Flashback: 23 september in het verleden

Dinsdag, 23 september 2014

Veel wind stond er vanochtend niet meer en we zagen een half bewolkte hemel met Stratocumulusvelden en wat opklaringen.Overdag bleven we te maken hebben met laaghangende bewolking die tijdens de namiddag weer verder leek toe te nemen. De temperaturen die vanochtend nog op 7,7 graden uitkwamen stegen dan ook moeizaam met 20,5graden als eindresultaat en de slechts zwakke, westelijke wind was dan ook een grote meevaller in deze omstandigheden. Tijdens de avond werd het volledig windstil onder een betrokken hemel, wat de afkoeling sterk afremde tegenover gisteren. Neerslag viel er nog niet ondanks de dikker wordende bewolking zodat we met 0,0 mm konden afsluiten als dagtotaal.

Woensdag, 23 september 2015

De buienmolen draaide nog steeds op volle toeren en net als gisteren was het een molen die geen wind maakte want we bevonden ons nog steeds in de buurt van de depressiekern waar het zeer rustig was. De minima waren aan de frise kant met 10,7 graden en tussendoor verschenen er (zeer spaarzame) opklaringen. Geleidelijk kwamen we in stabielere lucht terecht en gingen de buienwolken zich steeds meer uitspreiden tot Stratocumulus. Een ramp voor de zonneliefhebbers want het werd nu één grijze massa, maar voor de droogteliefhebbers was het een zegen want de buien werden minder intens en tijdens de namiddag werd het geleidelijk helemaal droog. Zonder zon hoefden we geen hogere maxima dan 16,7 graden te verwachten terwijl de wind gelukkig zwak bleef ondanks de depressiekern die zich geleidelijk van ons verwijderde. De zwakke astmatische zuchtjes die nog voelbaar waren kwamen meestal uit noordwestelijke richtingen. Tegen het einde van de namiddag klaarde het dan toch op vanuit het westen, al zagen we in die richting weer Cirrus en Cirrostratus bewolking opdoemen terwijl de blauwe lucht flets werd en er jacobsladders zichtbaar waren tussen de resterende wolken. Verder dan Cirrostratus, Altostratus en Altocumulus is het echter niet meer gekomen maar met een neerslagtotaal van 13,3 mm was het toch al welletjes geweest voor vandaag.

Vrijdag, 23 september 2016

Het was alweer iets zachter dan gisterenochtend met minima van 13,2 graden en er hing nog steeds wat Cirrostratus bewolking dat voor een fraai kleurendisplay zorgde bij zonsopgang. Net als de voorbije ochtenden konden we ook weer genieten van de prachtige blauwachtig witte nevelslierten die over de velden uitgespreid lagen als satijnen lakentjes. Daarna was het dan aan de zon om alle nevel weg te branden waarna we weer naar een erg fraaie nazomerdag evolueerden. In de loop van de voormiddag ontstonden er stapelwolken en begon de lucht onstabiel te worden. Maar net ten zuidwesten van ons lag ondertussen reeds een warmtefront dat door advectie van warmere lucht in de hoogte weer voor stabilisatie zorgde. Op de grens van beide luchtsoorten wist zich nog wel een buienlijntje te ontwikkelen, maar dit was vooral voor de Nederlanders onder ons gereserveerd en Malderen bleef dus andermaal achter onder een laag stof en zand waar de overlevingskansen van de planten rechtstreeks evenredig waren met de motivatie van de tuinman met zijn gietertje. Het warmtefront produceerde enkel wat Cirrus en Cirrostratus bewolking en verder was het aan de zon om de boel weer flink op stoom te krijgen waardoor we terug erg fraaie maxima voor de tijd van het jaar optekenden met 21,0 graden. Tijdens de avond koelde het echter snel af waardoor dat knipoogje van de herfst dan toch weer vanachter het hoekje kwam kijken. Er werd ook redelijk wat dauw gevormd maar de pluviometer bleef voet bij stuk houden met haar 0,0 mm als dagtotaal.

