Flashback: 29 juli in het verleden



Dinsdag, 29 juli 2014


De bewolking is tijdens de nacht weer toegenomen en het was vanochtend betrokken met een novemberiaans ogend Stratusdek. Het was afgekoeld tot 15,0 graden al bleef het wel droog. In de loop van de voormiddag werd er mist en nevel gevormd waardoor we ons in de eerdergenoemde maand leken te bevinden. Een situatie die aanhield tot een eindje in de namiddag alvorens de nevelige wolkenlaag meer licht leek door te laten. Dat licht werd geleidelijk sterker en de warmte werd door de bewolking heen voelbaar wat ook haar uitwerking had op de thermometer: deze wees al snel een aangename 23,0 graden aan. Maar de blauwe kleur van de bovenlucht was nog maar amper zichtbaar of we konden in de nevelige waas de contouren van een Cumulus congestus ontwaren, en even later ook een aambeeld (in Brussel). De kenners wisten dus meteen dat deze korte weersverbetering met onweer zou afgestraft worden, terwijl de anderen geen idee hadden wat er boven hun hoofd hing daar het onweer zelf heel goed werd gemaskeerd door de nevel en de lichtinval nog steeds aan een rustige herfstdag deed denken. Toen de eerste donders weerklonken was (bijna) iedereen echter overtuigd dat er wel degelijk onweer op til was en even later kwam dan de bevestiging in de vorm van zeer felle stortbuien die het zicht tot een paar honderd meter beperkten. Een verhaal waar men in Malderen echter met ongeloof zou op reageren, want daar bleken de buien één voor één langszij te zijn getrokken waardoor de omgeving er 's avonds nog steeds even droog bij lag en de pluviometer er slechts 0,1 mm aangaf. Ondanks het buiengeweld bleef het warm en drukkend aanvoelen en ook de avond verliep in zeer zachte omstandigheden. De bewolking bleef zich in het oosten en zuidoosten concentreren waar zich overdag ook de meeste buien ophielden. In het westen bestond de lucht vooral uit Cirrostratus, Stratus fractus en Stratocumulus waarbij het avondlicht een opvallende oranjegloed had door al het vocht in de atmosfeer.



Woensdag, 29 juli 2015


We begonnen de dag opnieuw in winderige omstandigheden, maar deze keer was het helemaal droog en hingen er brede opklaringen. Het was afgekoeld tot 11,1 graden, en hier en daar was wat Stratocumulus te zien. In het noordwesten was een muur van Cumulonimbus wolken te zien die langzaam dichterbij kwam, maar in de loop van de voormiddag net ten noordwesten van Malderen bleef steken. Hierdoor werd het terug een droge maar winderige en koele zomerdag, waarbij we de zon uiteindelijk grotendeels moesten prijsgeven toen er op grote schaal Cumulus wolken werden gevormd. Deze groeiden uit tot flinke afmetingen, maar schopten het hier niet tot buien. De hoofdrol was weggelegd voor de wind die er weer met niets ontziende kracht tegenaan beukte en meer naar noordwestelijke richtingen is geruimd. In een dergelijke stroming konden we natuurlijk geen hogere maxima dan 20,5 graden verwachten. Op het einde van de namiddag verdween de buienstraat en begonnen de stapelwolken in te zakken waardoor de opklaringen breder werden. Maar dit was van korte duur, want nu kwam er vanuit het westen massaal Stratocumulus bewolking opzetten terwijl de lucht ook een nevelige indruk begon te maken en de diepblauwe kleur van de lucht eruit ging. Dit was de voorbode van een actieve regenzone die onze kant uitkomt, maar voor vanavond hoeven we hiervoor nog niet te vrezen. Het werd wat rustiger, en we konden af en toe nog een streep zonlicht opvangen in de kleine opklaringen die af en toe nog in het wolkendek verschenen. We sloten opnieuw af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.



