Flashback: 3 december 2004 - 2024

Vrijdag, 3 december 2004

Om te rijden moet je krabben. Een slogan die vanmorgen zeer toepasselijk was want onder een nog steeds kraakheldere hemel heeft het kwik vannacht weer een flinke bungee - sprong gemaakt en vonden we het vanmorgen terug op -2,6 graden, en op de grasmat was het zelfs bibberen bij -3,3 graden. Natuurlijk zijn we al december, maar na de Atlantische zachtheid van de voorbije weken is het toch wel even wennen. De zon heeft echter van de open hemel geprofiteerd om het kwik weer naar een aangenamere 8,2 graden te hijsen (tuineffect inbegrepen) waar het zich kon klaarmaken voor de volgende sprong die op dit ogenblik reeds bezig is. Bewolking was vrij schaars, maar in de late namiddag kwam er toch wat hoge en middelhoge bewolking binnen gesijpeld evenwel zonder verdere gevolgen zodat de pluviometer vandaag technisch werkloos bleef. Ondertussen vriest het weer volop aan de grond en zal de huttemperatuur spoedig volgen. Ook de volgende dagen zal het 's nachts vriezen bij een rustig weertype, zij het dat lage bewolking nog steeds erg verraderlijk is en op elk moment kan toeslaan zolang de atmosfeer rustig en quasi windstil blijft. De invloed van de hogedrukgebieden zou volgens de meeste weermodellen langer duren zodat we wellicht pas in het tweede deel van volgende week kans maken op verse regen.

Zaterdag, 3 december 2005

Na een erg winderige nacht werd Malderen vanmorgen geconfronteerd met een erg chaotisch bewolkte hemel waarin met momenten opklaringen verschenen, maar deze wisselden zeer snel af met sombere en zwaarbewolkte perioden. Dankzij de tot maarliefst 47 km/h tekeergaande zuidelijke wind werd de aanvoer van zachte zeelucht goed opgang gehouden zodat maximumtemperaturen tot 9,2 graden gemakkelijk haalbaar waren terwijl de minima er ook wel mochten wezen met 7,2 graden. Er is afgelopen nacht vrijwel geen neerslag meer bijgevallen, maar halverwege de voormiddag werd daar al meteen aan gewerkt door een aantal buitjes op ons los te laten, maar echt indrukwekkend konden we ze zeker niet noemen, om 19H00 stond er nog maar 1,0 mm op de teller waarvan er 0,4 afkomstig zijn van een bui die een half uurtje geleden een blitzbezoekje bracht aan het Malderse weerstation. De rust is ondertussen echter weergekeerd maar wie denkt dat we alles hiermee gehad hebben heeft het grondig mis, terwijl degenen die denken dat we nog veel moeten verwachten de komende paar dagen het eveneens grondig mis hebben. De depressie blijft namelijk ten westen van ons toertjes draaien en aan diens zuidoostelijke flank worden in een krachtige zuidwestelijke stroming veel wolken en een aantal buitjes meegezogen die aan de kust weliswaar stevig uit de hoek kunnen komen maar in Malderen opnieuw weinig zullen voorstellen zodat we net als vandaag een zwaarbewolkte en winderige dag met af en toe wat gedruppel zullen krijgen. Ook op maandag zullen we een vergelijkbaar weertype moeten trotseren, maar de dagen erna lijkt het weersgebeuren boven onze hoofden volledig stil te zullen vallen waardoor het best wel eens een saaie week zou kunnen worden op weerkundig gebied.