Zaterdag, 23 september 2017

In de windstille, vochtige en tot 8,0 graden afgekoelde omgeving kon zich afgelopen nacht gemakkelijk mist vormen. Gelukkig was deze erg dun en droeg ze eerder bij aan een apart fantasy sfeertje met zachte gouden zonnestralen die door de nevels leken op te gloeien, veel dauw en laaghangende wolkenflarden net alsof we de wereld vanuit een pas opgestegen vliegtuig waarnamen. Tegen de middag was de meeste mist en Stratus fractus verdwenen en zagen we in het zuidwesten een scherp begrensde band van Stratocumuluswolken terwijl er elders Cumulus mediocris werd gevormd. De zon dook dus af en toe weg maar met maxima van 18,1 graden was het nog best aangenaam toeven in de buitenlucht. De wolkenband naderde vrij snel en het was mooi om zien hoe de hogere Stratocumulus en Altocumulus floccus van rechts naar links bewoog en de stapelwolken in opgekeerde richting. Maar uiteindelijk was de bewolking niet aaneengesloten waardoor het ook na het overtrekken van deze band fraai zomerweer bleef. Vanuit het zuidwesten kwamen er weer opklaringen binnendrijven waardoor de avond in halfbewolkte omstandigheden verliep met af en toe zon. Het was erg rustig en later werd in deze omstandigheden weer wat nevel gevormd. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.

Zondag, 23 september 2018

 De regen kwam nu met bakken uit de lucht maar dankzij de passage van een depressiekern bijna pal over Malderen viel het erg mee met de wind en was het vooral bewolking, kou en regen die ons geselden. Daar hoorde een klassieke Nimbostratus lucht bij met losse wolkenflarden eronder. De wind was bij het krieken van de dag reeds naar het noorden geruimd en tegen de middag kregen we buiige regen waarbij de wind weer wat aanwakkerde. Het leek wel alsof er een moesson over ons neerdaalde maar na een tijdje klaarde het op vanuit het westen en kregen we zowaar even de zon te zien met Cumulus en Stratus fractus erlangs. Maar veel tijd was er niet om te herademen want het overtrok weer en we kregen terug met perioden van regen te maken. Tijdens de avond kreeg deze weer een buiig karakter waarbij het er soms goed uitviel. Het neerslagtotaal sprak dan ook boekdelen met 29,5 mm. Door de bewolking bleef de temperatuur vrij constant waardoor de minima met 8,7 graden niet veel lager waren dan de onderkoelde maxima van 12,8 graden.

Maandag, 23 september 2019

 Het koufront is bijna helemaal stilgevallen waardoor we nog steeds onder diens bewolking zaten. Dit ging ook nog met wat regen gepaard maar het zootje schoof tegen de middag dan toch nog verder door zodat het hier weer droog werd bij een schamel neerslagtotaal van 0,6 mm. Door de bewolking is het niet kouder dan 14,2 graden geworden. Opklaringen maakten vanuit het zuidwesten hun intrede en we konden van diepblauwe luchten genieten die tegen de rafelige pannus bewolking afstaken. Er volgde wat zon maar de westelijke wind voelde frisjes aan in deze nieuwe luchtsoort. Gelukkig was deze niet al te krachtig en was het op sommige momenten zelfs helemaal windstil. Er ontstonden stapelwolken die soms nog flink uitgroeiden en dit zorgde kort na de middag dan toch nog voor een buitje met 10 regendruppels. Daarna werden deze wolken steeds meer afgeplat door warmte advectie uit een regenzone (tegenwoordig ook wel zone genoemd) die vanuit het zuidwesten onze richting uitkwam. Tegen de avond verscheen de eerste Cirrus hiervan terwijl de brede opklaringen het nog tot 22,7 graden lieten opwarmen. De Cirrus en verderop zelfs Altostratusbewolking zorgde voor een sfeervolle zonsondergang en tevens ook voor een langzamere afkoeling. 

