Flashback: 29 augustus in het verleden

Vrijdag, 29 augustus 2014

Reeds tijdens de vroege voormiddag kregen we met buien te maken uit een chaotisch aandoende hemel die vooral uit Cumulus congestus en Cumulus fractus bestond. De buien waren plaatselijk intens maar in de loop van de dag begon de atmosfeer geleidelijk stabieler te worden zodat de buien het uiteindelijk voor gezien hielden. De bewolking bestond nu vooral uit Cumulus die zich tot Stratocumulus uitspreidde, en in een verder stadium waren er vooral Stratocumulusvelden en Cirrus te zien. We haalden maxima van 22,4 graden terwijl het tijdens de ochtend is afgekoeld tot 14,6 graden. De wind was vandaag eerder aan de zwakke kant en kwam vooral uit zuid- zuidwestelijke richtingen. Naar de avond toe begonnen de Stratocumulusveldjes geleidelijk op te lossen en de laatste uren van de dag verliepen dan ook in rustige omstandigheden onder een steeds verder uitkarende hemel. Een laatste blik op de pluviometer bracht een bescheiden neerslagtotaaltje van 0,0 mm aan het licht.

Zaterdag, 29 augustus 2015

Brede opklaringen maakten vanochtend hun opwachting, maar de bewolking zag er onheilspellend uit met overal Altocumulus castellanus. Het was zowat de enige wolkensoort die we te zien kregen, maar ondanks het zwoele en plakkerige weer dat we ermee associëren was het heerlijk koel met een luchtig zuidwestelijk briesje. De minima zijn op 8,8 graden uitgekomen. Het luchtige weertje bleef de hele dag verder duren, en we haalden maxima van 26,6 graden bij erg veel zonneschijn. Doch de castellanus wolkjes bleven maar hangen en waar je ook ging of keek zag je ze. Tijdens de avond was dit niet anders, maar tegen zonsondergang kwam dan toch de boodschap aan die ze wilden overbrengen: onweer. In het westen zagen we in een mum van tijd een forse stapelwolk ontstaan die uitgroeide tot onweer dat zich langs een lijn ter hoogte van Brugge organiseerde. Hoewel dit erg ver van Malderen was, waren de wolken mooi te zien van hieruit, en het duurde niet lang of de meldingen van hagel, stortvlagen, rukwinden, hozen en andere narigheid begonnen binnen te stromen. Toch zouden we verder niets van dit alles merken op deze locatie, en konden we dus gerust afsluiten met een dagtotaal van 0,0 mm.

Maandag, 29 augustus 2016

Nog steeds was het kurkdroog vanochtend doch de laaghangende Stratocumulus, Stratus fractus en lenticularis structuren gaven aan dat de atmosfeer zwanger was van het vocht. Er waren inderdaad een aantal buien actief die zich vooral ten westen van Malderen bevonden. Door de bewolking was het niet kouder dan 16,3 graden, al was dit voor velen een heerlijke verkoeling na de zwoele en drukkende toestanden van gisteren. Toch was er ook ruimte voor opklaringen, en daarin zagen we vooral veel condensatiestrepen en Cirrus. Tijdens de voormiddag bleef de bewolking overheersen en trokken er een aantal buienlijnen over het land waarvan er ook eentje Malderen wist mee te pikken, wat ons een neerslagtotaal van 4,5 mm opleverde. Tijdens de namiddag kwam de nadruk meer op Cumulus en Stratocumulus te liggen en werd de atmosfeer geleidelijk stabieler door het binnenstromen van warmere lucht op grote hoogte. Dit zorgde ook voor breder wordende opklaringen naar de avond toe, al kon die warmte nog niet tot op de begane grond doordringen waar de maxima erg bescheiden bleven met 23,6 graden bij een kille noordwestelijke tot noordelijke bries. Aan de hittegolf die op veel plaatsen officieel was geworden is hiermee ook een einde gekomen. Tijdens de avond dreef er wat Cirrostratus en Cirrusbewolking binnen met melkachtige, fletse luchten vanuit het westen. In de onderste regionen van de atmosfeer werd het echter helder en het koelde ook erg snel af waardoor het geen terrasjesavond meer was, laat staan dat het zwoel of drukkend zou zijn. Het eerdergenoemde neerslagtotaal werd niet meer verder aangevuld waardoor dit ook het dagtotaal is geworden.

