Zaterdag, 30 augustus 2025

 Zaterdag, 30 augustus 2025

 De dreigende wolkenluchten gisterenavond hebben geen (meetbare) neerslag meer opgeleverd tijdens de nacht en ook het regenboogje dat we vanochtend in het eerste zonlicht zagen, bood valse hoop op

betekenisvolle neerslag. Wel waren het weer fraaie wolkenluchten waarvan we konden genieten in combinatie met de warme schemeringskleuren. Het was een mengeling van Stratocumulus en uitgerafelde Cumuluswolken waarvan er een paar nog tot zwakke buitjes konden uitgroeien. Al was aan

de vorm van de regenboog te zien dat het ook hier weer neerslag was die grotendeels verdampte voor ze de grond bereikte. Het was zacht met minima van 13,9 graden en er stond een zuidwestelijk briesje. De bewolking loste tijdens de voormiddag verder op en we zagen nu nog restjes Stratocumulus met kleine Cumulus fractus plukjes ertussen en eronder. Deze groeiden op hun beurt echter al snel uit tot verse stapelwolken in de kennelijk nog

steeds onstabiele lucht. Op de weerkaarten was echter een naderend warmtefront te zien en dat betekende dat we ons bij het zien van die spierwitte, met veel kracht opbollende stapelwolken geen illusies hoefden te maken. De opbouw van de atmosfeer zou immers snel ongunstiger worden voor de ontwikkeling van buien en tijdens de namiddag zagen we dan ook al meteen het resultaat: de stapelwolken spreidden zich uit tot Stratocumulusvelden en er viel hooguit nog een losse regendruppel uit.

De Stratocumulusvelden waren echter aan de dunne kant waardoor de zon er nog doorheen kon schijnen en het zag er ook sfeervol uit. De zuidwestenwind was niet al te krachtig en we boekten ook wat thermische winst tegenover gisteren met maxima van 22,6 graden. De wolkenvelden waren meer en meer afkomstig van het warmtefront zelf, en minder door de uitspreiding van de stapelwolken die we eerder zagen. Later verscheen er ook Altostratusbewolking tussen, maar deze was niet zo dik al zag de bewolking er wel dreigend uit in het tegenlicht. Het was maar een zwak warmtefront en dat betekende dus dat de planten weer een loodzwaar neerslagtotaal van 0,0 mm moesten meetorsen, de meesten hingen al voorover gebogen door het ‘gewicht’ ervan.