Flashback: 21 september in het verleden

Zondag, 21 september 2014

Tijdens het tweede deel van de nacht werd de omgeving plots opgeschrikt door felle stortbuien die ons letterlijk en figuurlijk overspoelden. De ene bui volgde de andere op al was er op het eerste zicht geen onweer bij. Halverwege de voormiddag werd het droger en ging de bewolking over in dunnere Altostratus vanuit het noordwesten. Daarna verschenen er opklaringen, maar ze werden snel gevolgd door dikkere wolkenmassa's waaruit af en toe nog wat lichte buitjes vielen. Deze neerslag was echter niet meetbaar waardoor we het bij die 11,3 mm uit de stortbuien vanochtend hielden. De aankomst van de nieuwe luchtsoort was goed voelbaar, want er stak een kille noordenwind op die vooral op het einde van de namiddag erg guur uit de hoek kwam. De temperaturen kwamen dan ook een stuk lager uit met 19,1 graden als maximum al was het aan het begin van de avond toch nog heerlijk toeven buiten door de brede opklaringen zolang de kille wind maar kon vermeden worden. Vanuit het westen dreef ondertussen flinterdunne Cirrostratus binnen die geleidelijk dikker werd en voor een wat aparte lichtinval zorgde bij zonsondergang. De wind ging toen liggen maar er volgde een onaangenaam kille avond die we als een duidelijke knipoog van de herfst konden opvatten. De minima werden nu pas bereikt met 14,7 graden.

Maandag, 21 september 2015

Ondanks de sombere weersvoorspellingen hadden we vandaag nog flink wat respijt alvorens wolkenvelden en bijhorende regen ons zouden bereiken. De opklaringen die voor een vriendelijke start zorgden lieten het echter afkoelen tot een erg frisse 6,2 graden. Daarna was het vooral Cirrus, Cirrostratus en in de verte Altocumulus en Stratocumulus die we zagen, en welke de zon maar weinig hinderden. Het warmde vrij snel op en tegen de middag kwamen we uit op een bescheiden maar toch vrij aangename 19,1 graden, zeker daar de zuidwestelijke wind zeer zwak was. Daarna begon de sluierbewolking meer en meer over te gaan in Altostratus met onheilspellende Altocumulus floccus velden erin, en omstreeks 19H30 was het dan zover en begon het te regenen. Deze neerslag was erg intens met dikke druppels en had een licht buiig karakter met wat drogere perioden ertussen. Het grootste deel van de avond viel eraan ten prooi waardoor we uitkwamen op een neerslagtotaal van 1,4 mm. De bewolking zorgde er echter voor dat het nauwelijks afkoelde en we morgenvroeg wellicht hogere minima zullen optekenen dan vanochtend

Woensdag, 21 september 2016

Het was vrij koel vanochtend met minima van 12,4 graden, en dat was dan nog met bewolking want er hing weer behoorlijk wat Stratocumulus. In de opklaringen die ertussen hingen was dan weer wat Cirrus en Cirrostratus te zien. De Stratocumulusvelden namen eerst toe en gingen plaatselijk over in Stratus. Maar ze werden in de loop van de voormiddag geleidelijk weer opgeruimd en overdag ontstonden er dan Cumuluswolken terwijl er af en toe plaats was voor de zon. Vooral tijdens de late namiddag was het hierbij aangenaam toeven door het bijna ontbreken van enige wind bij temperaturen die opliepen naar 21,2 graden. Het voelde een stuk minder koel aan dan gisteren rond deze tijd en de zomersfeer was dus weer eventjes helemaal terug. Met nadruk op eventjes, want eens de zon bijna onder was koelde het verrassend snel af en was het meteen een kille en verkleumde bedoening in de buitenlucht. Alle bewolking was opgelost op nog een beetje Cirrus na en de luchtmassa die boven ons gestagneerd was, was ondanks de milde temperaturen overdag wel degelijk nog van polaire oorsprong. Het lijkt er dan ook op dat we de koelste nacht sinds maanden zullen beleven en door de droge grond (neerslagtotaal opnieuw 0,0 mm) zou dit plaatselijk zelfs tot wat grondvorst kunnen leiden. 

