Flashback: 28 juni in het verleden

 

Zaterdag, 28 juni 2014

De dag begon in grijze omstandigheden met een waterig zonnetje dat doorheen Altostratus bewolking priemde terwijl het was afgekoeld tot 13,5 graden. Er hing ook veel Stratocumulus castellanus die opnieuw een onstabiele atmosfeer deed vermoeden. Af en toe vielen er inderdaad al wat druppels al was de neerslag niet meetbaar en bleef het meestal droog. Tegen de middag ontwikkelde zich ten westen van ons een buienlijn en leken we de volle laag te gaan krijgen, doch het ding trok weg richting Antwerpen waar het tot wateroverlast en zelfs onweer kwam terwijl het in Malderen bij wat druppels bleef. Zowat de ganse namiddag stond in het teken van dat gedruppel dat niet meetbaar was, maar toch voldoende intens en onvoorspelbaar om er menig buitenactiviteit onaantrekkelijk mee te maken. De temperaturen haalden nochtans 22,9 graden al werden deze waarden al voor de middag bereikt toen er nog wat zonnewarmte door de bewolking straalde en de wind uit het zachtere zuidwesten kwam. Tijdens de avond begon de neerslag dan toch nog iets voor te stellen en na zonsondergang kwam het zowaar tot een aantal pittige buien die het neerslagtotaal (na middernacht pas) en dus ook bij morgen horend) lieten oplopen tot 4,8 mm. De wind draaide naar het noordwesten en voerde steeds koelere lucht aan waardoor er een herfstachtig sfeertje ontstond tijdens de avond.

Zondag, 28 juni 2015

We ontwaakten onder een tamelijk chaotisch ogende hemel van Cirrostratus en Stratus fractus bewolking bij minima van 9,9 graden. Aanvankelijk kwam de zon er regelmatig door en warmde het snel op waardoor het vooral in de zon erg broeierig ging aanvoelen. De wind kwam uit zuidwestelijke richtingen en was op sommige momenten vrij goed voelbaar. Na de middag verschenen er dichte plakken Altocumulus en Altostratus bewolking met heel veel Cumulus fractus onder terwijl er na verloop ook valstrepen onder verschenen. De zon liet het nu afweten, maar toch bleef het erg klam en zwoel aanvoelen bij temperaturen die naar 26,6 graden zijn gestegen en een gestaag oplopende vochtigheidsgraad. Het leek alsof het elk moment kon gaan regenen (vooral met die valstrepen) maar toch bleef het nog een hele tijd droog doordat de neerslag verdampte voor hij de grond bereikte. Pas op het einde van de namiddag begon het dan toch nog te druppelen, al waren de hoeveelheden niet meetbaar en werd het na een kwartiertje weer droog. De bewolking bleef hangen, al verschenen er een paar microscopische opklaringen in ten westen van ons. Later op de avond ging het weer druppelen, maar ook dit leverde geen meetbare neerslag op en daarna werd het definitief droog. Vanuit het noordwesten klaarde het weer op waardoor de laatste zonnestralen met een prachtige oranje gloed weerkaatsten op de Altocumulus en Altostratus bewolking die er erg chaotisch uitzag. We zouden hierdoor haast het neerslagtotaal van 0,0 mm vergeten te meten

Dinsdag, 28 juni 2016

Het is tijdens de nacht rustig en droog gebleven terwijl het eerder aan de koele kant was met minima van 14,2 graden. De bewolking bestond uit een zeer fijne, spierwitte en dunne Stratocumuluslaag die in het noordwesten dikker was en een schitterend contrast vormde met de zeer diepblauwe lucht tussen de compartimentjes. Toen er na een tijdje stapelwolkjes ontstonden was het uitzicht echt prachtig al begon de boel zich na een tijdje weer te normaliseren toen de stapelwolken groter werden en de fraaie wolkenlaag dooreen werd gewoeld. Verder bleef het echter mooi zomerweer, al voldoet het voor sommigen misschien niet aan die definitie bij maxima die op 23,3 graden zijn blijven steken. De wind kwam meestal uit zuidwestelijke richtingen en het bleef rustig tot laat in de avond. Toen werden we echter overspoeld door een krachtige reeks stortbuien die het neerslagtotaal in een ruk naar 11,2 mm wist te brengen. Ondanks de krachtige regenval kwam het echter niet tot onweer.

