Flashback: 24 september in het verleden

Woensdag, 24 september 2014

Na een zwaarbewolkte nacht waarin het is afgekoeld tot 11,4 graden, maakte de dag een grijze start. In de loop van de voormiddag begon het dan lichtjes te regenen vanuit het westen wat gevolgd werd door een periode van grijs en miezerig weer waarbij het vrij navelig werd. Bij een gebrek aan zonlicht en door de polaire luchtaanvoer (verzorgd door een zuid- zuidwestelijke bries) bleven de temperaturen flink achter met 16,2 graden als maximum. Op het einde van de namiddag kregen we met een buienlijn te maken en zagen we forse wolkentorens opbollen in de schaarse opklaringen die hier en daar waren ontstaan. In Malderen volgde er een kort maar krachtig buitje, en omstreeks 19H volgde een tweede buienlijn die eveneens kort maar nog krachtiger was. Het blitse optreden van de buien zorgde ervoor dat het neerslagtotaal desondanks beperkt bleef tot 1,4 mm. Op het einde van de vlaag kreeg de lucht opvallende okertinten en daarna klaarde het weer op vanuit het noordwesten. We kregen nu een subliem uitzicht op een heldere hemel boordevol stapelwolken en Cumulonimbi, kortom een echte voorjaarsbuienlucht. Met zo'n hemel konden nieuwe buien niet lang uitblijven en na zonsondergang begon het inderdaad weer te regenen zij het in verwaarloosbare hoeveelheden.

Donderdag, 24 september 2015

Het was nog steeds zwaarbewolkt tot betrokken met een dikke laag Stratocumulus die over ons uitgespreid lag. Ten westen van ons zagen we een koufront liggen dat scherp begrensd was met pittige buien erop. Verder naar het noorden waaierde dit front meer uit maar het leek erop dat het in Malderen slechts een korte periode van regen zou veroorzaken daar de buienlijn zelf amper een tiental kilometer breed was. Voor het zover was, konden we ons echter nog koesteren in de zachte(re) zeelucht aan de voorzijde van het front waarin de minima een beetje op peil zijn gebleven met 10,6 graden. Overdag kregen we de zon vrijwel niet te zien, de Stratocumuluscompartimenten zaten zo dicht op elkaar geplakt dat er hooguit een speldenkop tussen zou raken. Na een tijdje werden de blauwe stukjes wat breder, maar in het westen doemde de dikkere Stratocumulus van het koufront op die daarom echter niet lelijk of somber hoefde te zijn dankzij de mooie golf- en ribbelpatronen erop. Vanuit Brussel waren hier zelfs fraaie Helmholtz - patronen op te zien die een feest voor de weersfotografen betekenden. Het koufront was duidelijk niet gehaast want het duurde een eeuwigheid eer de dikkere bewolking het luchtruim had veroverd. Deze bewolking ging over in de al even indrukwekkende Altostratus undulatus asperatus en na een lange tijd volgde dan de regen. Deze was buiig van karakter maar de grootste activiteit leek er uit te zijn terwijl het door de langzame frontpassage toch een vrij lange periode van lichte of matige regen werd ondanks de zeer smalle buienlijn. Met al dat gewolk zouden we haast vergeten de maxima op te tekenen, maar dat was toch de moeite niet met de erg bedroevende 17,1 graden die er af te lezen viel. In het westen verschenen vervolgens opklaringen waarna we een luchtig weertype kregen met blauwe luchten, Cirrostratus en Altostratus bewolking en vorming van nevel in de zeer vochtige atmosfeer. Het was dit vocht dat de afkoeling wat afremde ondanks de open hemel en de polaire lucht achter het front. Meer dan 0,2 mm bleek dit alles uiteindelijk niet meer opgeleverd te hebben te Malderen

Zaterdag, 24 september 2016

De passage van het warmtefront verliep erg subtiel en dat was uiteraard slecht nieuws voor de plantjes want ook neerslag bleef achterwege. De temperaturen zijn naar 12,4 graden gezakt en kort na zonsopgang stak er een warme bries op uit zuidelijke richtingen. Er was enkel wat Cirrus bewolking te zien met wat condensatiestrepen erbij en de zon gaf weer het beste van zichzelf. Het leek wel een typische najaarsdag op de Canarische Eilanden maar toch was dit wel degelijk België waar zeer hoge maxima voor de tijd van het jaar uit de bus rolden met 24,9 graden. Veel veranderde er niet aan het zuiderse weertype en ook savonds was het aangenaam toeven in de buitenlucht waarbij de aangevoerde lucht nog droger werd waardoor de Cirruswolkjes en de condensatiestrepen grotendeels verdwenen. Laat staan dat we daar nog neerslag van moesten verwachten dus het dagtotaal liet zich weer gemakkelijk raden met 0,0 mm.

