Flashback: 2 december 2004 - 2024

Donderdag, 2 december 2004

Gelukkig, na de sombere grijze toestanden van gisteren, vonden ze hierboven dat het welletjes was met de grijzigheid en zo bleek de lucht in de vroege ochtend vol gezaaid te zijn met fonkelende sterren. Enkele uurtjes later volgde dan een schitterende zonsopgang waarna we de rest van de dag onder vriendelijke en zonnige omstandigheden mochten verder zetten. Af en toe schoven wat dunne wolkenvelden langs de zon, maar deze waren slechts klein grut in vergelijking met de wolkenvelden die gisteren langs de zon schoven. Het kwik was vanochtend letterlijk diep onder de indruk van de plotse opklaringen met waarden van -0,7 graden in de hut en -1,7 op de grasmat. Overdag wist de zon de boel op te warmen tot 8,6 graden terwijl een zuidwestelijk briesje tot 10 km/h het Malderse weerstation aaide. Tegen de avond volgde weer een indrukwekkende en bloedrode zonsondergang. Ondertussen blijven de weermodellen bij hun standpunt: we genieten tot en met het weekend van rustig hogedrukweer, maar op het einde van het weekend en erna wordt de weg vrijgemaakt voor westelijke stromingen waardoor de regenkansen fel gaan toenemen. Voor die tijd blijft de grootste dreiging echter uitgaan van potentiële mist en lage bewolking die misschien een verrassingsaanval op de zon zullen inzetten. Deze kans is het grootste wanneer de luchtstromingen het zwakste zullen zijn, dus als de as van het hogedrukgebied over onze streken trekt.

Vrijdag, 2 december 2005

De dag werd aangevat met een erg indrukwekkende zonsopgang, maar of de rest van de dag even mooi zou verlopen was een andere zaak want vanuit het westen kwam de voorspelde regenzone opzetten die voor veel bewolking zorgde. Ze bracht met zich ook zachtere lucht mee en zo zagen we het kwik oplopen van een nog erg frisse 0,2 graden in de ochtend naar een anti - winterse 8,4 graden, en wellicht zullen we daar nog een thermisch schepje bovenop doen want deze maxima werden pas daarnet bereikt en de opwarming is dus nog volop bezig. In deze tijd van het jaar is de zon namelijk zo zwak dat de temperatuur niet langer door de dagelijkse gang wordt bepaald maar door de aangevoerde luchtsoort die nu dus van over de relatief warme oceaan komt. De regenzone was echter niet zo actief als eerst berekend werd, want er viel rond de middag slechts wat lichte regen zodat de pluviometer haar dagtaak er al na 0,2 mm had opzitten, de rest van de namiddag verliep dan weer droog terwijl er in het dikke wolkendek af en toe nog wat schaarse opklaringen te bespeuren vielen. Bij dit alles is ook de wind flink gaan aanwakkeren tot 35 km/h uit zuidelijke richtingen, en ook het komende weekend zal deze een belangrijke rol op zich nemen in het weersgebeuren dat bovendien op smaak zal worden gebracht met een aantal buitjes en nog veel meer wolken. De zachte temperaturen zullen hierbij als compensatie dienen, voor zover de echte sneeuwliefhebber daar nog mee kan lachen natuurlijk... 

Zaterdag, 2 december 2006

De regenzone van gisteren is ondertussen al wat dichterbij gekropen waardoor de bewolking erg hardnekkig was, reeds vanaf het begin van de dag. Tegen de middag bereikte de neerslag ons die vrij plots werd ingezet en een nogal buiig karakter had. Wat daarna volgde was een afwisseling van buien en drogere perioden, maar de zon kregen we vrijwel niet meer te zien terwijl het luchtruim slechts een sombere bedoening was. De daglichtperiode werd erg mistroostig afgesloten terwijl er ook tijdens de avond regelmatig lichte of matige buien neerplensden op het Malderse weerstation. Bij temperaturen tussen 7,4 en 11,7 graden was dit opnieuw een erg zachte dag. De wind verkoos zuidwestelijke richtingen en haalde 33,8 km/h maximaal. Het neerslagtotaal liep op het einde van de dag op tot 1,2 mm.