Vrijdag, 21 september 2017 

Het is tijdens de nacht verder opgeklaard en we ontwaakten bij vrij koele minima van 9,5 graden. Tijdens de voormiddag dreef er geleidelijk Cirrus en Cirrostratus bewolking binnen vanuit het westen en verdwenen de strakke blauwe kleuren waarmee we de dag zijn begonnen. Nu kon de zon echter voluit schijnen en werd het onder begeleiding van een zacht zuidwestelijk briesje aangenaam nazomerweer waarbij we maxima van 19,4 graden konden optekenen. Er dreef geen laaghangende bewolking meer binnen zoals gisteren en ook tijdens de late namiddag en avond konden we van zonnige condities blijven genieten. Ondertussen zagen we het aandeel sluierbewolking verder toenemen met vooral Cirrostratus, Cirrus floccus, wat dunne Altostratus translucidus in de verte en later ook Altocumulusbanken die vanuit het zuiden naderden en meestal zuid- noord georiënteerd waren. De bewolking in combinatie met het zachte avondlicht zorgde voor schilderachtige taferelen, maar na zonsondergang koelde het pijlsnel af en kwam de herfst dus weer met een doordringende blik vanachter het hoekje kijken. Waarschijnlijk kon deze dan ook gelijk het neerslagtotaal aflezen dat 0,0 mm bedraagt voor deze dag. 

Vrijdag, 21 september 2018

 Tijdens het tweede deel van de nacht kwam de wind opnieuw brutaal opzetten vanuit het westen en kregen we te maken met een koufront dat tijdens de ochtend voor een aantal buien zorgde. Voorlopig was het nog zeer zacht met temperaturen die in de ochtend zelfs naar 20,1 graden stegen, maar de koude lucht was reeds onderweg. Het koufront was niet breed waardoor de buien van korte duur waren doch de wind bleef als een wilde furie tekeer gaan waardoor het alles behalve gezellig was buiten. De bewolking bestond uit Stratus fractus en Cumulus. De koele lucht schoof snel op, samen met een aantal opklaringen en tegen de middag zag het er allemaal weer een stuk vriendelijker uit. We kwamen in onstabiele buienlucht terecht al trokken de meeste van deze buien Nederland in met onweer en hagel terwijl het in Malderen droog bleef en het neerslagtotaal van 7,4 mm al lang een feit was. Soms zag het er dreigend uit met de vele stapelwolken die zich tijdens de namiddag vormden en in de verte aambeeldvormige wolkentoppen doch daar bleef het dus bij en het was vooral de wind die hier veel furore bleef maken. Ze draaide naar noordwestelijke richtingen en het voelde bij momenten guur aan, zeker na zonsondergang. Vanuit het westen werd het langzaam stabieler al was het verschil in Malderen natuurlijk niet te merken. De minima werden pas tegen middernacht bereikt met 13,0 graden.

Zaterdag, 21 september 2019

 Het was opnieuw helder en koud bij minima van 6,6 graden en dus haast niet te geloven dat we een zomerdag van formaat voor de boeg hadden. De sluierwolken zijn weer verdwenen en de zon kon het beste van zichzelf geven in een diepblauwe hemel terwijl de wind uit noordoostelijke tot oostelijke richtingen kwam. De kou bleef een paar uur in de lucht hangen en het was al bijna middag eer de lucht echt warm begon aan te voelen, maar eens het zover was ging het snel. Het kwik stootte meteen door naar 26,7 graden en de luchtstroom leek niet langer van een airco maar uit een warmeluchtblazer te komen. De warmte bleef lang hangen maar tegen zonsondergang zagen we het begin van het einde van dit zomerweer al verschijnen in de vorm van Cirrus die vanuit het westen begon binnen te drijven. Verdere gevolgen bleven nog uit en dus konden we terug een neerslagtotaal van 0,0 mm bij schrijven voor zover we van een koufront tegenwoordig nog verandering daarin mogen verwachten. De droge lucht koelde tijdens de avond vrij snel af al lijken heel lage minima niet meer aan de orde te zullen zijn. 

