Flashback: 6 september in het verleden

Zaterdag, 6 september 2014

De dag nam weer een sombere start, maar gelukkig was het aangenaam zacht bij minima van 17,6 graden en hing er een rustgevende herfstsfeer. Aanvankelijk was het egaal grijs met Stratus bewolking maar na verloop van tijd begon de grijstint afwisselend lichter en donkerder te worden. Opklaren deed het echter niet al steeg het kwik tijdens een van die lichtere intermezzo's toch nog naar 21,6 graden bij een zeer zwak noordwestelijke briesje. De afwisseling van lichtgrijs en donkergrijs ging voor een flinke poos verder tot er opeens een koufront over ons heen spoelde met een tiental regendruppels. Daarna klaarde het weer op vanuit het westen en werd er tegen zonsondergang nevel en mist gevormd die voor een prachtige gouden avondsfeer zorgden door het warme licht dat in de vochtige atmosfeer doordrong. Er volgde een zeer rustige avond waarin het door het ontbreken van wind en de aanwezigheid van het vocht niet koud aanvoelde toen we op het einde van de avond het neerslagtotaal van 0,0 mm optekenden

Zondag, 6 september 2015

Nog steeds bevonden we ons in een noordelijke stroming met talloze buien en veel bewolking. Toch kwamen er meer opklaringen voor en waren de buien minder intens dan gisteren. Het is afgekoeld tot 8,8 graden. Tijdens deze opklaringen konden we genieten van diepblauwe luchten, zeer felle contrasten en goede vergezichten terwijl de zon aangenaam warm aanvoelde als ze er was. Het deed allemaal erg denken aan voorjaarsbuien, al waren er amper echte Cumulonimbi te zien en ging het vooral om Cumulus congestus die zich uitspreidde tot Stratocumulus. Er zat een vast patroon in het weer met drie kwartier bewolking, een half uur zon, 15 minuten lichte regen, wat van 's morgens tot 's avonds steeds werd herhaald. Het enige dat niet in elke cyclus terugkwam was de regen daar sommige wolkenbanden zonder neerslag overtrokken. Tijdens een zonnig intermezzo haalden we de erg bescheiden maxima van 17,2 graden. Tijdens de avond kregen we meer neerslagvrije cyclussen en werden de opklaringen tijdelijk iets breder al dreef er later weer meer Stratocumulus bewolking binnen vanuit het noorden. De mooie contrasten en het zachte herfstlicht zorgden zeker vanachter glas voor een aangename sfeer. Het neerslagtotaal is beperkt gebleven tot 0,2 mm.

Dinsdag, 6 september 2016

Tot onze verrassing is het afgelopen nacht dan toch nog gaan regenen toen er velden van dikke Stratus bewolking werden gevormd of in onze richting zijn gedreven. De omgeving lag er nat bij, maar waarschijnlijk heeft het slechts om wat lichte motregen gedraaid en het neerslagtotaal dat we in de pluviometer terugvonden stelde maar weinig voor met 0,1 mm. Door al die bewolking voelde het erg zacht aan en zijn de temperaturen niet eens beneden 18,0 graden gedaald. Deze zachtheid kwam echter met een prijs, want het bleek om een erg dik en hardnekkig Stratusveld te gaan dat de westelijke helft van de Benelux bedekte en niet meteen van plan was om weer haar biezen te pakken. Het bleef dus de hele dag door somber terwijl er ook nog regelmatig ook lichte regen of motregen viel. Deze situatie bleef onveranderd tot in de late namiddag toen er toch hier en daar wat opklaringen verschenen (in Brussel althans). Ondanks al die bewolking was het echter lang niet koud, de maxima zijn op 22,8 graden uitgekomen, en er stond ook weinig wind al was dat deels de oorzaak van het hardnekkige karakter van de Stratusbewolking. Tijdens de avond begonnen de opklaringen dan toch nog een zekere opmars te maken vanuit het oosten , al leverde dit niet veel zonneschijn meer op daar de zon laag boven de westelijke horizon stond waar de wegtrekkende Stratus en Stratocumulus bewolking nog hing. De rest van het luchtruim was overigens ook niet helder door toedoen van Cirrus en Cirrostratus bewolking, al zorgde dit samen met de zeer vochtige atmosfeer voor erg fraaie en warme avondkleuren. Het geheel werd tegen zonsondergang op smaak gebracht door fraaie, zilverkleurige nevelbanken boven de velden terwijl er in het westen een opvallende, scherp begrensde band van Altostratus te zien was die overbleef nadat de laaghangende wolkenvelden waren verdwenen.