Zondag, 2 december 2007

De eerder besproken stormdepressie heeft bij aanvang van de dag reeds het Vlaamse binnenland bereikt waardoor we tijdens de ochtend en voormiddag reeds konden kennismaken met diens warmtefront. Dit bracht ons een periode van matige tot vrij intense regen, al was de wind nog niet al te krachtig. Vrij snel kwamen we in de warme sector terecht wat zich vooral vertaalde in een overgang naar droger weer, of beter gezegd lichtere neerslag, want er viel voor het grootste deel van de tijd nog motregen die in combinatie met de aanwakkerende wind voor een guur herfstgevoel zorgde. Aan de temperaturen zal het zeker niet gelegen hebben, want met waarden tussen 7,3 en 11,8 graden zaten deze ver boven hetgeen dat we in deze tijd van het jaar kunnen verwachten. Na enkele uurtjes van aanwakkerende wind en striemende motregen, kwamen we onder invloed van het snel oprukkende koufront dat de neerslag intenser maakte en voor indrukwekkende wolkenformaties ging zorgen. Het hoogtepunt van de storm werd hierbij kort voor zonsondergang bereikt waarbij de regenval zeer intens was. Opnieuw werd hierbij op sommige plaatsen (niet in Malderen) onweer waargenomen. De opklaringen achter het front naderden op hun beurt bliksemsnel waardoor we vlak na zonsondergang nog konden genieten van mooie, blauwe luchten waarin zich nog steeds indrukwekkende wolkenformaties vertoonden. De wind ging hierbij liggen, maar na een paar uur kwamen er buien opzetten die gepaard gingen met felle rukwinden en matige regenval. De wind bereikte hierin de hoogste snelheden van de dag met 64,4 km/h uit het ZW terwijl het neerslagtotaal ondertussen opliep naar 6,4 mm. Na pakweg een uurtje buiige neerslag werd het weer droog, maar de wind ging niet helemaal liggen terwijl het volledig betrokken was. Duidelijke tekenen aan de wand dat we de komende nacht nog het een en ander mogen verwachten op weersgebied.

Dinsdag, 2 december 2008

Tijdens de nacht en ochtend kregen de pluviometers nog een extra lading regenwater te slikken bij de passage van een koufront dat de overgang naar een vriendelijker weertype zou moeten markeren. Geduld was echter ook hier een schone deugd want we bleven nog zowat de ganse voormiddag onder een vormeloos grijs wolkendek zitten. Vooral ten noorden en ten zuiden van Malderen waren er reeds opklaringen terwijl de Nederlandse kustgebieden al de eerste buien van de onstabiele zeelucht die zich wat verderop bevond, achter de kiezen hadden. Na de middag kregen we uiteindelijk ook in Malderen opklaringen te zien die een diepblauwe bovenlucht aan het licht brachten en later voor een paar straaltjes zonneschijn zorgden. Dit liet de temperatuur toe om te stijgen van 3,0 naar 5,5 graden onder toezicht van een zuidwestelijk bries tot 40,2 km/h. Naar de avond toe werden de opklaringen snel breder, maar een nieuwe regenzone verraadde haar aanwezigheid reeds door een dikke en scherp begrensde massa Altostratusbewolking die in het westen zichtbaar werd. Lang hoefden we er niet op te wachten want omstreeks 20H werden de pluvialiteiten weer volop ingezet waarbij het buiige karakter van de soms wel intense neerslag opviel. Na een tijdje kreeg de regen neigingen om over te gaan in natte sneeuw, maar veel meer dan wat ijskristalletjes in de op de ramen uiteenspattende druppels was hier niet van te merken. Net als de voorbije dagen zat de sneeuwgrens niet eens zover af met opnieuw een tijdelijk sneeuwdekje dat zelfs in de lager gelegen gebieden van Nederland en Duitsland gevormd werd. Later op de avond kwamen we in een gebied met opklaringen terecht aan de voorzijde van een nieuwe storing die aanstalten maakt om zich in Malderse richting te begeven. Voorlopig houden we het echter op die 3,8 mm als neerslagtotaal.