Zondag, 21 september 2020

De dag begon in heldere maar koele omstandigheden bij minima van 5,3  graden terwijl er een geringe hoeveelheid dauw werd gevormd. De geleidelijk in kracht afnemende zon had opnieuw alle moeite van de wereld om de boel weer op temperatuur te krijgen maar eens het middag was ging het opnieuw razendsnel en binnen de kortste keren was het weer zwoel genoeg om een hoop mensen naar schaduwrijke plekjes te jagen. Er kwam wat verkoeling van een oostelijk briesje en na een tijdje verschenen er ook Cirruswolken en velden Cirrostratus vanuit het westen. Ze hadden gelukkig weinig tot geen invloed op de weerskwaliteit en de fotografen onder ons konden hun hartje weer ophalen aan de ragfijne structuren en de optische verschijnselen die in deze bewolking te zien waren. Het warmde op tot 25,1 graden. Tijdens de avond zorgde deze bewolking voor een wat afgeremde afkoeling al was het effect erg miniem door de grote hoogte waarop ze zich bevond en het feit dat ze niet overal aanwezig was. Hoe dan ook, voor de tijd van het jaar was het een zeer zachte zomeravond. Of de wolkjes een poging van de weergoden waren om iets te doen aan de eindeloze reeks droge dagen, is voor interpretatie vatbaar maar het neerslagtotaal was in elk geval weer duidelijk met 0,0 mm. 

Dinsdag, 21 september 2021

Het was opnieuw erg koud vanochtend met minima van 4,7 graden waarbij er op sommige plaatsen zelfs wat grondvorst werd waargenomen. Er hingen een paar Stratocumulusveldjes maar voor de rest was het helder op wat ijle Cirruswolkjes na. Overdag bleven deze Cirruswolkjes een constante waarbij we dikwijls ten zuiden en noorden van ons strakblauwe luchten zagen met de Cirrusbewolking in een soort van band boven ons. Later raakte alles echter met deze bewolking bedekt waarbij opviel dat er niet echt een strepen- of dradenpatroon in de wolken te herkennen was. Het leek meer om een soort van verwaaide vlokken te gaan die vanuit het oosten binnendreven. Hoe dan ook had dit geen invloed op de zonneschijn en uit de schrale oostenwind voelde het best aangenaam aan bij temperaturen die naar 20,8 graden stegen. De wind zwakte tijdens de avond weer wat af en nu zagen we in het oosten Stratocumulus en Altocumulus verschijnen. Bij zonsondergang bevonden deze zich echter nog op grote afstand en uiteindelijk begonnen deze wolken weer op te lossen zodat er op het einde van de avond bijna niets meer van te zien was. Het koelde fors af en er werd terug wat nevel gevormd. De dag eindigde weer met een vertrouwd neerslagtotaal van 0,2 mm. 

Woensdag, 21 september 2022

Het is tijdens de nacht fors afgekoeld onder een open hemel waarin de noordelijke stroming tot stilstand is gekomen. Op verschillende plaatsen is het tot grondvorst gekomen en in het oosten van het land kwam het ook in de hut tot vorst. In Malderen lag de omgeving er flink bedauwd bij terwijl sloten en vijvers flink dampten bij de minima van 7,4 graden daar. Er werd ook wat nevel gevormd dat als een dunne sluier over het sfeervolle ochtendlandschap hing. De eerste uren van de dag verliepen vervolgens helder met een fraaie, blauwe hemel waarin de zon ononderbroken kon schijnen. Er waren enkel een paar Cirrus strepen te zien en heel even een Altocumulus lenticularis bankje ten westen van ons. Zo kon het kwik weer uit het nachtelijke thermische dal klimmen en haalden we alsnog maxima van 18,6 graden. Kort voor de middag zagen we dan plots stapelwolken ontstaan die snel talrijk werden en tot flinke maar geen dreigende afmetingen uitgroeiden. Aanvankelijk waren deze wolken enkel ten zuiden van ons te zien maar na een uurtje leek er een soort van kantelpunt bereikt te zijn en zagen we ze plots overal tegelijk ontstaan. Ze dreven binnen vanuit het noorden maar deze keer kwamen er geen vervelende ongemakken bij kijken zoals uitspreiding tot Stratocumulus of miezerige en kille toestanden. Integendeel, de wolken hadden tijdens de namiddag de neiging om geleidelijk weer af te platten door het duidelijk stabieler worden van de atmosfeer. In het zuidwesten was net als gisteren weer Cirrus en Cirrostratus te zien maar deze band was nu dunner en wat verder van ons verwijderd.  Enkel helemaal op het einde van de namiddag was er een kortdurende neiging tot dichtsmeren met Stratocumulus maar dit werd al snel gevolgd door een snel oplossen van de bewolking waardoor we de avond alsnog in heldere omstandigheden konden ingaan. De Cirruswolkjes zorgden hier en daar voor een fraaie oranjetint. Dit ging gepaard met een flinke afkoeling, al leek die afkoeling pas kort voor middernacht echt op gang te komen. Op een paar streepjes Cirrus na hing er op dat moment geen enkele bewolking meer. Op de vele dauwdruppels na konden we vandaag weer een droge dag bijschrijven met 0,0 mm.