Dinsdag, 23 september 2020

Het was vanochtend schrikken toen de blauwe lucht niet blauw bleek te zijn maar grijs terwijl heel Malderen van de aardbodem leek geveegd te zijn. Het bleek echter mist te zijn die zeer dicht was zodat we amper een tiental meter ver konden zien. De omgeving lag er ook nog eens kletsnat bij terwijl er hier en daar zelfs plassen lagen. Of dit door zeer massale dauwvorming kwam of van motregen is niet duidelijk maar in de pluviometer was niet meer dan 0,0 mm te vinden wat ook het dagtotaal zou worden. Met 10,9 graden was het weer vrij zacht vanmorgen. Tijdens de voormiddag werd de mist dunner en konden we net de omtrek van de zonneschijf zien die zo zwak was dat we er zonder bescherming naar konden kijken. Misschien wel een ideaal moment daar de zon vandaag precies boven de evenaar stond al moesten we wel opletten want tegen de middag loste de mist in een mum van tijd verder op waardoor de zon weer het onderste uit de kan kon halen om ons te verwarmen en/of te verblinden. De dauw verdween snel en het warmde weer flink op waarbij we tijdens de namiddag maxima van 23,8 graden haalden. Er was geen enkele bewolking meer te zien en pas tijdens de avond zagen we in het westen een eenzaam, compact plukje Cirrusbewolking voorbijdrijven. Een eerste voorbode van een flinke weersomslag die morgen zal volgen of toevallig gevormd door andere processen in de atmosfeer? In elk geval was het zeker geen azuurblauwe lucht meer waar we tegenaan keken maar hing er een soort van nevelige waas die misschien toch te wijten was aan extra vocht door de naderende storingen waar de mist deze ochtend wellicht ook mee te maken had. Dit was overigens ook op de satellietbeelden te zien vanochtend want de mist leek zich voor de regenzones en wolkenbanden uit voort te planten. Tijdens de avond bleef het nog aangenaam warm voor zolang de zon scheen om dan na zonsondergang (of daar waar al eerder schaduw viel) plaats te maken voor een fikse afkoeling. Door al het vocht in de atmosfeer voelde het al snel kil en herfstachtig aan al werd er voorlopig geen nieuwe mist meer gevormd en konden we de sterrrenhemel zelfs nog erg goed waarnemen. 

Donderdag, 23 september 2021

Het was andermaal fris bij minima van 8,1 graden en de omgeving lag er terug bedauwd bij. De vorming van nevelbanken leek niettemin een stuk beperkter te zijn dan de voorbije dagen. En dat was mogelijk al een eerste voorteken van een storing die in de loop van de dag voor een bewolkter weertype zal zorgen. Aanvankelijk was daar nog niet veel van te zien en de lucht was bij zonsopgang zelfs weer strakblauw met slechts een paar zeldzame streepjes Cirrus. Kort voor de middag kwam de verandering er dan en begonnen er Stratus fractus wolkjes binnen te drijven. Dit bleek uiteindelijk nog mee te vallen want de zon kwam er nog regelmatig bij en het noordelijke briesje was ook niet al te krachtig waardoor het nog best aangenaam bleef. We haalden nog maxima van 22,0 graden. Tijdens de tweede helft van de namiddag raakte het helemaal overtrokken maar het bleef droog. De Stratusbewolking die er nu hing was erg dik waardoor het behoorlijk duister werd voor het tijdstip van de dag. Vanuit het noorden wagen we terug brede opklaringen naderen die ons omstreeks 19H bereikten en nu zagen we Stratocumulusachtige wolkenflardjes hangen terwijl de hemel in het noorden met Cirrostratus bedekt was. Deze bewolking kleurde geelachtig en ging later over in oranjetinten wat in combinatie met de lagere bewolking en een aantal strepen Cirrus die inmiddels verschenen een erg fraai uitzicht opleverde. De opklaringen ten spijt koelde het niet meer zo sterk af als we gewoon waren en het was nog best comfortabel toen we het neerslagtotaal van 0,1 mm optekenden (dauw). 

Vrijdag, 23 september 2022

 De bewolking is tijdens de nacht verder toegenomen en nu was het hele luchtruim versluierd met Altostratus translucidus, Cirrostratus en daaronder wat Altocumulusbankjes. De nadruk leek op het westen en zuidwesten te liggen maar eigenlijk was er niet veel overgang in de bewolking te zien. Het kwik is bij dit alles op 9,8 graden uitgekomen. Heel langzaam begon de bewolking dikker te worden, maar dit ging zo traag dat het nauwelijks merkbaar was en op sommige momenten wist de zon zelfs weer even terrein te winnen. Ook het kwik kon hier nog van profiteren door 19,2 graden aan te tikken bij een zwak zuidwestelijk briesje. Pas tegen de avond begon de opmars van de bewolking zich met meer zelfvertrouwen te voltrekken en raakte het dus overtrokken met een dikke laag Altostratus waar de zon niet meer doorheen raakte. Al was dat ook niet moeilijk te realiseren want ze was al bijna onder. Hoe dan ook, met het intreden van de duisternis begon het ook te regenen en kwam het herfstgevoel er weer helemaal in. De wind begon ook weer aan te trekken en uiteindelijk konden we al 1,5 mm registreren voor vandaag. 