Zondag, 24 september 2017

De dag nam een zonnige start in Malderen, maar op veel plaatsen was het grijs en mistig. Vooral in de Kempen en een flink deel van Nederland startte de dag somber. De open hemel bij ons zorgde voor lage minima van 8,0 graden en het vele vocht in de windstille atmosfeer heeft terug voor overmatige dauwvorming gezorgd waardoor het weer een uitgelezen kans was voor de fotografen om ware meesterwerkjes tevoorschijn te toveren. In tegenstelling tot gisteren werden er geen stapelwolken meer gevormd maar in het zuidwesten hing wel Cirrusbewolking uit een storing die vergeefs probeerde het vasteland te veroveren. Het was deze die de laaghangende bewolking hier opruimde terwijl het oosten minder invloed hiervan ondervond en dus meer moeite had om van de mist verlost te raken. Tijdens de namiddag haalden we aangename maxima van 21,0 graden en de wind was meestal zwak uit zuidelijke tot zuidoostelijke richtingen. Het leek volop zomer maar eens de zon onder ging koelde het weer razendsnel af waardoor de avond na deze warme dag verrassend kil verliep. Het was nog steeds helder met de eerdergenoemde Cirruswolken in het zuidwesten en we sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Maandag, 24 september 2018

 Tijdens het tweede deel van de nacht zijn er weer opklaringen binnengedreven, maar deze kwamen samen met buien die deze keer ook tot in Londerzeel wisten door te dringen. En ze waren pittig, vooral tijdens de voormiddag zagen we het water met bakken naar beneden komen. Tussendoor was het genieten van fraaie wolkenlandschappen en een vleugje zonneschijn. De wind was niet al te krachtig waardoor het tijdens die zonnige momenten nog best aangenaam was, en bij maxima van slechts 15,0 graden was dat maar goed ook. Het was ook dankzij de noordcomponent van die stroming dat de buien levend tot hier raakten, maar tijdens de namiddag begonnen drukstijgingen er dan toch korte metten mee te maken waardoor het al snel beperkt bleef tot een paar druppels per bui met weliswaar nog steeds mooie wolkenformaties en diepblauwe luchten waarin de zon zich steeds meer liet gelden. Doch voor we het beseften was ze onder en begonnen de brede opklaringen een duizelingwekkende afkoeling in de hand te werken die ons naar de uiteindelijke minima van 5,3 graden bracht. Het neerslagtotaal was minder duizelingwekkend met 4,2 mm maar tegenwoordig zijn dit ook al fenomenale cijfers voor deze omgeving geworden.

Dinsdag, 24 september 2019

 De regenzone heeft ons omstreeks 8H kunnen bereiken waarbij toen de eerste druppels vielen. Maar het stelde opnieuw weinig voor en binnen de kortste keren was het weer droog ondanks de dreigende Altostratus en Altocumulusbewolking. Het was zacht met minima van 13,2 graden al warmde het overdag natuurlijk amper op. Tegen de middag ging het dan alsnog flink doorregenen en kwam het water met bakken naar beneden. We zagen de natuur weer helemaal herademen al hield de regen niet zo heel lang aan. We bevonden ons al snel aan de achterzijde van de storing en we kregen nu zwaarbewolkt en somber weer met af en toe nog wat lichte regen of motregen al volgde er halverwege de namiddag nog een periode met zwaardere regen. De wind bleef uit zuidelijke richtingen komen en tijdelijk zat er zelfs een zuidoostelijke component in. Kort na zonsondergang klaarde het opeens op vanuit het westen en dreven er stapelwolken en Stratus fractus voorbij. Net te laat om de sombere dag goed te maken al mogen we na deze erg zonnige zomer zeker niet klagen. De temperaturen bleven achterwege met 18,4 graden maar door de aanhoudende wind koelde het tijdens de avond maar langzaam af. Het neerslagtotaal is tot 7,7 mm opgelopen.