Woensdag, 6 september 2017

Tijdens het tweede deel van de nacht werden we opeens overspoeld door stortbuien die bij een actief koufront hoorden. Daarna volgden perioden van buiige regen maar tegen zonsopgang was het droog en zagen we de bewolking wegtrekken naar het noordoosten. Het leken wel bergen van Cumulus congestus boven heuvels van Stratocumulus wat zich tegen een mooie blauwe hemel aftekende en mooi werd aangelicht door de opkomende zon. Daarna dreven brede opklaringen binnen maar vanuit het westen dreven er opnieuw Stratocumulusvelden binnen waardoor het zeker geen zonovergoten dag is geworden. Gelukkig hadden deze gevreesde wolkensoorten nog een beetje medelijden met de zomerliefhebbers die ondertussen langzaam maar zeker met beide voeten richting grond afdaalden, want er bleef nog wat ruimte over voor opklaringen. Tijdens de namiddag ontstonden er ook wat stapelwolken tussen deze wolkenvelden en soms leverde dat zelfs een plaatselijk buitje op, maar het was allemaal niet meetbaar in Malderen. De temperaturen waren dat wel, ook al zouden we dat misschien liever niet willen met maxima van 18,6 graden, al stond er nog wel een relatief zachte ochtend van 14,1 graden tegenover. Tijdens de late namiddag begon er geleidelijk Cirrostratus en Altostratus binnen te lopen in de hogere luchtlagen terwijl er nog steeds veel dikke Stratocumulus langs dreef. Daaruit ging het na een tijdje weer wat druppelen terwijl de westenwind erg koud aanvoelde. Daar waar er ruimte vrij kwam tussen de wolkenvelden zorgde de bovenlaag van Altostratus en de nevelig aandoende sfeer voor een wat apart uitzicht. We sloten de dag in rustige en opnieuw droge omstandigheden af met een dagtotaal van 1,5 mm terwijl er terug wat voorzichtige opklaringen langs dreven. 

Donderdag, 6 september 2018

 Het is tijdens de nacht niet meer tot regen gekomen doch er werd massaal Stratus bewolking gevormd waardoor de dag nevelig en grijs van start ging. Het was zacht en het voelde klam aan door het overvloedige vocht. Plaatselijk waren reeds buien actief en toen de zon erbij kwam werden deze alleen maar talrijker en intenser...behalve in Londerzeel. Daar bleef het beperkt tot forse stapelwolken al was er toch nog een verdwaald buitje dat het neerslagtotaal naar een weliswaar nog steeds beschamende 0,6 mm wist op te vijzelen. De temperaturen kwamen uit op 23,3 graden al voelde het een stuk warmer aan door al het vocht en de slechts zwakke veranderlijke wind waar na een tijdje een lichte zuidwestcomponent in kwam. Tijdens de avond bleven we nog een tijdje tegen dreigende wolkenluchten aankijken die in het zachte licht van de nevelige atmosfeer voor mooie plaatjes zorgden. Vervolgens dreven er brede opklaringen binnen en kon het kwik zich rustig laten zakken naar de minima van 14,2 graden. 

Vrijdag,  6 september 2019

We zijn terug in stabielere lucht terechtgekomen en van buien was er (in Malderen) geen sprake meer. Brede opklaringen maakten hun opwachting en overdag werden er mooiweerswolkjes gevormd die zich tijdens de namiddag gedeeltelijk gingen uitspreiden tot Stratocumulusveldjes. De temperatuur steeg van 5,2 naar 21,9 graden maar het noordwestelijke briesje voelde bij momenten toch erg frisjes aan. Naar de avond toe werden de kleuren wat fletser door het binnenstromen van hoge bewolking maar verder dan dat kwam het niet en de uitstraling kon dus volop haar gang gaan in de gestagneerde polaire lucht. Het werd dus een erg frisse avond en de reeds door droogte verzwakte plantenwereld kreeg het zwaar te verduren. We eindigden met een neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Zondag, 6 september 2020