Woensdag, 2 december 2009

De bijna wolkeloze hemel heeft deze nacht uiteindelijk toch niet tot vorstige toestanden geleid, en met minima van 2,2 graden is het kwik zelfs niet eens in de buurt van het vriespunt gekomen. De dagelijkse pendelrit van Malderen naar Brussel bracht echter talloze bevroren wagens en grasperken aan het (maan)licht waardoor de vorstvrije toestand van het weerstation zeker niet algemeen was. Vermoedelijk was een oprukkend warmtefront de boos/weldoener, waarvan de bewolking reeds vroeg in de ochtend zichtbaar was als een sluier van Cirrostratus in het westen. Deze ging al snel over in Altostratus en Altocumulus undulatus, en zodra de zon opkwam was het reeds volledig betrokken. De eerste regen viel reeds geruime tijd voor de middag, maar erg actief kunnen we de regenzone niet noemen. Er waren regelmatig droge perioden en de bewolking bestond meestal uit gesloten Stratus en Stratus fractus. Geleidelijk aan werd er wat zachtere lucht aangevoerd, maar het bleef waterkoud aanvoelen en het kwik is niet meer boven de 8,4 graden uitgekomen. De krachtige zuidenwind zat er met haar snelheden tot 40,2 km/h natuurlijk ook voor iets tussen. Na zonsondergang leek de neerslag weer wat intenser te worden, maar het werd zeker geen zondvloed zodat we er met een neerslagtotaal van 2,6 mm vanaf kwamen.

Donderdag, 2 december 2010

Aanhoudende sneeuwval zorgde ervoor dat het witte laagje verder was aangedikt tot een achttal centimeter bij het aanbreken van de dag. Het sneeuwde nog steeds flink door, maar in de loop van de voormiddag trok de neerslagzone naar het noorden en kregen we zwaarbewolkt weer terwijl het nog wat nasneeuwde. Verwaarloosbare hoeveelheden deze keer, maar het feit dat er de hele dag door voortdurend verdwaalde sneeuwvlokjes bleven neerdwarrelen was op zijn minst opmerkelijk te noemen. Tussendoor kregen we de zon te zien al stelde die niet veel voor door toedoen van Altostratus translucidus bewolking die haar een stuk zwakker maakte. Het bleef dan ook koud en guur aanvoelen bij temperaturen die steeds tussen -6,6 en -3,4graden schommelden met vooral dan de zeer lage maxima die in het oog springen. Gelukkig was de wind nu een stuk zwakker en hielden we het bij snelheden tot 17,7 km/h uit oostelijke richtingen. Op de satellietbeelden zien we ondertussen hoe flinke sneeuwbuien vanuit het noordoosten Nederland binnentrokken, hoe de sneeuwzone van afgelopen nacht over het zuiden van Nederland bleef slepen en hoe er net ten zuiden van Malderen een vrij actief buienlijntje ontstond dat daar opnieuw voor vrij zware sneeuwval zorgde. Hiervan pikten we af en toe wat lichte of matige sneeuwval mee, maar meestal bleef het bij die enkele verdwaalde vlokjes die we al de hele dag met regelmaat zagen neerdwarrelen. De sneeuwzone haar hoofdtaak bestond er te Malderen in om de temperaturen op peil te houden, want deze bleven nu constant rond -5,6 graden schommelen terwijl er eerst nog nachttemperaturen tot -10 of lager voorspeld waren. Gezien de evolutie van de neerslag- en wolkenzones op de radar/satelliet lijkt het er niet op dat we ook maar in de buurt van de voorspelde minima morgenochtend gaan uitkomen. Voorts eindigen we weer met een onbekend neerslagtotaal dat waarschijnlijk ergens rond de 2 tot 3 mm zal bedragen.