Zondag, 3 december 2006

Een erg actieve regenzone heeft het voor elkaar gekregen om tot in Malderen door te dringen. Dit gebeurde in de vorm van een koufront, maar om het complexer te maken was het front onderhevig aan splitting waardoor we een primair en een secundair advectief maximum over ons heen kregen. Het primaire gedeelte zorgde voor veel wind en matige regen die zowat de ganse voormiddag tot een eind in de namiddag het Malderse weerstation geselden. Tussen de twee delen in zagen we de bewolking chaotischer worden en werd de neerslagintensiteit beduidend minder, maar het duurde niet lang eer we het tweede stuk voorgeschoteld kregen. Deze was erg smal en had een buiig karakter wat zich vertaalde in een korte periode van erg intense neerslag, gepaard gaande met nog wat rukwinden. Het hield snel weer op met regenen en in het uiterste westen zagen we het luchtruim in okerkleurige tinten oplichten. Inderdaad, de opklaringen achter het front waren naderbij gekropen. De laatste minuten voor zonsondergang konden we nog van haar bleke stralen genieten, en eens het donker werd, werden de opklaringen snel breder waarbij we tijdelijk zelfs onder een quasi heldere hemel vertoefden. Het begon hierbij af te koelen door het binnenstromen van polaire luchtmassa's, maar doordat de wind nog de ganse avond bleef doorrazen, werden de luchtlagen goed gemengd waardoor we een snelle afkoeling niet hoefden te vrezen. Het bleef droog voor de rest van het etmaal, maar toenemende bewolking vanuit het westen tijdens de late avonduurtjes doen reeds het vermoeden rijzen dat we de volgende ochtend wellicht niet in droge toestand zullen halen. De temperaturen schommelden vandaag tussen 7,5 en 11,8 graden waarbij de minima pas tijdens de avonduurtjes bereikt werden. Dat de windvaantjes flink wat moesten overwerken, staat buiten kijf, de snelheden liepen vandaag immers op tot 53,1 km/h uit het zuidwesten. Het uiteindelijke neerslagtotaal is opgelopen tot 7,2 mm.

Maandag, 3 december 2007

Na het stormachtige intermezzo van de voorbije dagen was het vandaag duidelijk tijd voor een adempauze. We begonnen de dag aldus met brede opklaringen, minder wind en een ochtendtemperatuur van 7,2 graden. De bewolking bestond voornamelijk uit Cumulus die de zon met momenten erg parten speelde, maar in vergelijking met gisteren oogde het hoe dan ook een stuk vriendelijker en aangenamer. Onder invloed van de zonneschijn tussendoor steeg de temperatuur geleidelijk naar 10,1 graden terwijl de wind het met snelheden tot 43,5 km/h een stuk kalmer deed dan gisteren. Na de middag ging de bewolking weer toenemen op nadering van een hoogtetrog. Onder invloed van een uitloper van de Straalstroom net ten zuiden van ons werd deze echter danig geactiveerd waardoor hier felle buien op ontstonden die deze keer Malderen niet ontzagen. Het spektakel begon reeds voor zonsondergang met spectaculaire Crepuscular rays die de ondertussen met Stratocumulus castellanus betrekkende hemel een onaardse aanblik gaven, en later toen de duisternis intrad, bereikten de eerste buien ons. Het hoogtepunt volgde omstreeks 20H25 toen het in Malderen voor de eerste maal sinds 4 juli 2007

tot onweer kwam met slagregens, hagel, rukwinden en bijzonder fraaie bliksemontladingen waarvan de fijn vertakte horizontale exemplaren zonder twijfel de meest indrukwekkende waren van de afgelopen 18 maanden. De diepe, zwoele dreunen van de donder die het weerstation op haar grondvesten deden daveren, mochten er ook best wezen. Na een dik halfuur natuurspektakel keerde de rust weer, maar hoe het neerslagtotaal zal uitpakken wordt nog even afwachten vermits er nog een paar (lichtere) buitjes in de buurt hangen.

Woensdag, 3 december 2008

Vanmorgen bevonden we ons terug aan de achterzijde van een nieuwe neerslagzone, waarin we konden genieten van een luchtig weertype met brede opklaringen. Deze werden na de middag echter bedreigd door opkomende Stratusbewolking waardoor de zon het opnieuw zwaar te verduren kreeg. Gelukkig was het geen aaneengesloten wolkenlaag, maar een undulatus- vorm die met haar donkere, evenwijdige banden een dramatisch en fotogeniek uitzicht verleende aan het Malderse luchtruim. De bewolking werd in het tweede deel van de namiddag opnieuw dunner om vervolgens over te gaan in wat verspreide Stratocumulusveldjes. Een quasi heldere hemel (1/8 bewolking resterend) was wat we tegen zonsondergang te zien kregen, maar bij het wegebben van het schemerlicht kwam vanuit het noorden opnieuw massaal Stratocumulusbewolking opzetten waarin deze keer ook een paar buitjes verwerkt zaten. Ze bestonden uit lichte regen, gevolgd door een rustige en droge periode die de rest van de avond kenmerkte. De bewolking ging na de buienpassage over in Stratocumulus lenticularis die met haar lensvormige patronen weer een oogstrelend schouwspel opvoerde in het zwakke maanlicht. De opklaringen deden het echter snel afkoelen waardoor de temperatuur die overdag nog 6,8 graden aantikte, op het einde van de avond weer was teruggevallen naar 0,3 graden, en talloze grasperken zich in een fijne laag van ijskristalletjes hebben getooid. We sluiten uiteindelijk af met een neerslagtotaal van <0,2 mm terwijl de dag verder nog werd gekenmerkt door west- zuidwestenwinden tot 17,7 km/h.