Donderdag, 21 september 2023

 Een erg actieve regenzone zorgde ervoor dat de dag in kletsnatte omstandigheden van start ging. De regenzone heeft ons nog maar pas bereikt waardoor we in het oosten bij zonsopgang nog wat opklaringen konden zien in de vorm van een oranje lichtgevende band in die richting. De zon kon er ook heel eventjes doorheen glippen al konden we ze maar een halve minuut zien voordat de bewolking verder oprukte. We kregen een paar korte adempauzes waarin het voor een vijftal minuutjes droog bleef terwijl het voor de rest van de tijd aan een redelijke intensiteit ging regenen. De zuidwestenwind is bij dit alles aan de zwakke kant gebleven al wakkerde ze met de aankomst van de regen weer iets aan. De bewolking hield de temperaturen dan weer op peil waardoor het tijdens de nacht niet kouder dan 12,5 graden is geworden . Overdag werkte dit natuurlijk averechts, temeer daar dit alles bij een koufront hoort waarachter gevoelig frissere lucht klaar ligt. De regen hield de hele dag aan en tijdens de namiddag was het inderdaad even wennen toen er een povere (voor onze huidige standaarden) 20,8 graden op de thermometerbuis af te lezen viel. Pas tegen het einde van de namiddag werd de hemel lichter in het westen al bleef het ook dan nog aan een lage intensiteit verder regenen. Het wolkenlandschap veranderde waarbij we de klassieke Nimbostratus zagen plaats maken voor Altocumulus met velden van Stratocumulus en Altocumulus eronder die vaak golvende structuren hadden (undulatus). Door de schaduw van de bovenliggende wolkenlaag zag dit er zeer dreigend uit met bijna inktzwarte kleuren. Kort voor zonsondergang klaarde het dan verder uit in het westen al verschenen de blauwe luchten net te laat om nog iets van de zon te kunnen zien. Hoe dan ook dreven er meteen daarna dichte velden met laaghangende Stratus fractus binnen die er terug inktzwart en dreigend uitzagen al bleef het nu wel droog. Het neerslagtotaal is op 14,4 mm uitgekomen. 

Zaterdag, 21 september 2024

 Na een zachte en sterk bedauwde ochtend met minima van 12,0 graden kon de zon opnieuw volop schijnen aan een heldere hemel. Er werd geen Stratusbewolking meer gevormd. Er stond weinig wind wat een beetje een primeur is na de voorbije dagen, al was de richting nog steeds oostelijk tot zuidoostelijk. Overdag werd er ook geen bewolking meer gevormd, althans geen stapelwolken. Vanuit het zuidwesten naderde er wel een storing die al een eerste aanzet is naar een flink wisselvallige periode die ons te wachten staat na het weekend. Voorlopig merkten we er nog niets van en we haalden terug zomers aandoende maar net geen zomerse maxima van 24,9 graden. Helemaal op het einde van de middag werden de eerste tekenen van de nakende verandering dan zichtbaar toen er velden met Altocumulus begonnen te verschijnen in het zuiden. Dit waren vooral lenticularis varianten en ze zaten dicht op elkaar in een veld dat scherp begrensd was. Langzaam kwam deze bewolking onze richting uit en de zon verdween er uiteindelijk geregeld achter. Gelukkig was het dunne bewolking en scheen ze er dikwijls nog in verzwakte vorm doorheen. En zelfs als dat niet zo zou zijn zorgden de hoge temperaturen in combinatie met nauwelijks wind ervoor dat de zomersfeer alomtegenwoordig was. Na zonsondergang dreef er meer van die bewolking binnen en we zagen er ook hier en daar plakjes Cirrus tussen verschijnen die van een ijskap van een buienwolk leken te komen. Maar het bleef droog en op de radar was ook nog niets verontrustends te zien voor de barbecuers en terrasjesgangers onder ons. De pluviometers kunnen hun rustvakantie dus eveneens nog verderzetten met 0,0 mm als dagtotaal.