Donderdag, 24 september 2020

De rust is na het waterballet gisteren teruggekeerd al was er nog steeds veel bewolking die vooral uit Stratus fractus en Stratocumulus bestond. Het voelde kil aan want er is een stevige zuidwestenwind opgestoken al was het door de bewolking nog niet zo koud met minima van 10,4 graden. Het klaarde vrij snel op vanuit het westen en we kregen nu een achter glas vriendelijk ogende zomerlucht te zien met stapelwolkjes die zich tegen een diepblauwe hemel aftekenden. Aan de andere kant van dat glas moesten we echter opletten dat dat glas niet zou wegvliegen want de wind wakkerde verder aan en het werd een erg gure en kille bedoening ondanks het fraai ogende weertype. De maxima van 18,9 graden voelden een stuk frisser aan dan wat ze waren en dat is nog maar het begin van operatie afkoeling die door de weergoden nu op touw is gezet. Tijdens de namiddag nam de bewolking weer toe met meer Cumulus en Stratocumulusvelden waartussen zich ook weer buien gingen ontwikkelen. Deze traden eerst ten westen en ten noorden van ons op maar trokken geleidelijk onze richting uit waardoor het tegen het einde van de namiddag ook in Malderen ging druppelen. Aanvankelijk waren dit nog lichte buitjes die amper of niet meetbaar waren, maar ze waren er in elk geval al met de zomerwarmte vandoor. Een hele aanpassing na wat we de voorbije weken gewend zijn geworden. De focus kwam steeds meer op Cumulonimbus te liggen waarbij het luchtruim zich vulde met Cirrus densus waarin slechts beperkte ruimte voor opklaringen overbleef. De weinige strepen zonlicht die hier nog doorheen raakten zorgden wel voor regenbogen waarvan de ene al fraaier was dan de andere. Later op de avond werden de buien feller en zeker na zonsondergang kregen we net als gisteren weer met zeer felle wolkbreukachtige neerslag te maken die een buiig karakter had met korte droge perioden ertussen. Er zat ook onweer op de buien maar dit bleef vooral buiten de kust boven open zee hangen wat vermoedelijk het werk is van het nog warme zeewater. Voor Malderen werden het dus mechanische buien die geen stroom nodig leken te hebben. Tegen middernacht was het neerslagtotaal reeds opgelopen tot 8,8 mm. 

Vrijdag, 24 september 2021

Het is tijdens de nacht opnieuw overtrokken geraakt met Stratus en Stratocumulus bewolking al is het droog gebleven. De minima zaten hierdoor vrij hoog met 13,9 graden. Hier en daar waren blauwe stukjes tussen deze bewolking te zien al moesten we nog een hele poos wachten eer dit resulteerde in zonneschijn. Pas tegen de middag begon de lichtinval toe te nemen wat op dunnere bewolking wees en nog wat later kwamen dan de opklaringen die van west naar oost het land veroverden. De oostelijke gebieden moesten dus nog langer wachten op zonneschijn terwijl het westen al vroeg in zomersferen vertoefde. Malderen bevond zich in het overgangsgebied waar het ook nog best aangenaam werd met zeker vanaf 13H30 veel zonneschijn en kwikstanden tot 23,1 graden bij een zwak zuidwestelijk briesje. Daarna passeerden er terug wolkenvelden die uit aaneengesloten rafelige Cumuluswolken bestonden en het de zon aardig moeilijk maakten. Een definitieve doorbraak van de opklaringen volgde omstreeks 16H toen er slechts verspreide mooiweerswolkjes overbleven. De zonnestralen voelden behoorlijk warm aan en ook na zonsondergang voelde het erg zacht aan ondanks heldere condities. Later op de avond zagen we in het noorden vlak boven de horizon een scherp begrensde band van dicht op elkaar zittende Altocumulusbewolking verschijnen maar deze kon ons niet meer bereiken laat staan dat het nog iets zou veranderen aan het neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Zaterdag, 24 september 2022