Donderdag, 3 december 2009

Nieuwe opklaringen hebben vanochtend voor een sprankeltje maneschijn gezorgd in een met Stratocumulusvelden en Stratus fractus opgesmukte hemel. Het oogde allemaal heel mystiek en rustgevend, maar zodra de (onzichtbare) zon opkwam oogde het eerder slaapverwekkend door toedoen van dikke Stratus en Stratus fractus die er een sombere boel van maakten. De erg zachte lucht waarin we zijn terechtgekomen, was echter goed voelbaar en wist het grijze leed enigszins te compenseren. Bovendien ging het niet om een egaal grijs wolkendek en waren er met een beetje fantasie zelfs een paar kleine opklaringen te zien, zodat het tussendoor nog wel eens de moeite loonde om naar boven te kijken. De eerder chaotisch aandoende hemel was echter de voorbode van een nieuwe regenzone die kort voor de middag opnieuw voor een guur en herfstachtig weertype ging zorgen. De temperaturen die opliepen van 3,0 naar een zachte 10,7 graden waren hierbij slechts een magere troost, zeker in combinatie met de zuidwestenwind die zich met haar snelheden tot 43,5 km/h weer goed liet voelen. De regenzone gedroeg zich als koufront en zorgde op het einde van de namiddag tijdelijk voor erg intense en buiige neerslag. Dit werd dan gevolgd door opklaringen waarin we in het laatste schemerlicht nog een mooie blauwe lucht konden ontwaren. Hierin waren nog Stratocumuluswolken te zien waartussen een aantal post- frontale buitjes verscholen zaten, maar de rest van de avond verliep rustig terwijl het onder de steeds breder wordende opklaringen snel afkoelde. We sloten af met een neerslagtotaal van 3,4 mm.

Vrijdag, 3 december 2010

Zoals verwacht is het nauwelijks afgekoeld tijdens de nacht en kwamen we vanochtend uit op een kleine -7 graden. De weerdiensten hadden het echter bij het rechte eind want tijdens de voormiddag klaarde het plots op en dook het kwik onmiddellijk weg naar -10,2 graden omstreeks 8H30. Voeg daar nog eens een centimeter extra sneeuw aan toe en het wintergevoel was weer helemaal compleet. We zagen het daglicht dan ook in een echt poollandschap terugkeren dat deels door nevels van damp en ijs versluierd was. Hoewel het nog maar herfst is zag het er al een stuk indrukwekkender uit dan op het hoogtepunt van de afgelopen twee winters die op hun beurt reeds met kop en schouders boven de overige winters van de voorbije 20 jaar uitstaken. Dit was vooral in de buurt van de steden zo want in het landelijke Malderen bleef het grijs en somber met een behoorlijke lading erwtensoep erbij. Hier was het wachten tot de mist voldoende rijp had gevormd om ondanks het sombere weer alsnog voor een fee riek uitzicht te zorgen. Het hoogtepunt volgde dan kort voor zonsondergang toen de mist optrok en er een magisch uitzicht ontstond op blauwachtige sneeuw met grijze wolkensluiers erboven en de in blauwe en oranje tinten opgloeiende bovenlucht. De opklaringen zorgden weer voor een flinke afkoeling waardoor we na zonsondergang weer op -7,2 graden zaten (komende van maxima van -4,8 graden) maar de nadering van een sneeuwzone deed later op de avond de wind aanwakkeren zodat de lucht door menging weer opwarmde tot ongeveer -5,6 graden. De hoogste windsnelheden werden hierdoor nu pas bereikt met 17,7 km/h uit het zuidwesten. De temperatuur daalde op het einde van de avond terug maar veel verder dan -6 graden kwamen we nier meer uit. We eindigden met een neerslagtotaal van 0,0 mm.

