratocumulus gevormd (uitspreiding) en liep het voor de zon zeker niet over rozen. Toch slaagde het kwik erin om 23,6 graden aan te tikken als maximum en het scheelde ook al een heel stuk dat de veranderlijke wind (lichte voorkeur voor oostelijke richtingen) vrijwel niet voelbaar was. Tegen het einde van de namiddag zakten de stapelwolken in elkaar en werd de Stratocumulus dus niet meer bijgevoederd waardoor de opklaringen breder werden. De zon gaf toen echter niet veel warmte meer (al was dit uiteraard de oorzaak van de wegzakkende Cumuli) en tijdens de avond koelde het dan verrassend snel af waardoor menig terrasjesganger meteen weer naar binnen of onder een infraroodstraler gejaagd werd. De rest van de avond verliep onder een afwisseling van Stratocumulus restanten en brede opklaringen waarbij het eigenlijk niet meer de moeite was om nog eens een ommetje langs het weerstation te maken want de pluviometer wees toch weer 0,0 mm aan as dagtotaal.

Woensdag, 20 september 2017

De buien zijn er tijdens de nacht weer uitgegaan en we ontwaakten in een flink bedauwde en windstille omgeving. De minima zijn hierbij uitgekomen op 8,9 graden waarna de zon het voor het zeggen kreeg om de boel weer op temperatuur te krijgen. En dat ging erg gemakkelijk want de enige bewolking die werd gevormd was Cumulus fractus terwijl er in de hogere luchtlagen nog een beetje Cirrus en Cirrostratus te zien was die naar de middag toe verdween. Er stak een zwak zuidwestelijk briesje op en we haalden aangename nazomerse maxima van 17,4 graden tijdens de namiddag. Maar de vreugde was slechts van korte duur want er dreef massaal Stratocumulusbewolking binnen vanuit het westen waardoor we de zon zeker in de tweede helft van de namiddag maar weinig te zien kregen. Helemaal overtrokken werd het overigens niet, maar in Malderen hingen de opklaringen meestal in de verkeerde hoek, namelijk het noorden en zonder zon voelde die zuidelijke bries toch wel erg fris aan tijdens de late namiddag en avond. Wel konden we het ondanks al dat gewolk nog droog houden waardoor het neerslagtotaal vandaag op 0,0 mm bleef steken. Tijdens de late avond kwam er terug wat meer ruimte tussen de Stratocumulusvelden, maar tegen die tijd verdween de zon weer achter de Aarde en was het verhaal van de terrasjesgangers definitief afgelopen. 

Donderdag, 20 september 2018

 Ook deze ochtend was het weer vrij winderig en zacht met minima van 15,0 graden. Er hing Cirrusbewolking en in het zuidoosten hingen banden met Altocumulus undulatus. Er volgde een sfeervolle zonsopgang en overdag konden we genieten van fraaie Cirrus- en Cirrostratus partijen die af en toe gezelschap kregen van Altocumulusveldjes. De wind was wat minder brutaal dan gisteren al was ze nog steeds goed voelbaar. We haalden voorlopig voor de laatste keer zomerse maxima van 25,7 graden bij veel zonneschijn. Tijdens de avond ging de wind bijna helemaal liggen doch verschenen er dikkere partijen Cirrostratus in het noordwesten die tamelijk scherp begrensd waren en overgingen in Altostratus. Het deed wat denken aan de ijskappen van onweersbuien al liep het voorlopig nog zo'n vaart niet. De avond verliep rustig en droog in zachte omstandigheden waarbij we terug afsloten met 0,0 mm als neerslagtotaal. 