 Tijdens het tweede deel van de nacht zette de regen zich verder en werd geleidelijk intenser. Ze had een buiig karakter doordat we ons vlakbij een koufront bevonden en in dat front zaten een aantal kleine depressiekernen verwerkt waardoor de boel ging stagneren en we ons als zonneliefhebber dus al zeker geen illusies mochten maken voor vandaag. We keken steeds tegen grijze Nimbostratus aan waarin veel pannus bewolking te zien was en in deze bewolking ontstonden af en toe donkere stapelwolken die uitgroeiden tot de eerdergenoemde ingebedde buien. Dankzij de bewolking is het tijdens de nacht wat zachter gebleven met ... graden maar overdag ging dit uiteraard in ons nadeel werken. De neerslag was op sommige momenten intens maar de druppels waren dikwijls opvallend klein. Dikwijls ging het om een soort van zware motregen al waren er tussendoor ook droge momenten die weliswaar kort duurden. Na de middag leek de meeste neerslag ons verlaten te hebben al miezerde het nog regelmatig. Het was nu de afwisseling van lichte en donkere perioden die opviel, net alsof het elk moment kon gaan opklaren en we de zon weer zouden zien maar dat gebeurde dus niet. Het kwik bleef steken op ... graden en een strakke noordelijke tot noordoostelijke wind joeg de gevoelstemperaturen naar beneden. Tijdens 

Zondag, 24 september 2023

 Het is tijdens de nacht helder en windstil gebleven en de flink bedauwde omgeving is af kunnen koelen tot 6,7 graden. De eerste uren van de dag verliepen in heldere omstandigheden waarbij de zon het beste van zichzelf kon geven. De kleuren waren zuiders en diepblauw waardoor het aan hoogzomer deed denken. Maar er stak al snel een venijnige zuid- zuidwestelijke wind op waardoor er toch weer een flinke herfsttint in kwam. Rond de middag ontstonden er rafelige, spierwitte stapelwolkjes die zich gedurende enkele uren lieten zien en de hemel een bijzonder fraaie aanblik gaven. Daarna werd het terug helder en we haalden aangename maxima van 20,1 graden bij een voor de tijd van het jaar ongewoon felle zon. Het was wachten tot in de avond toen we terug bewolking zagen in de vorm van Cirrostratus en Altocumulus die in het westen verschenen. Ze zorgden voor een mooie zonsondergang en hoorden bij een koufront dat morgen ons weer zal beïnvloeden. Buiten de stevige wind en de bewolking zelf bleef dit alles vandaag echter onopgemerkt en we eindigden dus weer met een neerslagtotaal van 0,0 mm. (al lijkt het erop dat de koufrontpassage morgen eveneens neerslagvrij zal verlopen). De afkoeling verliep wat trager dan anders na zonsondergang doordat de wind op nadering van het front niet is gaan liggen. 

Dinsdag, 24 september 2024

 We bevonden ons nog steeds in de onstabiele buienlucht ver achter het koufront, en dit liet ook vanochtend opklaringen toe naast de talloze wolkenvelden waartussen de buien actief waren. De wind kwam uit zuidwestelijke richtingen en was bij momenten goed voelbaar zonder dat we echt van stormweer konden spreken. De minima zijn op 11,8 graden uitgekomen. Hoewel de omgeving er nat bijlag bleek er niet echt veel te zijn gevallen tijdens de nachtelijke uren en tijdens de eerste uren van de voormiddag bleef het ook nog droog. Het was daarbij wisselend bewolkt met Stratocumulus, fractus bewolking en een aantal stapelwolken. Kort voor de middag kregen we den plots met dikkere wolkenpakketten te maken waaruit het dan toch nog is gaan regenen. Het ging weer om buien maar ze duurden soms vrij lang met wat lichtere regen waardoor het vaak leek alsof we ons onder een stratiforme regenzone bevonden. Tijdens de late namiddag ging de afwisseling tussen buien en opklaringen sneller en aan het begin van de avond passeerde er dan een meer georganiseerde buienlijn. Deze was mooi op de satellietbeelden te zien en het ging wellicht om een backbent occlusie. Daarna werd het terug droog en kon de zon er af en toe nog vluchtig doorbreken. De wind is daarbij naar het westen tot noordwesten geruimd, een hoek waarvan we niet veel warmte meer konden verwachten. De maxima hielden het dan ook al bij 18,5 graden voor bekeken en de komende dagen zal het alleen maar verder afkoelen zoals het er nu naar uitziet. Na zonsondergang bleef het grotendeels droog maar zwaarbewolkt tot betrokken waarbij we in het strooilicht een dicht Stratocumulusachtig wolkendek konden zien. Soms wakkerde de wind daarbij flink aan terwijl het op andere momenten vrij rustig was. We eindigden met 0,8 mm als neerslagtotaal.