Vrijdag, 29 juli 2016


Tijdens de voormiddag was de lucht onstabiel met flinke stapelwolken en een typische stekende zon erbij. De minima zijn op 15,6 graden uitgekomen. Het duurde niet lang of er volgde een stortbui die goed was voor 2,0 mm en niet goed voor de onweersliefhebbers want dit zat er niet bij. Het was de enige bui die we vandaag te zien kregen dus dit werd meteen ook het neerslagtotaal van vandaag. Tijdens de namiddag werd de lucht stabieler met toenemende Cirrostratus bewolking vanuit het westen en redelijk wat zon. We haalden maxima van 23,8 graden maar moesten rekening houden met een erg krachtige zuidwestenwind welke het genot van de terrasjesgangers toch wist te bederven. Degenen die fysieke inspanningen verrichtten hadden er echter veel welkome verfrissing aan. Tijdens de avond nam de Cirrostratus bewolking af en kregen we erg fraaie Altocumulus lenticularis en floccus bewolking te zien die voor een mooie zonsondergang zorgde samen met de resterende Cirrusplukken die oranje oplichtten. Het bleef aangenaam zacht bij een geleidelijk afzwakkende wind.



Zaterdag, 29 juli 2017


We bevonden ons vandaag in warme, tropische lucht met zwoele minima van 16,3 graden maar dat betekende zeker niet dat we ons aan een zomerse dag konden verwachten. Er dreef immers veel bewolking binnen die meestal uit Cumulus en Stratocumulus bestond en we moesten rekening houden met een bijzonder venijnige, vlagerige zuidwestenwind die voor herfstsfeer zorgde. De stapelwolken slaagden er niet in om in Malderen voor buien te zorgen. Pas tegen de avond zwakte de wind af waardoor we in extremis nog een fijne zomeravond konden meepikken. De zon kwam er vaker door en met maxima van 26,6 graden werd het erg zwoel. Kort voor zonsondergang dreef er zware Stratocumulus bewolking binnen en verschenen er ook Cumuluswolken met Stratocumulus castellanus ertussen. Het bleef droog maar kort na het verschijnen hiervan wakkerde de wind weer gestaag aan waardoor we de dag even winderig afsloten als ze verlopen is. En met een neerslagtotaal van 0,0 mm.



Zondag, 29 juli 2018


Het was aangenaam koel met minima van 16,9 graden en de koelte werd er nog eens extra ingewreven door de krachtige westenwind die het een beetje herfstachtig liet aanvoelen. De lucht boven ons was azuurblauw maar vanuit het zuidwesten zagen we massaal Cirrostratus binnendrijven met zuidoost-noordwest georienteerde Altocumulus lenticularis wolken eronder. Een regenzone was in aantocht maar het ging allemaal tergend langzaam terwijl de stormachtige wind het kostbare vocht dat eergisteren viel in sneltempo liet verdampen. En het zou uiteindelijk niet meer aangevuld worden want de regenzone zwakte af en eer ze Malderen bereikte vielen er slechts wat losse druppels. De bewolking oogde niettemin onstabiel op nadering van het koufront met veel Castellanus structuren erin, en dit zorgde voor een fraaie zonsondergang toen er weer wat opklaringen binnendreven. De temperaturen lagen aan de voorzijde van dit front al wat hoger met 26,8 graden en in het oosten van het land werd zelfs de tropische grens nog gehaald ondanks de wolken. Tijdens de avond koelde het nauwelijks af door de wolken en door de uitdrogende stormwind en het neerslagtotaal van 0,0 mm mochten onze tuinierders zich weer andermaal in het zweet werken, zeker toen de wind tegen zonsondergang ging liggen. 



Maandag, 29 juli 2019


De sombere en kille beproeving was maar van korte duur want vandaag stond het zonnetje weer te stralen terwijl er geleidelijk zachtere lucht begon binnen te stromen. Er hing aanvankelijk nog flink wat bewolking die eerst uit Cumulus en Stratus fractus bestond maar later steeds meer begon over te gaan in mooiweerswolkjes. Deze Cumulus mediocris wolken gingen tijdens de namiddag over in de humilis variant en het zag en voelde er hoogzomers uit. We haalden maxima van 29,9 graden bij een zuidwestelijk briesje en naar de avond toe begonnen de stapelwolken volledig op te lossen. Veel thermisch overschot hadden we echter nog niet opgebouwd en na zonsondergang voelde het dan ook nog best fris aan. De minima van 12,9 graden vanochtend werden echter niet meer bijgesteld en het neerslagtotaal nog minder met 0,0 mm. 