 Het was helder en frisjes met minima van 8,0 graden. De zon liet het gelukkig al snel opwarmen waardoor we weer gelanceerd waren voor een gouden herfstdag. Toch was dit niet overal zo want in Nederland trok blijkbaar een gebied met talloze buien voorbij en ook op de Belgische radar waren een paar exemplaren te zien langs de kust. Er ontstonden dqn ook al snel stapelwolken en een aantal spreidden zich uit tot Stratocumulusvelden. Uiteindelijk bleef dit in Malderen zonder gevolgen en was het dus weer een prima dag voor buitenactiviteiten. De westenwind was echter nogal vlagerig op sommige momenten en als de zon achter zo een stapelwolk wegdook voelde je meteen dat het geen zomer meer was. Niettemin slaagde het kwik er tijdens de namiddag in om op te krabbelen naar 21,4 graden en de zon kreeg toen ook weer wat meer kansen nu de stapelwolken begonnen in te krimpen. Vanuit het westen dreef er ondertussen Cirrusbewolking binnen en de kleuren werden ook wat fletser al waren er geen verdere gevolgen. Het zorgde juist voor een leuke avondsfeer met warme kleuren al was dat natuurlijk optisch bedrog want eens de zon onder was werd het weer een kille bedoening. Toen de schemering inzette leek de Cirrusbewolking weer te verdwijnen en we eindigden hierdoor in heldere omstandigheden. Het neerslagtotaal was met 0,0 mm niet het vermelden waard. 

Maandag, 6 september 2021

Na een heldere en koele nacht bij minima van 10,8 graden hing er Cirrusbewolking. Deze breidde zich aanvankelijk uit vanuit het zuidwesten en het leek alsof ze gestaag zou overgaan in dikkere bewolking en later regen. Maar naarmate de uren vorderden werd de bewolking chaotischer met weer heldere stukken ertussen en op andere plaatsen dikkere Cirrus met hier en daar zelfs Cumulusachtige toppen erin. Het zorgde voor een erg fraaie aanblik van de hemel en de onderste luchtlagen waren zo droog dat er toch geen middelbare of lage bewolking werd gevormd. De heldere stukken lieten felle zonneschijn toe en hielpen het kwik met een oostelijk briesje erbij naar 29,8 graden te klauteren. Tegen de avond liet de zon het dan afweten doordat er Altostratus zat tussen de toch wel erg dikke Cirrusplukken. Maar toch bleef het droog en zou het neerslagtotaal dus op 0,0 mm blijven steken. En vanuit het westen klaarde het nog net op tijd op om nog een uurtje warme zonneschijn mee te pikken. We hingen ondanks alles dan toch nog een heldere avond in waarbij er enkel in het oosten nog Cirrus hing bij de laatste schemering. Het koelde opnieuw snel af wat met de droge lucht ook geen wonder is. 