Vrijdag, 20 september 2019

 Het was weer ijzig koud vanochtend bij minima van 4,2 graden en in tegenstelling tot de voorbije dagen raakte de kou maar amper uit de lucht ondanks het heldere en zonnige weer. Er stak een schrale noordoostenwind op en in combinatie met de droge lucht zorgde dit voor een erg kille bedoening. We mochten echter niet klagen want de noordelijke helft van Nederland bleef onder een grijs Stratusdek gevangen. In Malderen klonk dit dan ook ongeloofwaardig want er waren alleen wat velden Cirrus en Cirrostratus te zien. We bleven tot na de middag rillen en beven als rietstengels maar omstreeks 13H30 leek er een soort van switch in luchtsoorten plaats te vinden en voelde het dan toch nog aangenaam zacht aan. Het warmde op tot 21,7 graden en de warmte bleef tot rond zonsondergang hangen. Daarna dook het kwik echter weer snel naar beneden en Was het weer rillen en beven bij het optekenen van het neerslagtotaal dat bij 0,0 mm daardoor echter niet hoefde in te boeten aan nauwkeurigheid.

Zondag, 20 september 2020

 Nog steeds zaten we op de scheidingslijn tussen wolken in het zuidwesten en heldere luchten in het noordoosten. De minima waren wat minder koel met 12,6 graden en er werd door de droge noordoostenwind weinig dauw gevormd. De wolkenband heeft een kleine transformatie ondergaan want we zagen nu vooral Cirrus en Cirrostratus waar dat gisteren Altocumulusbanden waren. Maar deze laatste waren er wel degelijk nog, alleen viel het minder op door een afgenomen contrast. Het was al middag eer de zon de kilte uit de lucht had geroosterd en in de wind die naar het noorden kromp voelde het ook wat minder warm aan. Al haalden we nog steeds maxima van 26,3 graden en voelde het zomers aan. Tegen de avond werd die koelte echter goed voelbaar en zoals gisteren na zonsondergang nog in zwembroek rondlopen zat er dan ook niet meer in. Ondertussen is de wolkenband steeds waziger geworden en in de schemering was er zelfs niets meer van te zien op een aantal toefjes Cirrus na. Het was dus al duidelijk dat ook deze storing heeft gefaald in het onderbreken van de eindeloze reeks dagen met een neerslagtotaal van 0,0 mm.

Maandag, 20 september 2021

 Het was fris met minima van 10,8graden maar toch was het niet helemaal helder door toedoen van Stratocumulusvelden die vanuit het noorden binnendreven. De zon gaf hierdoor af en toe verstek waardoor de opwarming werd afgeremd en de kille noordenwind die later opstak deed daar ook al niet bijster veel goeds aan. Gelukkig trokken de Stratocumulusvelden tegen de middag weg en maakten ze plaats voor Cirrus en Cirrostratus die vanuit het noordwesten kwamen opzetten. De zon had daar duidelijk minder moeite mee en zo kon het kwik in extremis dan toch nog opveren naar ... graden. In de schaduw en in de wind bleef het echter kil aanvoelen. Tegen de avond dreven er plots Stratus fractus wolken binnen vanuit het noorden en de lucht kleurde geelachtig door de sluierbewolking die in het avondlicht ging opgloeien. De wolkenflarden namen niet veel toe in aantal en 

Dinsdag, 20 september 2022

Na een koele nacht met minima van 10,3 graden konden we weer een vrolijk zonnetje tegemoetzien in een schitterend bedauwde omgeving met enkele nevelsliertjes erboven. Het leek de aanzet naar een fraaie nazomerdag te zijn, doch niets was minder waar. Vanuit het noorden kwam er plots een scherp begrensde zone met Stratocumulusbewolking opzetten en deze bewolking wist op erg korte tijd bijna het volledige luchtruim in te palmen. Slechts hier en daar bleven er nog een paar bescheiden blauwe stukjes over. De bewolking werd duidelijk gevoed door Noordzeebuien die tegen een temperatuursinversie aanknalden, want op de satellietbeelden waar mooi de enorme pannenkoeken van laaghangende, uitgesmeerde bewolking te zien die naar Malderen dreven. We moesten het hebben van de open ruimte tussen deze plakken in, en telkens een dergelijk gebied ons passeerde knapte het weer helemaal op voor pakweg een half uurtje. Enkele van de buienwolken slaagden er nog in om lichte regen te lossen maar veel stelde het niet voor en de pluviometer bleef dan ook op 0,1 mm steken. Tijdens de late namiddag kregen we dan toch nog een overgang naar een meer open weertype waarin de zon zich wist te herpakken om het kwik nog naar 17,5 graden te stuwen. Hierbij kregen we gezelschap van Cirrostratusbewolking die vanuit het zuidwesten kwam opzetten en een regenzone leek aan te kondigen. Veel verder dan dit kwam het echter niet en de laag sluierbewolking ging hooguit eventjes over in dunne Altostratus. De stapelwolken en andere rommel losten nu wel grotendeels op en zo kwamen we later in de avond onder een grotendeels heldere hemel terecht waaronder het flink kon afkoelen. 