Zaterdag, 3 december 2011

De nieuwe regenzone heeft ons tijdens het tweede deel van de nacht bereikt waarbij de temperatuur aardig is opgelopen. De regen kwam met bakken naar beneden en er stond een gure west- zuidwestenwind die er met snelheden tot 56,3km/h doorheen joeg. Het koufrontgedeelte van de regenzone walste in de loop van de voormiddag doorheen Malderen en kort daarvoor werden de maxima van 10,9 graden bereikt. Daarna verschenen er opklaringen vanuit het westen waarbij we een erg fraai uitzicht kregen op de snel voorbijtrekkende wolkenvelden. Deze bestonden vooral uit Stratus fractus, Stratocumulus en Cirrostratus. Later werd er plaats gemaakt voor stapelwolken en brede opklaringen, al brachten deze voor zover bekend geen buien meer voort in Malderen. Tegen de avond zorgden de opklaringen voor een gestage afkoeling waardoor de minima van 6,8 graden nu pas bereikt werden. Het neerslagtotaal voor deze dag is opgelopen tot een vrij indrukwekkende 7,4 mm.

Maandag, 3 december 2012

De rustige, windstille en lichtbewolkte nacht zorgde voor een stevige afkoeling waardoor de omgeving er stijf bevroren bijlag bij minima van -0,5 graden. Om het plaatje compleet te maken, trok er een sneeuwzone het land in met alle gevolgen voor de ochtendspits. De sneeuwzone bleek echter een regenzone te zijn waardoor die ochtendspits er toch nog een beetje aan ontsnapt is, al zijn de duizenden kilo's strooizout natuurlijk voor niets verloren gegaan. Nederlands strooizout bleek iets nuttiger te zijn aangezien grote delen van Nederland enige tijd met een dun sneeuwdekje te maken kregen terwijl België veel sneller in de zachte(re) zeelucht terechtkwam. Terwijl er omstreeks 5H nog een zwakke maan te zien was, was het bij het aanbreken van de dageraad grijs, nevelig, waterkoud en viel er regen die tijdelijk overging in een mengeling van regen en natte sneeuw. Kortom, zeer gure en onaangename weersomstandigheden voor wie nu de baan op moest al stroomde er geleidelijk zachtere lucht binnen die de natte sneeuw weer deed overgaan in gewone regen. Deze hield enkele uren aan alvorens het droger werd met een afwisseling van lichte regen, motregen en droge perioden. De bewolking bleef echter een constante terwijl er een gure zuid- zuidwestenwind opstak die snelheden tot 33,8 km/h haalde. Op het einde van de namiddag kregen we opeens met buien te maken die gepaard gingen met inktzwarte, dreigende wolkenmuren (oa in Mechelen en Kapelle o/d Bos). Deze bestonden uit gewone regen en werden gevolgd door opklaringen waar we door de intredende duisternis echter weinig aan hadden. Wel was het nu een stuk aangenamer dan vanochtend met een ruime zes graden en een weggevallen wind. De maxima werden kort voor de buienpassage bereikt met 7,1 graden. De rest van de avond verliep in rustige en lichtbewolkte omstandigheden (wat Cumulus en Stratocumulusbewolking) en we konden afsluiten met een neerslagtotaal van 5,0 mm.

Dinsdag, 3 december 2013

Voor het eerst dit seizoen is het tot serieuze nachtvorst gekomen bij minima van -1,4 graden en overal rijp- en ijsvorming. De weersverwachtingen waren echter andermaal fout: het kille grijze weer dat voorspeld was, bleek te hebben plaatsgemaakt voor stralend zonnig weer dat eerder aan lente dan aan winter deed denken. Het kwik moest van ver komen waardoor we desondanks vrede moesten nemen met maxima van 8,4 graden. Heel de dag door was er sluierbewolking te zien waardoor de zon misschien iets minder fel was maar toch nog voldoende om het aangenaam te laten aanvoelen. Ook de zwakke tot ontbrekende wind hielp hieraan mee al viel de koelte op het einde van de namiddag snel weer in. Door de droge lucht waren de dauwpunttemperaturen erg laag waardoor rijp en ijs op schaduwrijke plaatsen hier en daar de dag wisten te overleven. Dit accentueerde de koude avond die erop volgde natuurlijk nog meer al bleven de temperaturen in thermometerhut nog tot middernacht positief. We sloten uiteraard weer af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.

