Maandag, 22 september 2025

 Maandag, 22 september 2025

 Het is tijdens de nacht verder uitgeklaard en het kon daardoor afkoelen naar een ijskoude 5,7 graden. Door de regen die gisteren is gevallen heeft zich massaal dauw gevormd in deze windstille en heldere condities wat voor erg mooie plaatjes zorgde in de natuur. Alleen ver

in het oosten waren nog wat wegtrekkende sluierwolkjes uit het koufront te zien dat in die richting nu toch al een lange tijd is blijven slepen. De eerste uren van de voormiddag verliepen helder doch daarna werden er plots overal Cumuluswolken gevormd en kreeg de zon het moeilijk. Samen met de koele lucht en een flink aantrekkende noordelijke tot noordoostelijke wind zorgde dit ervoor dat het zomergevoel nu ver te zoeken was. Enkel achter glas of op beschutte plekjes was het bij de onderkoelde maxima van 17,4 graden nog aangenaam toeven. De stapelwolken gingen

zich ook nog eens uitspreiden tot Stratocumulus waardoor de zon het extra moeilijk kreeg. Hoewel dit stabilisatie liet vermoeden zagen we na een poosje toch dichte valstrepen onder sommige uitspreidende stapelwolken ontstaan. Meestal was dit ten westen van Malderen en bleef het hier uiteindelijk droog. Tijdens de namiddag kwamen we geleidelijk onder invloed van een laagje dat zich boven het noorden van Frankrijk heeft genesteld, en daardoor begon er

Altocumulus bewolking binnen te drijven die erg fraai oogde met golvende structuren en irrisaties erin. Doordat ze een vergelijkbaar uiterlijk had als de Stratocumulusvelden die er eerder hingen, leek het alsof deze laatste in deze nieuwe wolkensoort is overgegaan, maar in werkelijkheid waren het dus totaal verschillende systemen en mechanismen waarmee we te maken hadden. Voor de uitgedroogde natuur maakte het echter weinig verschil, de depressie bleef te ver zuidoostelijk van ons en we bleven buiten het bereik van regenzones, troglijnen en buiengebieden. Dat er vandaag weer een neerslagtotaal van 0,0 mm uit de bus zou rollen konden we dus nu al bevestigen. Voor de nazomerliefhebbers van ons was het dan weer goed nieuws want ook de zon krijgt hiermee wat meer kansen al moesten ze nog steeds met de kille wind rekening

houden die er soms nog flink aan lag te trekken en te sleuren. Tijdens de avond dreven er meer Altocumulusveldjes voorbij uit de eerdergenoemde depressie en dit zorgde voor een erg fraaie zonsondergang toen alles in gele en later oranje tinten ging oplichten. Heel wat natuurfotografen konden dus weer hun hartje ophalen nadat ze het goed hebben ingepakt want het koelde vlot af en het herfstgevoel zat er dus goed in. Al lijkt het door de bewolking wat langzamer te gaan dan gisteren en zullen we morgenvroeg wellicht toch hogere minima noteren.