Dinsdag, 6 september 2022

 We begonnen de dag in heldere en hoogzomerse omstandigheden bij minima van 16,9 graden en een zuiderse, blauwe hemel. In het westen en zuidwesten waren wat dichte Cirrusplukken te zien maar voor de leek onder ons zag het er allemaal onschuldig uit en leek het dus alsof dit zonnige en warme weer nog dagen zou duren. De werkelijkheid was natuurlijk anders want de zwoele lucht die al snel voor een drukkend gevoel zorgde was al een teken aan de wand dat er een en ander op til was. En ook op de satellietbeelden was te zien dat er 'verdachte'  bewolking in onze aanvoerrichting lag. Maar de zomerliefhebbers onder ons kregen in elk geval nog ruim de tijd om van de zon en de warmte te genieten. Het duurde tot een eind in de namiddag eer de Cirruswolken (waar ondertussen ook wat Altocumulus castellanus onder was verschenen) overtuigend onze richting uitkwamen. Een eerste bandje van deze bewolking trok aan een opvallend hoge snelheid in noordoostelijke richting en werd weer gevolgd door diepblauwe luchten en een felle, stekende zon. Deze joeg het kwik op naar een zwoele 29,3 graden. Daarna zagen we uitgestrekte Altocumulusvelden binnentrekken uit het westen en verderop zagen we ook Altostratus bewolking die er zeer dreigend uitzag in het tegenlicht. Toen deze bewolking ons bereikte bleek ze echter weinig om het lijf te hebben, het werd gewoon grijs en zwaarbewolkt terwijl er twee druppels uit vielen. De zuidwestelijke wind ging nu wel liggen waardoor het extra zwoel en drukkend aanvoelde. Later dreven er weer opklaringen binnen en nu kregen we een schitterende compositie te zien van Altocumulus floccus, Altocumulus castellanus, Helmholtz formaties, Cirrus, Cirrostratus en Stratocumulus terwijl er hier en daar in de verte Cumulus congestus ontstond uit de middelbare bewolking. De wolken dreven in verschillende richtingen en het waren vooral de castellanusvelden die een grote snelheid hadden en vanuit het zuidoosten binnendreven. In het uiterste westen waren forse stapelwolken te zien en ook deze zagen er weer zeer dreigend uit in het tegenlicht van de laagstaande zon. Ook dit zag er weer erger uit dan het was, althans voor Malderen want op andere plaatsen kwam het wel degelijk tot zeer zware onweersbuien met vooral grote hagel. Hier was het wachten tot omstreeks 22H toen schampschoten van deze felle onweerskernen over ons trokken en was op de satellietbeelden duidelijk te zien hoe we een van de minder actieve delen van deze buienlijn over ons kregen. De grootste verassing die er voor ons nog in zat was een korte periode van erg zware neerslag rond middernacht en deze kon het neerslagtotaal in een ruk nog aanvullen tot 8,5 mm. Een ander deel van deze neerslag werd na middernacht geregistreerd en zal dus voor morgen meetellen.

Woensdag, 6 september 2023

Ondanks de zwoele warmte die er gisterenavond nog hing is het tijdens de nacht nog flink kunnen afkoelen. Met minima van 15,4 graden was het op die manier dan toch nog een beetje slaapbaar. Nog steeds was de hemel diepblauw en er werd slechts op kleine schaal wat dauw gevormd door de kurkdroge lucht die wordt aangevoerd. De hemel kleurde bij dit alles weer zuiders, diepblauw al zagen we nu toch af en toe een Cirruspluk of een contrail die niet volledig oploste. Vooral in het westen en naar de avond toe werd dit meer uitgesproken. Hoe dan ook was dit nog steeds topzomerweer met voor de tijd van het jaar uitzonderlijke maxima die 30,5 graden bereikten. De wind kwam bij dit alles uit veranderlijke richtingen al leek er vooral een oostcomponent in te zitten. Tijdens de avond was het terug lang wachten op een beetje koelte, al was het minder lang dan op neerslag want de 0,0 mm als dagtotaal liet zich alweer gemakkelijk raden. 

Vrijdag, 6 september 2024

 De dag begon ook nu grijs, somber en donker bij weliswaar zachte minima van 15,9 graden. Er stond nog steeds redelijk wat wind uit het oosten tot noordoosten al was het echte stormgeweld er niet meer bij. In de plaats daarvan kregen we wel perioden met regen die een wat buiig karakter had zij het zonder onweer. De dikke druppels die er soms vielen kwamen wat als een verrassing want bij een dergelijk wolkendek zou je slechts motregen verwachten (maar daar werd ook aan gedacht door de op alles voorziene weergoden). Halverwege de namiddag trok er een gebied met intensere regen voorbij en op de radarbeelden zagen we daar een lijnvormige structuur in. Het was wellicht een warmtefront dat de overgang naar warme lucht markeert die morgen voor een laatste zomeropstoot zou (moeten) zorgen. Maar we moesten geduld oefenen want vandaag raakten we niet meer van de Stratus verlost en de temperaturen waren ook niet meteen indrukwekkend met maximaal 19,2 graden. Af en toe viel er nog wat fijne motregen maar geen dikke druppels meer. Net als gisteren ging de wind al vroeg in de avond helemaal liggen, de bewolking bleef deze keer wel hangen en op een vuurwerkspektakel hoefden we nu niet meer te rekenen. De regen die overdag viel was uiteindelijk goed voor een dagtotaal van 1,2 mm.