Woensdag, 29 juli 2020


De dag maakte een stralende start met diepblauwe luchten waarin niet de minste bewolking te zien was. Maar het was frisjes met minima van 10,9 graden waarbij we van geluk mochten spreken dat er geen wind stond bij deze temperaturen. Het duurde niet lang of er verscheen wel bewolking, en dit begon met Altocumulusvelden en wat Stratocumulus die vanuit het westen kwamen opzetten. Later werden er ook Cumuluswolkjes gevormd maar de totale bewolkingsgraad bleef laag waardoor de zon op veel plaatsen bijna ononderbroken kon schijnen. Vooral tijdens de namiddag was dit het geval. Er stak een goed voelbare zuidwestelijke bries op maar het waren niet meer de stormachtige toestanden die we gisteren gekend hebben. Uit de zon voelde dit wel frisjes aan bij maxima van 26,5 graden. Naar de avond toe verdwenen de stapelwolkjes volledig en er was alleen nog wat Cirrus te zien. Het koelde vrij snel af en we eindigden weer met een neerslagtotaal van 0,0 mm. 



Donderdag, 29 juli 2021


De dag begon weer helder en vrij koel bij 13,6 graden maar net als gisteren werden er terug wolkenflarden gevormd die in een mum van tijd overal aanwezig waren. Ondanks de heldere omstandigheden was er toch al 0,9 mm te vinden in de pluviometer bij het krieken van de dag. De wolkenflarden gingen weer geleidelijk over in Cumulus en tegen de middag bereikten deze best wel forse afmetingen waardoor het er dreigend ging uitzien. Deze keer kwam het echter niet tot buien, althans niet in Malderen. De afwisseling van zon en wolken zorgde voor een fraai zomers weertype ware het niet dat de wind weer danig voor spelbreker ging spelen door erg vlagerig uit de hoek te komen. De maxima van 23,3 graden voelden dus frisser aan dan ze waren en het was ook verraderlijk in verband met ongemerkt verbranden in de zon. Tegen het einde van de namiddag vond er een wissel van wolkensoorten plaats waarbij we nu vooral Altocumulusvelden zagen binnenkomen die hier en daar overgingen in Altostratus. Dit zorgde voor best wel fraaie plaatjes en een bijkomende bonus was dat de wind uiteindelijk weer wat ging afzwakken. In de hogere luchtlagen was Cirrus te zien die zich in bijzonder fraaie uncinus en intortus plukken ging organiseren, een ware streling voor het oog en het leek wel een kunstwerkje. Soms waren er ook bijzonnen te zien in deze bewolking en deze waren zo fel dat het soms leek alsof de zon van positie was veranderd of er zelfs twee zonnen te zien waren wanneer de echte niet achter een van de Altocumulusbanken verscholen zat. Later op de avond werden de opklaringen weer breder vanuit het westen en zagen we de laatste schemering wegebben in een bijna heldere lucht. Het koelde daarbij weer flink af en het eerdergenoemde neerslagtotaal is niet meer gewijzigd ondertussen. 