Vrijdag, 2 december 2011

Terwijl de laatste regendruppels vanochtend op het weerstation uiteenspatten, verschenen er in het westen een paar opklaringen en stelden we vast dat het flink is afgekoeld. De maxima werden met 11,3 graden reeds om middernacht opgetekend terwijl we vanochtend reeds een eindje in de polaire luchtmassa waren terechtgekomen. Halverwege de voormiddag kregen we dan brede opklaringen te zien die vanuit het westen binnendreven terwijl de bewolking van het wegtrekkende koufront vooral uit Stratocumulus stratiformis, undulatus en lenticularis bestond. Dit was het begin van een tamelijk rustige en zonnige adempauze waarbij we een afwisseling van felle zon, diepblauwe luchten en stapelwolkjes te zien kregen. De bewolking van het wegtrekkende koufront was nog lange tijd net zichtbaar boven de zuidoostelijke horizon, en toen hij was verdwenen ontstonden er sluierwolken in het westen. Deze waren de voorbode van een nieuwe regenzone die terug zachte lucht, regen en een pittig windveld met zich zal meenemen. De neerslag kon ons niet meer voor middernacht bereiken zodat het neerslagtotaal van 1,0 mm vanochtend reeds een feit was. Wel zorgden de oprukkende sluierwolken voor een mooie zonsondergang terwijl de temperatuurdaling kort daarna stopte bij 5,3 graden. Voor de verandering kunnen we nog eens van een tamelijk rustige dag spreken ondanks windsnelheden die eerder op de nacht opliepen tot 41,8 km/h uit het zuidwesten.

Zondag, 2 december 2012

De buienmolen draaide afgelopen nacht op volle toeren en kort na middernacht kwam het zelfs tot wolkbreukachtige regenval die later geleidelijk overging in natte sneeuw en sneeuw. Af en toe weerklonk er een donderslag en de buiige neerslag hield zowat de ganse nacht aan. Omstreeks 4H 's morgens lag er een sneeuwdekje van ongeveer een centimeter dat echter even snel afsmolt als het werd aangevuld. Het onweerde toen nog steeds en af en toe zagen we de maan verschijnen tussen de buienwolken die duidelijk door een zeer krachtige noordwestelijke stroming werden voortgedreven. Omstreeks 5H30 kwam het tot een tamelijk nabije blikseminslag waarbij duidelijk hoorbaar was hoe het geluid van de donder werd gedempt door de met isolerende sneeuwvlokken gevulde lucht. Veel tijd om te bekomen hadden we niet alvorens we met een hagelsalvo bestookt werden omstreeks 6H 's ochtends. Daarna ging de neerslag over in regen en natte sneeuw waardoor het drabdekje geleidelijk weer wegsmolt. De bliksemontladingen hielden toen definitief op waardoor we nu kunnen terugblikken op de langste periode van continue onweersactiviteit die we de afgelopen twee jaar hebben meegemaakt - en dat voor een winteronweer! De weergoden waren duidelijk nog niet uitgeraasd want ook zonder onweer kwam het tijdens de voormiddag tot perioden van zeer zware regenval die werd afgewisseld met (zeer) natte sneeuw en een handvol korrenhagel. Opklaringen en stapelwolken wisselden elkaar af al was de zonneschijn erg schaars en was er niet zoveel contrast en structuur te zien in het wat nevelige luchtruim. Na de middag kregen we vooral met kortere en lichtere buien te maken met tussendoor wat opklaringen die het deden opwarmen tot 5,0 graden. Een strakke westelijke bries tot 32,2 km/h deed het echter waterkoud aanvoelen. Toen de atmosfeer 's avonds tot rust kwam, begon het snel af te koelen waardoor we nu pas de minima van 0,4 graden bereikten. We eindigden met een indrukwekkend neerslagtotaal van 17,0 mm.

Maandag, 2 december 2013

Ook vandaag was het verrassend zonnig al hing er deze keer Stratocumulusbewolking die eerst moest worden opgeruimd alvorens we van de zon konden gaan genieten. De (voorlopige) minima zijn op enkele graden boven nul graden uitgekomen terwijl het door die zon weer geen probleem was om de tiengradengrens te halen. We kwamen uit op 10,2 graden tijdens de namiddag. Toen de Stratocumulusbewolking volledig verdwenen was verscheen er Cirrus en Cirrostratus die vanuit het westen binnendreef terwijl er aan de grond een noordoostelijke stroming stond die aan de zwakke kant was en later naar het noorden tot noordwesten kromp. Er volgde een mooie zonsondergang met oranje kleurende strepen van dikke sluierbewolking vlak boven de horizon terwijl de andere Cirrostratusbewolking onzichtbaar werd maar er waarschijnlijk nog wel was. Hoe dan ook kon dit niet voorkomen dat er een plotse afkoeling plaatsgreep waardoor we voor middernacht reeds op 2,3 graden waren uitgekomen wat uiteindelijk de minima voor vandaag werden. Het scheelde dus niet veel of de 0,0 mm regenwater in de pluviometer was bevroren geraakt. 