Dinsdag, 29 augustus 2017

Het was vanochtend zeer zacht met minima van 17,6 graden, en er leek zich opnieuw een heldere, zonnige zomerdag aan te kondigen. Toch waren er nu kapers op de kust want vanuit het westen dreven er uitgestrekte, dichte velden Altocumulus onze richting uit. Maar uiteindelijk liepen die kapers op de klippen want het werd opnieuw helder en onder begeleiding van een warme zuidelijke bries werd het meteen tropisch warm terwijl de zon er meedogenloos op los ging branden. We haalden maxima van 31,2 graden en er was vrijwel geen bewolking meer te zien. Tijdens de late namiddag verschenen er in het westen en noordwesten echter opnieuw Altocumulusvelden, maar deze bereikten ons niet voor zonsondergang en toen ze hier arriveerden zorgden ze net voor een langzamere afkoeling waardoor het een erg tropisch aandoende avond en nacht werd. Neerslag is er niet gevallen, behalve zweetdruppels misschien, en het dagtotaal laat zich dan ook gemakkelijk raden met 0,0 mm. 

Woensdag, 29 augustus 2018

 Het was weer even wennen voor de koukleumen onder ons met minima van 10,0 graden die door een open hemel werden verwezenlijkt. De omgeving was prachtig getooid met dauwdruppeltjes terwijl de bewolking uit Cirrostratus bestond en een dreigende, dikke laag Altostratus in het westen. Daar volgde regen uit en deze was buiig van karakter waardoor veel plaatsen opnieuw naast de natte prijzen grepen. In Malderen was er tegen de middag nog maar 0,2 mm gevallen en het klaarde weer op vanuit het zuiden met een mengeling van Altostratus, Altocumulus en Stratus fractus. Het kwik bleef ondanks het waterzonnetje steken op 20,1 graden. Daarna zorgde een ontwikkelende buienlijn voor meer neerslag al is niet duidelijk of er in Malderen onweer bij was. Het klaarde vervolgens op en we konden de imposante Cumulonimbi naar het noorden zien trekken terwijl er laaghangende Stratus fractus overdreef. Daarna pakte de bewolking zich weer samen in het westen maar nu was het egale Altostratus die vergezeld van pannus bewolking snel kwam aanzetten doch de neerslag die erbij hoorde stelde weinig voor. Later in de nacht trok er echter een volgende buienlijn langs en deze vulde het neerslagtotaal aan tot 7,6 mm.

Donderdag, 29 augustus 2019

 Kort na middernacht was het dan toch nog prijs en kwam er een fel onweer met dreuners van inslagen opzetten. Er volgde een plots salvo van zeer dikke regendruppels en dan ging het met kleinere druppels stortregenen. Na 3 minuten was het echter voorbij en zat het onweer al noord van ons. Maar dat was buiten een tweede onweer gerekend en zowel qua bliksem als regen leek het bijna een kopie van haar voorganger. Al hield de stortregen het nu 5 minuten vol. Er volgden nog een paar buien maar de onweersactiviteit was erg beperkt nu en de buien kort waardoor de regenputten nauwelijks zijn bijgevuld. Het front lag bij zonsopgang al ten oosten van ons al ontstond er ten westen van ons nog een buienlijntje. Ondertussen is er koelere lucht binnengestroomd waardoor de minima nog naar 13,6 graden konden zakken. Daarna werden er stapelwolken gevormd die echter geen nieuwe buien meer opleverden in Malderen. Het werd een vriendelijke en eerder koele zomerdag met maxima van 24,4 graden. Tijdens de avond losten de stapelwolken weer op en werd het helder met diepblauwe luchten. Dit ging wel gepaard met een snelle afkoeling. Het neerslagtotaal is op 3,8 mm uitgekomen. 