Vrijdag, 29 juli 2022


 De bewolking heeft kennelijk voor wat onstabiliteit gezorgd want zeker aan het begin van de nacht waren er een aantal meldingen van forse buien waar mogelijk ook onweer op zat. Vooral ten oosten van Malderen was dit het geval, en dat terwijl het hier dus droog en rustig bleef. Het enige vocht kwam van dauw dat zich bij minima van 14,8 graden nog op beperkte schaal heeft kunnen vormen. Tijdens de erg zonnige voormiddag verdampte dit vocht echter in een mum van tijd, de zon werd enkel onderbroken door een paar Stratocumulusveldjes die uit het noorden tot noordoosten voorbij dreven. Ondertussen begon er vanuit het westen dikkere bewolking op te zetten die vooral uit dichte Cirrostratus en wat Altocumulus bestond. Tegen de middag ontstonden daar stapelwolken onder en deze kregen redelijk forse afmetingen waardoor je zowaar zou gaan geloven dat er een bui in de lucht hing. De opkomende Altostratus liet dan weer vermoeden dat er een klassieke regenzone in aantocht was maar dat duurde ook maar tot de lucht wat verderop weer blauw werd en de sluierbewolking dus niet meer dan een smalle wolkenband op grote hoogte bleek te zijn. De stapelwolken mochten we niettemin houden al hadden we daar zonder buien ook niet veel aan. Ondertussen was het weer een en al zomer met temperaturen die naar 27,6 graden stegen terwijl de zon er weer flink op los brandde. Naar de avond toe werd de lucht steeds blauwer door het opschuiven van de band van sluierbewolking in oostelijke richting. De stapelwolkjes begonnen toen ook weer in te zinken en het enige dat nog resteerde was wat Stratocumulus en Cirrus terwijl dit alles in een mooi oranjeachtig licht werd gezet door de ondergaande zon. We eindigden opnieuw met een neerslagtotaal van 0,0 mm. 



Zaterdag, 29 juli 2023


 De stapelwolken van gisterenavond waren er eigenlijk al een voorbode van, maar vandaag kregen we voluit met onstabiele en vrij warme lucht te maken waarin talloze buien actief waren. De buien waren er al vroeg bij al ging het in Malderen meestal om schampschoten en moesten we het van de indrukwekkende wolkenluchten hebben. Het is tijdens de nacht niet kouder dan 16,2 graden geworden en overdag voelde het ook al snel drukkend warm aan als de zon er tussendoor doorbrak. Hoewel de stapelwolken erg grote afmetingen hadden viel het op gebied van onweer tegen, enkel kort na de middag was er tijdens een bui op afstand gedonder te horen en dan was het nog niet eens zeker of het van natuurlijke oorsprong was. De fraaiste wolkenluchten en contrasten waren er in de namiddag en de buien die Malderen toen schampten hadden ook een tropischer karakter met zeer dikke druppels, maar later naar de avond toe werd de lucht weer stabieler terwijl er Cirrostratus bewolking kwam opzetten vanuit het westen. De zon kwam er vaker door en het kwik kon nog stijgen naar 23,2 graden. De stapelwolken losten tijdens  de avond snel verder op en uiteindelijk was er enkel nog wat Altocumulus bewolking te zien en de eerdergenoemde Cirrostratus die deels in Altostratus was overgegaan. De wind die de hele dag door al prominent aanwezig was uit west- zuidwestelijke richtingen, zwakte pas tegen zonsondergang af en we gingen daarmee een rustige en droge nacht in. De sluierbewolking verdween ook vanuit het noordwesten zodat het ook een tamelijk heldere nacht werd. De buiige schermutselingen overdag bleken goed te zijn geweest voor een beperkt neerslagtotaal van 0,2 mm. 



Maandag, 29 juli 2024


 Tijdens de ochtend hingen er terug wat sluierwolkjes en het was zwoel bij temperaturen die niet onder 12,3 graden zijn gezakt. Wel heeft er zich dauw kunnen vormen tijdens de vroege uurtjes. Tijdens de voormiddag verdween de sluierbewolking weer en kreeg de hemel terug een zuiderse, diepblauwe aanblik. Er stond een zuidoostelijke bries die zeer warme lucht aanvoerde en tijdens de namiddag haalden we dan onder een zinderende zon maxima van 28,4 graden. Alles leek hetzelfde te blijven doch omstreeks 19H30 in de avond verschenen er plotseling Altocumulus castellanus en floccus veldjes vanuit het zuidwesten. En de kenners weten natuurlijk wat dat betekent. Voor vandaag bleven verdere gevolgen echter uit en konden we dus nog afsluiten met een neerslagtotaal van 0,0 mm waarna we een erg zwoele nacht in gingen met brede opklaringen en hier en daar de voornoemde wolkenveldjes die langs dreven. 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Dinsdag, 26 november 2024

Woensdag, 9 april 2025

Zondag, 6 oktober 2024