Woensdag, 3 december 2014

Het was vanochtend schrikken toen het opeens helder bleek te zijn en ook het kwik was onder de indruk zodat het een beetje naar beneden tuimelde tot de minima van -1,1 graden. Toen de zon opkwam bleek ze er echter niet meer te zijn want de Stratus bewolking is opeens teruggekomen. Er zat nu iets meer structuur in met losse flarden eronder en ertussen maar je moest toch al goed kijken om ze op te merken. Voor de rest leek alles hetzelfde te zullen blijven, doch tegen het einde van de namiddag voltrok zich een belangrijke weersverandering. Eentje waar de meesten onder ons echter niet mee gediend waren, want het was de oost- zuidoostelijke wind die opeens flink aantrok, nog koudere landlucht aanvoerde en daarbij ook nog eens de gevoelstemperaturen deed kelderen tot dicht bij -10 graden. Dit koudetransport had ons overigens al rond deze middag in haar greep want de maxima van 1,8 graden werden al erg vroeg bereikt. Op de temperatuur kaartjes van de Lage Landen zagen we ondertussen een gebied met lichte vorst in thermometerhut zich gestaag uitbreiden vanuit het noordoosten en omstreeks 20H zagen we ook in Malderen hoe de overgebleven bloemen in het oranje schijnsel van de straatverlichting één na één weg schrompelden als krimpkousen in een hete luchtstroom. Ondanks deze duidelijke weersverandering was hiermee echter alles al gezegd over deze saaie winterdag en daar de koele luchtsoort geen neerslagzone voor zich uit stuwde konden we ook al meteen notitie maken van het dagtotaal dat 0,0 mm bedroeg.

Donderdag, 3 december 2015

Na een zachte nacht leek het volop lente en begonnen we de dag met brede opklaringen bij minima van 8,7 graden. In het oosten was nog wat Stratocumulus te zien die geleidelijk wegtrok, al verscheen er na een tijdje wel Cirrusbewolking in het westen. Het was eigenlijk hieraan dat we het mooie weer te danken hebben, want we bevonden ons vlak aan de voorzijde van een koufront dat de luchtlagen door elkaar woelde en zo een gesloten Stratusdek wist te voorkomen maar zelf niet te dichtbij kwam om het lenteliedje te verbrodden. Het kwik veerde op tot een zachte 12,4 graden en ondertussen verschenen er meer Cirrus floccus en radiatus structuren die al een aanwijzing waren dat het geen eeuwige lente was waarmee we te maken hadden. De bewolking ging snel over in Altostratus met daaronder Altocumulus en Stratocumulus waardoor de zon nog voor het einde van de namiddag uit beeld verdween. Na een tijdje verschenen er terug wat opklaringen en werd de bewolking dunner en dit zorgde voor een fraaie zonsondergang met oranjetinten. De bijhorende regen kon ons nog niet voor middernacht bereiken al moesten we wel rekening houden met een geleidelijk aanwakkerende wind. We sloten af met een dagtotaal van 0,0 mm.

Zaterdag, 3 december 2016

 Bij minima van 0,3 graden troffen we vanochtend een half berijpte omgeving aan terwijl het erg mistig was. Volgens de satellietbeelden was het slechts een klein gebiedje van mist en Stratus bewolking dat zich boven het centrum van het land bevond terwijl de rest van de Benelux in het zonlicht baadde. Malderen bevond zich net op de rand van dat gebiedje waardoor we een blauwe gloed door de laaghangende mistflarden zagen en de zonneschijf er net door zichtbaar was. Het klaarde vrij snel op maar een deel van de wolken bleef hangen. Deze hadden nogal wat weg van rafelige mooiweerwolkjes op een zomerdag maar met het grote verschil dat ze maar op enkele tientallen meters hoogte hingen. Het was al bijna avond voor deze bewolking was opgelost al kon de zon er zich voldoende tussen wurmen om maxima van 5,3 graden mogelijk te maken. Maar dan koelde het razendsnel af en nog voor het intreden van de duisternis werd er à volonté ijs en rijp gevormd. De naar noordoostelijke richtingen gedraaide wind was zwak en viel vrij snel weg waardoor de omstandigheden voor een flinke vriesnacht ideaal waren. Gelukkig blijft het dus bij droge vorst met een neerslagtotaal dat op 0,0 mm is uitgekomen ondanks de bewolking en de mist afgelopen nacht. 