Zaterdag, 29 augustus 2020

 Ondanks de opklaringen gisteren ging de dag somber en herfstachtig van start met Stratusbewolking en minima van 11,2 graden. Het ging tijdens de voormiddag ook nog eens miezeren en de zomer leek verder weg dan ooit. De bewolking bleef de ganse voormiddag hangen en het was wachten tot de middag eer de zon er genoeg kon in roeren om voorzichtige opklaringen te genereren. Het was echter al een uur of drie in de namiddag eer de zon er goed en wel doorbrak, doch al dat vocht liet zich niet zomaar verjagen en het sloeg terug in de vorm van een aantal stevige buien die vanuit het westen naderden. De korte warmte die ons nog op 20,1 graden bracht was meteen weer weggespoeld al kregen we er nu interessantere wolkenluchten voor terug compleet met rolwolken en zelfs iets dat nog op een donderslag in de verte leek. Daarna probeerde de zon weer een voet tussen de deur te krijgen maar een tweede bui liet het terug overtrekken en het was al avond eer het terug goed en wel opklaarde waarbij dit proces wel erg snel verliep. De wegtrekkende buien zorgden voor een prachtige regenboog die een mooi contrast vormde in het avondlicht terwijl de bewolking aan sneltempo verder oploste. De heldere hemel met nog een paar Stratocumulusveldjes in deed in de verste verte niet vermoeden dat het zo somber en kil was vandaag. De zwakke westenwind ging echter snel liggen en het koelde daardoor flink af tijdens de avond. We eindigden met een neerslagtotaal van 3,4 mm. 

Zondag, 29 augustus 2021

Het was nog steeds somber met Stratusbewolking die de schaarse opklaringen van gisterenavond weer heeft verdreven. De voormiddag verliep grijs en kil bij minima van 12,1 graden waarbij de zwakker geworden noordenwind maar een magere troost was. Tegen de middag konden we ons aan een weersverandering verwachten maar het was niet degene waarop we hoopten want het ging nu afwisselend regenen en motregenen terwijl de bewolking dikker werd en het erg duister werd waardoor we al een heel eind in de herfst leken te zitten. Er zaten geen droge momenten meer tussen want er was altijd wel minstens een heel fijne miezer van motregendruppeljes die neerkwam. Van de andere kant bleven de neerslaghoeveelheden erg beperkt ondanks een hele dag continue regenval, en dit kwam net door die lange perioden van fijne druppeltjes. Dat het een erg saaie en deprimerende dag werd stond dan ook buiten kijf en zonder de groene vegetatie zou je haast zeggen dat het kerstmis is. Tijdens de avond volgden er een paar perioden van intensere regenval maar het werd ook dan zeker geen zondvloed. Bij dit alles is het niet warmer dan 19,2 graden geworden al koelde het door de bewolking maar nauwelijks af tijdens de avond. Wel konden we nog eens droog afsluiten met 0,0 mm als totaal.

Maandag, 29 augustus 2022

 De Cirrusbewolking is tijdens de nacht weer afgenomen maar in de plaats zijn er Altocumulus floccus en castellanus velden verschenen. Wolken die hoop brachten voor de natuur en onze tuinen maar al spoedig zou blijken dat dit ijdel was want nog steeds zat de droogte muurvast in het zadel. De typische zwoelte die je bij deze wolkensoorten zou verwachten was er overigens ook niet want de lucht voelde zelfs een beetje schraal aan bij minima van 15,2 graden en er hing al een typische vroege herfst- koelte. Deze bleef er een groot deel van de dag in zitten al was het voor de rest wel zonnig waarbij enkel de eerdergenoemde wolkenveldjes af en toe voor wat schaduw zorgden. De opklaringen werden na de middag breder en toen was er maar weinig bewolking meer te zien buiten Cirrus en Cirrostratus die met hun gevederde structuur de hemel wisten te sieren. Er waren ook een paar stapelwolkjes te zien maar meestal bleef dit beperkt tot het noorden en noordoosten en de zon dook er te Malderen dus niet achter weg. Tijdens de late namiddag begon het wel redelijk warm aan te voelen en ging het schrale er weer af bij temperaturen die naar 25,0 graden stegen. Er verscheen toen terug meer Altocumulus castellanus en floccus bewolking. Tegen zonsondergang bleef de warmte zelfs vrij goed hangen al begon de koelte er nadien toch weer in te komen. De wolkenveldjes bleven van de partij en waren meestal in het westen te zien waarbij ze voor een erg fraaie setting zorgden bij zonsondergang. Hierbij viel echter op dat oranje of rode schemeringskleuren erg beperkt bleven. Net als neerslag overigens want het onweer dat je elk moment zou verwacht hebben bij deze wolkensoorten is er dus inderdaad in de verste verte niet gekomen met 0,0 mm als eindresultaat. 