Zaterdag, 23 september 2023

 Het is tijdens de nacht afgekoeld tot 9,3 graden en er werd terug veel dauw gevormd. We gingen in zonnige omstandigheden van start en de bewolking die er wel nog hing bestond vooral uit Cirrostratus en een paar Stratocumulus veldjes die vooral in het noorden voorkwamen aan de voorzijde van een actief buiengebied dat boven Nederland lag. Daarna werden er in de tamelijk vochtige lucht ook in Malderen al snel Cumuluswolken gevormd die door een eerder zwak west- zuidwestelijk briesje werden voort gedreven. Ze kregen flinke afmetingen en tijdens de voormiddag kwam het zelfs enkele keren tot gedruppel al waren dit alles bijeen geteld maar een stuk of twintig stuks. Na de middag werd het stabieler en werden de stapelwolken een maatje kleiner terwijl er in de hogere luchtlagen een waas van dunne Cirrostratusbewolking leek te ontstaan. Het werd fraai nazomerweer en het kwik kon nog opkrabbelen naar 18,1 graden. Tijdens de avond losten deze wolkjes verder op en kon de zon nog een uurtje ononderbroken schijnen alvorens de snelle afkoeling met het invallen van de duisternis weer intrad. De druppelbuitjes ten spijt is het neerslagtotaal beperkt gebleven tot 0,2 mm. 

Maandag, 23 september 2024

 Tijdens de nacht trokken er samen met het koufront meerdere buien langs al stelde het hier niet veel voor en leek de zwaarste neerslag en het onweer ons dus gemist te hebben. Tegen zonsopgang zaten we al een heel eind achter dat front waar het helder was met enkel in het oosten en noorden wegtrekkende velden Cirrus en Stratocumulus.  De temperaturen zijn daarbij naar 12,5 graden gezakt. Later verschenen er enkele Altocumulusbankjes en zagen we nog enkele plukken Cirrus en plakken Cirrostratus verschijnen, deze leken soms uit het niets te ontstaan maar de bewolking bleef zelf erg schaars. Voorlopig dan toch want een goed uurtje na zonsopgang verscheen er plots Stratus en Stratus fractus bewolking die vanuit het zuiden in een scherpbegrensde zone op ons afkwam. Boven deze bewolking zat ook weer dikke Stratocumulus en het zag er allemaal vrij dreigend uit. Toen het hele zaakje boven ons hing, bleek het echter mee te vallen, het bleef grotendeels droog en de wolkenlaag viel uiteen in Stratus fractus. Wel zat alles nog dicht genoeg op elkaar om het de zon knap lastig te maken. Na korte tijd zagen we de wolkenflarden overgaan in flinke Cumuluswolken en hier vielen al meteen enkele lichte buitjes uit. De stapelwolken ontstonden zo snel dat het leek alsof we een erg actieve buiendag voor de boeg hadden, maar uiteindelijk bleef het bij enkele spetterbuitjes. Tegen de middag begonnen de wolken zich deels uit te spreiden tot Stratocumulus en leek de activiteit er dus grotendeels uit te gaan. De zon kwam er vaker en langer door en de lucht werd een beetje nevelig waardoor we stralenkransen langs de wolken zagen ontstaan. Het werd nog best aangenaam met 20,4 graden en hoewel de zuidwestenwind is toegenomen tegenover gisteren, bleef het op sommige momenten nog erg rustig en aangenaam. Af en toe kwam er een dikke plak door uitspreiding gevormde Stratocumulus voorbij maar op een paar druppels na bleef het droog. Omstreeks 17H zagen we een zoveelste exemplaar naderen, maar deze keer hingen daar dichte valstrepen onder en toen deze wolk ons bereikte ging het daar wat serieuzer uit regenen. Daarna volgden er terug opklaringen al zagen we op de radarbeelden meer actieve buiengebieden naderen vanuit het zuiden. Uiteindelijk bleef er niet veel meer van over toen dit ons bereikte en kwamen we er met een eerder beperkt neerslagtotaal van 0,6 mm vanaf.