Zondag, 3 december 2017

Zachtere lucht probeerde vandaag een doorbraak te forceren, en dit leverde regen op die hier en daar meteen aanvroor met alle gevolgen van dien. Grote hoeveelheden vielen er echter niet en er volgde al snel een droge periode. Stratusbewolking met haar bijhorende somberheid bleef echter overheersen en de warme lucht drong alleen in de hoogte door zodat het kwik in Malderen maar net boven het vriespunt kwam na minima van -1,4 graden te hebben opgetekend. Enkel het uiterste noordwesten van Nederland kwam in de zachte lucht terecht alwaar het wel meteen rond de tien graden was. Deze luchtsoort was onstabiel waardoor er een aantal buien binnen tuimelden die ook in Malderen af en toe een vlaag met opvallend dikke druppels opleverden. Vooral na zonsondergang passeerden er een paar pittige exemplaren en doordat de buiigheid na middernacht verder ging was het neerslagtotaal voor vandaag niet helemaal duidelijk. Langzaam maar zeker sijpelde de zachtere lucht binnen waardoor we de maxima van 2,9 graden pas tegen middernacht bereikten, en dan nog eens bij een noordnoordwestelijke wind. 

Maandag, 3 december 2018

 Tijdens de nacht zijn er opnieuw een aantal fellere regenbuien de revue gepasseerd waardoor de waterreserves weer wat werden aangevuld. Overdag kregen we met opklaringen en buienluchten te maken waaruit het af en toe kortdurend ging plenzen, al stelde dit niet meer zoveel voor. Tijdens de namiddag werden de wolkenluchten dramatischer met opklaringen ertussen en konden we dus nog eens het stof van onze fototoestellen vegen. Bij maxima van 13,5 graden straalden de buien iets tropisch uit maar ze waren wel het gevolg van koudere lucht die vanuit het noorden begint op te dringen. Het was waarschijnlijk de reeks fellere buien halverwege de namiddag die deze scheiding markeerde daar we een mooie overgang konden zien van okerkleurige kleuren uit warme en vochtige lucht in het zuiden en de typische blauwe tint van koele poollucht ten noorden van deze buienlijn toen deze boven ons hing. En tijdens de avond werd dit ook voelbaar toen het afkoelde naar de uiteindelijke minima van 8,8 graden. De buienactiviteit nam nu gevoelig af en het neerslagtotaal bleef op 8,2 mm steken. Er werd echter veel dauw gevormd onder de brede opklaringen bij een wegvallende naar het noordwesten geruimde wind.

Dinsdag,  3 december 2019

 Het kwik is opnieuw flink onderuit gegaan met -1,5 graden onder een open hemel. We ontwaakten in een magische, witberijpte winterwereld waar een feeërieke damp van nevel en dunne mist over gleed. De zon ontdooide de boel maar in de schaduw bleef het tot laat in de namiddag wit. Ook geen wonder met de maxima van 4,4 graden.  Die zon was overigens niet algemeen want ten zuiden van Londerzeel was er een zone waar het de hele dag grijs bleef en ook in het oosten van het land hing bewolking al hoorde die bij een storing.  Tegen de avond begon de mystieke nevel zich weer te ontwikkelen en in combinatie met de schemeringskleuren zorgde dit voor een schitterend winters uitzicht, en dan mogen de kniesoren die jammeren dat het echte Siberische werk uit blijft nog beweren wat ze willen. Toen de duisternis viel begonnen ook steeds meer voetgangers en fietsers dat te doen want het begon eerst aan de grond en later plaatselijk in de hut weer te vriezen. Samen met de mist was dit immers een dodelijke cocktail voor wie geen omnium heeft. Zij die nog rechtop de pluviometer konden bereiken noteerden een dagtotaal van 0,0 mm.