Woensdag, 28 juni 2017

Het leek alsof we een typische, zachte herfstochtend beleefden met veel Stratus en Stratus fractus bewolking en vrij hoge minima van 17,0 graden. De lucht was zwanger van het vocht, maar de bevalling is blijkbaar uitgebleven want de pluviometer bleef op nul steken. Vanuit het zuidoosten slaagden een aantal buien er echter in om het land binnen te dringen waardoor we terug met dreigende luchten en buiige regens te maken kregen. Ondanks de overgangen tussen dreigende dikke wolken en lichtere, droge periodes kregen we de zon voorlopig echter niet te zien. En in Malderen dan weer de regen, of beter dan vanuit het perspectief van een pluviometer want het gemiezer dat het grootste deel van de voormiddag beheerste was niet meetbaar. In het oosten en vooral het noorden was het een heel ander verhaal want daar vonden we een regenzone terug die zich omheen het droge Londerzeel leek te krullen waardoor men vooral in de noordoostelijke helft van Nederland bijna een maandtotaal aan neerslag wist te vergaren. Tijdens de late namiddag klaarde het uit en kregen we een vriendelijke zomerlucht te zien met onschuldige Cumuluswolkjes erin terwijl bij veel zonneschijn opwarmde tot 24,1 graden. Maar het uitzicht op deze mooiweerswolkjes was bedrieglijk want in de verte zagen we de ijskappen van onweersbuien ertussen verschijnen en voor de leek hadden ze bijna het zelfde uitzicht als de mooiweerswolkjes. Maar voor Londerzeel zijn onweerswolken ook onschuldig waardoor die leken het dan toch nog bij het rechte eind hadden. Het bleef droog en rustig, en het enige dreigende dat we ervaarden was de meer drukkende warmte en 'stekende' zon aan het begin van de avond. Naar zonsondergang toe zagen we meer van die onweerswolken naderen en kregen we een fraaie muur van Cumulus congestus en Cirrus densus te zien die langzaam dichterbij kwam vanuit het zuidoosten en mooi werd aangeschenen door de ondergaande zon. Door outflow uit deze buien (waar zelfs een regenboog onder te zien was van hieruit) zagen we een gordel van nieuwe stapelwolken ontstaan en daarlangs ontstond dan weer heel veel Stratocumulus castellanus waardoor het nu wel voor iedereen duidelijk was dat deze wolken helemaal niet zo onschuldig waren, althans voor degenen die zich op een niet- onschuldige locatie bevonden en dat was vandaag dus niet Malderen. De dag eindigde in zwaarbewolkte en rustige omstandigheden bij een wegvallende zuidwestenwind en het neerslagtotaal liet zich weer gemakkelijk raden met 0,0 mm.

Donderdag, 28 juni 2018

Na een heldere en aangenaam koele nacht met minima van 15,7 graden maakte de machtige zomerzon weer haar opwachting en werd het kwik al snel weer in de hoogte geslingerd. Dit leverde later maxima van 27,5 graden op. De aangevoerde lucht was echter vrij vochtig en vanuit het oosten dreven restanten van een regenzone onze richting uit. Hierdoor zagen we al snel stapelwolken ontstaan die zich (op beperkte schaal) tot Stratocumulus uitspreidden. Later kwamen de restanten van de storing erdoor en zagen we tijdens de avond Cirrusvelden langs drijven. Geen neerslag echter en de vrij krachtige windvlagen uit het noordoosten droogden de omgeving verder uit. Tijdens de late uurtjes werd het rustiger en konden we in aangenaam zachte omstandigheden van terrasjes en voetbal evenementen genieten. En ondertussen konden we nog rustig nadenken over het nut van het bijhouden van neerslaggegevens want met 0,0 mm zagen we daar opnieuw weinig variatie in. 

Vrijdag, 28 juni 2019

 Het was koel met minima van  12,2 graden en er stond nog steeds redelijk wat wind. Wel was de hemel helder en diepblauw en kwamen we toch weer geleidelijk in warmere lucht terecht. De wind is via het noorden naar oostelijke en later zuidoostelijke richtingen gedraaid 

Zondag, 28 juni 2020

 We zijn weer in stabielere lucht terecht gekomen en na een grijze start met minima van 15,2 graden begonnen er vanuit het westen opklaringen binnen te drijven. De bewolking bestond uit Altostratus en Stratus fractus uit een wegtrekkend koufront. Dit werd gevolgd door een smalle gordel van heldere lucht waarna er massaal stapelwolkjes binnendreven. Kortom, een klassieke post-koufront-setup. De stapelwolken groeiden echter niet uit tot buien, althans niet in Malderen en we kregen een erg fraaie zomerdag. Maar het beste leek er wel af te zijn, want de maxima waren al wat meer bescheiden met 25,1 graden en vooral de flink aantrekkende zuidwestenwind was nogal een spelbreker. De zon verdween bijna de helft van de tijd achter de stapelwolken al was er tijdens de namiddag een periode waarin het nog warm genoeg was om ook zonder zonneschijn aangenaam te blijven. Tijdens de avond losten de stapelwolken uiteraard op en evolueerden we naar een helder weertype. Het werd wel redelijk fris wat misschien nog zo verkeerd niet was aangezien de tuinierders weer de handen uit de mouwen mochten steken na een winderige dag met een neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Maandag, 28 juni 2021