Dinsdag, 2 december 2014

Een warmtefront is haar verdriet vandaag bij ons komen uithuilen in de vorm van fijne motregen die af en toe naar beneden kwam. Door de aanwezigheid van hoge bewolking boven het gesloten Stratus wolkendek was het uitermate donker zodat het de hele dag door avond leek te zijn. De minima lagen dicht bij het vriespunt met 1,6 graden en de maxima lagen maar amper hoger met 3,3 graden. Nog steeds was er een zeer zwakke wind uit veranderlijke richtingen met een lichte voorkeur voor het zuidoosten. Er veranderde totaal niets aan het weersbeeld al leek de bewolking kort voor de middag 5 minuten dunner te zijn en waren er zowaar afzonderlijke flarden Stratus in de herkennen in plaats van het egale decor waar we steeds naar moesten turen. We sloten opnieuw af met een neerslagtotaal van <0,2 mm in een druipnatte omgeving waarbij neerslaande mist, motregen en condensatie tezamen aan debet waren.

Woensdag, 2 december 2015

We bevonden ons zowat in het midden van een brede warme sector waardoor de lucht erg stabiel was en de bewolking nu enkel uit Stratocumulus bestond. Deze was erg dun waardoor het al met het blote oog duidelijk was dat we niet meer voor neerslag hoefden te vrezen. Sterker nog, tegen de middag verscheen er in het westen een blauwe gloed, en dat bleken opklaringen te zijn. Een volledig heldere lucht zonder enig restant van bewolking al was boven de horizon na een tijdje weer een band van Stratocumulus te zien. Door de lage zonnestand was het nog een tijdje wachten voordat we door haar stralenbundels geraakt werden, maar uiteindelijk was het dan zover en konden we genieten van een vleugje nazomer in december terwijl het ook zeer rustig bleef bij een zeer zwakke westelijke tot zuidwestelijke wind. Het kwik dat niet beneden 9,2 graden is gezakt, kwam tijdens de zonnige perioden uit op 13,4 graden. Na de middag verschenen er terug meer banken van Stratocumulus bewolking en uiteindelijk kwam er vanuit het zuidwesten een meer gesloten massa van Stratocumulus opzetten die de genadestoot aan de prille zonnestralen gaf. Na een tijdje verschenen er weer opklaringen al waren deze reeds te laat om nog eens van de zon te kunnen genieten. Wel kregen we nu prachtige uitzichten op de oranje en blauwe kleurentinten die er na zonsondergang te bewonderen vielen. Neerslag is er niet meer aan te pas gekomen waardoor we deze zachte en rustige avond konden afsluiten met 0,0 mm in de pluviometer.

Vrijdag, 2 december 2016

 De bewolking is uiteindelijk de ganse nacht blijven hangen en de opklaringen die gisteren plaatselijk verschenen zijn duidelijk niet meer tot in Malderen geraakt. Als compensatie voor de somberheid mochten we wel nog genieten van erg zachte luchtmassa's waardoor de minima niet meer beneden de 6,3 graden zijn gezakt. De omgeving lag er nat bij, maar dat was waarschijnlijk eerder het werk van condensatie door warme lucht die over de nog onderkoelde bodem en voorwerpen streek. Hoewel, in de pluviometer was toch nog 0,7 mm te vinden. Nog steeds bestond de bewolking uit Stratus, al was deze na zonsopgang erg dun en had die de neiging om in Stratocumulus over te gaan waarin een paar gaatjes vielen. Sluierbewolking (Cirrostratus en Altostratus) zorgde ervoor dat het geen overtuigend zonnetje was wat degenen die zich in de juiste hoek tegenover de respectievelijke opklaring en de bodem bevonden te zien kregen. Al konden de bijhorende variabelen tegen de middag wat ruimer worden berekend toen de opklaringen breder werden en we op steeds meer plaatsen een blauwe lucht te zien kregen. Maar opeens werd de bewolking weer dikker en deze keer zaten er een aantal buitjes in verweven die door het binnenstromen van koelere lucht  bij een naar noordelijke richtingen draaiend briesje werden veroorzaakt. Achter het Stratocumulusgebied waar de buien ingebed zaten, bevonden zich bredere opklaringen, en deze begonnen tijdens de late namiddag het land te veroveren. Echt zonnig is het echter niet meer geworden, de heldere lucht arriveerde hier te laat en we ondervonden enkel het nadeel van de koele landlucht die eraan verbonden was. Al viel dat ook nog te relativeren met maxima van 10,6 graden. Tijdens de avond bleef er bovendien nog flink wat bewolking over waardoor de vorst waarschijnlijk beperkt zal blijven.  

