Maandag, 6 oktober 2025

 Maandag, 6 oktober 2025

 Tijdens de nacht waren er nog verschillende opklaringen aanwezig en ook in de allereerste zwakke gloed van de ochtendschemering konden we nog een stukje blauwe lucht zien dat omgeven was door Stratus fractus bewolking. Eens het ochtendlicht feller werd was alles

echter al vol gelopen met Stratus, Altostratus en Altocumulus waaronder diverse Stratocumulusvelden dreven. Even zag het ernaar uit dat de zon weer zou doorbreken toen er zich een uitgestrekt Stratocumulusveld ontvouwde met daartussen talloze blauwe stukjes. Maar nog voor de zon de kans kreeg om daar gebruik van te maken ging alles vanuit het noordwesten weer over in die mengeling van Altostratus en Altocumulus die geleidelijk aan egaler werd waardoor we terug in somberheid en duisternis verzandden. De herinneringen

aan vorige winter waren meteen weer springlevend en we konden alleen maar hopen dat deze winter niet op dit elan zou verder boorduren. Hoe dan ook was het een verademing dat de wind eindelijk weer is gaan liggen en de natuur weer tot rust kon komen. De bewolking hoort bij een warmtefront en er is daarmee al wat zachtere lucht binnen gestroomd wat de minima op peil hield met 9,2 graden. Overdag zette die opwarming zich

verder, maar door het flauwe optreden van de zon werd dit danig tegengewerkt en met 17,2 graden was het dan ook geen hoogvlieger. Ten westen van ons zaten meer opklaringen, en die waren geregeld nog vanuit Malderen te zien. De kuststreek heeft er kennelijk zelfs een zonovergoten dag opzitten. Er was steeds Stratocumulus in alle vormen en maten te zien en vooral tegen zonsondergang zorgde dit voor indrukwekkende uitzichten toen alles in oranje en donkergrijze tinten kleurde en er een

uitgestrekt ribbelpatroon te zien was. Het half bewolkte weer bleef ook na zonsondergang, en we hielden het daarbij net als overdag droog waardoor we terug met een neerslagtotaal van 0,0 mm afsloten.