Donderdag, 3 december 2020

De omgeving lag er nat bij en een somber Stratus wolkendek maakte vanochtend haar opwachting. Deze bewolking bestond uit Stratus die een wat rafelige structuur had en waaruit het af en toe nog lichtjes regende of motregende. Deze bewolking hield de temperaturen op peil met 5,5  graden als minimum. Op de radar konden we ondertussen toekijken hoe een erg actieve regenzone vanuit het westen onze richting uitkwam en het mag dan ook geen verrassing heten dat de neerslag die er al viel intenser werd. Het zwaartepunt van de regenzones lag steeds een eind ten westen van ons al ging het zeker tijdens de namiddag aardig plenzen in Malderen. Er stak een guur aanvoelende zuid- zuidwestenwind op en de maxima van 6,4  graden voelden in deze omstandigheden waterkoud aan. Rond zonsondergang volgde er een drogere periode maat later op de avond trok er een tweede regenzone over die opnieuw voor tijdelijk redelijk pittige regen zorgde. En dan werd het weer droger op wat motregen na. De hele tijd hebben we tegen Stratusbewolking aangekeken die de bovenste wolkenlagen (Nimbostratus) aan het oog onttrok. Het neerslagtotaal werd in deze omstandigheden flink aangespekt en bedroeg 3,7 mm. 

Vrijdag, 3 december 2021

Dikke lagen Altostratus met pannus en tijdelijk ook undulatusachtige schollen eronder zorgden voor een grijze en kille start bij minima van 0,2 graden. De wind kromp meer naar het noordwesten en wakkerde flink aan waardoor het alles behalve gezellig was om nu nog buiten te komen. Al viel het mee dat er amper regen viel, af en toe waren er wat fijne motregendruppeltjes of zat er nog een licht buitje tussen de bewolking verscholen. Daarna volgden er droge perioden al bleef de bewolking wel hangen en kregen we de zon hooguit in matglasversie te zien. Later in de namiddag werd de bewolking weer dikker en begon er een heel fijne motregen te vallen die tegen de avond overging in perioden van regen. Echt grote hoeveelheden vielen er niet met 0,8 mm maar er werd wel weer wat zachtere lucht meegetrokken die ons uiteindelijk op de maxima van 4,2 graden bracht.

Zaterdag, 3 december 2022

 Dankzij het wolkendek zijn we opnieuw van vorst gespaard gebleven met minima van 1,3 graden. Hierdoor waren de bloemen en gevoelige planten in Malderen nog steeds intact en was het een beetje een surrealistische ervaring om deze in de reeds begonnen winter nog in volle glorie te kunnen zien. En dat was uiteindelijk ook nodig want op weerkundig gebied viel er maar weinig kleur te bekennen buiten vijftig grijstinten waar we nu dus nog een palet van groentinten en andere kleuren van bloesems kunnen aan toevoegen. De temperaturen waren echter laag met maximaal 3,2 graden en er stond een snijdende oostenwind waardoor het voor het gevoel wel diepwinters was of zelfs Arctisch naar de huidige klimaatnormen. Wie niet over een tuin beschikte of alle eerdergenoemde planten reeds heeft gecomposteerd kon kort voor de middag nog even terecht in een paar korte opklaringen die in het Stratus wolkendek ontstonden. Er viel zelfs even een streepje zonlicht te ontwaren, maar tijdens de namiddag keerden de grijze kleuren weer terug. De enige variatie kwam van een opdeling in het wolkendek met lage wolkenflarden onder een iets hogere laag van Stratus waardoor het iets weg had van een klassieke regenlucht zij het dat het hier droog bleef met 0,0 mm als eindresultaat. Tot grote ergernis van zij die aan wat zonnestralen toe waren is het tijdens de avond dan alsnog gaan opklaren en bleven er slechts wat Stratus fractus wolkjes over die vluchtig door de oostelijke wind over Malderen gejaagd werden. De afkoeling werd door die wind wat geremd maar met temperaturen die maar een paar graden boven het vriespunt zaten is er natuurlijk niet veel nodig om komende nacht in de negatieve cijfers terecht te komen. 