Zaterdag, 2 december 2017

In de koude en vochtige lucht heeft zich laaghangende Stratus en mist gevormd waardoor de dag een uitermate sombere start maakte. Door die bewolking is het uiteindelijk niet kouder dan -2,3 graden geworden, maar het was ook zonder wind alles behalve comfortabel. Er was voldoende bodemwarmte om gladde wegen te voorkomen, behalve op bruggen, viaducten en plaatsen waar veel sneeuw was gevallen. Maar de luchttemperatuur lag een groot deel van de dag onder het vriespunt waardoor we een wat aparte situatie hadden waarbij het aan onze voeten dooide terwijl er op bomen en struiken rijp werd gevormd. De maxima bleven op -0,7 graden steken. Tijdens de late namiddag klaarde het een beetje op (in Brugge althans) waardoor we een zwakke zonneschijf konden ontwaren in de grijze soep. De prijs die we ervoor betaalden was een aanwakkerende wind bij een dalende temperatuur waardoor de moedige wandelaars en fietsers nog zwaarder op de proef werden gesteld. De bewolking bleef echter een groot deel van de avond in de meerderheid. Neerslag is er op een aanvriezende druppel motregen na niet gevallen waardoor we de dag afsloten met 0,0 mm. 

Zondag, 2 december 2018

 Tijdens het tweede deel van de nacht is het dan toch langdurig en aan een hoge intensiteit gaan regenen waardoor de regenputten eindelijk weer een laagje water hebben kunnen verzamelen. Maar tijdens de voormiddag ging de Nimbostratus over in Altostratus met wat losse wolkenflarden eronder waardoor de regen ophield of beperkt bleef tot een paar verdwaalde druppels. Er kwam zelfs een voorzichtig waterzonnetje door de wolken dat bij de zachte temperaturen lentegevoel opriep. We haalden immers maxima van 14,4 graden en plaatselijk sneuvelden er datumrecords. De minima deden overigens ook meer aan zomer dan wat anders denken met 9,8 graden. Tijdens de late namiddag en avond kregen we terug met wat regen te maken, al was deze meestal onderbroken en van korte duur terwijl we het met moeite buien konden noemen wegens het ontbreken van Cumuliforme bewolking. Hoe dan ook voegde het weinig toe aan het neerslagtotaal van 8,5 mm. Wat wel in het oog sprong was de sterke windtoename tijdens de avond waardoor het in de zachte lucht als een föhn ging aanvoelen (met ingebouwde vernevelaar). 

Maandag, 2 december 2019

 De wolkenband is nu een heel eind teruggedrongen door de oprukkende polaire lucht. Brede opklaringen heersten tijdens de nachtelijke uren, en deze joegen het kwik naar koude minima van -3,2 graden. Ondertussen dreven er echter buitjes binnen en deze zorgden voor spekgladde toestanden waardoor velen het Vlaamse wegennet van heel dichtbij konden bestuderen tijdens hun dagelijkse pendelrit naar school of werk. De verraderlijk gladde toestanden bleven tot een heel eind in de namiddag aanhouden en ook overdag was er op veel plaatsen nog ijs te zien. Niettemin boekte het kwik, mede door de uitbundige zonnige perioden, wat winst met 8,1 graden. Halverwege de namiddag kwamen er in het verlengde ven een buientrein boven Nederland te liggen en kregen we meer buitjes te verwerken waar we tijdens de voormiddag alleen Stratocumulusachtige wolkenvelden zagen overtrekken. Veel stelden de buien niet voor maar het zag er toch een stuk actiever uit dan in de voormiddag en we zagen nu ook Cirrus densus tussen de rommelige bende van Stratocumulus en Cumulus fractus. Tussendoor waren er diepblauwe luchten al was de bewolking nu wel een stuk talrijker dan een paar uur terug. Naar de avond toe begon de buienactiviteit er weer uit te gaan terwijl breder wordende opklaringen het kwik vrij spel gaven om de dieperik weer op te zoeken. We klokten ondertussen af op een neerslagtotaal van 0,7 mm.

