Zaterdag, 26 juli 2025

 Zaterdag, 26 juli 2025

 De Altocumulusvelden die gisteren al te zien waren, hingen er vanochtend nog steeds, en het zorgde uiteraard voor een sfeervolle en fotogenieke setting waar we bij minima van 13,1 graden van konden genieten. De bewolking

hing er zelfs in twee lagen (duplicatus) terwijl er op andere plaatsen opklaringen hingen. Het was moeilijk uit te maken waar het zwaartepunt van deze wolkenband lag want het was een nogal chaotische, deels uit elkaar gevallen laag. Tegen de middag begonnen er geleidelijk stapelwolkjes onder te ontstaan, en ook dit zorgde voor een fraai samenspel met de diepblauwe luchten en de witachtige wolkentoefjes erbij. De stapelwolkjes werden geleidelijk groter op de dagelijkse gang, maar het leek er allemaal stabiel uit te zien en daar

de zon dwars doorheen de Altocumulusvelden scheen konden we eigenlijk van een zonovergoten zomerdag spreken. Met maxima van 26,1 graden was het ook warm tot zelfs zwoel met al het vocht in de lucht en een eerder zwakke zuidwestenwind. Halverwege de namiddag sloeg het weer echter plotseling om: er verschenen dikkere stapelwolken in het noordwesten en deze spreidden zich uit tot een dikke lag Stratocumulus waardoor het in een oogwenk helemaal grijs werd. Het zag er eerst uitermate dreigend uit met inktzwarte luchten

waarlangs het resterende zonlicht in fraaie stralenkransen heen scheen. Er stak kort daarna ook een koele noordwestelijke bries op, maar naar goede traditie verliep deze weersomslag zonder enige neerslag laat staan een stevige portie onweer zoals het vroeger bij een dergelijke plotse afkoeling nog wel eens durfde te gebeuren. Tijdens de uren daarop volgde een afwisseling van Cumuluswolken en Stratocumulusvelden en heel langzaam begonnen daar terug gaten in te vallen waardoor we nog een streepje avondzon konden meepikken voordat de duisternis intrad.  Uiteraard sloten we weer af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.