Dinsdag, 29 augustus 2023

De dag begon sfeervol onder een uitgestrekt veld van Stratocumulus dat er met haar netjes gerangschikte kleine dotjes heel fraai uitzag. Dit alles konden we aanschouwen bij minima van 11,2 graden. De bewolking loste daarna gedeeltelijk op en er kwam dus ruimte voor opklaringen. Daarin ontstonden wat stapelwolken maar het bleef allemaal onschuldig en de meesten spreidden zich uit tot nieuwe Stratocumulus op beperkte schaal. In de hogere luchtlagen dreef ondertussen een amberkleurige waas binnen die het zonlicht een warme tint gaf. Dit bleek rook te zijn van de bosbranden in Canada en zorgde later voor een erg fraaie en kleurrijke zonsondergang. En toen hadden we er weer een best wel aardige zomerdag opzitten waarbij het kwik opliep tot 20,9 graden met een zwak zuidwestelijk briesje erbij. De meeste bewolking loste op, er bleven enkel nog een paar verdwaalde toefjes Stratus fractus over die na zonsondergang passeerden. Toen zagen we opnieuw het effect van die Canadese rook in de vorm van een erg apocalyptisch aandoende bloedrode maan die haar kleur bleef houden toen ze hoger boven de horizon kwam. Het was daarbij helder maar de roodachtig bruine gloed vulde wel het hele luchtruim en de omgeving. Af en toe dreven er nog wat verdwaalde wolkenflarden voorbij terwijl de dag ondanks het bizarre uitzicht rustig eindigde. En dit met een neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Donderdag, 29 augustus 2024

 We hebben er een zwoele nacht op zitten met minima van 15,7 graden, maar toch stond er ook wat wind uit zuidelijke tot zuidwestelijke richtingen die voor verkoeling zorgde (of juist voor opwarming door luchtmenging). We zagen nog steeds veldjes Altocumulus en er hingen ook wat contrails terwijl de blauwe lucht wat fletser is geworden. Hoe zeer het ook naar uitzag, dit was niet het begin van een herhaling van het weer gisteren, want we kregen met een koelere luchtsoort te maken. De overgang gebeurde heel subtiel en de lucht ging op een gegeven moment gewoon koeler aanvoelen zonder dat er iets merkbaar was van windtoename of wolkenbanden, laat staan buien. De enige zichtbare verandering was de draaiing van de wind naar westelijke tot noordwestelijke richtingen. Na een tijdje werd de aankomst van die nieuwe luchtsoort bevestigd door het binnendrijven van laaghangende, vormeloze Cumulusachtige wolkenflardjes vanuit het noordwesten. Deze werden geleidelijk talrijker en tegen de middag leek de zon er door in moeilijkheden te komen. Tijdens de uren daarna leek dit zich weer te herstellen maar in de hogere luchtlagen is er ondertussen sluierbewolking binnengedreven die is overgegaan in Altostratus translucidus. Op de satellietbeelden was ook mooi te zien hoe een 'pannenkoek' van hoge bewolking door een onweerscomplex werd gevormd en onze kant uitdreef. Van dat onweersgeweld was in de Lage Landen echter weinig te merken, de Altostratusbewolking ging zelfs terug over in Cirrostratus waardoor de zon terug aan kracht kon winnen. De noordwestelijke component bleef er dan wel in zitten, toch werd het met maxima van 24,4 graden lang geen slecht zomerweer. De bewolking ging tijdens de avond vooral in het westen zitten en het werd aanvankelijk een aangename, rustige zomeravond. Doch omstreeks 19H30 stak er plots een koele wind op uit het noordwesten die de meeste terrasjesgangers meteen weer naar binnen joeg. Dit alles gebeurde zonder neerslag of andere randverschijnselen waardoor we het bij een dagtotaal van 0,0 mm konden houden.