Woensdag, 2 december 2020

Somberheid was ook vandaag weer troef maar het was voor de rest droog en nog relatief zacht met minima van 5,6  graden. Er hing Stratusbewolking en deze had duidelijk weinig zin om haar koffers te pakken waardoor we er voor het grootste deel van de dag mee opgezadeld bleven. Er stak een zuidwestelijke bries op die werd aangewakkerd door de nadering van een depressie ten westen van ons. Op het einde van de namiddag begon deze de atmosfeer zodanig aan te roeren dat het Stratus wolkendek overging in Stratocumulus, maar eer de opklaringen groot genoeg waren om een straaltje zon door te laten was het al avond. En dat zonnestraaltje moest dus een ommetje langs de maan maken voordat het Malderen kon bereiken. Toen dat gebeurde zagen we losse flarden Stratus fractus voorbij komen en begon zich in de hogere luchtlagen Altostratus translucidus te vormen. Dit was de eerste voorbode van een set regenzones die zich de komende paar etmalen met ons zal bezig houden. De wind is pal naar het zuiden gedraaid en hoewel niet al te krachtig voerde ze wel zachte lucht aan die de maxima overdag trouwens al heeft opgestuwd naar 7,4  graden. De regen zelf bleef voorlopig nog ten westen van ons al begon de Altostratusbewolking later op de avond wel al zo dik te worden dat we de maan niet langer konden zien. Het neerslagtotaal voor vandaag bedroeg 0,0  mm.

Donderdag, 2 december 2021

De buienactiviteit is tijdens de nacht alleen maar toegenomen en het water viel er tijdens de ochtend letterlijk met bakken uit. Het was al bijna een mirakel te noemen dat het niet tot onweer kwam bij deze neerslagintensiteit al is dat plaatselijk mogelijk wel het geval geweest. De buien zaten dicht op elkaar maar toch waren er ook opklaringen die erg snel verschenen en weer verdwenen door de redelijk strakke noordelijke stroming. En het was net daaraan dat we ze te danken hadden want bij een meer noordwestelijke wind zouden we zoals zo vaak in de schaduw van Engeland terecht zijn gekomen. Tijdens de namiddag kregen we een adempauze en werd het tijdelijk erg zonnig maar deze periode werd onderbroken door een pittige buienlijn die vrij plots overtrok. Een deel van de neerslag bestond uit sneeuw en er werd ook in Malderen een dekje gevormd al was niet duidelijk welke bui hiervoor verantwoordelijk was en of dit voor of na de middag gebeurde. Hier en daar waren er ook meldingen van onweer maar ook hiervan is niet zeker of we er in Malderen iets van meekregen. De zonnige perioden tussen de buien konden het nog laten opwarmen tot 5,2 graden waardoor de sneeuw enkel op schaduwrijke plaatsen en noordhellingen gedeeltelijk bleef liggen. Daar waar nog resten lagen viel wel op dat deze al begonnen aan te vriezen nog voor de zon onder was en de brede opklaringen die tijdens de avond volgden, lieten het kwik verder wegglijden met al die fietsers en weggebruikers er achteraan. De eerste kwam op de uiteindelijke minima van 0,6 graden uit en de anderen in het ziekenhuis. Een aantal nieuwe buien die later in de avond binnen trokken lieten het echter weer dooien en deze buien bestonden vooral uit regen met af en toe een hagelsteentje ertussen. Het neerslagtotaal dat met de laatste bui voor middernacht werd bereikt was behoorlijk met 15,6 mm. 