Het luchtruim is tijdens de nacht weer volgelopen met Altostratus en pannusbewolking terwijl er vanuit het zuiden ook Altocumulusvelden binnendreven. Op de radar was een flink neerslaggebied te zien dat snel op ons afstevende maar uiteindelijk duurde het nog opvallend lang eer de eerste druppels in Malderen neerploften. Plaatselijk kwam het echter al veel sneller tot buiige neerslag en het leek alsof we weer aan het ergste ontsnapten. Tijdens de voormiddag kwam het dan ook niet verder dan wat gedruppel zonder veel betekenis en amper genoeg om de grond nat te maken. En veel veranderde er de uren daarop niet, met steeds een betrokken hemel van Stratocumulus, Altostratus, pannus en Altocumulus waaruit het af en toe lichtjes druppelde. Zachte temperaturen die niet onder 15,6 graden zakten en overdag nog 26,2 graden aantikten konden een (ernstige) klaagstemming bij de bevolking voorkomen maar visueel zag het er niet bepaald uitnodigend uit om buiten te komen. Wie met al die onweersvoorspellingen op wat actie hoopte kwam eveneens bedrogen uit want er viel niet erg veel te beleven. Naar de avond toe begon de bewolking dan toch nog open te breken en kregen we een aantal momenten van aangename zonneschijn. De resterende bewolking bestond uit Cumulusachtige wolkenflarden die eerst nog flink uitgroeiden maar uiteindelijk weer gingen oplossen en plaats maakten voor opklaringen die een zachtblauwe kleur hadden. Het dagtotaal bleef dan ook beperkt tot 0,2 mm uit de druppels deze voormiddag. We kregen nu veel Cirrus densus bewolking te zien uit buien en onweerscomplexen die zich nu nog boven Frankrijk bevonden en hier en daar misschien toch nog voor een verrassing kunnen zorgden deze nacht. 

Dinsdag, 28 juni 2022

 Alle bewolking is tijdens de nacht weggetrokken naar het oosten en dus konden we weer van een zonnige start genieten bij koele minima van 12,9 graden. We bevonden ons in de polaire lucht achter een koufront en dus ontstonden er stapelwolken daar er ook vocht mee kwam van over zee. De lucht was echter niet erg onstabiel waardoor het bij die stapelwolken bleef. De aangevoerde lucht was ook niet al te koud uit het zuidwesten en zo haalden we maxima van 27,9 graden terwijl het in de zon nog best warm aanvoelde. De stapelwolken werden geleidelijk minder talrijk en degenen die overbleven gaven de lucht een fraaie, zomerse aanblik. Tijdens de avond loste alles verder op en konden we de dag eindigen met een zuiders aandoende, diepblauwe hemel. Pas na zonsondergang ging het merkbaar afkoelen en dankzij de open hemel zal dit dus weer voor een slaapbare nacht zorgen. Neerslag is er met een dagtotaal van 0,0 mm niet meer aan te pas gekomen. 

Woensdag, 28 juni 2023

 De dag begon opnieuw grijs met veel Stratus en Stratus fractus bewolking terwijl het is afgekoeld tot 15,6 graden. Kennelijk is er tijdens de nachtelijke uurtjes ook een regenbuitje gevallen want de omgeving lag er nat bij en de planten waren getooid in druppels die niet van dauw afkomstig waren. De laaghangende wolken werden omstreeks 9H30 opgeruimd door de in kracht toenemende zon, maar vanuit het westen zagen we al snel dichte velden van Stratocumulus  naderen met wat Cumulusachtige wolkenflarden eronder. Deze hadden onstabiele trekjes met vooral aan de voorzijde van de oprukkende velden duidelijke floccus en castellanus structuren. Het was de voorbode van een zwakke storing, maar qua neerslag bleek deze niets voor te stellen. Na een korte grijze episode begon de bewolking weer over te gaan in Stratocumulus en kwam er een zwak zonnetje door. Het voelde broeierig aan en de temperatuur steeg naar 24,6 graden. Later begon de bewolking terug aan te dikken met nu vooral Altostratus en Stratus fractus, al bleef het ook nu droog en het bleef ook aangenaam aanvoelen zonder de kilte of klammigheid die je bij dit visuele beeld zou verwachten. De dag eindigde in betrokken omstandigheden en toen we het neerslagtotaal van 0,6 mm optekenden bleek dat die regenbui afgelopen nacht echt wel weinig om het lijf had. 

Vrijdag, 28 juni 2024

 Het zag er vanochtend heel anders uit met voor het eerst sinds een poos weer koele zeelucht en talloze lage wolkenflarden die binnendreven. Het was fris met minima van 14,1 graden en er stond een strakke west- zuidwestelijke wind. De wolkenflarden werden talrijker en gingen over in een soort van hybride tussen Cumulus en Stratus fractus die dicht opeen zat waardoor de zon het moeilijk had. Het voelde fris aan maar het bleef wel droog. Na de middag begonnen die wolken weer verder uit elkaar te drijven waardoor er terug meer blauwe lucht zichtbaar werd. Ze gingen subtiel over in Cumulus humilis en het werd zo nog erg fraai zomerweer met temperaturen die naar 23,4 graden stegen en een afzwakkende wind. De wolken losten tijdens de avond verder op al verscheen er in het zuiden wel Cirrus bewolking. Het leek ook alsof we terug in een warmere luchtsoort terecht kwamen en de avond verliep zelfs verrassend zacht. Een overgang die ook nu zonder neerslag gepaard ging en dus sloten we weer af met 0,0 mm als dagtotaal.