Zondag, 3 december 2023

 De neerslagzone is tijdens de nacht dichterbij gekomen waardoor er vooral in het westen veel Altostratus virga bewolking hing. Dit zorgde voor mooie rode lichteffecten toen de opkomende zon en tegenaan scheen. Het duurde slechts een kwartiertje eer alles omsloeg in een grijze en sombere setting waarin het snijdend koud aanvoelde met een aantrekkende zuidenwind. De temperaturen zijn immers weer weggezakt naar -1,0 graden en het zorgde ook weer voor ijsvorming die zelfs met de duidelijk hogere minima dan gisteren grootschaliger was dan toen. Af en toe waren er mooie undulatus structuren in de Altostratus te zien nadat de virgastrepen weer verdwenen, en soms dreef er ook pannus bewolking voorbij. Tegen de middag begon het dan plotseling te sneeuwen met vrij grote vlokken, al stopte dit ook even plots en viel er daarna slechts af en toe wat fijne motsneeuw. Omstreeks 15H begon het opnieuw te sneeuwen al was het in kleine hoeveelheden en er bleef ook niets liggen bij temperaturen die naar 2,4 graden stegen. Toen het later intenser ging sneeuwen kwam dat beloofde sneeuwdekje er dan toch nog, we kwamen aan een tweetal centimeter en de omgeving lag er sfeervol en winters bij. De wind draaide naar het zuidoosten al vond er later terug een ruiming naar zuidelijke richtingen plaats. De sneeuw ging over in een soort van fijne korrelhagel en dan volgde er wat ijsregen waarna het droog werd en er zelfs opklaringen binnendreven waardoor we eventjes de sterren konden zien. De sneeuw smolt langzaam maar zeker weg al koelde het later op de avond nog genoeg af om dat smeltproces terug een halt toe te roepen. De ... mm die er vandaag werd gemeten was dan waarschijnlijk ook een lichte onderschatting van het echte neerslagtotaal. 

Dinsdag, 3 december 2024

 We zijn tijdens de nacht dieper in de polaire lucht gekomen en we bevonden ons nu in een vochtige en onstabiele luchtmassa waarin zich buitjes konden ontwikkelen. Heel actief waren deze echter niet, een groot deel van de buienwolken spreidde zich uit tot Stratus en Stratocumulus waardoor het tijdens de voormiddag overwegend somber was met slechts nu en dan een vluchtige opklaring. Op andere momenten viel er wat lichte regen of motregen, al was deze onvoldoende om de middelste en onderste lagen kleding van onze fietsers te kunnen bereiken. Ondanks de overvloedige bewolking was het licht vandaag intenser, en het zag er op verschillende momenten nog best fraai uit doordat een deel van de Stratusbewolking leek over te gaan in een soort van zeer laaghangende castellanus variant terwijl er tussendoor wazige blauwe plekjes te zien waren doorheen een eveneens laaghangende, dunne laag doorschijnende bewolking. Naar de middag toe dreven er meer en actievere buien binnen, maar de Stratusbewolking werd nu eveneens dikker waardoor deze buien doorgaans enkel op satellietbeelden te zien waren, aan de grond kwam het niet verder dan een afwisseling tussen feller en zwakker licht. De buien zaten dus goed verscholen maar wanneer ze loodrecht boven die eerdergenoemde fietsers hingen, vielen ze wel meteen door de mand. Naast dit alles voelde het vandaag een stuk frisser aan dan gisteren, en gelukkig was de naar het west- noordwesten gedraaide wind een stuk zwakker dan toen waardoor het voor het gevoel nog een beetje meeviel. Na de middag passeerde er een intensere buienlijn en dan klaarde het opeens bijna helemaal op waardoor we onverwachts met erg zonnig weer te maken kregen. We zagen nu vooral Cirrus en Cirrostratus bewolking terwijl er op afstand nog een aantal afzonderlijke buienwolken onder hingen. De zon kon nu voor langere tijd schijnen en het voelde op beschutte plekjes nog best warm aan ondanks de koele maxima van 8,3 graden. Na een ruim uur van deze zonnige weldaad genoten te hebben, trokken nieuwe buienwolken vanuit het noorden en noordwesten binnen en kregen we terug met wat lichte (zij het niet meer meetbare) regen tussendoor te maken terwijl we de zon nog maar nauwelijks terugzagen. Na zonsondergang bleef de bewolking overheersen al vielen er later op de avond toch weer wat gaatjes in. Dit liet een vlotte afkoeling toe en we zaten tegen het einde van de avond al dicht bij het vriespunt met 2,9 graden wat ook de minima werden. In de laatste minuten voor middernacht kwam het plots tot wat zwaardere buien en zo kon het neerslagtotaal op het laatste nippertje nog aangevuld worden tot 1,8 mm. Waarvan bijna driekwart in het laatste half uurtje van dit etmaal is gevallen.