Vrijdag, 2 december 2022

 (Martinique) De dag begon grijs en kil terwijl er tijdens de nacht kennelijk wat regen is gevallen in Parijs. De bewolking bestond uit Stratocumulus en Stratus en er waren een paar schuchtere opklaringen te zien. De zon liet echter verstek geven en er stond een koude oostenwind. Bij de rit naar Brussel kwamen we even in een regenzone terecht die het licht of matig liet druppelen doch in Brussel was het alweer droog. Daar troffen we een gesloten Stratusdek met wat flarden eronder aan dat ons tot in Malderen gezelschap hield. En daar was het kil en betrokken met een zwakke wind uit nog steeds oostelijke richtingen. 

Zaterdag, 2 december 2023

 Het kwik is afgelopen nacht diep weggezakt, met minima van -4,7 graden kwam het net niet tot matige vorst. Het jaar zit er nu dus definitief op voor de gevoelige plantjes al zullen ze blijven verder leven in onze gedachten, op foto's, als  droogboeket, compost of blubberpudding. Het was bij zonsopgang licht bewolkt met een paar Stratocumulusveldjes en de zon scheen vervolgens bijna ononderbroken in Malderen. Meer Stratocumulusvelden dreven later vanuit het noorden binnen terwijl er ook Stratus fractus partijen voorkwamen die erg laag hingen maar ook dit onderbrak de zon niet in Malderen. Pas op het einde van de namiddag begon de bewolking toe te nemen met uitgestrektere maar wel nog gebroken Stratocumulusvelden. In de hogere luchtlagen begon er ook Cirrus en Cirrostratus binnen te lopen uit een naderende neerslagzone. Deze bewolking kon echter niet voorkomen dat het kwik weer onder het vriespunt zonk, al was daar met de lage maxima van 2,3 graden ook niet veel voor nodig. Neerslag kwam er ook nog niet aan te pas, we eindigden met 0,0 mm. 

Maandag, 2 december 2024

 Tijdens de nacht is het betrokken gebleven en viel er af en toe wat lichte regen waardoor de omgeving er vanochtend een beetje nat bij lag. Met de bewolking en regen is er zachtere lucht binnengestroomd waardoor het kwik de maxima van 8,3 graden reeds in het holst van de nacht aantikte. Bij het aanbreken van de eerste schemering was het nog steeds betrokken met vooral Stratus en Stratus fractus terwijl het al een paar graden is afgekoeld. Na een tijdje werd de bewolking echter deels open gewoeld en ontstonden er een aantal vluchtige opklaringen. Daarna passeerde er een buienlijntje waardoor het af en toe en met tussenpozen wat intenser ging regenen. Ook na de passage van die buien kwam het af en toe nog tot een afzonderlijk buitje. Dit alles hoorde duidelijk bij een koufront want vanuit het westen klaarde het tegen de middag verder uit en kregen we de typische luchten met stapelwolken en helderblauwe kleuren ertussen te zien. Koele zeelucht was dus reeds begonnen met het verdringen van de warmere lucht al bleef het doorheen de dag nog steeds erg zacht aanvoelen. We kwamen zelfs ruim na de frontpassage nog slechts een halve graad onder de eerder afgelopen nacht bereikte maxima. En met de zonnige momenten die we geregeld kregen deed het terug meer aan lente dan aan winter denken. De opklaringen hielden ons tijdens de hele namiddag gezelschap al begonnen de stapelwolken hier en daar weer tot flinke afmetingen uit te groeien. Hier en daar waren verijzende toppen te zien en mogelijk zijn daar plaatselijk nog een aantal buitjes uitgevallen. De aanwezige bewolking lichtte in mooie oranje kleuren op bij zonsondergang. Kleuren die wellicht het gevolg zijn van deze zachte lucht die meer vocht kan bevatten. Tijdens de avond begon er zich dan toch nog een gestage afkoeling in te zetten, vooral na 16H00 ging het vrij snel en een paar uur later tuimelde het kwik onder invloed van nieuwe opklaringen als een baksteen omlaag waardoor we nu pas op de minima van 2,9 graden uitkwamen. Het bleef daarbij rustig, windstil en droog.