Woensdag, 20 september 2023

 Het is tijdens de nacht weer opgeklaard en een heldere hemel met vooral veel contrails en enkele Stratus fractus wolken maakte haar opwachting. De wind was al voor zonsopgang flink van de partij en hield ook nu de minima op peil met 15,6 graden. In het westen waren dichtere Cirrostratusvelden te zien die fraai rood en later oranje oplichtten door de opkomende zon. Deze kwamen geleidelijk onze richting uit en leken het begin van een grijze episode te zijn, maar deze bewolking was niet aaneengesloten en er kwamen al snel weer opklaringen tevoorschijn waarin enkel een dunne sluier met Cirrostratus overbleef. Maar op lager niveau ontstonden er Stratus fractus wolkjes die snel talrijker waren en uiteindelijk waren het deze die ervoor zorgden dat het geen zonovergoten dag is geworden. Na een tijdje raakte bijna het hele luchtruim gevuld met deze laaghangende bewolking al brak deze later weer open en kregen we terug vooral sluierbewolking te zien die uit Cirrostratus en Altostratus bestond. De zon kon weer doorbreken al was ze merkbaar minder fel dan voorheen en warmer dan 21,4 graden werd het dan ook niet meer. Later trok de sluierbewolking weg naar het oosten om plaats te maken voor erg fraaie Altocumulus lenticularis bankjes die van zuidwest naar noordoost liepen. Dit was vooral tijdens de avond het geval maar kort voor zonsondergang zagen we opnieuw dichte plakken Cirrus en Cirrostratus verschijnen boven de westelijke horizon. Deze kwamen maar langzaam dichterbij waardoor de hele schemeringsperiode werd gedomineerd door de eerdergenoemde Altocumulusbanken waarin ook wat floccus en castellanus te zien was. Ondertussen zwakte de zuidwester die al de hele dag voor een vlagerig en herfstachtig tintje heeft gezorgd een beetje af al werd het niet volledig windstil. De dag liep ten einde met een neerslagtotaal van 0,0 mm.

Vrijdag, 20 september 2024

 De Altocumulusbankjes zijn tijdens de nacht verdwenen en de dag nam dus een heldere start bij zachte minima van 13,4 graden. De omgeving lag er bedauwd bij maar toch was er alweer die oostelijke wind die flink ging aantrekken eens de zon weer goed en wel op was. Vooral tijdens de voormiddag was het erg winderig en het voelde ook redelijk kil aan hierdoor ondanks de vrij snel stijgende temperaturen en de uitbundige zonneschijn. Tijdens de namiddag ging het dan toch warmer aanvoelen en schakelde de wind een paar versnellingen terug. Er verschenen daarbij enkele stapelwolken maar na een kwartiertje verdwenen deze opeens allemaal. Daarna dreven er terug enkele velden met stapelwolkjes langs waarbij opviel dat ze zich vooral in het zuiden ophielden. Op de satellietbeelden was te zien hoe er een heel eind verder naar het zuiden toch wel wat onstabiliteit was met buiengebieden die zich boven het midden van Frankrijk ophielden. Die stapelwolkjes waren daar kennelijk de uiterste uitlopers van in noordelijke richting. In ieder geval kon de zon ononderbroken blijven schijnen, geen enkele van die wolkjes wierp haar schaduw op Malderen. We haalden maxima van 23,7 graden en merkten dat er geleidelijk een zuidoostelijke component in de windrichting leek te komen. Tijdens de avond stond er nog maar nauwelijks wind en het bleef ook erg zacht en nog steeds helder. We konden weer een droge dag bijschrijven met 0,0 mm als eindtotaal.